Lecram en Hans,
Dat is altijd al zo geweest. Doodzwijgen om op de oude voet verder te gaan. Laten degenen die over sommige zaken anders denken maar weggaan.
Inderdaad ben ik het mee eens. Makkelijkste manier om je handen niet vuil te maken aan een onderwerp waar je moeilijk je eigen gelijk vol kan blijven houden.
Sorry, heb ik iets gemist? Is er in de laatste decennia iets in de leer der Geref. Gemeenten veranderd? Als dat zo is zou ik graag de uitspraken daarover willen horen.
En hoezo denk je dat men graag wil dat mensen die 'anders denken' (wat zou dat zijn, anders dan wat?) maar weg moeten gaan? Waaruit blijkt dat???
En Hans, wat houdt dat 'eigen gelijk' precies in? Kun je wat zaken aanhalen uit publicaties of preken?
Alsjeblieft geen reacties over "nu geen kerkdiscussie". Ik mis wat informatie klaarblijkelijk, en wil hiervan graag op de hoogte gebracht worden. Het is wel errug krom om je kerkverband zo zwart te maken en tegelijkertijd het lief te hebben?
Nieuw boek ds. C. Harinck
-
Lecram
Beste RJ,
In het verleden zijn er meerdere voorbeelden geweest, zowel openbaar als niet openbaar. Een recent voorbeeld is Blaauwendraat en en wat ouder is ds. Kok. Verder allen die een kerkelijke weg hebben bewandeld maar nul op het rekest hebben gekregen, waarna ze vertrokken zijn naar een ander kerkverband. Hier wordt vaak makkelijk van gezegd dat die mensen weggaan omdat ze het makkelijker willen hebben, Die zullen er zijn, maar dat is lang niet in alle gevallen zo. Ik maak dat in onze eigen gemeente ook mee.
En wat betreft het zwartmaken: het is meer een zorg die ik uit dan willen zwartmaken. Ik kan het ook gelaten over me heen laten komen alsof het me niet interesseert. Zolang ik er op reageer, interesseert het me. En wat is nu eigenlijk 'liefhebben van je kerkverband???'.
Volgens mij heb jij ook weleens in minder positieve zin gesproken over je kerkverband.
In het verleden zijn er meerdere voorbeelden geweest, zowel openbaar als niet openbaar. Een recent voorbeeld is Blaauwendraat en en wat ouder is ds. Kok. Verder allen die een kerkelijke weg hebben bewandeld maar nul op het rekest hebben gekregen, waarna ze vertrokken zijn naar een ander kerkverband. Hier wordt vaak makkelijk van gezegd dat die mensen weggaan omdat ze het makkelijker willen hebben, Die zullen er zijn, maar dat is lang niet in alle gevallen zo. Ik maak dat in onze eigen gemeente ook mee.
En wat betreft het zwartmaken: het is meer een zorg die ik uit dan willen zwartmaken. Ik kan het ook gelaten over me heen laten komen alsof het me niet interesseert. Zolang ik er op reageer, interesseert het me. En wat is nu eigenlijk 'liefhebben van je kerkverband???'.
Volgens mij heb jij ook weleens in minder positieve zin gesproken over je kerkverband.
-
Refojongere
Lecram,
"In het verleden zijn er meerdere voorbeelden geweest, zowel openbaar als niet openbaar. Een recent voorbeeld is Blaauwendraat en en wat ouder is ds. Kok."
Zowel ds. C. Steenblok als ds. R. Kok zijn geloof ik uit het kerkverband gezet. Met wat voor reden? Redenen die tegen de Schrift ingingen?
En wat te denken van het boekje "Louter Genade", men spreekt erover in synodevergaderingen en heeft dus besloten om toch te reageren (hoewel niet verplicht) op het boekje, waarbij niet eens de kerkelijke weg bewandeld werd.
Kun je voorbeelden noemen die de kerkelijke weg bewandeld hebben, maar niet verder gekomen zijn, en op welke punten zijn zij dan afgewezen?
"Ik kan het ook gelaten over me heen laten komen alsof het me niet interesseert. Zolang ik er op reageer, interesseert het me. En wat is nu eigenlijk 'liefhebben van je kerkverband???'."
Uit je reacties komt wel heel cynisch naar voren van: Nou de Geref. Gem. zal hen wel weer eens doodzwijgen, 't zal niets helpen, het heeft in het verleden ook niet geholpen.
Een wat liefdevollere houding zou zijn: Ik hoop en bidt dat de synode oog zou krijgen voor een bepaald soort onbijbelse prediking die in hun kerkverband klinkt en dat elke gemeente weer de weg van het volle Evangelie mag gaan. Als je mag geloven dat God nog in je kerkverband wil zijn en wil werken en dat het kerkverband nog steeds staat op de Bijbelse grondslag van de Heilige Schrift en de Drie Formulieren, mogen we dat kerkverband zomaar niet opgeven en mogen we het van de Heere verwachten, want wat heeft Hij niet de prediking ook in dat kerkverband willen zegenen.
Volgens mij heb jij ook weleens in minder positieve zin gesproken over je kerkverband.
Ongetwijfeld, hoewel ik ook mijn kerkverband en eigen gemeente van harte liefheb omdat ik zie dat het een planting Gods is en God in die gemeenten heeft willen werken en nog steeds wil en doet ondanks zoveel ontrouw en afval van ons mensen en van de Hervormde Kerk in haar geheel. Deze liefde zal ik nooit hebben voor een kerkverband wat puur menselijk en ongeestelijk wordt opgericht genaamd: Protestantse Kerk in Nederland.
't Is af en toe dat er uit de moedeloosheid wel cynisme kan opklimmen, maar bedenk dan wel dat het ons menselijk vlees is dat spreekt vanuit dat cynisme. En het is voor mij ook o zo makkelijk om heerlijk cynisch te gaan praten over je gemeente over kerkverband als je bemerkt dat 'verontruste' geluiden niet gehoord worden en dat je het gevoel hebt dat ze je in de kou laten staan.
Wij zijn zelf geen haar beter, als het gaat om het uitkomen voor de Naam van God, hoe vaak laten wij onze Heere dan met eerbied gesproken niet in de kou staan? Of zoals de discipelen die niet eens met de Heere Jezus konden waken toen Hij druppels bloed zweette op Gethsemane? En toch...Hij had hen lief omdat Hij hun zwakheden kent. Dat is een zware les, moeilijke les en vanuit onszelf hebben we daar misschien ook geen zin in, maar door die liefde van God kunnen wij dan ook alleen maar ons kerkverband en haar leden van harte liefhebben.
"In het verleden zijn er meerdere voorbeelden geweest, zowel openbaar als niet openbaar. Een recent voorbeeld is Blaauwendraat en en wat ouder is ds. Kok."
Zowel ds. C. Steenblok als ds. R. Kok zijn geloof ik uit het kerkverband gezet. Met wat voor reden? Redenen die tegen de Schrift ingingen?
En wat te denken van het boekje "Louter Genade", men spreekt erover in synodevergaderingen en heeft dus besloten om toch te reageren (hoewel niet verplicht) op het boekje, waarbij niet eens de kerkelijke weg bewandeld werd.
Kun je voorbeelden noemen die de kerkelijke weg bewandeld hebben, maar niet verder gekomen zijn, en op welke punten zijn zij dan afgewezen?
"Ik kan het ook gelaten over me heen laten komen alsof het me niet interesseert. Zolang ik er op reageer, interesseert het me. En wat is nu eigenlijk 'liefhebben van je kerkverband???'."
Uit je reacties komt wel heel cynisch naar voren van: Nou de Geref. Gem. zal hen wel weer eens doodzwijgen, 't zal niets helpen, het heeft in het verleden ook niet geholpen.
Een wat liefdevollere houding zou zijn: Ik hoop en bidt dat de synode oog zou krijgen voor een bepaald soort onbijbelse prediking die in hun kerkverband klinkt en dat elke gemeente weer de weg van het volle Evangelie mag gaan. Als je mag geloven dat God nog in je kerkverband wil zijn en wil werken en dat het kerkverband nog steeds staat op de Bijbelse grondslag van de Heilige Schrift en de Drie Formulieren, mogen we dat kerkverband zomaar niet opgeven en mogen we het van de Heere verwachten, want wat heeft Hij niet de prediking ook in dat kerkverband willen zegenen.
Volgens mij heb jij ook weleens in minder positieve zin gesproken over je kerkverband.
Ongetwijfeld, hoewel ik ook mijn kerkverband en eigen gemeente van harte liefheb omdat ik zie dat het een planting Gods is en God in die gemeenten heeft willen werken en nog steeds wil en doet ondanks zoveel ontrouw en afval van ons mensen en van de Hervormde Kerk in haar geheel. Deze liefde zal ik nooit hebben voor een kerkverband wat puur menselijk en ongeestelijk wordt opgericht genaamd: Protestantse Kerk in Nederland.
't Is af en toe dat er uit de moedeloosheid wel cynisme kan opklimmen, maar bedenk dan wel dat het ons menselijk vlees is dat spreekt vanuit dat cynisme. En het is voor mij ook o zo makkelijk om heerlijk cynisch te gaan praten over je gemeente over kerkverband als je bemerkt dat 'verontruste' geluiden niet gehoord worden en dat je het gevoel hebt dat ze je in de kou laten staan.
Wij zijn zelf geen haar beter, als het gaat om het uitkomen voor de Naam van God, hoe vaak laten wij onze Heere dan met eerbied gesproken niet in de kou staan? Of zoals de discipelen die niet eens met de Heere Jezus konden waken toen Hij druppels bloed zweette op Gethsemane? En toch...Hij had hen lief omdat Hij hun zwakheden kent. Dat is een zware les, moeilijke les en vanuit onszelf hebben we daar misschien ook geen zin in, maar door die liefde van God kunnen wij dan ook alleen maar ons kerkverband en haar leden van harte liefhebben.
-
Hans van Gemerden
Beste RJ,
“Zowel ds. C. Steenblok als ds. R. Kok zijn geloof ik uit het kerkverband gezet. Met wat voor reden? Redenen die tegen de Schrift ingingen?
En wat te denken van het boekje "Louter Genade", men spreekt erover in synodevergaderingen en heeft dus besloten om toch te reageren (hoewel niet verplicht) op het boekje, waarbij niet eens de kerkelijke weg bewandeld werd.
Kun je voorbeelden noemen die de kerkelijke weg bewandeld hebben, maar niet verder gekomen zijn, en op welke punten zijn zij dan afgewezen?”
Ik reageer kort. Dr. C. Steenblok is ontslagen van zijn docentschap aan de Theologishe School in Rotterdam. Hij heeft zelf een kerkscheuring veroorzaakt met nog enkele anderen. Bij ds. Kok is het de vraag of het op Schriftelijke gronden was dat hij geschorst werd. Dat kan je ook lezen in het nieuwe boek van ds. Harinck. Persoonlijk denk ik dat die bijbelse grond er niet was.
Een voorbeeld van iemand die de kerkelijke weg bewandeld heeft is allereerst E. de Jong uit Lemmer. Wat denk je verder dat Blaauwendraad zelf gedaan heeft?
Wat ik erg jammer vind, is dat vaak het verwijt van gebrek aan liefde tot het kerkverband geuit wordt, als iemand fel wordt. Iemand kan ook uit bewogenheid fel worden. Liefde tot de Heere Jezus hoort boven alles te gaan, daarna komt pas liefde tot je kerkverband. En daar zit zeker een verschil in. Het feit dat je niet fel zou mogen zijn tegenover je kerkverband is een drogreden. Kijk naar Calvijn en Luther. Die zouden dan ook in alles heel lief en aardig geweest moeten zijn tegen de paus en consorten.
Feit is gewoon dat in veel prediking in de Gereformeerde Gemeenten de Heere Jezus tekort wordt gedaan. En daar mag met liefde fel tegen geageerd worden!
Groet, Hans
“Zowel ds. C. Steenblok als ds. R. Kok zijn geloof ik uit het kerkverband gezet. Met wat voor reden? Redenen die tegen de Schrift ingingen?
En wat te denken van het boekje "Louter Genade", men spreekt erover in synodevergaderingen en heeft dus besloten om toch te reageren (hoewel niet verplicht) op het boekje, waarbij niet eens de kerkelijke weg bewandeld werd.
Kun je voorbeelden noemen die de kerkelijke weg bewandeld hebben, maar niet verder gekomen zijn, en op welke punten zijn zij dan afgewezen?”
Ik reageer kort. Dr. C. Steenblok is ontslagen van zijn docentschap aan de Theologishe School in Rotterdam. Hij heeft zelf een kerkscheuring veroorzaakt met nog enkele anderen. Bij ds. Kok is het de vraag of het op Schriftelijke gronden was dat hij geschorst werd. Dat kan je ook lezen in het nieuwe boek van ds. Harinck. Persoonlijk denk ik dat die bijbelse grond er niet was.
Een voorbeeld van iemand die de kerkelijke weg bewandeld heeft is allereerst E. de Jong uit Lemmer. Wat denk je verder dat Blaauwendraad zelf gedaan heeft?
Wat ik erg jammer vind, is dat vaak het verwijt van gebrek aan liefde tot het kerkverband geuit wordt, als iemand fel wordt. Iemand kan ook uit bewogenheid fel worden. Liefde tot de Heere Jezus hoort boven alles te gaan, daarna komt pas liefde tot je kerkverband. En daar zit zeker een verschil in. Het feit dat je niet fel zou mogen zijn tegenover je kerkverband is een drogreden. Kijk naar Calvijn en Luther. Die zouden dan ook in alles heel lief en aardig geweest moeten zijn tegen de paus en consorten.
Feit is gewoon dat in veel prediking in de Gereformeerde Gemeenten de Heere Jezus tekort wordt gedaan. En daar mag met liefde fel tegen geageerd worden!
Groet, Hans
Is dat zo dat dhr De Jong de kerkelijke weg bewandeld heeft? Hij is Nederlands Hervormd geworen en heeft toen een appelschrift opgesteld. Daar heb je dus een probleem hij kan dan de kerkelijke weg niet bewandelen want dan moet je van dezelfde kerk zijn. Het apelschrift is gepubliceerd en ik heb het gelezen, maar ik kan de samenhang als bezwaarschrift niet in ontdekken. Het is heel onsamenhangend (dmv krantenartikelen, publicaties van derden) samengesteld.Oorspronkelijk gepost door Hans van Gemerden
Een voorbeeld van iemand die de kerkelijke weg bewandeld heeft is allereerst E. de Jong uit Lemmer. Wat denk je verder dat Blaauwendraad zelf gedaan heeft?
Wat ik erg jammer vind, is dat vaak het verwijt van gebrek aan liefde tot het kerkverband geuit wordt, als iemand fel wordt. Iemand kan ook uit bewogenheid fel worden. Liefde tot de Heere Jezus hoort boven alles te gaan, daarna komt pas liefde tot je kerkverband. En daar zit zeker een verschil in. Het feit dat je niet fel zou mogen zijn tegenover je kerkverband is een drogreden. Kijk naar Calvijn en Luther. Die zouden dan ook in alles heel lief en aardig geweest moeten zijn tegen de paus en consorten.
Feit is gewoon dat in veel prediking in de Gereformeerde Gemeenten de Heere Jezus tekort wordt gedaan. En daar mag met liefde fel tegen geageerd worden!
Groet, Hans
Ook wordt hier over Blauwendraad gesproken. Blauwendraad heeft boeken geschreven en geen apelschrift tegen kerkenraads-, classis en/of synodebesluiten dus dat is ook niet de kerkelijke weg. Toen hij in Gouda gevraagd werd om zich te onthouden van het Heilig Avondmaal (volgens mij was dat de stille censuur fase) was er ook als een van de redenen gegeven door de kerkenraad dat hij de diensten slecht bezocht. En nadien is hij overgegaan naar de Ned.Herv.Kerk. Als je overtuigd ben van de belangrijkheid van de zaak dan moet je toch naar wegen zoeken om er uit te komen. Misschien zit ik hier verkeerd mee maar dan hoor ik het wel.
Bij een kerkelijke weg hoort een hele laaaaaange weg die voornamelijk uit briefwisselingen bestaat. Die gang is geestelijk heel zwaar. Maar deze moet om onvolkomenheden te voorkomen. Echter wij mensen zijn ongeduldig en haken vaak heel vlug af (daaronder schaar ik mezelf ook, omdat het soms geestelijk je goed in de weg kan staan). En toch weet ik dat die weg goed, al zou in sommige procedures het wel wat sneller mogen gaan. Maar dat is voer voor anderen.
Het feit dat ds. Kok uit de Ger.Gem. is gegaan nadat hij geschorst is heeft te maken met het feit dat ter plaatse in 1950 een Ger.Gem. is geinstitueerd door ds. Van de Keterij (opponent van ds. Kok). In het boek van Harinck is de ontwettigheid van de institutie goed beschreven. Op het moment dat ds. Kok geschorst was, hoefde op dezelfde synode vergadering het punt van die ontwettigheid niet meer behandeld te worden. Want degenen die het punt in hadden gebracht was geschorst en had de vergadering verlaten met zijn kerkenraad.
In dezelfde week hebben de mensen die een onwettige ger.gem. hadden geinstitueerd geprobeerd om het kerkgebouw in handen te krijgen. De kerkenraad van de wettige ger.gem. is achter ds. Kok blijven staan en tijdens een ledenvergadering is besloten om te zorgen dat de wettige gemeente bij elkaar te houden dan uit het verband te stappen en hebben ds. Kok gevraagd mee te gaan. Ds. Kok heeft daar in bewilligd, wel met de opmerking dat er alles aan gedaan moet worden om terug te keren.
Helaas in 1955 was het nog steeds niet mogelijk om terug te keren en 1956 is na vele indringende gesprekken en onderzoeken besloten om aan te sluiten bij de Christelijke Gereformeerde Kerken en daar zit die gemeente nog steeds. Ds. Kok heeft een aantal malen geprobeerd om in contact te komen met de synode en dat is helaas niet gelukt, ondanks vele goede gesprekken die er geweest zijn met predikanten van de Ger.Gem.
Ds. Kok heeft altijd van de Ger.Gem. gehouden. En dat lees je ook in die stukken die hij in de jaren 50 heeft geschreven!
Een stukje geschiedenis. Maar wel belangrijk om te weten denk ik zelf
-
Hans van Gemerden
Hoi!
Meneer de Jong heeft dat naar mijn weten wel gedaan voordat hij uit de Gereformeerde Gemeente vertrok. Dat appelschrift is inderdaad van de latere tijd en toen wilde men het in de Gereformeerde Gemeente niet meer behandelen, omdat hij geen lid meer was van het kerkverband. Daarvoor hebben echter ook al een aantal zaken gespeeld, waardoor hij uit het kerkverband gestapt is.
Blaauwendraad heeft voordien ook al dingen geprobeerd, maar liep dood via de kerkelijke weg. Dit heeft hij zelf gezegd. Hoe kom je aan de info over zijn censuur en de oorzaak daarvan? Weet je zeker dat dat de reden was?
Verder, bedankt voor je verhaal over ds. R. Kok.
Groet, Hans
Meneer de Jong heeft dat naar mijn weten wel gedaan voordat hij uit de Gereformeerde Gemeente vertrok. Dat appelschrift is inderdaad van de latere tijd en toen wilde men het in de Gereformeerde Gemeente niet meer behandelen, omdat hij geen lid meer was van het kerkverband. Daarvoor hebben echter ook al een aantal zaken gespeeld, waardoor hij uit het kerkverband gestapt is.
Blaauwendraad heeft voordien ook al dingen geprobeerd, maar liep dood via de kerkelijke weg. Dit heeft hij zelf gezegd. Hoe kom je aan de info over zijn censuur en de oorzaak daarvan? Weet je zeker dat dat de reden was?
Verder, bedankt voor je verhaal over ds. R. Kok.
Groet, Hans
-
Hans van Gemerden
Heeft iemand het derde deel van de besprekingen in Bewaar het Pand gelezen? Mijn inziens werpt dit een geheel ander licht op de publicaties over 2 en 3 verbondenleer van vorig jaar en gaat het meer om het bewust levend houden van de discussie.
Stelling: De Gereformeerde Gemeenten hebben bewust gezocht naar een eigen identiteit begin jaren dertig en daarom de discussie over 2 en 3 verbondenleer bewust aangezwengeld.
Groet, Hans
Stelling: De Gereformeerde Gemeenten hebben bewust gezocht naar een eigen identiteit begin jaren dertig en daarom de discussie over 2 en 3 verbondenleer bewust aangezwengeld.
Groet, Hans
De GG hebben in de jaren 30 een besluit genomen over de verbonden. Het blijkt dat er daarna intern best vrijheid was over hoe je daar over dacht. Het is op zich voornamelijk 'theologenvoer'. Praktisch is het voor je zielenheil niet zo interessant of dat nu allemaal via 2 of 3 verbonden loopt.
In de jaren 40 kwam echter Steenblok erbij en toen ging het echt mis. Die redeneerde -overigens volstrekt logisch- dat wanneer er maar 2 verbonden zijn God nooit de zaligheid welmenend aan iedereen kan aanbieden. Hij bracht de 2-verbondenleer daarmee een open wond toe, die nooit echt geheeld is.
Toen was het met de leervrijheid ook gedaan. Want de boel werd toen omgedraaid. Was er eerst een leeruitspraak die in de prediking van sommige gewaardeerde predikanten niet was terug te vinden, vanaf Steenblok werd het 'niet terugvinden' meteen aangemerkt als muiterij tegen het kerkverband. Terwijl dat bij een man als R.Kok helemaal niet aan de orde was. De grote fout die Kok maakte was dat hij het tegen Steenblok opnam.
In de jaren 50 was het het kerkvolk volstrekt duidelijk hoe het zat met aanbod, verbonden en wat dies meer zij. En nu? Niemand weet het meer. Alleen mensen als Moerkerken proberen een en ander levend te houden, en waarom?
Al die geleerde dominees, met universitaire opleiding, moeten toch weten dat je over twee en drie verbonden veel meer Schriftuurlijks kunt zeggen dan in de uitspraken van 1931 staat? Ze weten toch dat je '3 verbonden' kunt aanhangen en toch naar de Schrift bent?
In de jaren 40 kwam echter Steenblok erbij en toen ging het echt mis. Die redeneerde -overigens volstrekt logisch- dat wanneer er maar 2 verbonden zijn God nooit de zaligheid welmenend aan iedereen kan aanbieden. Hij bracht de 2-verbondenleer daarmee een open wond toe, die nooit echt geheeld is.
Toen was het met de leervrijheid ook gedaan. Want de boel werd toen omgedraaid. Was er eerst een leeruitspraak die in de prediking van sommige gewaardeerde predikanten niet was terug te vinden, vanaf Steenblok werd het 'niet terugvinden' meteen aangemerkt als muiterij tegen het kerkverband. Terwijl dat bij een man als R.Kok helemaal niet aan de orde was. De grote fout die Kok maakte was dat hij het tegen Steenblok opnam.
In de jaren 50 was het het kerkvolk volstrekt duidelijk hoe het zat met aanbod, verbonden en wat dies meer zij. En nu? Niemand weet het meer. Alleen mensen als Moerkerken proberen een en ander levend te houden, en waarom?
Al die geleerde dominees, met universitaire opleiding, moeten toch weten dat je over twee en drie verbonden veel meer Schriftuurlijks kunt zeggen dan in de uitspraken van 1931 staat? Ze weten toch dat je '3 verbonden' kunt aanhangen en toch naar de Schrift bent?
-
Hans van Gemerden
Ja, praktisch gezien maakt het niet zoveel uit. Ik doelde echter op de beoogde eenheid in de jaren twintig door samensprekingen tussen de Gereformeerde Gemeente en de Christelijk Gereformeerde Kerken. Door de leeruitspraken van 1931 is daardoor bewust afstand geschapen tussen de twee kerkverbanden, zoals in het derde deel van de besprekingen in Bewaar het Pand valt te lezen.
Op zich kan ik het me ook wel weer voorstellen dat ds. Kok het tegen Steenblok opnam, al is dat misschien inderdaad zijn fout geweest. Anderen waren echter erg “happig” op Steenblok om hem binnen te krijgen, want hij was tenslotte doctor in de theologie. Daarbij werd hem (Steenblok) veel te snel een hoge post gegeven.
Ds. Moerkerken heeft inderdaad een grote worsteling. Hij wil iets vasthouden denk ik, wat hij nooit vast kan houden. En dat vasthouden is een eigen “Gergem identiteit”. Daarbij bemoeit hij zich met zaken waar hij niet genoeg verstand van heeft. Hij heeft overigens zelf toegegeven dat hij liever in de Gereformeerde Gemeenten in Nederland had gezeten en dat zij hart eigenlijk daar ligt.
Maar ik vraag me af of je willens en wetens scheiding in het Lichaam van Christus aan mag brengen, zoals nu gedaan is.
Op zich kan ik het me ook wel weer voorstellen dat ds. Kok het tegen Steenblok opnam, al is dat misschien inderdaad zijn fout geweest. Anderen waren echter erg “happig” op Steenblok om hem binnen te krijgen, want hij was tenslotte doctor in de theologie. Daarbij werd hem (Steenblok) veel te snel een hoge post gegeven.
Ds. Moerkerken heeft inderdaad een grote worsteling. Hij wil iets vasthouden denk ik, wat hij nooit vast kan houden. En dat vasthouden is een eigen “Gergem identiteit”. Daarbij bemoeit hij zich met zaken waar hij niet genoeg verstand van heeft. Hij heeft overigens zelf toegegeven dat hij liever in de Gereformeerde Gemeenten in Nederland had gezeten en dat zij hart eigenlijk daar ligt.
Maar ik vraag me af of je willens en wetens scheiding in het Lichaam van Christus aan mag brengen, zoals nu gedaan is.
-
Zeeuw
"Hij heeft overigens zelf toegegeven dat hij liever in de Gereformeerde Gemeenten in Nederland had gezeten en dat zij hart eigenlijk daar ligt. "
Dat vind ik wel een erg stellige opmerking.
Ik kan het me niet voorstellen, ds. Moerkerken heeft in zijn publicaties wel duidelijk laten blijken een voorstander te zijn van het aanbod van genade aan allen. Ben benieuwd waar dat op gebaseerd is ?
"Heeft iemand het derde deel van de besprekingen in Bewaar het Pand gelezen? "
Ja, en vandaag ook het vierde deel. Een waardige bespreking, die aangeeft dat een serieuze gedachtenwisseling mogelijk is, ook al denk je niet in alles hetzelfde.
"Stelling: De Gereformeerde Gemeenten hebben bewust gezocht naar een eigen identiteit begin jaren dertig en daarom de discussie over 2 en 3 verbondenleer bewust aangezwengeld"
Als je ds.Haricnk hierover leest, en ook de synodeverslagen blijkt in ieder geval dat binnen de Ger.Gem er geen discussie over was, hoogstens nuanceverschillen.
De stelling dat ds.Kok niet achter de stellingen van '31 stond, is ook niet terecht. Die stellingen werden door de Generale Synode in 1931 (enigszins) gewijzigd overgenomen van de Part. Synode Noord. En daar zat ook ds.Kok destijds in.
Hier een citaat uit de De Wekker van Prof. van der Schuit:
"Zie, wanneer dan alzo de Ger. Confessie in het middelpunt van heel het Gereformeerde kerkelijk leven staat, dan vind ik reeds hierom in de uitspraak van de Noordelijke part. Synode der Gereformeerde Gemeenten een wezenlijk tekort dat zij de Gereformeerde confessie negeert! En in die Part. Synode zaten mannen als ds. Kersten, ds. Barth, ds. Kok, ds. Fraanje, allen mannen, die zeggen dat zij stoer gereformeerd zijn, en die op een zeer belangrijk punt, nl. het verbond der genade met geen woord reppen van de Gereformeerde belijdenis. Heeft deze Synode der Gereformeerde Gemeenten soms begrepen, hoe moeilijk het is, om met de Geref, belijdenis in de hand haar leer over het Genadeverbond te staven? Wij zouden bijna tot deze conclusie moeten komen."
Wat betreft de eenheid naar buiten toe, denk ik dat je stelling wel enigszins juist is. M.i. was er een andere manier van communicatie mogelijk geweest t.a.v. Van der Schuit en ds. Jongeleen. Ds.Kersten is zeer beducht geweest voor het voorwaardelijk stellen van de verbondsbeloften. Daarmee word de vervulling volledig afhankelijk van het geloof van de mens. En met die stelling kun je verschillende kanten uit; de goede (waarbij de noodzaak van wedergeboorte benadrukt word en erop gewezen word dat alleen de H.Geest dat geloof werkt), maar ook de verkeerde kant, als alleen maar eenzijdig gesproken word over de verbondsgemeente waar de beloften aan geschonken zijn.Punt.
Dat ds.Kersten dat niet verkeerd gezien heeft, geeft ook ds.Kieviet eerlijk en openlijk aan.
Dat vind ik wel een erg stellige opmerking.
Ik kan het me niet voorstellen, ds. Moerkerken heeft in zijn publicaties wel duidelijk laten blijken een voorstander te zijn van het aanbod van genade aan allen. Ben benieuwd waar dat op gebaseerd is ?
"Heeft iemand het derde deel van de besprekingen in Bewaar het Pand gelezen? "
Ja, en vandaag ook het vierde deel. Een waardige bespreking, die aangeeft dat een serieuze gedachtenwisseling mogelijk is, ook al denk je niet in alles hetzelfde.
"Stelling: De Gereformeerde Gemeenten hebben bewust gezocht naar een eigen identiteit begin jaren dertig en daarom de discussie over 2 en 3 verbondenleer bewust aangezwengeld"
Als je ds.Haricnk hierover leest, en ook de synodeverslagen blijkt in ieder geval dat binnen de Ger.Gem er geen discussie over was, hoogstens nuanceverschillen.
De stelling dat ds.Kok niet achter de stellingen van '31 stond, is ook niet terecht. Die stellingen werden door de Generale Synode in 1931 (enigszins) gewijzigd overgenomen van de Part. Synode Noord. En daar zat ook ds.Kok destijds in.
Hier een citaat uit de De Wekker van Prof. van der Schuit:
"Zie, wanneer dan alzo de Ger. Confessie in het middelpunt van heel het Gereformeerde kerkelijk leven staat, dan vind ik reeds hierom in de uitspraak van de Noordelijke part. Synode der Gereformeerde Gemeenten een wezenlijk tekort dat zij de Gereformeerde confessie negeert! En in die Part. Synode zaten mannen als ds. Kersten, ds. Barth, ds. Kok, ds. Fraanje, allen mannen, die zeggen dat zij stoer gereformeerd zijn, en die op een zeer belangrijk punt, nl. het verbond der genade met geen woord reppen van de Gereformeerde belijdenis. Heeft deze Synode der Gereformeerde Gemeenten soms begrepen, hoe moeilijk het is, om met de Geref, belijdenis in de hand haar leer over het Genadeverbond te staven? Wij zouden bijna tot deze conclusie moeten komen."
Wat betreft de eenheid naar buiten toe, denk ik dat je stelling wel enigszins juist is. M.i. was er een andere manier van communicatie mogelijk geweest t.a.v. Van der Schuit en ds. Jongeleen. Ds.Kersten is zeer beducht geweest voor het voorwaardelijk stellen van de verbondsbeloften. Daarmee word de vervulling volledig afhankelijk van het geloof van de mens. En met die stelling kun je verschillende kanten uit; de goede (waarbij de noodzaak van wedergeboorte benadrukt word en erop gewezen word dat alleen de H.Geest dat geloof werkt), maar ook de verkeerde kant, als alleen maar eenzijdig gesproken word over de verbondsgemeente waar de beloften aan geschonken zijn.Punt.
Dat ds.Kersten dat niet verkeerd gezien heeft, geeft ook ds.Kieviet eerlijk en openlijk aan.
-
Hans van Gemerden
-
Hans van Gemerden
Ds. Moerkerken zal die stelling ook niet publiekelijk uitdragen nee. Hij heeft dat tegen leden uit de gemeente in Capelle a/d IJssel gezegd. Daar heb ik allereerst deze uitspraak op gebaseerd. Verder, als ik de publicaties van ds. Moerkerken lees, wat behelst dan zijn aanbod van genade aan allen? Ik bemerk grote verschillen in het aanbod van genade bij oudvaders als Boston, Erskines, McCheyne enz. en het aanbod dat ds. Moerkerken predikt. Voor mij blijft het aanbod van ds. Moerkerken sterk voorwaardelijk.
"Stelling: De Gereformeerde Gemeenten hebben bewust gezocht naar een eigen identiteit begin jaren dertig en daarom de discussie over 2 en 3 verbondenleer bewust aangezwengeld"
Deze stelling heeft uiteraard ten eerste betrekking op het gedrag en de uitstraling van de Gereformeerde Gemeenten naar buiten toe. Men wilde met name zich onderscheiden van de Christelijk Gereformeerde Kerken, juist omdat die zo dichtbij de Gereformeerde Gemeenten zelf zaten wat leer en bevinding betreft.
Maar ook als ik het derde deel lees van de besprekingen in Bewaar het Pand, bekruipt me dit gevoel. Men wilde niet samengaan met de CGK en daarom heeft men gezocht naar eigen standpunten, onderscheiden van die van de CGK.
Wat het aanbod van genade bij ds. Kersten betreft: lees zijn preek over Jesaja 55:1 eens. Dat is een voorbereidingspreek op het Heilig Avondmaal. Ik weet nu even niet de titel van het boek waar het in staat (kan ik thuis nakijken). Lees daarna de preek van Calvijn over deze zelfde tekst eens. Die is pas uitgegeven bij de Groot Goudriaan en wordt ook in het eerste deel van de besprekingen in Bewaar het Pand verschillende malen geciteerd. Vergelijk die twee preken eens!
"Stelling: De Gereformeerde Gemeenten hebben bewust gezocht naar een eigen identiteit begin jaren dertig en daarom de discussie over 2 en 3 verbondenleer bewust aangezwengeld"
Deze stelling heeft uiteraard ten eerste betrekking op het gedrag en de uitstraling van de Gereformeerde Gemeenten naar buiten toe. Men wilde met name zich onderscheiden van de Christelijk Gereformeerde Kerken, juist omdat die zo dichtbij de Gereformeerde Gemeenten zelf zaten wat leer en bevinding betreft.
Maar ook als ik het derde deel lees van de besprekingen in Bewaar het Pand, bekruipt me dit gevoel. Men wilde niet samengaan met de CGK en daarom heeft men gezocht naar eigen standpunten, onderscheiden van die van de CGK.
Wat het aanbod van genade bij ds. Kersten betreft: lees zijn preek over Jesaja 55:1 eens. Dat is een voorbereidingspreek op het Heilig Avondmaal. Ik weet nu even niet de titel van het boek waar het in staat (kan ik thuis nakijken). Lees daarna de preek van Calvijn over deze zelfde tekst eens. Die is pas uitgegeven bij de Groot Goudriaan en wordt ook in het eerste deel van de besprekingen in Bewaar het Pand verschillende malen geciteerd. Vergelijk die twee preken eens!
-
Mirror