Christina,
Ook van harte gecondoleerd. En dat je ondanks alles zo vol vreugde bent, is genade van God. En het is zoals je zegt een opdracht in de bijbel: verblijd u ten allen tijde.
Misschien kun je van mijn ervaring leren.
Toen ik belijdenis deed (ik was 31 jr.) heb ik ook een tijd veel vreugde gehad. Maar na een tijdje werd die vreugde gewoon en ik werd er wat zorgeloos onder. Tot er na anderhalf jaar iets ernstigs gebeurde en m'n vreugde in één klap verdween. Sinds die tijd heb ik wel korte perioden van vreugde, maar geen lange. De oorzaak van dit alles is een verlaten van de eerste liefde.
Het advies van lecram, daarbij sluit ik me aan: blijf dicht bij de Heere.

Gecondoleerd Christina.

Origineel geplaatst door Gerrie

Zo'n afscheid als dit heb ik nooit meegemaakt, maar ik herken wel de vreugde van de Heere. Dan kan b.v. zijn in een kerkdienst, of als je de bijbel leest of zomaar in de auto als je aan het mediteren bent.
Maar zo plotseling als dit komt kan het ook weer verdwijnen, b.v. als je jezelf kwaad gaat maken over iets of het verdwijnt gewoon. Herken je dat ook?

Gerrie zou het niet zo zijn dat wanneer de vreugde altijd bij je zou zijn [wat we allemaal wel willen] we dan niet meer zouden verlangen naar Boven? Als we toch die vreugde gedurig hier hebben? Ik denk dat God ons de vreugde laat proeven om verlangend te blijven, om ons 'scherp' te houden.

Ja, ik denk dat je gelijk hebt Egbert. Maar het is ook zo, dat je door een slordige levenswandel veel vreugde kan missen, die je anders wel zou kunnen krijgen.

Herken je deze vreugde ook?

Ik herken inderdaad de vreugde, maar ook helaas zoals je zegt door een slordige levenwandel, geheel door eigen schuld het missen van die vreugde.

Gisteren hebben we Harm begraven, verdrietig, maar ook met feestvreugde. Niet alleen omdat Harm nu juicht voor God's troon maar omdat God zo eindeloos goed is. Het is een dienst van bijna 2 uur geworden omdat wij zoveel gezongen hebben. Er waren veel ongelovigen en daarom was het ook gelijk een evangelisatiedienst waarin redding door het bloed van de Heere Jezus Christus centraal stond.
Ik geloof niet, Egbert, dat de vreugde van tijd tot tijd zou verminderen om ons meer te doen verlangen naar Boven. Als een bruid verlangend staat te wachten op haar bruidegom, vol vreugde zich klaarmaakt voor zijn komst, zal een vermindering van vreugde haar toch niet meer laten verlangen? De vreugde kan toch altijd nog groter worden als de ontmoeting daar is? Als de bruid zich gaat bezighouden met dingen die geen verband houden met haar aanstaande huwelijk, ja, dan is er ook geen rede meer voor vreugde, maar ik heb er moeite mee om gebrek aan vreugde gelate te aanvaarden als "nuttig".

Vreugde is nauw verbonden aan liefde (zie context) en is m.i. bedoeld om blijvend van aard te zijn.
Johannes 15:11 Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat Mijn blijdschap in u BLIJVE, en uw blijdschap vervuld worde.

Zelfs het afscheid van de Heere Jezus bij de hemelvaart (ongunstige geestelijke omstandigheden zou je zeggen) kon de blijdschap niet dempen.
51 En het geschiedde, als Hij hen zegende, dat Hij van hen scheidde, en werd opgenomen in den hemel.
52 En zij aanbaden Hem, en keerden weder naar Jeruzalem met grote blijdschap.

Ook bedankt voor jullie meeleven, forum vrienden.

30 jaar getrouwd. Geen dag spijt gehad
Psalm 103

Super gefeliciteerd meis.

Gefeliciteerd!

Gefeliciteerd!

Van harte gefeliciteerd!

Hartelijk gefeliciteerd met dit parelen huwelijksjubileum!

Als je 30 jaar getrouwd bent, heet dit een parelen huwelijk.

Hartelijk gefeliciteerd!