Een zoon van een collega was ooit pompbediende. Lang geleden dus.
Die beweerde dat hij in één oogopslag kon zien of hij fooi zou krijgen of niet.
Type dure zakenman, driedelig kostuum, Mercedes geeft niks.
Volks type, oude Kadett geeft relatief vaak.
De reden: de laatste weet dat vele kleintjes een grote maken. De eerste ziet alleen zijn eigen kwartje en kan niet geloven dat iemand daar gelukkig mee is.

DDD schreef:Ik vind het een lastig punt. Ooit is in Nederland besloten om fooien af te schaffen en de prijzen daarop aan te passen. Fooien geven heeft iets denigrerends in zich. Anderzijds worden fooien door buitenlandervaringen steeds gewoner. In veel landen is fooi een belangrijk deel van het inkomen van dienstverleners. Dan geef ik juist wel fooi.

Maar eigenlijk ben ik er geen voorstander van. Het is erg willekeurig.

Volkomen eens met DDD. Dit uniek moment zal wereldwijd grote opschudding veroorzaken.

FlyingEagle schreef:We geven eigenlijk nooit fooien. Ze worden toch al betaald? Ik krijg ook nooit een fooi als iemand zijn probleem heb opgelost

Zo sta ik er ook in.

FlyingEagle schreef:We geven eigenlijk nooit fooien. Ze worden toch al betaald? Ik krijg ook nooit een fooi als iemand zijn probleem heb opgelost

Maar het hoort er wel bij. Natuurlijk is het willekeurig, want waarom krijgt de krantenbezorger het wel, maar een ICT'er het niet?

HersteldHervormd schreef:

FlyingEagle schreef:We geven eigenlijk nooit fooien. Ze worden toch al betaald? Ik krijg ook nooit een fooi als iemand zijn probleem heb opgelost

Maar het hoort er wel bij. Natuurlijk is het willekeurig, want waarom krijgt de krantenbezorger het wel, maar een ICT'er het niet?

Ook op werk van mijn man waarin hij problemen oplost voor anderen, komt het wel voor dat mensen een bedankje geven. Van taart tot bonnen toe. Daar zijn afspraken over gemaakt tot welke hoogte je het mag accepteren.


Als juf kreeg ik zoveel zeepjes en chocolade dat ik dat de rest van het jaar ook niet hoefde te kopen. Scheelde weer huishoudgeld Verkapte fooi?

Lilian1975 schreef:

HersteldHervormd schreef:

FlyingEagle schreef:We geven eigenlijk nooit fooien. Ze worden toch al betaald? Ik krijg ook nooit een fooi als iemand zijn probleem heb opgelost

Maar het hoort er wel bij. Natuurlijk is het willekeurig, want waarom krijgt de krantenbezorger het wel, maar een ICT'er het niet?

Ook op werk van mijn man waarin hij problemen oplost voor anderen, komt het wel voor dat mensen een bedankje geven. Van taart tot bonnen toe. Daar zijn afspraken over gemaakt tot welke hoogte je het mag accepteren.


Als juf kreeg ik zoveel zeepjes en chocolade dat ik dat de rest van het jaar ook niet hoefde te kopen. Scheelde weer huishoudgeld Verkapte fooi?

Chocola voor een heel jaar? Bracht je dat met een vrachtwagentje thuis?

Ik vind de observatie van Refo wel interessant. Als je zelf in de positie bent geweest om al dan niet een tip te krijgen, ben je waarschijnlijk guller.
Twee van de kinderen hebben een paar jaar ochtendkranten gedaan. Dat is al ruim vijftien jaar geleden. Als we door "hun" straten gaan, wijzen ze het nog zo aan: die had AD, die had ND, daar heb ik een enorme fooi gekregen, etc.

Ik heb van 1971-1978 mijn vader geholpen met de broodbezorging. Ik woon nu zelf in zijn eerste wijk. Ik kan nog precies de adressen aanwijzen waar ik fooi kreeg.

Wat is het geven van een fooi? Ik rond vaak de rekening naar een rond getal naar boven af. Niet omdat het moet, maar vaak omdat ik de ambiance, de bediening, de vriendelijkheid waardeer. Soms is dat maar een euro, soms wel 5 euro. Net hoe de rekening uitkom.

Ik weet nog goed dat als de veekoopman een koe kwam afrekenen bij mijn vader, de flappen over tafel gingen. Gevolgd door de woorden: “zegen d’r mee”. Mijn vader gaf altijd wat mee terug aan de koopman, terwijl de commissie er al af was. Het zijn die kleine dingen die voor waardering en wederzijds vertrouwen zorgen.

Dodo schreef:

Lilian1975 schreef:

HersteldHervormd schreef:

FlyingEagle schreef:We geven eigenlijk nooit fooien. Ze worden toch al betaald? Ik krijg ook nooit een fooi als iemand zijn probleem heb opgelost

Maar het hoort er wel bij. Natuurlijk is het willekeurig, want waarom krijgt de krantenbezorger het wel, maar een ICT'er het niet?

Ook op werk van mijn man waarin hij problemen oplost voor anderen, komt het wel voor dat mensen een bedankje geven. Van taart tot bonnen toe. Daar zijn afspraken over gemaakt tot welke hoogte je het mag accepteren.


Als juf kreeg ik zoveel zeepjes en chocolade dat ik dat de rest van het jaar ook niet hoefde te kopen. Scheelde weer huishoudgeld Verkapte fooi?

Chocola voor een heel jaar? Bracht je dat met een vrachtwagentje thuis?

Ik vind de observatie van Refo wel interessant. Als je zelf in de positie bent geweest om al dan niet een tip te krijgen, ben je waarschijnlijk guller.
Twee van de kinderen hebben een paar jaar ochtendkranten gedaan. Dat is al ruim vijftien jaar geleden. Als we door "hun" straten gaan, wijzen ze het nog zo aan: die had AD, die had ND, daar heb ik een enorme fooi gekregen, etc.

Het was bij wijze van spreken. Die chocolade. En echt als je een klas van 35 had. Kreeg je dat met je verjaardag en aan het eind van het schooljaar. Ook eens met Refo's observatie.
En ja natuurlijk is het hun werk. Maar je gunt ze ook net die extra waardering. Krant krijgt bij ons ook altijd wat. Niet de huis aan huisbladen. De bezorgers wisselen daar enorm. En 6 keer per week of 1 keer. Verschilt.