Job schreef:Orchidee, JvW, Mistig en FlyingEagle, is dit in jullie gevallen altijd zo geweest, de geringe binding aan het landelijke kerkverband? Of later ontstaan? Kun je aangeven hoe? Het grote verschil met wat anderen hier beschrijven valt me op, eigenlijk kun je het een kloof noemen. Wat maakt voor die anderen dat ze zich wel met het landelijke kerkverband verbonden voelen? Zou een onderzoekje waard zijn, als dat al niet eens is uitgevoerd.

Het is wel behoorlijk afgenomen ja. Komt misschien omdat mijn eigen kerkvisie wat is veranderd.
Ik hecht tegenwoordig meer aan de eigen gemeente en wat daar gebeurd, dan landelijk. Ooit was de betrokkenheid best groot.

Ik voel me behoorlijk verbonden met mijn kerkverband. Dit komt denk ook omdat ik me eigenlijk niet zo veel van de NHK heb kunnen herinneren. Gelukkig komt mijn vrouw ook oorspronkelijk uit de HHK, dat scheelt een hoop.

Overigens lijkt het mij beetje vreemd als je je niet zo verbonden voelt met je kerkverband. Dat betekent namelijk dat je anders denkt dan gemiddeld, ter rechter of ter linkerzijde. Dat je alleen plaatselijk verbonden voelt betekent dus ook dat blijkbaar die plaats ook anders is dan doorsnee, omdat eigenlijk de landelijke koers of ligging niet de jouwe is.

Ik heb (nog) geen lange geschiedenis in de HHK, maar ik voel me wel verbonden met het kerkverband, en de theologische lijn daarvan.

Omdat mijn roots in de OGGiN liggen, voel ik me daarnaast ook verbonden met de aanduiding die Ds. C. Stelwagen aan zichzelf gaf: Oud-Hervormd. Daarnaast voel ik me verbonden met velen die de leer van Soevereine en Vrije genade aanhangen, ook in het buitenland.

HersteldHervormd schreef:Ik voel me behoorlijk verbonden met mijn kerkverband. Dit komt denk ook omdat ik me eigenlijk niet zo veel van de NHK heb kunnen herinneren. Gelukkig komt mijn vrouw ook oorspronkelijk uit de HHK, dat scheelt een hoop.

Overigens lijkt het mij beetje vreemd als je je niet zo verbonden voelt met je kerkverband. Dat betekent namelijk dat je anders denkt dan gemiddeld, ter rechter of ter linkerzijde. Dat je alleen plaatselijk verbonden voelt betekent dus ook dat blijkbaar die plaats ook anders is dan doorsnee, omdat eigenlijk de landelijke koers of ligging niet de jouwe is.

Klopt

Voor mij is de binding aan het kerkverband (wij zijn lid van de Geref. Gemeenten) gaandeweg gebouwd door van jongs af aan deel te nemen aan het verenigingswerk, mee te gaan naar bondsdagen, winterconferenties, districtsavonden (iets van vroeger idd ) Ook zendingsdagen sloegen we thuis al nooit over en op zondag stimuleerden mijn ouders om de Daniel en Saambinder te lezen. Het werd er zeker niet ingeramd maar op een heel natuurlijke manier is het bewustzijn van het zijn van onderdeel van een breder verband gegroeid. Ook het openbare gebed in de gemeente voor landelijke zaken, zoals curatoriumvergaderingen, zieke predikanten enz. draagt daaraan bij. Ik zou mezelf niet kerkistisch noemen, maar heb wel redelijk wat interesse in het landelijke wel en wee. Juist het eerlijk oog proberen te blijven houden voor ook het wee en de pijnpunten bewaart voor kerkisme denk ik. Tegelijk blijft het erg belangrijk om de blik niet te beperken tot het eigen kleine kringetje maar de veelkleurigheid van Gods wereldwijde kerk te erkennen en daar ook van te leren.

Orchidee schreef:

HersteldHervormd schreef: Overigens lijkt het mij beetje vreemd als je je niet zo verbonden voelt met je kerkverband. Dat betekent namelijk dat je anders denkt dan gemiddeld, ter rechter of ter linkerzijde. Dat je alleen plaatselijk verbonden voelt betekent dus ook dat blijkbaar die plaats ook anders is dan doorsnee, omdat eigenlijk de landelijke koers of ligging niet de jouwe is.

Klopt

Klopt ook wat mij betreft. Ik zou het dus ook niet erg vinden als er een ander bordje qua verband zou hangen bij onze kerk. Ik herken overigens ook het laatste wat J.C. Philpot schrijft. We proberen op vakantie in het buitenland daarom ook altijd een plaatselijke gemeente te vinden.

Herkenbaar!
Een verband zegt me niets, komt allemaal voort uit "armoe".
Ik heb verbinding met mensen die uit en naar Gods Woord en in en uit Christus leven.

Job schreef:Voor mij is de binding aan het kerkverband (wij zijn lid van de Geref. Gemeenten) gaandeweg gebouwd door van jongs af aan deel te nemen aan het verenigingswerk, mee te gaan naar bondsdagen, winterconferenties, districtsavonden (iets van vroeger idd ) Ook zendingsdagen sloegen we thuis al nooit over en op zondag stimuleerden mijn ouders om de Daniel en Saambinder te lezen. Het werd er zeker niet ingeramd maar op een heel natuurlijke manier is het bewustzijn van het zijn van onderdeel van een breder verband gegroeid. Ook het openbare gebed in de gemeente voor landelijke zaken, zoals curatoriumvergaderingen, zieke predikanten enz. draagt daaraan bij. Ik zou mezelf niet kerkistisch noemen, maar heb wel redelijk wat interesse in het landelijke wel en wee. Juist het eerlijk oog proberen te blijven houden voor ook het wee en de pijnpunten bewaart voor kerkisme denk ik. Tegelijk blijft het erg belangrijk om de blik niet te beperken tot het eigen kleine kringetje maar de veelkleurigheid van Gods wereldwijde kerk te erkennen en daar ook van te leren.

Jouw verleden komt redelijk overeen met het mijne. Alleen de zendingsdagen ben ik nooit geweest. Ik heb zelfs nog weleens een Daniëlkamp geleid…
Plaatselijk nemen we wel deel aan de activiteiten van de kerk, aan overkoepelende activiteiten vanuit het kerkverband niet. Daniël en Saambinder lezen we ook niet. De kids hadden overigens wel ingeschreven voor een Koers vakantie.

JvW schreef:

Orchidee schreef:

HersteldHervormd schreef: Overigens lijkt het mij beetje vreemd als je je niet zo verbonden voelt met je kerkverband. Dat betekent namelijk dat je anders denkt dan gemiddeld, ter rechter of ter linkerzijde. Dat je alleen plaatselijk verbonden voelt betekent dus ook dat blijkbaar die plaats ook anders is dan doorsnee, omdat eigenlijk de landelijke koers of ligging niet de jouwe is.

Klopt

Klopt ook wat mij betreft. Ik zou het dus ook niet erg vinden als er een ander bordje qua verband zou hangen bij onze kerk. Ik herken overigens ook het laatste wat J.C. Philpot schrijft. We proberen op vakantie in het buitenland daarom ook altijd een plaatselijke gemeente te vinden.

Klopt, ik heb familie wonen die ook in jouw kerk zit, dus vandaar dat ik weet hoe de vork in de steel zit.
Op vakantie vind ik een keer een andere kerk ook geen punt. Echter waren we zo gewend aan het thuis luisteren van de preek dat dit eigenlijk op vakantie ook ging.

Vorig jaar hadden we een paar preken opgeslagen en die beluisterd. In de Pyreneeën word iets van een enigszins bijbelgetrouwe kerk helaas niet gevonden

Orchidee schreef:Herkenbaar!
Een verband zegt me niets, komt allemaal voort uit "armoe".
Ik heb verbinding met mensen die uit en naar Gods Woord en in en uit Christus leven.

Opzich vind ik dit heel mooi en goed. Het zal ook ooit worden: Eén kudde, één Herder. Wat een vreugde zal het zijn als het ooit volmaakt en alleen nog maar om de Enige Herder zal gaan en ook als definitief de kerkmurenstrijd vergeten is. En dat is dan alleen nog maar bezien vanuit het menselijk perspectief. Wat zal het voor de Heere zijn als Zijn lichaam niet meer verdeeld hoeft te zijn...

Tegelijk heb je hier toch te maken met kerkverbanden, dat is een feit. Hoe doe je dat dan? Sluit je je nergens aan?

HersteldHervormd schreef:

JvW schreef:

Orchidee schreef:

HersteldHervormd schreef: Overigens lijkt het mij beetje vreemd als je je niet zo verbonden voelt met je kerkverband. Dat betekent namelijk dat je anders denkt dan gemiddeld, ter rechter of ter linkerzijde. Dat je alleen plaatselijk verbonden voelt betekent dus ook dat blijkbaar die plaats ook anders is dan doorsnee, omdat eigenlijk de landelijke koers of ligging niet de jouwe is.

Klopt

Klopt ook wat mij betreft. Ik zou het dus ook niet erg vinden als er een ander bordje qua verband zou hangen bij onze kerk. Ik herken overigens ook het laatste wat J.C. Philpot schrijft. We proberen op vakantie in het buitenland daarom ook altijd een plaatselijke gemeente te vinden.

Klopt, ik heb familie wonen die ook in jouw kerk zit, dus vandaar dat ik weet hoe de vork in de steel zit.
Op vakantie vind ik een keer een andere kerk ook geen punt. Echter waren we zo gewend aan het thuis luisteren van de preek dat dit eigenlijk op vakantie ook ging.

Vorig jaar hadden we een paar preken opgeslagen en die beluisterd. In de Pyreneeën word iets van een enigszins bijbelgetrouwe kerk helaas niet gevonden

SSGKF oftewel Stichting Steun Gereformeerde Kerk in Frankrijk

Hoe verhoudt zich onze binding met de kritiek die wij op het kerkverband uitoefenen?

GGotK schreef:Hoe verhoudt zich onze binding met de kritiek die wij op het kerkverband uitoefenen?

Dat is een goede vraag.
Maar je kunt ook je zorgen maken/kritiek hebben maar wel de liefde hebben tot een bepaalde kerkverband.

Hoe meer binding, hoe meer kritiek, denk ik. Mensen die het allemaal niet uitmaakt, zullen ook geen kritiek hebben. Dat neemt niet weg dat een gefrustreerde houding verwoestend kan werken.

Ik heb wel binding met het kerkverband. De binding met de plaatselijke gemeente is door geruzie wat afgenomen, al was ik daar zelf geen deel van, maar die binding is er ook nog steeds, al is het minder dan voor de scheuring.

Ik probeer ook de Saambinder te lezen, een aantal tegelijk op dagen dat ik in een goed humeur ben en het verder geen kwaad kan.

Ik lees ook de kerkbode en allerhande overbodige blaadjes van belangengroepen en deputaatschappen. In de Gereformeerde Gemeenten geeft zo ongeveer iedere zichzelf respecterende groep van predikanten met een specifieke taak zijn eigen blaadje uit. Alleen het deputaatschap kerkrecht en de Theologische school zijn bij mijn weten nog niet begonnen aan een apart periodiek om geld te werven en de betrokkenheid te vergroten.

Ik heb allerlei JV's deelgenomen en een kinderkoor. Verder volg ik de aanverwante kerkverbanden een beetje. Vroeger las ik ook De Wekker en De Wachter Sions. Maar dat is alweer even geleden.

Job schreef:

Orchidee schreef:Herkenbaar!
Een verband zegt me niets, komt allemaal voort uit "armoe".
Ik heb verbinding met mensen die uit en naar Gods Woord en in en uit Christus leven.

Opzich vind ik dit heel mooi en goed. Het zal ook ooit worden: Eén kudde, één Herder. Wat een vreugde zal het zijn als het ooit volmaakt en alleen nog maar om de Enige Herder zal gaan en ook als definitief de kerkmurenstrijd vergeten is. En dat is dan alleen nog maar bezien vanuit het menselijk perspectief. Wat zal het voor de Heere zijn als Zijn lichaam niet meer verdeeld hoeft te zijn...

Tegelijk heb je hier toch te maken met kerkverbanden, dat is een feit. Hoe doe je dat dan? Sluit je je nergens aan?

Jazeker wel, ik ben nu (inmiddels al 33 jaar) lid van deze gemeente die tot 2007/2008 een vrije ogg was en daarna hebben we ons aangesloten bij de hhk.
Had ook een cgk of pkn gemeente kunnen worden.