Frost, bedoel jij met je reactie te zeggen dat zekerheid en geloof hetzelfde zijn? Dus, als je geen zekerheid hebt, heb je ook geen geloof en ben je ook niet wedergeboren.
Dat vind ik persoonlijk wel erg kort door de bocht!
Wat ervaar je als je tot geloof komt?
Ik kan met de beste wil nog niet ontdekken wat er goed kan zijn aan de twijfel. Hoe kan je zonde nu goedpraten? Dan kan je ook zeggen: het is weleens goed om naar porno-sites te kijken, want daardoor krijg je weer berouw en belijd je je zonden weer eens. Nee, twijfel moet bestreden worden. Jezus geeft geen enkele aanleiding om te twijfelen. Wel om op Hem te vertrouwen, de enige Weg, Waarheid en Leven.Twijfel kan heel goed zijn, zolang je er maar niet in blijft steken.
Kijk we blijven mensen en het is dus goed mogelijk dat we onszelf bedriegen. Daarom is het niet verwonderlijk als zo af en toe de twijfel de kop op steekt.
Gevaarlijk wordt het wanneer je in die twijfel blijft steken. Het kan je van god af doen drijven. Aan de andere kant kan je ook 'sterker uit de strijd' komen.
Het goede evenwicht te vinden is ontzettend moeilijk
Is dat hard? Het klinkt wel hard misschien, maar je strijdt toch ook tegen andere zondige eigenschappen in je? Zou de twijfel dan een aparte, geaccepteerde soort zonde zijn? Twijfel is immers ongeloof! Laat je gebed zijn: Ik geloof Heere, kom mijn ongeloof te hulp!!
Frost, ik vind het fascinerend dat je er elke keer toch weer bij bent.
Er is een verschil tussen twijfelen aan jezelf en twijfelen aan de waarheid van het evangelie. Mijn zekerheid ligt niet in het feit dat ik geloof dat ik wedergeboren ben, maar daarin dat ik geloof dat Jezus Christus God's Zoon is, dat Hij in de wereld gekomen is om voor onze zonden te sterven, en dat Hij uit de dood opgestaan is. Daar twijfel ik geen ogenblik aan, en daardoor word ik gered, of ik nu op dat ogenblik aan mezelf wanhoop of niet. 1 Kor 15:1-11
[Edited on 3/6/02 by Christina]
Er is een verschil tussen twijfelen aan jezelf en twijfelen aan de waarheid van het evangelie. Mijn zekerheid ligt niet in het feit dat ik geloof dat ik wedergeboren ben, maar daarin dat ik geloof dat Jezus Christus God's Zoon is, dat Hij in de wereld gekomen is om voor onze zonden te sterven, en dat Hij uit de dood opgestaan is. Daar twijfel ik geen ogenblik aan, en daardoor word ik gered, of ik nu op dat ogenblik aan mezelf wanhoop of niet. 1 Kor 15:1-11
[Edited on 3/6/02 by Christina]
als je er niet aan twijfelt dat
- "Jezus Christus God's Zoon is, dat Hij in de wereld gekomen is om voor onze zonden te sterven, en dat Hij uit de dood opgestaan is", en
- je gered bent als je dat gelooft,
wat valt er op dit punt dan nog te wanhopen aan jezelf? Als je tijdelijk aan een van beiden twijfelt? Een tijdelijke afval der heiligen (want geen geloof)?
en ik probeer niet te zeggen dat geloof en zekerheid hetzelfde zijn, maar wel dat zekerheid een onderdeel van geloof is. Als je ergens aan twijfelt, geloof je het niet echt. Ik neem tenminste aan dat niemand de religieuze vorm van geloven ("ik geloof dat Jezus voor mij gestorven is") gelijk wil stellen aan de vorm die in omgangstaal gebruikelijk is, als in "ik geloof dat het vijf euro kostte, maar het kan ook zes geweest zijn".
Als zekerheid geen onderdeel van geloof zou zijn, zou geloof gereduceerd worden tot een mager 'het zou kunnen', wat hetzelfde standpunt is als dat van agnosten en de meeste atheisten.
- "Jezus Christus God's Zoon is, dat Hij in de wereld gekomen is om voor onze zonden te sterven, en dat Hij uit de dood opgestaan is", en
- je gered bent als je dat gelooft,
wat valt er op dit punt dan nog te wanhopen aan jezelf? Als je tijdelijk aan een van beiden twijfelt? Een tijdelijke afval der heiligen (want geen geloof)?
en ik probeer niet te zeggen dat geloof en zekerheid hetzelfde zijn, maar wel dat zekerheid een onderdeel van geloof is. Als je ergens aan twijfelt, geloof je het niet echt. Ik neem tenminste aan dat niemand de religieuze vorm van geloven ("ik geloof dat Jezus voor mij gestorven is") gelijk wil stellen aan de vorm die in omgangstaal gebruikelijk is, als in "ik geloof dat het vijf euro kostte, maar het kan ook zes geweest zijn".
Als zekerheid geen onderdeel van geloof zou zijn, zou geloof gereduceerd worden tot een mager 'het zou kunnen', wat hetzelfde standpunt is als dat van agnosten en de meeste atheisten.
In deze oude topic vind ik de vraag.Oorspronkelijk gepost door voorbijganger
Zou het mogelijk zijn dat God juist de zekerheid wegneemt om het geloof te oefenen?
En hij is nog niet beantwoord.
Ik denk zelf dat het niet mogelijk is. Want bij geloven hoort zekerheid. Maar er is zekerheid van geloof en zekerheid van gevoel.
Is het gevoel er altijd bij als je gelooft?
Ik denk zelf van wel.
Toch zijn er mensen die wel geloven, maar het niet als zodanig herkennen.
Een kwestie van kennis??
- ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
In deze oude topic vind ik de vraag.Zou het mogelijk zijn dat God juist de zekerheid wegneemt om het geloof te oefenen?
En hij is nog niet beantwoord.
Ik denk zelf dat het niet mogelijk is. Want bij geloven hoort zekerheid. Maar er is zekerheid van geloof en zekerheid van gevoel.
Is het gevoel er altijd bij als je gelooft?
Ik denk zelf van wel.
Toch zijn er mensen die wel geloven, maar het niet als zodanig herkennen.
Een kwestie van kennis?? [/quote]
Ik val je bij Gerrie als je schrijft dat zekerheid een onmisbaar element is van het geloof. We belijden toch dat geloven is kennis, toestemmen en vertrouwen.
Dan schrijf je over zekerheid van het geloof en gevoel en dat er mensen zijn die wel geloven maar het niet herkennen. Is vanwege die mensen nu niet de 'zekerheid van het gevoel' ingevoegd? Is dit niet een pastorale invoeging geweest omdat men met de reformatorische kernnotie van het geloof niet meer uit de voeten kon?
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Ik denk dat ik de vraag van Ndonselaar met ja beantwoord. We moeten oppassen met dat soort bekeringen. Met schrik in de hemel vallen is vaak zo'n term die hierbij gebruikt wordt. Inderdaad zal een mens nooit kunnen bevatten waarom God juist hem/haar zalig heb willen maken. Maar zekerheid moet er gewoon zijn. Hoewel aagevochten het kan niet tijden verdwijnen. God werkt niet om de mens heen.
zie ook HC zondag 16
Vr.44. Waarom volgt daar: Nedergedaald ter helle?
Antw. Opdat ik in mijn hoogste aanvechtingen verzekerd zij en mij ganselijk vertrooste, dat mijn Heere Jezus Christus door Zijn onuitsprekelijke benauwdheid, smarten, verschrikking en helse kwelling, in welke Hij in Zijn ganse lijden a, (maar inzonderheid aan het kruis) gezonken was, mij van de helse benauwdheid en pijn verlost heeft b.
zie ook HC zondag 16
Vr.44. Waarom volgt daar: Nedergedaald ter helle?
Antw. Opdat ik in mijn hoogste aanvechtingen verzekerd zij en mij ganselijk vertrooste, dat mijn Heere Jezus Christus door Zijn onuitsprekelijke benauwdheid, smarten, verschrikking en helse kwelling, in welke Hij in Zijn ganse lijden a, (maar inzonderheid aan het kruis) gezonken was, mij van de helse benauwdheid en pijn verlost heeft b.
Bedoel je hiermee dat deze pastorale invoeging eigenlijk niet juist is?Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Dan schrijf je over zekerheid van het geloof en gevoel en dat er mensen zijn die wel geloven maar het niet herkennen. Is vanwege die mensen nu niet de 'zekerheid van het gevoel' ingevoegd? Is dit niet een pastorale invoeging geweest omdat men met de reformatorische kernnotie van het geloof niet meer uit de voeten kon?
Zo ja, hoe moet je dan wel pastoraal omgaan met mensen die de zekerheid niet hebben?
Na de uitleg van Voorbijganger kunnen we nog wel verder gaan met deze vraag.Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Is vanwege die mensen nu niet de 'zekerheid van het gevoel' ingevoegd? Is dit niet een pastorale invoeging geweest omdat men met de reformatorische kernnotie van het geloof niet meer uit de voeten kon?
Is het negatief te duiden, deze verzekering van gevoel?