Ik lees nergens in de Bijbel dat de apostelen heel terughoudend en voorzichtig zijn naar net bekeerde mensen. Ze worden met blijdschap ontvangen, en niet vol scepsis zo van: Jaja, leuk voor je maar ga eerst maar eens laten zien dat het ook echt is. We mogen blij en dankbaar izjn als iemand tot geloof komt en vervolgens ook de raad van Gemaliel opvolgen

Klavier, sorry maar de reactie van de ouders vind ik veelzeggend. Nee, ze zijn niet blij terwijl iemand tot geloof komt. Er wordt gelijk gedacht dat het maar schijn is.

Ik wees naar de zware kerken waar maar een paar procent aan het avondmaal gaat en gloofszekerheid heeft. En waarbij ieder nieuw "bekeringsgeval" gelijk heel kritisch aan allerlei extreme voorwaarden wordt getoetst. Waar gewoon wordt gepreekt dat het gros van de gemeente waarschijnlijk gewoon verloren gaat. En waar mensen, ook al zal dat nooit zo worden gezegd, toch het idee krijgen dat ze niets anders kunnen dan afwachten. Daar heb ik zeker moeite me dus dat noem ik ook gewoon. Dan is het gewoon zo dat er jongeren zijn die denken: Tja, als dit de kans is op geluk zoek ik het wel ergens anders. Jongeren willen ook graag zekerheid... en die kan gepreekt worden in de kerk maar in plaats daarvan zijn ze onzeker. Ze willen wel maar ze weten niet hoe en krijgen dat ook niet te horen. (nogmaals, dit geldt niet voor alle rechtse kerken maar voor sommige zware kerken.)

En wat deze ouders betreft, die horen wel tot die zware groep zo te zien, als je op zaterdag om 11 uur thuis moet zijn zodat je in het geval van onvoorziene vertragingen toch nog voor 12 uur thuis bent vind ik dat wel heel extreem

Vincent schreef:Zit het probleem niet óók in de leer zoals deze door bepaalde mensen uit bepaalde kerken wordt uitgedragen? Of hebben de ouders van René (gedeeltelijk) gelijk? En had deze jongen zich helemaal niet tot de 'alternatieve' kerken moeten wenden maar tot "zijn eigen GG"?

Ik denk dat de ouders van Rene gelijk hebben als ze terughoudend zijn. Ze moeten dat ook bespreekbaar maken. Rene zal dat toch niet erg vinden. Die wil toch ook dat hij weet of zijn huis op een zandgrond of op een Rots is gebouwd.

De ouders hebben ongelijk als ze Rene een godsbeeld hebben bijgebracht als een God zonder genade, en alleen maar straf en verdoemenis.


Ik krijg wel een beetje raar onderbuik gevoel van het stuk Het stuk is doorspekt van steekjes onder water naar de Gereformeerde Gemeente, en dan vooral door de vraagstellingen en de tegenstellingen die gecreerd worden door de verslaggever.

Je moest elke zondag met je ouders mee naar een Gereformeerde Gemeente en hebt op een reformatorische basisschool en middelbare school gezeten. Hoe kijk je terug op het geloof waarmee je opgevoed bent?

,,In mijn jeugd hing er een soort mysterie rond geloven. Er waren de niet-gelovigen, de naamchristenen en de gelovigen. Deze laatste groep mocht naar de hemel, maar het leek onhaalbaar om dat te bereiken. Dus wat denk je dan als je jong bent? Dan ga ik gewoon een zo leuk mogelijk leven leiden. Mijn afkeer van godsdienst ging echt heel ver. Ik stelde me open voor duivelse invloeden door middel van muziek en soms ging ik zover dat ik duivelse krachten aanriep om mij bij moeilijkheden te helpen. Ook vloekte ik heel bewust.’’

-Alsof er bij de Gereformeerde Gemeente een mysterie rond het geloven hangt. Volgens mij was dat nou juist de titel van de Eo jongerendag "Enter the Mystery". De leer van de Gereformeerde Gemeente is glashelder. Volgens Rene is de leer van de Gereformeerde Gemeente dat het onhaalbaar is om het te bereiken. Nee, onjuist! De leer van de Gereformeerde Gemeente is dat "Ik heb geen lust in uw dood, maar daarin heb Ik lust dat u zich bekeert en leeft ! Dat deze leer niet overal evenwichtig wordt gepreekt is een ander verhaal.

-Alsof het een logische gevolgtrekking is dat als je bij de Gereformeerde Gemeente bent opgegroeid en jong bent, je je afkeert van de godsdienst. Hij wijst in zijn afkeer van de godsdienst naar de "leer" van de Ger Gem maar niet naar zijn eigen hart.

Je bent opgegroeid met een oordelende God. Ben je niet meer bang voor de dood?

Een eenzijdige vraagstelling. Tuurlijk is hij opgegroeid met een oordelend God. God zal oordelen over de zonde. Maar... Rene is ook opgegroeid met een barmhartig en genadig God. Daar wordt in heel het stuk niet naar verwezen. Als hij in de leer van de reformatie is opgegroeid is hij ook gewezen om de nodiging tot het heil, de opoep tot bekering, de mogelijkheid van zalig worden.
Al met al wordt er een beeld neergezet die niet overeenkomstig is met de werkelijkheid.

BJD schreef:De leer van de Gereformeerde Gemeente is glashelder.

Hoe heette dat boekje van Blaauwendraad toch ook alweer? Ik kan er even niet opkomen :roll:

BJD schreef:Volgens Rene is de leer van de Gereformeerde Gemeente dat het onhaalbaar is om het te bereiken. Nee, onjuist! De leer van de Gereformeerde Gemeente is dat "Ik heb geen lust in uw dood, maar daarin heb Ik lust dat u zich bekeert en leeft ! Dat deze leer niet overal evenwichtig wordt gepreekt is een ander verhaal.

Als dat een ander verhaal is, is het allemaal dus niet zo glashelder als jij stelt!

Neenee, we gaan niet schoppen, maar de stelligheid van dit soort beweringen vraagt wel om enige nuancering.

Ik denk dat we eerlijk moeten zijn. Het komt helaas maar al te vaak voor binnen de ger. gez, en dus ook binnen de GG, dat men te snel veroordeelt, soms zelfs zonder iemand zijn verhaal te laten doen.

Echter, we moeten dáárom onze ogen niet sluiten voor de fouten die ter linkerzijde gemaakt worden. Want iemand veroordelen is niet goed, maar iemand ongegrond de handen opleggen is evenmin goed. Beide is gevaarlijk!

Ik was eens, tijdens een vakantie, in een Gereformeerde Bond gemeente (die achteraf niet veel 'gereformeerds' had, maar dat terzijde), waar een predikant preekte over de zaaier. Nu was ik het met veel dingen niet eens uit zn preek, maar dit is me altijd bijgebleven. Een goede zaaier, zo verklaarde de predikant, is iemand die verwachtend uitziet naar vruchten, die elke ochtend bij zijn veld gaat kijken of er al groene punten zichtbaar zijn boven de aarde. Een dwaas zaaier is iemand die gaat graven in de grond, om te kijken of zijn zaad al wortels gekregen heeft, want als je een jong plantje uitgraaft, gaat het dood. Zaaien, natmaken en biddend verwachten, dát is wat we moeten doen.

Ik denk dat dát de goede houding is: biddend verwachtend uitzien naar vrucht. Want een zaad kan niet altijd onder de grond blijven, op een dag zal het boven de aarde uitkomen, en dan kunnen we zien wat het is, of het vruchten gaat dragen, of dat het een distel blijkt te zijn.

En wil je een toetssteen? Well, vraag dan iemand: Wat dunkt u van de Christus. Of, in hedendaagse taal: wat betekend Christus voor jou (bevindelijk). Het ware geloof kenmerkt zich door het vluchten tot Christus, het nodighebben en het liefhebben van Hem, en het verlangen naar Hem. En dat is nu juist waar het rechtzinnige wetticisme, en het evangelische verstandsgeloof, niets mee kan.

Hendrikus schreef:

BJD schreef:De leer van de Gereformeerde Gemeente is glashelder.

Hoe heette dat boekje van Blaauwendraad toch ook alweer? Ik kan er even niet opkomen :roll:

BJD schreef:Volgens Rene is de leer van de Gereformeerde Gemeente dat het onhaalbaar is om het te bereiken. Nee, onjuist! De leer van de Gereformeerde Gemeente is dat "Ik heb geen lust in uw dood, maar daarin heb Ik lust dat u zich bekeert en leeft ! Dat deze leer niet overal evenwichtig wordt gepreekt is een ander verhaal.

Als dat een ander verhaal is, is het allemaal dus niet zo glashelder als jij stelt!

Neenee, we gaan niet schoppen, maar de stelligheid van dit soort beweringen vraagt wel om enige nuancering.

tja helaas kunnen we hier geen kerk vinden waar geen fouten zijn
of worden gemaakt en er is altijd wel een stok te vinden om te slaan
Toch denk ik (als buitenstaander) dat het Woord wel helder bediend word in de Ger. Gem en dat ze niet mee waaien met alle wind van leer zoals in mijn vorige kerk v/h Nederlands Hervormde Kerk

Klavier, sorry maar de reactie van de ouders vind ik veelzeggend. Nee, ze zijn niet blij terwijl iemand tot geloof komt. Er wordt gelijk gedacht dat het maar schijn is.

@Marnix, het gaat mij niet direct om de inhoud van je post, maar de harde toon waarop je het doet. Het doet geen recht aan de intenties van hen die je op de korrel neemt. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik jouw zorgen hieromtrent niet deelt. Integendeel!

tja helaas gaan mensen nogal eens op de plek van God zitten.

Zo heb ik van dichtbij meegemaakt dat iemand onder censuur kwam te staan dat totaal niet aan de orde was. Vervolgens het avondmaal waar die persoon niet aan mocht. etc.

het heeft mij enorm veel pijn gedaan (en het doet me nog steeds veel pijn) dat er op een zo'n verschrikkelijke manier dingen gebeuren wat totaal niet Christelijk is.

En dat van laat het eerst maar eens overwinteren etc. tja wie bepaald nou hoe een bekering in zijn werk gaat? Wij als mensen? nee dat denk ik niet. Het is God de almachtige. Die zijn Zoon gezonden heeft naar deze (vreselijke) wereld om voor ons als zondaren aan het Kruis hing.

Als iemand zegt te geloven, neem het dan met blijdschap over!
Als uit de vruchten het tegendeel blijkt, is het op basis van concrete voorbeelden met de Bijbel in de hand wel aan te wijzen als er iets scheef zit. Op voorhand Gods Werk verdacht maken lijkt me zeer gevaarlijk!
Want als we zuiver gereformeerd denken, moeten we al het geloof toeschrijven aan God Zelf.
Iemand zich laten bedriegen op basis van een tijd geloof etc, kan alleen als dit duidelijk te onderscheiden is van het ware geloof. Dat is volgens de gereformeerde vaderen vooral een zaak van ZELFonderzoek.
Ouders en andere omstanders kunnen natuurlijk wel geestelijke gesprekken aangaan. Maar neem elkaar niet de maat. Neem samen de maat en overtuig elkaar van wat waar geloof is. Dan kan ieder voor zich voor Gods aangezicht van zijn geloof getuigen en God de eer geven.

We weten niet precies wat de ouders gezegd hebben, maar ik kan me voorstellen dat ze niet staan te juichen.
Om iemand te 'erkennen' als gelovige zal er toch wel enige geestelijke 'herkenning' moeten zijn.
Noem dat dan maar oordelen, het zij zo.

Afgewezen schreef:We weten niet precies wat de ouders gezegd hebben, maar ik kan me voorstellen dat ze niet staan te juichen.
Om iemand te 'erkennen' als gelovige zal er toch wel enige geestelijke 'herkenning' moeten zijn.
Noem dat dan maar oordelen, het zij zo.

Laten we dit niet te zwart-wit benaderen.
Als er geen herkenning is op basis van Schriftuurlijke kenmerken, dan is een waarschuwing om des levens wil zeker op zijn plaats.
In zijn algemeenheid zou ik echter voorzichtig zijn met het hanteren van een meetlat als iemand zich gelovig noemt.
Voorzichtig wil niet zeggen achterwege laten.

BJD schreef: Ik denk dat de ouders van Rene gelijk hebben als ze terughoudend zijn. Ze moeten dat ook bespreekbaar maken. Rene zal dat toch niet erg vinden. Die wil toch ook dat hij weet of zijn huis op een zandgrond of op een Rots is gebouwd.

Blijdschap over het feit dat Rene zijn leven wil leiden naar Gods wil, is mijns inziens toch wel op zijn plaats. Het is aan Rene om verdieping aan zijn geloof te geven.

De leer van de Gereformeerde Gemeente is dat "Ik heb geen lust in uw dood, maar daarin heb Ik lust dat u zich bekeert en leeft ! Dat deze leer niet overal evenwichtig wordt gepreekt is een ander verhaal.

Dat is toch redelijk essentieel lijkt me, en dan doel ik op de prediking van.

Alsof het een logische gevolgtrekking is dat als je bij de Gereformeerde Gemeente bent opgegroeid en jong bent, je je afkeert van de godsdienst. Hij wijst in zijn afkeer van de godsdienst naar de "leer" van de Ger Gem maar niet naar zijn eigen hart.

Deze conclusie deel ik. Het is toch ook helemaal niet erg dat iemand zich afkeert en afkeer heeft van de leer van de Gereformeerde Gemeente.

Als hij in de leer van de reformatie is opgegroeid is hij ook gewezen om de nodiging tot het heil, de opoep tot bekering, de mogelijkheid van zalig worden.
Al met al wordt er een beeld neergezet die niet overeenkomstig is met de werkelijkheid.

Ik ben bang dat veel mensen opgroeien onder een juk van zelf bedachte regels en onbijbelse zienswijzen, hoe goed bedoeld ook. De nadruk zou eens gelegd moeten worden op het waardevolle van het geloof en niet op zaken die niet zouden 'mogen'. Bovendien wordt jonge mensen wel heel erg weinig ruimte gelaten om hun eigen weg te zoeken in hun relatie met God.

Klavier schreef:

Afgewezen schreef:We weten niet precies wat de ouders gezegd hebben, maar ik kan me voorstellen dat ze niet staan te juichen.
Om iemand te 'erkennen' als gelovige zal er toch wel enige geestelijke 'herkenning' moeten zijn.
Noem dat dan maar oordelen, het zij zo.

Laten we dit niet te zwart-wit benaderen.
Als er geen herkenning is op basis van Schriftuurlijke kenmerken, dan is een waarschuwing om des levens wil zeker op zijn plaats.
In zijn algemeenheid zou ik echter voorzichtig zijn met het hanteren van een meetlat als iemand zich gelovig noemt.
Voorzichtig wil niet zeggen achterwege laten.

Als we maar beseffen dat die herkenning twee kanten op werkt. De zoon kan evengoed de ouders moeten waarschuwen.

De discussies zijn zo moeilijk omdat het altijd maar weer gaat over bepaalde interpreaties van Bijbelse waarheden.

De GG-preken zijn over het algemeen beschrijvend van aard. Als God een mens bekeert dan doet Hij het zo.

Gisteravond ook weer gehoord. Rachab staat centraal, terwijl de dominee van zijn Zender een hele bos scharlaken koorden heeft meegekregen. Die nam hij helaas de preekstoel weer mee af. Met tot slot nog de wens dat het de luisteraar gegeven mag worden.

Wanneer beseffen ze nou eens dat ze uitdelers zijn van (menigerlei)genade.

Dathenum schreef:Laat ons de raad van Gamaliel opvolgen:

Handelingen 5:38-39
En nu zeg ik ulieden: Houdt af van deze mensen, en laat hen gaan; want indien deze raad, of dit werk uit mensen is, zo zal het gebroken worden. Maar indien het uit God is, zo kunt gij dat niet breken; opdat gij niet misschien bevonden wordt ook tegen God te strijden.

Dat is een slechte raad. En zeker richting René.
Ook die raad houdt het werk van God voor verdacht.
Gamaliël was ook een farizeer die niets van Jezus moest hebben. Hij was alleen wat bedachtzamer dan de rest

Deze conclusie deel ik. Het is toch ook helemaal niet erg dat iemand zich afkeert en afkeer heeft van de leer van de Gereformeerde Gemeente.

Afkeren van de Gereformeerde gemeente en overgaan naar een gemeente waar ze eveneens het Woord horen, overeenkomstig de Heidelbergse Chatechismus, Dordse Leeregels lijkt me niet wenselijk, maar geen probleem. AFKEER hebben van de leer van de Gereformeerde gemeente, ik concludeer daaruit een afkeer hebben van de leer van de Reformatie, is wel te betreuren.

Afkeer is volgens van Dale een sterk gevoel van weerzin => aversie, degout, tegengoesting, tegenzin, weerstand.

Dat is nou niet direct de geest van "Ik ben een vriend, een metgezel van allen die U ootmoedig vrezen".