Posthoorn schreef: ↑23 apr 2025, 10:07 Dat laatste bedoelt ds. Bakker kennelijk ook, als ik het verband lees.

Inderdaad. Van nature (in de gevallen staat) alleen.

Ik vind dat niet bijbels. Ook in de gevallen staat geldt het: God is met ons. Alleen, als wij niet met God willen zijn, dan wordt het eenmaal inderdaad: alleen.

DDD schreef: ↑23 apr 2025, 12:45 Ik vind dat niet bijbels. Ook in de gevallen staat geldt het: God is met ons. Alleen, als wij niet met God willen zijn, dan wordt het eenmaal inderdaad: alleen.

In de gevallen staat God met ons? Ik ben bang dat ik dat niet eens ben met je. Helaas, want het maakt de ernst uit van het onbekeerd zijn.

DDD schreef: ↑23 apr 2025, 12:45Alleen, als wij niet met God willen zijn, dan wordt het eenmaal inderdaad: alleen.

En dat "als wij niet met God willen zijn" is nu precies de toestand van een ieder mens van nature, een ieder die niet wedergeboren is.

We willen wel naar de hemel op onze manier. Maar er is niemand die God zoekt uit zichzelf, zelfs niet één.

Nee. God heeft bemoeienissen met alle mensen. Dat is heel duidelijk uit de heilige Schrift. Niemand kan zeggen, dat God hem alleen gelaten heeft. God kan wel met recht zeggen, dat de mensen Hem alleen laten.

De Bijbel zegt zelfs dat God alle mensen achterna wandelt, als ik mij niet vergis.

Maar goed, het is een vrij nutteloze woordenstrijd. Al denk ik wel dat het vrij duidelijk is dat de formulering van ds. Bakker buiten de grenzen van de DL gaat.

Ds. Bakker is wereldwijd zo wat de meest bekende gereformeerde Nederlandse christen van de 20 eeuw, maar beweegt zich nu opeens buiten de DL

Het is weer fraai.

Ik denk dat hij het onmiddellijk met mij eens zou zijn, maar dat hij iets anders wilde zeggen dan hier door sommigen besproken wordt.

Hij bedoelt naar mijn idee: de mens kan het niet van andere mensen hebben in zijn verhouding tot God. Hij bedoelt niet te zeggen dat God de mensen al verlaten zou hebben.