Wat is de Nederlandse identiteit; aardappelen? Ik hoor dat Baudet en Wilders ook altijd roepen, maar nooit concretiseren. Ik las vandaag een reactie op Linkedin waar werd aangegeven dat prof Hans Renner ( een gevluchte Tsjech) had aangegeven dat je Nederlander bent als je denkt in het Nederlands, droomt in het Nederlands en een verjaardagskalender op de wc hebt hangen.Herman schreef:Ik zie niet in waarom ik open moet staan voor andere culturen. Ik vind 'open staan voor' een veel te ver gaande bewoording. Zeker als je iets van een eigen identiteit in Nederland wilt behouden. Dat betekent niet dat ik een andere cultuur niet positief zou willen tegemoet treden.merel schreef:Toch schuurt dat voor mijn gevoel. In hoeverre staan wij open voor andere culturele achtergronden en in hoeverre benaderen wij deze mensen ook anders?
Ik vind het bijvoorbeeld al lastig dat we hier in huis ons menu aanpassen van 'Hollandse pot' naar iets exotisch alleen al omdat de gasten niet de beleefdheid hebben om ons eten gewoon op te eten.
De kerk en de gekleurde medemens
Re: De kerk en de gekleurde medemens
Re: De kerk en de gekleurde medemens
Ja, hier in huis. Mijn vrouw neemt via haar werk wel internationale gasten mee naar ons huis.Zita schreef:Die laatste snap ik niet. Bedoel je met 'de gasten' de gasten aan je tafel die jullie stamppot niet blieven, of bedoel je de gasten in Nederland dankzij wie we couscous eten, of bobotie, of nasi, of spaghetti?
Re: De kerk en de gekleurde medemens
haha., dat klopt. Vooral Indiërs willen overal chili bij.Herman schreef:Ja, hier in huis. Mijn vrouw neemt via haar werk wel internationale gasten mee naar ons huis.Zita schreef:Die laatste snap ik niet. Bedoel je met 'de gasten' de gasten aan je tafel die jullie stamppot niet blieven, of bedoel je de gasten in Nederland dankzij wie we couscous eten, of bobotie, of nasi, of spaghetti?
Dat is natuurlijk een totaal andere situatie dan waar ik het over had. In mijn vorige wijk woonden veel 2e en 3e generatie Nederlanders met nog wel gebruiken uit hun land van herkomst. Daar is m.i. niets mis mee en kunnen wij ook veel van leren. Niet alles wat typisch Nederlands is, is ook de beste wijze van leven.
Re: De kerk en de gekleurde medemens
Natuurlijk, dat snap ik. Onlangs had ik een studieweek over de theologische reactie op de val van Rome in 410, waaronder de Civitate Deï van Augustinus. Eén van de deelnemers bracht in dat de eerste reactie van zijn gemeente was dat Corona een straf van God was. Hij is voorganger in een gemeente met veel immigranten. Door die vanzelfsprekendheid hoefde hij dat niet zorgvuldig te thematiseren. Onder Nederlanders hoef je daar niet (meer) aan te beginnen omdat zij een veel te materialistisch beeld van de werkelijkheid hebben gekregen. In dat licht identificeer ik me liever met Afrikanen.merel schreef:Dat is natuurlijk een totaal andere situatie dan waar ik het over had. In mijn vorige wijk woonden veel 2e en 3e generatie Nederlanders met nog wel gebruiken uit hun land van herkomst. Daar is m.i. niets mis mee en kunnen wij ook veel van leren. Niet alles wat typisch Nederlands is, is ook de beste wijze van leven.
Re: De kerk en de gekleurde medemens
De Heere Jezus heeft gezegd: "Gaat heen en maak alle volkeren tot mijn discipelen."Herman schreef:Volgens mij moeten we hiervan leren niet krampachtig om te gaan om alles tot een eenheid te willen smeden. Zij voelen zich fijn in hun eigen gemeenschap en wij in de onze. Dat is prima.merel schreef:Ah, met dat laatste nuanceer je het. Ik zie namelijk in mijn nabije omgeving wat het doet met mensen als je structureel anders benaderd wordt vanwege je huidskleur. Ik heb daar heel veel moeite mee.
Ik ben me er van bewust dat moeite met cultuurverschil niet hetzelfde is als allergie voor afkomst en huidskleur.
Maar uiteindelijk hebben we allemaal dezelfde heer.
Die eenheid is dus al Gods plan.
Is het niet in dit leven dan in het leven hierna.
Laatst gewijzigd door Apologeet op 31 aug 2022, 11:59, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: De kerk en de gekleurde medemens
Ik ben blij dat ik jaren in een kerk ben gegaan met veel verschillende culturen, maar zal het ook missen. Wat gedachten: Mijn (Indonesische) vrouw komt uit een kerk die theologisch echt wel aansluit bij de Nederlands reformatorische traditie. Echter ze ziet het gedragen psalmen zingen in een "ander dialect" dan de normaal gesproken taal, onder enkel orgelbegeleiding, wel als een drempel (geen onoverbrugbare).
Verder denk ik dat er echt wel wat te winnen is, als er bij de ingang van de kerk iemand is die iedereen welkom heet, mogelijk een praatje maakt en bijvoorbeeld de "biologiestudent" even kan voorstellen aan degene die net klaar is met die studie en dat iemand direct na de dienst op de koffie genodigd kan worden ergens. Of koffie na de dienst werkt ook. De Nederlandse kerkcultuur is gewoon vreemd voor veel buitenlandse Christenen (zoals hun cultuur vaak vreemd is voor ons).
En dit gaat echt niet alleen om kerken die cultureel ver van ons afstaan of een kleine gemeenschap zijn. Ik voelde mezelf bijvoorbeeld heel snel welkom bij "St Columbas" in Edinburgh of "St Andrew the Great" in Cambridge, wat niet direct heel kleine kerken zijn.
Ik denk dat het mooi is als de kerk kleurrijk is, en als drempels (die bij verwijderen geen drempels voor anderen opwerpen) zoveel mogelijk verwijderd worden.
Verder denk ik dat er echt wel wat te winnen is, als er bij de ingang van de kerk iemand is die iedereen welkom heet, mogelijk een praatje maakt en bijvoorbeeld de "biologiestudent" even kan voorstellen aan degene die net klaar is met die studie en dat iemand direct na de dienst op de koffie genodigd kan worden ergens. Of koffie na de dienst werkt ook. De Nederlandse kerkcultuur is gewoon vreemd voor veel buitenlandse Christenen (zoals hun cultuur vaak vreemd is voor ons).
En dit gaat echt niet alleen om kerken die cultureel ver van ons afstaan of een kleine gemeenschap zijn. Ik voelde mezelf bijvoorbeeld heel snel welkom bij "St Columbas" in Edinburgh of "St Andrew the Great" in Cambridge, wat niet direct heel kleine kerken zijn.
Ik denk dat het mooi is als de kerk kleurrijk is, en als drempels (die bij verwijderen geen drempels voor anderen opwerpen) zoveel mogelijk verwijderd worden.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Re: De kerk en de gekleurde medemens
Er zijn in deze regio wel wat GKV, NGK en CGK kerken die actieve contacten hebben gelegd met bv asielzoekers, expats en "gekleurde" gemeenten. Wat er toe geleid heeft dat er ook meer kleur in hun eigen kerkdiensten te ontdekken is. Ook werk van Stichting Gave bevordert dit. Evenals wat buurtevangelisatie.
Binnen mijn eigen reformatorische gemeente is het aandeel niet Europese gemeenteleden niet zo groot. Maar het verrijkt wel.
Binnen mijn eigen reformatorische gemeente is het aandeel niet Europese gemeenteleden niet zo groot. Maar het verrijkt wel.
- Lilian1975
- Berichten: 3092
- Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12
Re: De kerk en de gekleurde medemens
Is het een vooroordeel om te zeggen ze willen zich niet aanpassen of hebben de beleefdheid niet?merel schreef:Wat is de Nederlandse identiteit; aardappelen? Ik hoor dat Baudet en Wilders ook altijd roepen, maar nooit concretiseren. Ik las vandaag een reactie op Linkedin waar werd aangegeven dat prof Hans Renner ( een gevluchte Tsjech) had aangegeven dat je Nederlander bent als je denkt in het Nederlands, droomt in het Nederlands en een verjaardagskalender op de wc hebt hangen.Herman schreef:Ik zie niet in waarom ik open moet staan voor andere culturen. Ik vind 'open staan voor' een veel te ver gaande bewoording. Zeker als je iets van een eigen identiteit in Nederland wilt behouden. Dat betekent niet dat ik een andere cultuur niet positief zou willen tegemoet treden.merel schreef:Toch schuurt dat voor mijn gevoel. In hoeverre staan wij open voor andere culturele achtergronden en in hoeverre benaderen wij deze mensen ook anders?
Ik vind het bijvoorbeeld al lastig dat we hier in huis ons menu aanpassen van 'Hollandse pot' naar iets exotisch alleen al omdat de gasten niet de beleefdheid hebben om ons eten gewoon op te eten.
@Herman . Stel jij moet al of niet vrijwillig voor jaren naar een land waar ze nooit aardappelen eten. Je niet de groentes en het brood hebt dat jij nu eet. Eigenlijk altijd bepaald soort pittige kruiden. En alles voor jou vreemd en misschien wel hetzelfde smaakt. Zou je dan geen heimwee hebben naar de Hollandse pot zoals jij die nu gewend ben te eten? En stel dat mensen die je dan een keer uitnodigen een kleine aanpassing doen om jou op je grmak te stellen. Daarmee interesse tonend in jouw eetcultuur? Niet omdat ze dan bijv nooit meer injera's eten en daarmee hun cultuur prijsgeven? En wat namen de Hollandse zeelieden mee op hun zeereizen. Volgens mij Hollandse pot. Een wat in het buitenland gehaald werd, werd hier verkocht. M.a.w. is het vreemd dat mensen verlangen naar eten dat ze gewend zijn? Is het gastvrijheid als je ze een beetje tegemoet komt? .
Waarom nemen vele vakantiegangers potten Pindakaas mee naar Frankrijk? Drop naar her buitenland? Zijn zij dan ook onbeleefd? Of is het dan anders?
Re: De kerk en de gekleurde medemens
Ja, dat is wel anders Wij Nederlanders zijn tenslotte normaal.... denken zeLilian1975 schreef:Is het een vooroordeel om te zeggen ze willen zich niet aanpassen of hebben de beleefdheid niet?merel schreef:Wat is de Nederlandse identiteit; aardappelen? Ik hoor dat Baudet en Wilders ook altijd roepen, maar nooit concretiseren. Ik las vandaag een reactie op Linkedin waar werd aangegeven dat prof Hans Renner ( een gevluchte Tsjech) had aangegeven dat je Nederlander bent als je denkt in het Nederlands, droomt in het Nederlands en een verjaardagskalender op de wc hebt hangen.Herman schreef:Ik zie niet in waarom ik open moet staan voor andere culturen. Ik vind 'open staan voor' een veel te ver gaande bewoording. Zeker als je iets van een eigen identiteit in Nederland wilt behouden. Dat betekent niet dat ik een andere cultuur niet positief zou willen tegemoet treden.merel schreef:Toch schuurt dat voor mijn gevoel. In hoeverre staan wij open voor andere culturele achtergronden en in hoeverre benaderen wij deze mensen ook anders?
Ik vind het bijvoorbeeld al lastig dat we hier in huis ons menu aanpassen van 'Hollandse pot' naar iets exotisch alleen al omdat de gasten niet de beleefdheid hebben om ons eten gewoon op te eten.
@Herman . Stel jij moet al of niet vrijwillig voor jaren naar een land waar ze nooit aardappelen eten. Je niet de groentes en het brood hebt dat jij nu eet. Eigenlijk altijd bepaald soort pittige kruiden. En alles voor jou vreemd en misschien wel hetzelfde smaakt. Zou je dan geen heimwee hebben naar de Hollandse pot zoals jij die nu gewend ben te eten? En stel dat mensen die je dan een keer uitnodigen een kleine aanpassing doen om jou op je grmak te stellen. Daarmee interesse tonend in jouw eetcultuur? Niet omdat ze dan bijv nooit meer injera's eten en daarmee hun cultuur prijsgeven? En wat namen de Hollandse zeelieden mee op hun zeereizen. Volgens mij Hollandse pot. Een wat in het buitenland gehaald werd, werd hier verkocht. M.a.w. is het vreemd dat mensen verlangen naar eten dat ze gewend zijn? Is het gastvrijheid als je ze een beetje tegemoet komt? .
Waarom nemen vele vakantiegangers potten Pindakaas mee naar Frankrijk? Drop naar her buitenland? Zijn zij dan ook onbeleefd? Of is het dan anders?
Re: De kerk en de gekleurde medemens
Hiermee keer je de redenering compleet om. Het is onbeleefd om gastvrijheid af te wijzen door niet deel te nemen aan een maaltijd die niet naar je smaak is. En dat geldt ook voor mensen die een pot pindakaas meenemen om bij iemand anders op te eten. Niet voor mensen die dat in een eigen gehuurd vakantiehuisje doen.Lilian1975 schreef:Zijn zij dan ook onbeleefd?
- Lilian1975
- Berichten: 3092
- Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12
Re: De kerk en de gekleurde medemens
Mij triggerde inderdaad het woordje onbeleefdheid in jouw post in combinatie met gasten uit het buitenland. Daar zit een waardeoordeel in. Persoonlijk vind ik het wat flauw om in een topic als dit met zo'n opmerking te komen. Alsof als we een maaltijd een beetje aanpassen naar onze gasten dat bij voorbaat doen omdat zij onbeleefd zouden zijn. Zeg je dat ook tegen die gasten die komen?
Sorry, maar we hebben hier best wel wat gasten gehad uit andere culturen. Maar echt nooit meegemaakt dat zij ons eten afwijzen. Niet willen eten. Laat staan van tafel weglopen Wel Nederlanders die op reis gaan naar nb een Europees land. En voor al die weken eten vanuit Nederland meenemen. Hun eigen landje in het buitenland waar ze te gast zijn willen houden en wel verwachten dat allochtonen hier hun eigen eetcultuur maar vergeten. Waarom doen die Nederlanders dat? Anders lusten ze het niet. Ze zijn het niet gewend etc . Nederlanders die weigeren bij buitenlandse mensen te eten omdat het niet onze cultuur is.
Raar vb misschien. Onze kinderen toen ze jong waren gingen uiteraard een spreekbeurt houden over hun land van afkomst. Met als afsluiting typisch traditioneel hapje. Achteraf vind ik het toch wel schijnend dat ik mijn kinderen erop voorbereidde dat mensen het niet durven of willen proeven omdat het vreemd was (spannend). Schijnend maar wel de realiteit. Maar tekent wel een beetje de houding van mensen.
En ja ook ik heb onze Oekraïense gasten en Ethiopische gasten wel eens dingen aangeboden die bij hun cultuur passen. Uit gastvrijheid. Niet omdat zij onbeleefd zouden zijn. Uit interesse Wat brak dat het ijs. (Andersom deden ze het ook)
Ik kan me een documentaire herinneren wat ik ooit gezien hebt. Het was een multi culturele wij in Amsterdam ofzo.. Waar ook Nederlanders woonden. Om de mensen met elkaar te verbinden werden maaltijden georganiseerd waarin ieder hun typische landelijke gerechten aanboden. Wie waren aanwezig? De allochtonen. De Nederlanders ontbraken. Wie zijn er als je dat woord dan perse wil gebruiken onbeleefd?
Sorry, maar we hebben hier best wel wat gasten gehad uit andere culturen. Maar echt nooit meegemaakt dat zij ons eten afwijzen. Niet willen eten. Laat staan van tafel weglopen Wel Nederlanders die op reis gaan naar nb een Europees land. En voor al die weken eten vanuit Nederland meenemen. Hun eigen landje in het buitenland waar ze te gast zijn willen houden en wel verwachten dat allochtonen hier hun eigen eetcultuur maar vergeten. Waarom doen die Nederlanders dat? Anders lusten ze het niet. Ze zijn het niet gewend etc . Nederlanders die weigeren bij buitenlandse mensen te eten omdat het niet onze cultuur is.
Raar vb misschien. Onze kinderen toen ze jong waren gingen uiteraard een spreekbeurt houden over hun land van afkomst. Met als afsluiting typisch traditioneel hapje. Achteraf vind ik het toch wel schijnend dat ik mijn kinderen erop voorbereidde dat mensen het niet durven of willen proeven omdat het vreemd was (spannend). Schijnend maar wel de realiteit. Maar tekent wel een beetje de houding van mensen.
En ja ook ik heb onze Oekraïense gasten en Ethiopische gasten wel eens dingen aangeboden die bij hun cultuur passen. Uit gastvrijheid. Niet omdat zij onbeleefd zouden zijn. Uit interesse Wat brak dat het ijs. (Andersom deden ze het ook)
Ik kan me een documentaire herinneren wat ik ooit gezien hebt. Het was een multi culturele wij in Amsterdam ofzo.. Waar ook Nederlanders woonden. Om de mensen met elkaar te verbinden werden maaltijden georganiseerd waarin ieder hun typische landelijke gerechten aanboden. Wie waren aanwezig? De allochtonen. De Nederlanders ontbraken. Wie zijn er als je dat woord dan perse wil gebruiken onbeleefd?
Re: De kerk en de gekleurde medemens
Wat voor hapjes waren het?Lilian1975 schreef:Mij triggerde inderdaad het woordje onbeleefdheid in jouw post in combinatie met gasten uit het buitenland. Daar zit een waardeoordeel in. Persoonlijk vind ik het wat flauw om in een topic als dit met zo'n opmerking te komen. Alsof als we een maaltijd een beetje aanpassen naar onze gasten dat bij voorbaat doen omdat zij onbeleefd zouden zijn. Zeg je dat ook tegen die gasten die komen?
Sorry, maar we hebben hier best wel wat gasten gehad uit andere culturen. Maar echt nooit meegemaakt dat zij ons eten afwijzen. Niet willen eten. Laat staan van tafel weglopen Wel Nederlanders die op reis gaan naar nb een Europees land. En voor al die weken eten vanuit Nederland meenemen. Hun eigen landje in het buitenland waar ze te gast zijn willen houden en wel verwachten dat allochtonen hier hun eigen eetcultuur maar vergeten. Waarom doen die Nederlanders dat? Anders lusten ze het niet. Ze zijn het niet gewend etc . Nederlanders die weigeren bij buitenlandse mensen te eten omdat het niet onze cultuur is.
Raar vb misschien. Onze kinderen toen ze jong waren gingen uiteraard een spreekbeurt houden over hun land van afkomst. Met als afsluiting typisch traditioneel hapje. Achteraf vind ik het toch wel schijnend dat ik mijn kinderen erop voorbereidde dat mensen het niet durven of willen proeven omdat het vreemd was (spannend). Schijnend maar wel de realiteit. Maar tekent wel een beetje de houding van mensen.
En ja ook ik heb onze Oekraïense gasten en Ethiopische gasten wel eens dingen aangeboden die bij hun cultuur passen. Uit gastvrijheid. Niet omdat zij onbeleefd zouden zijn. Uit interesse Wat brak dat het ijs. (Andersom deden ze het ook)
Ik kan me een documentaire herinneren wat ik ooit gezien hebt. Het was een multi culturele wij in Amsterdam ofzo.. Waar ook Nederlanders woonden. Om de mensen met elkaar te verbinden werden maaltijden georganiseerd waarin ieder hun typische landelijke gerechten aanboden. Wie waren aanwezig? De allochtonen. De Nederlanders ontbraken. Wie zijn er als je dat woord dan perse wil gebruiken onbeleefd?
Re: De kerk en de gekleurde medemens
---knip---Zeeuw schreef:Wat voor hapjes waren het?Lilian1975 schreef:Mij triggerde inderdaad het woordje onbeleefdheid in jouw post in combinatie met gasten uit het buitenland. Daar zit een waardeoordeel in. Persoonlijk vind ik het wat flauw om in een topic als dit met zo'n opmerking te komen. Alsof als we een maaltijd een beetje aanpassen naar onze gasten dat bij voorbaat doen omdat zij onbeleefd zouden zijn. Zeg je dat ook tegen die gasten die komen?
Sorry, maar we hebben hier best wel wat gasten gehad uit andere culturen. Maar echt nooit meegemaakt dat zij ons eten afwijzen. Niet willen eten. Laat staan van tafel weglopen Wel Nederlanders die op reis gaan naar nb een Europees land. En voor al die weken eten vanuit Nederland meenemen. Hun eigen landje in het buitenland waar ze te gast zijn willen houden en wel verwachten dat allochtonen hier hun eigen eetcultuur maar vergeten. Waarom doen die Nederlanders dat? Anders lusten ze het niet. Ze zijn het niet gewend etc . Nederlanders die weigeren bij buitenlandse mensen te eten omdat het niet onze cultuur is.
Raar vb misschien. Onze kinderen toen ze jong waren gingen uiteraard een spreekbeurt houden over hun land van afkomst. Met als afsluiting typisch traditioneel hapje. Achteraf vind ik het toch wel schijnend dat ik mijn kinderen erop voorbereidde dat mensen het niet durven of willen proeven omdat het vreemd was (spannend). Schijnend maar wel de realiteit. Maar tekent wel een beetje de houding van mensen.
En ja ook ik heb onze Oekraïense gasten en Ethiopische gasten wel eens dingen aangeboden die bij hun cultuur passen. Uit gastvrijheid. Niet omdat zij onbeleefd zouden zijn. Uit interesse Wat brak dat het ijs. (Andersom deden ze het ook)
Ik kan me een documentaire herinneren wat ik ooit gezien hebt. Het was een multi culturele wij in Amsterdam ofzo.. Waar ook Nederlanders woonden. Om de mensen met elkaar te verbinden werden maaltijden georganiseerd waarin ieder hun typische landelijke gerechten aanboden. Wie waren aanwezig? De allochtonen. De Nederlanders ontbraken. Wie zijn er als je dat woord dan perse wil gebruiken onbeleefd?
-
- Berichten: 8320
- Lid geworden op: 26 jun 2018, 21:37
Re: De kerk en de gekleurde medemens
Bij ons 0,0 uit buitenland, ik heb het idee dat dit voor veel refo-kerken geldt, zo niet de meerderheid.Marck schreef:Er zijn in deze regio wel wat GKV, NGK en CGK kerken die actieve contacten hebben gelegd met bv asielzoekers, expats en "gekleurde" gemeenten. Wat er toe geleid heeft dat er ook meer kleur in hun eigen kerkdiensten te ontdekken is. Ook werk van Stichting Gave bevordert dit. Evenals wat buurtevangelisatie.
Binnen mijn eigen reformatorische gemeente is het aandeel niet Europese gemeenteleden niet zo groot. Maar het verrijkt wel.
Re: De kerk en de gekleurde medemens
Ik lees bij meerdere mensen dat ze verder gekeken hebben dan anderen.
Hoe moet je omgaan met mensen die op een ref. Basisschool, ref. VO school, ref. Driestar en vervolgens gaan werken op een ref. school? Ik heb ervaren dat het denkbeeld van zulke mensen erg beperkt is. Is het een idee dat iedere student verplicht is om 1 jaar buiten Nederland te werken, zodat hun horizon wordt verbreed.
Hoe moet je omgaan met mensen die op een ref. Basisschool, ref. VO school, ref. Driestar en vervolgens gaan werken op een ref. school? Ik heb ervaren dat het denkbeeld van zulke mensen erg beperkt is. Is het een idee dat iedere student verplicht is om 1 jaar buiten Nederland te werken, zodat hun horizon wordt verbreed.