Hoi madelief,
Je vraagt je af, of je bij alles wat je doet, je moet afvragen of het (volgens) de wil van God is. Ik zou zeggen: natuurlijk!
Verder terug in deze discussie komt een verschil terug tussen de 'geopenbaarde' en de 'verborgen' wil van God. De verborgen wil van God is dan, wat Hij besloten heeft dat er zal gebeuren.
Nou hoef je je niet af te vragen of je aan die wil voldoet, want 1. je kunt die wil niet weten (die is verborgen) en 2. dat gebeurt toch wel, want wat God besloten heeft, gebeurt.
Maar we hebben wél te maken met de 'geopenbaarde' wil van God. Dat wil zeggen: Zijn Wet. De Tien Geboden. De samenvatting van de wet is: liefde.
Daar komt nog bij dat Jezus Christus ons opgeroepen heeft om 'het kruis op te nemen en Hem te volgen'.
Het zal duidelijk zijn: je moet je bij je handelingen afvragen, of ze de toetssteen van de LIEFDE kunnen doorstaan. Liefde tot God en liefde tot de naaste.
Een voorbeeld. Wanneer je in je naaste omgeving mensen hebt die nog nooit van Jezus gehoord hebben, dan is het op z'n minst een erg goed idee, en in feite gewoon je plicht, om ze daarover te vertellen. Daarmee vervul je liefde tot diegene, want je biedt hem/haar een redmiddel aan (de innerlijke vrede die elke mens zoekt, of men dat nu toegeeft of niet). Maar je vervult ook liefde tot God, want je vertelt goed van Hem en je helpt Zijn Koninkrijk te verbreiden. Verder volg je Christus na, want je vertelt over Hem.
Maar nu een ander voorbeeld. Iets onbenulligs. Hoe laat ga ik morgen opstaan? Tsja zeg hoe kun je daarin nu Christus navolgen? Moet je weten hoe laat Christus altijd opstond en dat ook doen? Lijkt me lastig. Moet je dan rekening houden met het verschil in tijdzone? :, Of hoe moet je hierin liefde vervullen? Dat begint al wat minder vreemd te worden, dan het lijkt.
Het gaat hier immers ook om liefde, tot jezelf. Niet een ziekelijke eigenliefde, geen egoïsme. Maar een verzorging van jezelf, waarmee je aangeeft dat je een geschenk van God bent en je lichaam een tempel van de Geest (als het goed is). Dus: ben je moe, dan mag je uitrusten. Maar blijf ook niet zolang op bed liggen dat je nergens zin in hebt en een dag verknoeit, want in de Bijbel staat dat ledigheid het oorkussen van de duivel is. Heel concreet: als je loopt te niksen, sta je veel sneller open voor zondige verleidingen.
Nog onbenulliger. Bij sommige beslissingen denk je niet eens na. Ik heb een boterham, wat ga ik erop doen, ham of kaas? Of toch maar hagelslag?

Tsja zeg, hoe moet je dat nu volgens Gods wil doen. We moeten ook niet overdrijven. Wij mogen ons eigen leven leiden, maar als we van Christus houden, zullen we dat met alle plezier tot Zijn eer invullen. En in dit geval, valt er toch niet wat over te zeggen? Het gaat om eten, bij eten enz. moet je 'matigheid' betrachten. Mooi woord hè. Gezond leven en eten hoort erbij. Als je wilt weten hoe echte christenen leven, kun je je gerust op de Bijbel verlaten. De eerste christengemeente. De adviezen in de brieven van Paulus (daar haalde ik dus dat woord 'matigheid' vandaan).
De wetten nemen bij de christelijke godsdienst niet meer dezelfde plaats in als bij de joodse. Christus is niet gekomen om de wet te ontbinden, maar om die te vervullen. Daar staat echter tegenover dat Hij geen boodschap had aan de wettische regeltjes van de farizëers, daar had hij een hekel aan.
Toen die Zijn leerjongens lasterden, omdat ze aren plukten op de sabbat, pareerde Hij dat met een verwijzing naar David die geheel tegen de regels eens van de heilige toonbroden at.
Nee, christenen staan in de christelijke vrijheid, niet onder de oude joodse wetten. Zie hierover ook het topic over Messiasbelijdende joden.
De liefde, Gods Wet, als regel om te leven, ook bij heel moeilijke beslissingen in het leven. Probeer het en je zult zien dat je er veel baat bij hebt.
Ik heb gehoord dat er sommige mensen een bandje om hun arm dragen met de letters "WWJD" erop.
What Would Jesus Do? Zeker een vraag, die het waard is om er veel over na te denken!
Gegroet