Alweer een voorwaardentopic.
Nu vraag ik me toch af... Is dit telkens een poging tot het verkoelen van het geweten die met de vraag loopt: Waarom heb ik geen levende band met God en waarom geloof ik niet dat mijn zonden vergeven zijn?
Om vervolgens tot de conclussie te komen dat God alles moet doen en dat wij niets kunnen doen, dus dat het niet aan ons ligt dat we onbekeerd zijn.
Wij moeten vrede hebben met het idee dat God sommige uitverkoren heeft om te leven op de weg die God voor Zijn volk bepaald heeft, ordentelijk omschreven in de standen van het genadeleven, en met het idee dat wij vanwege onze erfschuld gewoon wel eens verdient op een ramkoers naar de hel aan het gaan zijn, zonder dat we er ook maar iets aan kunnen doen.
Dat is de sola gratia anno 2004 onderbouwt met citaten van jan en alleman na 1500.
Wen er maar aan of je bent remonstrants.
En tuurlijk is het schriftuurlijk en tuurlijk is het in de lijn van de reformatie en tuurlijk mag ik het zo niet stellen.

De natuurlijke mens zit van nature in de uiterste duisternis. De dominee preekt: Je moet je duisternis zien! Mens kijken en kijken en ziet niets. Nee, dan ziet hij het niet. Moet het eerst zien.
Als je nu eens het evangelie zou verkondigen? Het licht der wereld? Zou dan de duisternis van iemand's hart dan niet haarfijn voor ogen worden gesteld? En als onwederstandelijke kracht daarbovenop de Geest van God die via het evangelie in de harten van mensen wil werken?

Is de afwezigheid van een tekst in de bijbel een aanname waard dat dit dus wel een voorwaarde is? Zou dat geen zotheid zijn? Toch is dat met dit onderwerp. De bijbel eist nergens ellendekennis voor de geloofsaanname. Dit wordt hier toch verkondigt vanwege de reden dat de bijbel het nergens ontkent en dat in een later stadium MENSEN dit wel eistten.
Indien je de bijbel met open ogen leest, dan lees je geen vergeving zonder schuldbelijdenis, maar ook dat Jezus voor ons gestorven is toen wij nog krachteloze zondaren waren. De innerlijke onwederstandelijke roeping geschiedt in de bijbel altijd bij de uiterlijke evangelieverkondiging. Tegenwoordig hoeft het evangelie niet zo meer. Nee, een mens is veel meer gebaat bij de verkondiging van onderscheiden standen in het genadeleven, zodat hij zich er naar kan spiegelen en zodat niemand met een gewaande hemel naar de hel gaat. Toch is dit niet het middel waarlangs God wil werken en dat verklaart naar mijn mening de geestelijke doodsheid en machteloosheid van de rechtse club. Dat heeft niets met remonstrantisme of hypercalvinisme te maken, maar met een verwaarlozing en onderwaardering (soms zelfs afschuw) van de ware evangelieverkondiging.

En omdat Jer. 31 graag geciteerd wordt, doe ik het ook ff:
Zekerlijk, nadat ik bekeerd ben, heb ik berouw gehad, en nadat ik mijzelven ben bekend gemaakt, heb ik op de heup geklopt, ik ben beschaamd, ja, ook schaamrood geworden, omdat ik de smaadheid mijner jeugd gedragen heb.

Iemand (Spurgeon) uit de nadere reformatie:

Vele mensen verlangen naar een dieper besef van hun zondigheid. Dan, met een zeker vertoon van gewetensbezwaar, maken zij een excuus voor de beoefening van eenvoudig geloof. Deze geestelijke ziekte, die zondaren van Christus afhoudt, neemt in verschillende tijden andere vormen aan. In Luthers tijd was het kwaad, waaronder mensen werkten dit: zij geloofden in hun eigengerechtigheid en dus veronderstelden zij dat zij goede werken moesten doen, vóórdat zij in Christus konden geloven. In onze tijd heeft het kwaad een andere, en wel een heel vreemde vorm aangenomen. Mensen hebben geprobeerd om eigengerechtigd te worden volgens een heel nieuwe mode. Zij denken dat zij zich slechter moeten voelen en een diepere overtuiging van zonde moeten hebben, vóórdat zij in Christus mogen geloven. Vele honderden ontmoet ik, die zeggen dat zij niet tot Christus durven komen om Hem met hun zielen te vertrouwen, omdat zij hun nood voor Hem niet genoeg voelen. Zij zijn niet genoeg verslagen over hun zonde; zij hebben niet evenveel berouw gehad, als dat zij in opstand geweest zijn. Broeders, het is hetzelfde kwaad, van hetzelfde oude zaad van eigengerechtigheid, maar het heeft een andere, en ik denk een bedrieglijker vorm aangenomen. Satan heeft zichzelf in vele harten gewrongen, gekleed in het kleed van een engel des lichts, en hij heeft de zondaar ingefluisterd: "Berouw is een noodzakelijke deugd; stop totdat u berouw hebt, en als u zichzelf voldoende vernederd hebt over uw zonde, dan zult u geschikt zijn om tot Christus te komen; en bekwaam om te geloven en op Hem te vertrouwen.â€

Dit wordt weer een citatenoorlog :#

Hoe lang gaan zulke oorlogen nog door? Laten we elkaar opscherpen in het geloof in onze Heer en Zaligmaker, Jezus Christus.

Oorspronkelijk gepost door Lecram
Dit wordt weer een citatenoorlog :#

Hoe lang gaan zulke oorlogen nog door? Laten we elkaar opscherpen in het geloof in onze Heer en Zaligmaker, Jezus Christus.

Ow, dat geloof ik best. Er is altijd wel iemand te vinden die in een pad past en die precies zegt wat je wil. Dat is het voordeel van oudvaders.

mensen, ik kan even niet inhoudelijk meer reageren. Mijn draadloos adsl verbinding ligt eruit, en kan nog wel even duren voordat het weer in orde is.

Ik moet nu even via mijn laptop op een koude plaats op internet.

Ik hoop dat hiervoor begrip is.
Ik had anders al veel eerder gereageerd.

Goede zondag allemaal.

Matthijs

ohja, die moderator ben ik niet.

Ik kom nu pas weer online sinds woensdagavond.

Oorspronkelijk gepost door anemoon
het kan zo koud niet zijn, of je kunt in ieder geval die gewraakte posting nog wel even weghalen

:,

Ik vond de toon van de posting van Matthijs ook wle enigszins agressief en je kunt op je klompen aanvoelen dat dit een dito reactie oproept; wie wind zaait, zal storm oogsten.
Het leke erop dat matthijs iets postte waarvan hij dacht dat er wel mensen zullen zijn die dat minder aanspreekt, en die zou hij dan even mooi als ongereformeerd kunnen afschrijven.
Ik zeg niet dat dit het motief was van Matthijs (ik wil het niet geloven), maar zoiets voel ik wel. Ik hoop dat Matthijs kan uitleggen dat het anders is als ik denk.

Ik snap dit geneuzel niet. Er is door twee mensen aangegeven dat je voorzichtig moet zijn met die citaten. Lees maar:

.......Calvijn leert wel ellende, verlossing en dankbaarheid. Alleen wel op de manier die de HC voorstaat: als een soort drieëenheid en niet als een drietal stadia in het geloofsleven..........

........Dus kennis van je eigen ellende en kennis van de verlossing in Christus. Bij Calvijn zijn die twee ook niet te scheiden. Het is de ellendekennis die metterdaad uitdrijft tot Christus. Wat je verder veel bij Calvijn leest is de uitdrukking "meer en meer". Calvijn spreekt veel en uitvoerig over de verdieping en verankering van het geloof: hoe meer we overtuigd zijn van onze schuld en ellende, hoe meer ons dat doet uitdrijven tot Christus. Zelfkennis is dus geen voorwaarde tot het geloof, maar het is een wezenlijk onderdeel van het geloof. Beide (zelfkennis en Godskennis) zijn een onlosmakelijk onderdeel van het ware geloof: het een bestaat niet zonder het ander, hoewel er wel een bepaalde heilsorde is: je kunt geen deel hebben aan de verlossing in Christus als je niet het minste greintje ellendekennis hebt.......

Ik heb Calvijn echt wel serieus gelezen, maar leg hem geen bedoelingen in de mond. De citaten staan er, die zijn juist. Maar Calvijn kijkt gewoon heel anders tegen ellende-verlossing-dankbaarheid aan als de GerGem (ds Harinck). Calvijn heeft het hier over de gelovige die steeds zijn zonden ziet en daardoor Christus meer en meer nodig krijgt, ipv over de ontdekte die alleen het stuk van de ellende kent. Volgens Calvijn bestaan er geen gelovigen die niet alle drie de stukken kennen.

Sorry.

Als ik dat niet mag zeggen, waarom begin je dan een discussie?

Wij moeten toch om genade en vergeving te krijgen voor God wel weten, wie wij zijn. Hoe ellendig onze staat is en dat wij geheel verslagen worden.

"Dat moet niet zijn een vluchtige kennis in onze hersenen, maar wij moeten dodelijk in onze harten gewond wezen en het oordeel Gods gevoelen, dat ons verslaat, want hoe weten wij wat weldaad het is zijn voedsel te hebben, tenzij dat de honger ons kwelt. Zo moet dan het gevoelen van onze ellendigheid ons tot de dood toe treffen, teneinde wij naar het leven verlangen, dat de Heere Jezus Christus ons door zijn evangelie aanbiedt."

Ds. Kievit:
"Veel geloof kan er zijn in een onherboren mens, dat niet opkomt uit de wederbarende daad des Heiligen Geestes. De godsdienstige mens wordt opgebouwd in zichzelf; opgebouwd in zijn gevoel van betrekkelijke hulpeloosheid...maar hij is niet goddeloos, niet geheel verloren, geen vijand en hater Gods. Daarom moet de godsdienstige mens verloren gaan onder het recht Gods."

[Aangepast op 13/12/04 door Refojongere]

Het is voor de discussie, voor zover die er is, misschien beter om alleen met PRIMAIRE bronnen te werken. Dus alleen wat hij zelf geschreven heeft. De Calvijn bril van Jantje heeft waarschijnlijk een andere kleur dan die van Pietje. Op deze manier kun je Calvijn heel veel laten zeggen, maar doe je hem geen recht!

Adios,
ZW

Dat is niet waar! Die citaten zijn niet uit hun verband gerukt! En die citaten komen vanuit de primaire bron: Institutie of preken!

Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Dat is niet waar! Die citaten zijn niet uit hun verband gerukt! En die citaten komen vanuit de primaire bron: Institutie of preken!

Klopt! En daar ben je de enige mee. Ik bedoelde meer de start van het topic... Overigens kun je citaten uit primaire bronnen ook uit hun verband trekken, maar dat terzijde.

Adios,
ZW