Diezelfde Luther wist toch eigenlijk niet goed raad met de brief van Jacobus?memento schreef: Is echt Luthers. Luther stelde aan de ene kant dat geloof het enige was waardoor een mens behouden wordt. Aan de andere kant stelt hij dat de werken, zowel de werken van het geloof, als de goede werken, door de mens gedaan diende te worden, omdat zonder die werken de zaligheid niet bestaan kon. Een duidelijk voorbeeld kan je zien in de (laatste versie van) Ausburg Confessions, die door Luther zelf is goedgekeurd en voorzien van een aanbeveling (zie Shaff, Creeds of Christendom, die uitgebreid handelt over de Ausburger).
In onze ogen is de Ausburger Confessie misschien remonstrants; mijn visie is echter dat degene die Luther en Melanchton goed begrijpen, hier de strijd zien tussen genade en de werken die daaruit volgen; door hen geformuleerd als 'en-en'. Beide, geloof en de werken, maken een mens zalig. Een visie die m.i. niet onreformatorisch is. Geloof zonder de werken is dood, en de werken zonder het geloof ook. Ik denk dat we in onze kringen te weinig aandacht besteden aan de werken, en teveel aan het geloof (we houden het leven met God voor de binnenkamer, in plaats van op straat en op t werk). Wie met de genade heeft geworsteld zoals Luther, mag van mij prima zeggen dat de werken van het geloof, en de goede werken, nodig zijn tot zaligheid. Ja, die is m.i. rechtzinniger bezig dan iemand die alleen maar mooie woorden spreekt, en in zijn leven van alle dag zijn geloof niet in de praktijk brengt.
Als ik dit zo lees, vraag ik me af waarom hij daar dan zo'n moeite mee had.
