Nedergedaald ter helle

[Klavier]

hehe alleen de volgorde is dan niet helemaal rechtzinnig. Het zou moeten zijn: Is gekruisigd, neergedaald in de hel, gestorven en begraven. En op de derde dag opgestaan. En tja, waarom kan in er in de geloofsbelijdenis niet een misverstand zitten, of iets dat slecht vertaald is en daardoor een misverstand is geworden....

In de veronderstelling dat de geloofsbelijdenis een chronologische volgorde hanteert, dan klopt wat je zegt. Maar dat is niet het geval zoals je in de post van Ariene kunt lezen. De volgorde is in trappen van vernedering en verhoging. De mate van lijden en mate van verheerlijking. Die loopt niet parallel met de tijd waarin het vervuld is voor wat betreft het lijden en sterven.

[Marnix]

oh ok... ik dacht dat het verder wel redelijk chronologisch was

Ontvangen van de Heilige Geest
Geboren uit de maagd Maria
Geleden onder Pilatus
Gekruisigd
Gestorven
Begraven
Opgestaan
Opgevaren
Aan Gods rechterhand
En zal weerkomen om de levenden en doden te oordelen.

Het is allemaal toch wel chronologisch lijkt me, op het zinnetje waar we het nu over hebben na.

[refo]

Als het er pas later is tussengevoegd dan is dat mogelijk in een tijd geweest waarin men zich afvroeg: gestorven? begraven? Maar was Hij nu wel echt wat wij 'dood' noemen? Is ZIjn ziel niet meteen naar de hemel gegaan? Toen is die aanvulling gekomen.

De 12 artikelen zijn ook niet ineens tot stand gekomen. In handelingen lezen we: En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.
Die laatste zin was de eerste aanzet van een geloofsbelijdenis.

[Ariene]

De zin: 'nedergedaald ter helle is later toegevoegd'. De bronnen gebruiken hier voor hel het woordje Hades, ofwel dodenrijk.

Heb je titels van lectuur om zelf hierover e.e.a. terug te kunnen lezen?

Eén van de vroegst bekende aanzetten voor het Apostolicum is terug te vinden in de geschriften van Irenaeus (overleden circa 200). In een van zijn teksten, daterend van het jaar 170, zegt hij:

Wij geloven:

in één God en Vader Almachtig, die hemel en aarde maakte, en de zee en al wat daarin is;
en in één Christus Jezus, de Zoon van God, onze Heere;
die vlees geworden is uit de maagd tot ons behoud;
en in Zijn lijden onder Pontius Pilatus;
en in Zijn opstanding en dood;
en in Zijn lichamelijke opvaart ten hemel;
en in Zijn wederkomst van de hemel in de heerlijkheid van de vader om alle dingen onder één Hoofd te vergaderen en over allen een rechtvaardig oordeel uit te spreken;
en in de Heilige Geest;
en dat Christus zal komen van de hemel om alle vlees op te wekken, en de goddelozen en onrechtvaardigen te verwijzen naar het eeuwige vuur;
en om aan de rechtvaardigen en heiligen onsterfelijkheid en eeuwige heerlijkheid te geven.
Sommige zinnen komen duidelijk overeen met zinnen in het Apostolicum.

Ondanks de naam, en ondanks wat lang werd geloofd is deze geloofsbelijdenis niet afkomstig van de apostelen. De juiste datering is onzeker. Volgens sommigen stamt ze uit de eerste of tweede eeuw n. Chr.; anderen vermoeden dat ze dateert uit de zevende of achtste eeuw. Voor het laatste pleit de vaststelling dat deze geloofsbelijdenis alleen binnen de westerse kerk, en niet in de oosterse kerken is overgeleverd.

Vermoedelijk komen deze artikelen uit de zogenaamde doopformule van de kerk. Deze doopformule luidt:

Ik doop u in de Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes.
Deze formule is universeel in de christelijke kerk. In de Naam van betekent in deze doopformule: 'Ik breng u in gemeenschap met'. Het apostolicum is bedoeld als een toelichting op deze formule.

Mogelijk de eerste schriftelijke weergave van de apostolische geloofsbelijdenis is vervat in een tekst van de heilige Pirmin en gepubliceerd in het boek Der heilige Pirmin und sein Pastoralbüchlein, eingeleitet und ins deutsche übertragen von Ursmar Engelmann, uitgegeven door Jan Thorbecke Verlag KG, Sigmaringen 1959. De tekst van Pirmin dateert van de 8e eeuw.