Zeeuw schreef:

Ditbenik schreef:

Susanna schreef:Ik ben bang in een "zware" reformatorische kerk, waar veel mensen zwarte kleren aan hebben. Ik krijg er buikpijn van en flashbacks.

Ik kan me daar iets bij voorstellen. Ik heb het gezien op een evangelisatiepost waar zo'n tien personen uit die plaats aanwezig waren en vervolgens 400 reformatorische toeristen binnen stroomden. Toen ging er ook een stel weg, al voordat de dienst begonnen was. Bij die mevrouw sloeg inderdaad de angst om het hart. De manier waarop mensen gekleed waren, de manier waarop naar hen gekeken werd en de massa. Alles bij elkaar werd dat als zeer beangstigend ervaren. Tegenwoordig worden daar aparte diensten belegd voor toeristen om deze cultuurshock te voorkomen.

Die evangelisatiepost had een serieuze capaciteit? Dat laatste vind ik overigens nogal apart en wereldvreemd overkomen.

Ja, zonder serieuze capaciteit kun je geen 400 gasten ontvangen. Men kwam op drukken zondagen samen in een kerkgebouw wat niet meer in gebruik was.
Wat vind je apart en wereldvreemd overkomen? De cultuurshock of de aparte diensten?

Ditbenik schreef:

Zeeuw schreef:

Ditbenik schreef:

Susanna schreef:Ik ben bang in een "zware" reformatorische kerk, waar veel mensen zwarte kleren aan hebben. Ik krijg er buikpijn van en flashbacks.

Ik kan me daar iets bij voorstellen. Ik heb het gezien op een evangelisatiepost waar zo'n tien personen uit die plaats aanwezig waren en vervolgens 400 reformatorische toeristen binnen stroomden. Toen ging er ook een stel weg, al voordat de dienst begonnen was. Bij die mevrouw sloeg inderdaad de angst om het hart. De manier waarop mensen gekleed waren, de manier waarop naar hen gekeken werd en de massa. Alles bij elkaar werd dat als zeer beangstigend ervaren. Tegenwoordig worden daar aparte diensten belegd voor toeristen om deze cultuurshock te voorkomen.

Die evangelisatiepost had een serieuze capaciteit? Dat laatste vind ik overigens nogal apart en wereldvreemd overkomen.

Ja, zonder serieuze capaciteit kun je geen 400 gasten ontvangen. Men kwam op drukken zondagen samen in een kerkgebouw wat niet meer in gebruik was.
Wat vind je apart en wereldvreemd overkomen? De cultuurshock of de aparte diensten?

De shock en vervolgens de aparte diensten. Maar als ik er verder over nadenk, dan waren deze 10 personen waarschijnlijk geen mensen met veel ervaring met de reformatorische gezindte. Dan kan het wellicht heftig over komen.
Maar beangstigend? Dat vind ik wel ver gaan.

-DIA- schreef:Wat ik bedoel wordt niet begrepen, maar ik kan er niet op ingaan. Ik denk dat, al zou ik bik wijze van spreken hier nog 10 jaar posten, ik denk niet dat dit hier begrepen wordt. Het uitleggen heb ik maar opgegeven. Misschien dat er nog wat meelezers zijn die weten wat ik bedoel. En verder ben ik mij ook wel terdege bewust dat voor hen die niet weten wat ik bedoel, dit nogal arrogant kan overkomen.

Ik zou eigenlijk een eerlijk antwoord willen hebben op mijn gestelde vraag. Het was een oprechte vraag. Iedereen heeft zijn eigen achtergrond en angsten immers. Je komt eerlijk over.

Zeeuw schreef:

Ditbenik schreef:

Zeeuw schreef:

Ditbenik schreef:
Ik kan me daar iets bij voorstellen. Ik heb het gezien op een evangelisatiepost waar zo'n tien personen uit die plaats aanwezig waren en vervolgens 400 reformatorische toeristen binnen stroomden. Toen ging er ook een stel weg, al voordat de dienst begonnen was. Bij die mevrouw sloeg inderdaad de angst om het hart. De manier waarop mensen gekleed waren, de manier waarop naar hen gekeken werd en de massa. Alles bij elkaar werd dat als zeer beangstigend ervaren. Tegenwoordig worden daar aparte diensten belegd voor toeristen om deze cultuurshock te voorkomen.

Die evangelisatiepost had een serieuze capaciteit? Dat laatste vind ik overigens nogal apart en wereldvreemd overkomen.

Ja, zonder serieuze capaciteit kun je geen 400 gasten ontvangen. Men kwam op drukken zondagen samen in een kerkgebouw wat niet meer in gebruik was.
Wat vind je apart en wereldvreemd overkomen? De cultuurshock of de aparte diensten?

De shock en vervolgens de aparte diensten. Maar als ik er verder over nadenk, dan waren deze 10 personen waarschijnlijk geen mensen met veel ervaring met de reformatorische gezindte. Dan kan het wellicht heftig over komen.
Maar beangstigend? Dat vind ik wel ver gaan.

Ja, Nederland is groter dan de Bijbelbelt. Daar zijn kerken waar je bijvoorbeeld als vrouw zonder hoofdbedekking niet binnen komt, waar je in een lange broek bekeken wordt en waar men geen raad weet met tattoos, om zomaar eens wat dingen te noemen. Dan heb ik het nog niet over de rest van de kleding. Je kunt er van vinden wat je wilt, maar deze mevrouw was die angst wel de werkelijkheid. Het woord wereldvreemd vind ik in dit verband geheel misplaatst trouwens maar het tekent precies het verschil tussen iemand uit de reformatorische kerken en iemand die vanuit de wereld in een kerk terecht komt.

Ditbenik schreef: Ja, Nederland is groter dan de Bijbelbelt. Daar zijn kerken waar je bijvoorbeeld als vrouw zonder hoofdbedekking niet binnen komt, waar je in een lange broek bekeken wordt en waar men geen raad weet met tattoos, om zomaar eens wat dingen te noemen. Dan heb ik het nog niet over de rest van de kleding. Je kunt er van vinden wat je wilt, maar deze mevrouw was die angst wel de werkelijkheid. Het woord wereldvreemd vind ik in dit verband geheel misplaatst trouwens maar het tekent precies het verschil tussen iemand uit de reformatorische kerken en iemand die vanuit de wereld in een kerk terecht komt.

Ik bedoelde met wereldvreemd dat ik er een beetje vanuit ga dat iedereen toch wel eens beelden gezien heeft van hoedjes en 'Staphorst' zeg maar. Dus weet dat het voorkomt dat mensen zwart gekleed zijn.
Ik begrijp dus qua kleding zeker wat je bedoelt, maar waar was deze angst dan voor? Waar was deze mevrouw dan specifiek bang voor? Voor de massa? Voor veroordeling oid?
Als ik nu ergens zat en er kwamen bv 400 Hells Angels binnen, zou ik bang zijn klappen te krijgen bv.

Susanna schreef:

-DIA- schreef:Wat ik bedoel wordt niet begrepen, maar ik kan er niet op ingaan. Ik denk dat, al zou ik bik wijze van spreken hier nog 10 jaar posten, ik denk niet dat dit hier begrepen wordt. Het uitleggen heb ik maar opgegeven. Misschien dat er nog wat meelezers zijn die weten wat ik bedoel. En verder ben ik mij ook wel terdege bewust dat voor hen die niet weten wat ik bedoel, dit nogal arrogant kan overkomen.

Ik zou eigenlijk een eerlijk antwoord willen hebben op mijn gestelde vraag. Het was een oprechte vraag. Iedereen heeft zijn eigen achtergrond en angsten immers. Je komt eerlijk over.

Als je meer dan 10 jaar niet begrepen lijkt te worden, de nadruk op lijkt, dan wordt je wel eens een beetje moedeloos. Zou er dan niemand zijn die begrijpt wat ik bedoel? Ik denk dat ik het op dit forum misschien wel 20 of meer malen heb proberen uit te leggen. Het landt gewoon niet, zoals het lijkt. Daarom is het ook dat ik niet weer een poging doe, lees eerst maar hoe ik het die vorige keren heb uitgelegd. Ik weet het, ik wijk af, ik denk anders, maar ik wenst strikt in de lijn van de reformatie en nadere reformatie te blijven. En niet zozeer in woorden, maar meer prakticaal. Immers, woorden worden, zo ik heb ondervonden, verschillend geïnterpreteerd.

refo schreef:

HersteldHervormd schreef:Van kinds af aan heb ik een bepaalde angst ontwikkeld voor mensen die moeten overgeven. Stel dat er nu iemand in mijn buurt zegt dat hij/zij erg misselijk is en moet overgeven krijg ik echt een soort vlucht reactie. Op de een of andere manier wil ik zo spoedig mogelijk de plek verlaten. Ik word er niet misselijk van o.i.d. maar ik krijg er een soort paniek van in mijn hoofd. Eigenlijk vind ik dit best apart. Is er een verklaring voor? En zijn er andere forummers die dit herkennen? Zei het in dit specifieke geval, of in andere gevallen.

Emetofobie heet dat.

Ik zie dit nu pas.
Dit heb ik ook vanaf mijn jongste kindertijd dat ik me herinner.

Zeeuw schreef:

Ditbenik schreef: Ja, Nederland is groter dan de Bijbelbelt. Daar zijn kerken waar je bijvoorbeeld als vrouw zonder hoofdbedekking niet binnen komt, waar je in een lange broek bekeken wordt en waar men geen raad weet met tattoos, om zomaar eens wat dingen te noemen. Dan heb ik het nog niet over de rest van de kleding. Je kunt er van vinden wat je wilt, maar deze mevrouw was die angst wel de werkelijkheid. Het woord wereldvreemd vind ik in dit verband geheel misplaatst trouwens maar het tekent precies het verschil tussen iemand uit de reformatorische kerken en iemand die vanuit de wereld in een kerk terecht komt.

Ik bedoelde met wereldvreemd dat ik er een beetje vanuit ga dat iedereen toch wel eens beelden gezien heeft van hoedjes en 'Staphorst' zeg maar. Dus weet dat het voorkomt dat mensen zwart gekleed zijn.
Ik begrijp dus qua kleding zeker wat je bedoelt, maar waar was deze angst dan voor? Waar was deze mevrouw dan specifiek bang voor? Voor de massa? Voor veroordeling oid?
Als ik nu ergens zat en er kwamen bv 400 Hells Angels binnen, zou ik bang zijn klappen te krijgen bv.

Ik ga er vanuit dat iedereen weleens beelden gezien heeft van Hell Angels met zwarte jasjes en rode letters, Harley Davidsons en zo'n zwarte pothelm. Stoere maar aardige jongens. Dus waarom bang om klappen te krijgen?
Ik begrijp de angst van mevrouw prima. Ik zou me ook diep ongelukkig voelen in zo'n situatie.

Ditbenik schreef:

Zeeuw schreef:

Ditbenik schreef: Ja, Nederland is groter dan de Bijbelbelt. Daar zijn kerken waar je bijvoorbeeld als vrouw zonder hoofdbedekking niet binnen komt, waar je in een lange broek bekeken wordt en waar men geen raad weet met tattoos, om zomaar eens wat dingen te noemen. Dan heb ik het nog niet over de rest van de kleding. Je kunt er van vinden wat je wilt, maar deze mevrouw was die angst wel de werkelijkheid. Het woord wereldvreemd vind ik in dit verband geheel misplaatst trouwens maar het tekent precies het verschil tussen iemand uit de reformatorische kerken en iemand die vanuit de wereld in een kerk terecht komt.

Ik bedoelde met wereldvreemd dat ik er een beetje vanuit ga dat iedereen toch wel eens beelden gezien heeft van hoedjes en 'Staphorst' zeg maar. Dus weet dat het voorkomt dat mensen zwart gekleed zijn.
Ik begrijp dus qua kleding zeker wat je bedoelt, maar waar was deze angst dan voor? Waar was deze mevrouw dan specifiek bang voor? Voor de massa? Voor veroordeling oid?
Als ik nu ergens zat en er kwamen bv 400 Hells Angels binnen, zou ik bang zijn klappen te krijgen bv.

Ik ga er vanuit dat iedereen weleens beelden gezien heeft van Hell Angels met zwarte jasjes en rode letters, Harley Davidsons en zo'n zwarte pothelm. Stoere maar aardige jongens. Dus waarom bang om klappen te krijgen?
Ik begrijp de angst van mevrouw prima. Ik zou me ook diep ongelukkig voelen in zo'n situatie.

Omdat deze club een redelijke historie met niet al te fijne daden heeft.
Is het zo lastig een antwoord op mijn vraag te geven?

-DIA- schreef:

Susanna schreef:

-DIA- schreef:Wat ik bedoel wordt niet begrepen, maar ik kan er niet op ingaan. Ik denk dat, al zou ik bik wijze van spreken hier nog 10 jaar posten, ik denk niet dat dit hier begrepen wordt. Het uitleggen heb ik maar opgegeven. Misschien dat er nog wat meelezers zijn die weten wat ik bedoel. En verder ben ik mij ook wel terdege bewust dat voor hen die niet weten wat ik bedoel, dit nogal arrogant kan overkomen.

Ik zou eigenlijk een eerlijk antwoord willen hebben op mijn gestelde vraag. Het was een oprechte vraag. Iedereen heeft zijn eigen achtergrond en angsten immers. Je komt eerlijk over.

Als je meer dan 10 jaar niet begrepen lijkt te worden, de nadruk op lijkt, dan wordt je wel eens een beetje moedeloos. Zou er dan niemand zijn die begrijpt wat ik bedoel?

Soms is het beter om te zwijgen
over hoe jij je voelt.

Omdat het pijn kan doen
als zij je horen
maar het niet begrijpen.

Isala schreef:Ik ben heel bang voor stalbrand.
De gedachte er aan beangstigd me vreselijk, hoor ik dan onze koeien al loeien en zie ze rennen door de stal.
Als ik savonds alleen ben, voel ik me vaak ongemakkelijk, vooral in de winter.
Gelukkig ben ik snachts echt zelden alleen. Mocht het voorkomen, dan zorg ik altijd voor een netwerk om te bellen.
We zijn heel blij met onze naaste buren.

Omdat we tussen boomkwekers wonen die nog al eens oud hout e.d. verbranden, komt de geur van verbranding me regelmatig tegemoet.
Ik ga dan eerst uitzoeken waar het vandaan komt.
Ook ben ik snachts wel eens uit bed gegaan en om de stal gelopen, omdat ik meende vuur te ruiken.

Dat is echt heel eng! Hangen er in de stal rookmelders?

Ditbenik schreef:

Susanna schreef:Ik ben bang in een "zware" reformatorische kerk, waar veel mensen zwarte kleren aan hebben. Ik krijg er buikpijn van en flashbacks.

Ik kan me daar iets bij voorstellen. Ik heb het gezien op een evangelisatiepost waar zo'n tien personen uit die plaats aanwezig waren en vervolgens 400 reformatorische toeristen binnen stroomden. Toen ging er ook een stel weg, al voordat de dienst begonnen was. Bij die mevrouw sloeg inderdaad de angst om het hart. De manier waarop mensen gekleed waren, de manier waarop naar hen gekeken werd en de massa. Alles bij elkaar werd dat als zeer beangstigend ervaren. Tegenwoordig worden daar aparte diensten belegd voor toeristen om deze cultuurshock te voorkomen.

Bedankt voor 't begrip. Vooral dat ze zo naar je kijken, je niet groeten. Alsof je een heiden bent ( met een hoofddoekje dat je speciaal voor hen draagt ).

Zeeuw schreef:

Ditbenik schreef:

Zeeuw schreef:

Ditbenik schreef: Ja, Nederland is groter dan de Bijbelbelt. Daar zijn kerken waar je bijvoorbeeld als vrouw zonder hoofdbedekking niet binnen komt, waar je in een lange broek bekeken wordt en waar men geen raad weet met tattoos, om zomaar eens wat dingen te noemen. Dan heb ik het nog niet over de rest van de kleding. Je kunt er van vinden wat je wilt, maar deze mevrouw was die angst wel de werkelijkheid. Het woord wereldvreemd vind ik in dit verband geheel misplaatst trouwens maar het tekent precies het verschil tussen iemand uit de reformatorische kerken en iemand die vanuit de wereld in een kerk terecht komt.

Ik bedoelde met wereldvreemd dat ik er een beetje vanuit ga dat iedereen toch wel eens beelden gezien heeft van hoedjes en 'Staphorst' zeg maar. Dus weet dat het voorkomt dat mensen zwart gekleed zijn.
Ik begrijp dus qua kleding zeker wat je bedoelt, maar waar was deze angst dan voor? Waar was deze mevrouw dan specifiek bang voor? Voor de massa? Voor veroordeling oid?
Als ik nu ergens zat en er kwamen bv 400 Hells Angels binnen, zou ik bang zijn klappen te krijgen bv.

Ik ga er vanuit dat iedereen weleens beelden gezien heeft van Hell Angels met zwarte jasjes en rode letters, Harley Davidsons en zo'n zwarte pothelm. Stoere maar aardige jongens. Dus waarom bang om klappen te krijgen?
Ik begrijp de angst van mevrouw prima. Ik zou me ook diep ongelukkig voelen in zo'n situatie.

Omdat deze club een redelijke historie met niet al te fijne daden heeft.
Is het zo lastig een antwoord op mijn vraag te geven?

Volgens mij heb ik uitvoerig antwoord gegeven en geprobeerd je een beetje mee te laten voelen. Dat blijkt niet te lukken. We staan in de reformatorische kerken vaak niet open en hebben geen begrip voor mensen die van buiten komen.

Zeeuw schreef:

Ditbenik schreef: Ja, Nederland is groter dan de Bijbelbelt. Daar zijn kerken waar je bijvoorbeeld als vrouw zonder hoofdbedekking niet binnen komt, waar je in een lange broek bekeken wordt en waar men geen raad weet met tattoos, om zomaar eens wat dingen te noemen. Dan heb ik het nog niet over de rest van de kleding. Je kunt er van vinden wat je wilt, maar deze mevrouw was die angst wel de werkelijkheid. Het woord wereldvreemd vind ik in dit verband geheel misplaatst trouwens maar het tekent precies het verschil tussen iemand uit de reformatorische kerken en iemand die vanuit de wereld in een kerk terecht komt.

Ik bedoelde met wereldvreemd dat ik er een beetje vanuit ga dat iedereen toch wel eens beelden gezien heeft van hoedjes en 'Staphorst' zeg maar. Dus weet dat het voorkomt dat mensen zwart gekleed zijn.
Ik begrijp dus qua kleding zeker wat je bedoelt, maar waar was deze angst dan voor? Waar was deze mevrouw dan specifiek bang voor? Voor de massa? Voor veroordeling oid?
Als ik nu ergens zat en er kwamen bv 400 Hells Angels binnen, zou ik bang zijn klappen te krijgen bv.

Maar als je gewend bent om met een heel klein groepje 'gewone' mensen op zondag bij elkaar te zitten en er komen opeens 400 mensen in speciale luxe donkere kleding met vreemde hoofddeksels binnen, dan voel je je daar wel buiten staan. Pas nog gehoord van iemand, die eigenlijk geen kerk in durfde te gaan. Hij wist niet zo goed of hij zomaar ergens kon gaan zitten, uit welk boekje hij nu weer moest meekijken, of je mocht proberen te zingen of niet, wanneer je moest gaan staan enzovoorts. Hij wist ook niet of hij eigenlijk wel welkom zou zijn. En dat ging nog over een confessionele gemeente, dus qua cultuur en uiterlijke zaken niet heel bijzonder. Gelukkig kende ik iemand uit die kerk, en die heeft weken achtereen bij de deur gepost tot ze iemand aarzelig op het kerkplein zag rondlopen. Sindsdien komt hij regelmatig. Maar ik geloof dus wel dat een gemeente overweldigend kan overkomen op niet-reguliere kerkgangers.

Ik weet wel zeker dat een reformatorische kerk beangstigend over kan komen. Zelf kan ik om het volgende voorval hartelijk lachen, maar was ik werkelijk een buitenstaander geweest, dan zou mijn gevoel misschien wel anders geweest zij. Het is voor mij een dierbare herinnering!

In mijn studententijd had ik de bid- of dankdag gemist, en ik wilde toch wel graag naar de kerk. Dus ik belde een ouderling in Breda op, of zij nog dienst hadden. Nee, dat niet, maar hij ging nog bij een zoon van hem naar de kerk, daar was nog wel dienst, of ik mee wilde.
Prima, ik ging mee.
Volgende probleem, ik had totaal niet op kerkgang gerekend toen ik mijn tas inpakte om naar de studentenkamer te gaan, dus ik liep in een vale spijkerbroek met een heerlijke oversized fleecetrui. Verder had ik toendertijd een skatersik.
Ouderling zou mij op het station opwachten, maar we liepen elkaar eerst wat voorbij, hij had wellicht een iets gekleder iemand verwacht, maar de ontvangst was niet minder hartelijk.
Heerlijk gegeten daar, goed en gezellig, en ik ging mee naar de kerk.
Ik loop de kerk binnen, daar staan twee meisjes en die schieten toch in de lach toen ik binnenliep. Ze duiken weg achter een muurtje.
Ook door anderen werd ik niet heel begripvol aangekeken.

Ik kon het als refo die ook niet gewend was zo naar de kerk te gaan allemaal wel begrijpen. Maar als echte buitenstaander had ik me denk ik niet zo prettig gevoeld.