Of wou je stellen dat Brakel dwaalt?
Wou je stellen dat Brakel niet kan dwalen?
Dat stel ik niet. Alleen wat betreft de bevindelijke invulling van de bekering heb ik meer vetrouwen in Brakel (die niets anders doet dan de gedachte van al zijn godvruchtige voorgangers te verwoorden), dan in iemand die de bekering wil versmallen tot één vastgelegde weg, waarvan elke afwijking niet Gods weg kán zijn.
Hoe we ons ook wenden of keren, we kunnen er niet om heen, dat de Reformatie, maar ook met name de Nadere Reformatie, sprak over meerdere wegen waarop God zijn volk bekeerd, en niet over 'de standaard GerGem weg' alleen. Lees bv. het voorwoord maar eens van 'De godvruchtigen avondmaalsganger' van ds. Petrus Immens, waar hij spreekt over de bekering van zijn zoon... Of lees elk boek van een oudvader, waarin hij handelt over de bekering, en je zult zien dat we te smal bezig zijn dat God zijn volk altijd volgens één weg bekeerd.
Daarbij is het een gruwelijke zonde, als wij zeggen tegen iemand dat hij niet in het geloof is, en hij blijkt het toch wel te zijn. Een zonde waar we ons in de GG veel aan schuldig maken...