merel schreef:En de mensen die daar geen spijt van krijgen, zijn die wereldgelijkvormig?

Op wie reageer je?

Maanenschijn schreef: ↑Gisteren, 10:35

merel schreef:En de mensen die daar geen spijt van krijgen, zijn die wereldgelijkvormig?

Op wie reageer je?

Op jou. Jij had het over spijt hebben van tatto's.

Herman schreef:

Maanenschijn schreef: ↑Gisteren, 10:35

merel schreef:En de mensen die daar geen spijt van krijgen, zijn die wereldgelijkvormig?

Op wie reageer je?

Op jou. Jij had het over spijt hebben van tatto's.

Ik heb primair geen oordel over een eventuele verandering na bekering (want daar spreken we in essentie over). Ik benoem in reactie op @Tiberius dat de uiterlijk verschijning van iemand kan veranderen na de verandering van de gezindheid (de bekering). Dat kan voor een ieder anders zijn. Zijn voorbeeld over het zwarte pak spreekt me erg aan .

Dus over tattoo’s: de ene krijgt daar mogelijk last van, een ander niet. Recent zag ik een persoon met een prachtige bijbeltekst op de bovenarm. Ik wil daar verder geen oordeel over uitspreken. Dus op de vraag van Merel: de mensen die daar geen last van hebben wil ik daarin niet zwaar vallen of veroordelen.

Oke, gelukkig. Ik zie tatoeages meer als modeverschijnsel dan als wereldgelijkvormigheid. De godsdiensdocenten van mijn kinderen zitten vol tatoeages. Zij hebben onder andere de goede Herder en bijbelteksten op hun lichaam staan. Ik bemerk dat zij, ook hierin, echt een voorbeeld zijn voor de tieners om hun geloof uit te dragen.

merel schreef:Oke, gelukkig. Ik zie tatoeages meer als modeverschijnsel dan als wereldgelijkvormigheid. De godsdiensdocenten van mijn kinderen zitten vol tatoeages. Zij hebben onder andere de goede Herder en bijbelteksten op hun lichaam staan. Ik bemerk dat zij, ook hierin, echt een voorbeeld zijn voor de tieners om hun geloof uit te dragen.

Wat of waar ligt het onderscheid tussen mode en wereldgelijkvormigheid? Of anders gesteld: als je gericht ben op een leven met God, waarom of in hoeverre zou je dan mee willen doen met de mode?

Maanenschijn schreef: ↑Gisteren, 11:19

merel schreef:Oke, gelukkig. Ik zie tatoeages meer als modeverschijnsel dan als wereldgelijkvormigheid. De godsdiensdocenten van mijn kinderen zitten vol tatoeages. Zij hebben onder andere de goede Herder en bijbelteksten op hun lichaam staan. Ik bemerk dat zij, ook hierin, echt een voorbeeld zijn voor de tieners om hun geloof uit te dragen.

Wat of waar ligt het onderscheid tussen mode en wereldgelijkvormigheid? Of anders gesteld: als je gericht ben op een leven met God, waarom of in hoeverre zou je dan mee willen doen met de mode?

Misschien omdat je de Joden een Jood en de Grieken een Griek wilt worden.

Maanenschijn schreef: ↑Gisteren, 10:46

Herman schreef:

Maanenschijn schreef: ↑Gisteren, 10:35

merel schreef:En de mensen die daar geen spijt van krijgen, zijn die wereldgelijkvormig?

Op wie reageer je?

Op jou. Jij had het over spijt hebben van tatto's.

Ik heb primair geen oordel over een eventuele verandering na bekering (want daar spreken we in essentie over). Ik benoem in reactie op @Tiberius dat de uiterlijk verschijning van iemand kan veranderen na de verandering van de gezindheid (de bekering). Dat kan voor een ieder anders zijn. Zijn voorbeeld over het zwarte pak spreekt me erg aan .

Dus over tattoo’s: de ene krijgt daar mogelijk last van, een ander niet. Recent zag ik een persoon met een prachtige bijbeltekst op de bovenarm. Ik wil daar verder geen oordeel over uitspreken. Dus op de vraag van Merel: de mensen die daar geen last van hebben wil ik daarin niet zwaar vallen of veroordelen.

In dit deel van Brabant wordt een zwart pak gezien als het toppunt van een fantastische keuze voor carnavalskleding. Dus die kan er ook nog bij.

Maanenschijn schreef: ↑Gisteren, 11:19

merel schreef:Oke, gelukkig. Ik zie tatoeages meer als modeverschijnsel dan als wereldgelijkvormigheid. De godsdiensdocenten van mijn kinderen zitten vol tatoeages. Zij hebben onder andere de goede Herder en bijbelteksten op hun lichaam staan. Ik bemerk dat zij, ook hierin, echt een voorbeeld zijn voor de tieners om hun geloof uit te dragen.

Wat of waar ligt het onderscheid tussen mode en wereldgelijkvormigheid? Of anders gesteld: als je gericht ben op een leven met God, waarom of in hoeverre zou je dan mee willen doen met de mode?

Wereldgelijkvormigheid ziet mijns inziens meer op hetgeen @Dodo aangeeft. Het yolo principe.

merel schreef:

Maanenschijn schreef: ↑Gisteren, 11:19

merel schreef:Oke, gelukkig. Ik zie tatoeages meer als modeverschijnsel dan als wereldgelijkvormigheid. De godsdiensdocenten van mijn kinderen zitten vol tatoeages. Zij hebben onder andere de goede Herder en bijbelteksten op hun lichaam staan. Ik bemerk dat zij, ook hierin, echt een voorbeeld zijn voor de tieners om hun geloof uit te dragen.

Wat of waar ligt het onderscheid tussen mode en wereldgelijkvormigheid? Of anders gesteld: als je gericht ben op een leven met God, waarom of in hoeverre zou je dan mee willen doen met de mode?

Wereldgelijkvormigheid ziet mijns inziens meer op hetgeen @Dodo aangeeft. Het yolo principe.

Maar dat was niet de vraag .

Als je gericht bent op een leven met God, waarom of in hoeverre zou je dan mee willen doen met de mode?

Het is overigens geen strikvraag hoor. Ik stel me die vraag best wel eens, ook samen in het gezin.

merel schreef: ↑Gisteren, 11:00 Oke, gelukkig. Ik zie tatoeages meer als modeverschijnsel dan als wereldgelijkvormigheid.

Tattoos zijn heel lang symbool geweest van een sociale identiteit die erg haaks staat op het volgen van Jezus liefdegebod. Dus ik me zeer goed voorstellen dat mensen die van identiteit veranderen doordat ze nu bij Christus horen, ook de tekenen van hun oude leven afleggen. En dat werkt net zo simpel als het weghalen van de naam van je ex van je bovenarm, zeg maar.

Wij hadden zondagmiddag een preek over 'kleding'
Nav Genesis 3 en het 7e gebod.

Gij kleedt mij
1. Onze kleding
2. Gods kleding
3. Priesterkleding

En nee, het ging niet over broek/rok

https://www.kerkomroep.nl/kerken/11119/audio/2509281600

Herman schreef: ↑Gisteren, 12:19

merel schreef: ↑Gisteren, 11:00 Oke, gelukkig. Ik zie tatoeages meer als modeverschijnsel dan als wereldgelijkvormigheid.

Tattoos zijn heel lang symbool geweest van een sociale identiteit die erg haaks staat op het volgen van Jezus liefdegebod. Dus ik me zeer goed voorstellen dat mensen die van identiteit veranderen doordat ze nu bij Christus horen, ook de tekenen van hun oude leven afleggen. En dat werkt net zo simpel als het weghalen van de naam van je ex van je bovenarm, zeg maar.

Zal het God echt gaan om zulke kleine uiterlijke tekenen? Of gaat het God om een omkeer in levenswandel. Ik denk het laatste.

Maanenschijn schreef: ↑Gisteren, 12:10

merel schreef:

Maanenschijn schreef: ↑Gisteren, 11:19

merel schreef:Oke, gelukkig. Ik zie tatoeages meer als modeverschijnsel dan als wereldgelijkvormigheid. De godsdiensdocenten van mijn kinderen zitten vol tatoeages. Zij hebben onder andere de goede Herder en bijbelteksten op hun lichaam staan. Ik bemerk dat zij, ook hierin, echt een voorbeeld zijn voor de tieners om hun geloof uit te dragen.

Wat of waar ligt het onderscheid tussen mode en wereldgelijkvormigheid? Of anders gesteld: als je gericht ben op een leven met God, waarom of in hoeverre zou je dan mee willen doen met de mode?

Wereldgelijkvormigheid ziet mijns inziens meer op hetgeen @Dodo aangeeft. Het yolo principe.

Maar dat was niet de vraag .

Als je gericht bent op een leven met God, waarom of in hoeverre zou je dan mee willen doen met de mode?

Het is overigens geen strikvraag hoor. Ik stel me die vraag best wel eens, ook samen in het gezin.

Het was wel degelijk antwoord op de vraag. Ook met een leven gericht op het eeuwige leven mag je genieten. Dat staat ook in Prediker. Het is wat anders als je daar je heil en zaligheid in legt, maar blij zijn met een paar mooie nieuwe laarzen die ook nog eens in de mode zijn, is niet erg.

Overconsumptie en continue nieuwe spullen kopen is mijns inziens wel zondig. Dat staat in schril contrast met het rentmeesterschap van de aarde.

merel schreef: ↑Gisteren, 13:01

Herman schreef: ↑Gisteren, 12:19

merel schreef: ↑Gisteren, 11:00 Oke, gelukkig. Ik zie tatoeages meer als modeverschijnsel dan als wereldgelijkvormigheid.

Tattoos zijn heel lang symbool geweest van een sociale identiteit die erg haaks staat op het volgen van Jezus liefdegebod. Dus ik me zeer goed voorstellen dat mensen die van identiteit veranderen doordat ze nu bij Christus horen, ook de tekenen van hun oude leven afleggen. En dat werkt net zo simpel als het weghalen van de naam van je ex van je bovenarm, zeg maar.

Zal het God echt gaan om zulke kleine uiterlijke tekenen? Of gaat het God om een omkeer in levenswandel. Ik denk het laatste.

Ja, zie mijn voorbeeld over de naam van je ex weghalen. Die kan je toch ook laten zitten? Nee, dat gebeurd niet, omdat het emotioneel geladen is met negativiteit en het in zekere zin dagelijks herinnert aan bijvoorbeeld de echtscheiding waar je nog steeds niet overheen bent. In de gereformeerde wereld noemen we dat 'berouw over de zonde' en dat is een kernbegrip in de Schrift.

Ik zie dat toch heel anders. Een tatoeage kan ook een bepaalde periode van het leven markeren en ook dat is onderdeel van wie je bent. Ik vind dat niet wereldgelijkvormig.