Chronische burn-out

Lilian197
Berichten: 3861
Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12

Re: Chronische burn-out

Bericht door Lilian197 »

huisman schreef:
Ukkie schreef:
Lilian1975 schreef:Hier merk ik dat ik na de burn out eerder merk dat de rek eruit is, het emmertje vol. Het is net als met een elastiek dat te lang onder spanning heeft gestaan. Dan is de rek er gewoon uit. Bij mij vooral op emotioneel vlak. En geleerd daarnaar te handelen. Dus ja ik loop er regelmatig wel tegenaan. Zeker na intensieve periodes. Maar het is ook zo dat je signalen eerder herkent. Waar je juist in het verleden aan voorbij ging waardoor je in die burn out kwam. Het heeft bij mij zeker twee jaar of langer geduurt dat ik me meer top voelde.
Herkenbare reactie ja. De rek is er inderdaad veel eerder uit. Dat herkennen van de signalen gaat mij niet zo goed af helaas. Ik kom er vaak pas achter als ik weer te veel heb gedaan. Vaak merk ik dat inderdaad ook op emotionele vlak.
Ik denk bij grote drukte en extreme stress aan Elie Wiesel en Anne Frank en aan de vluchtelingen. Dan heb ik vergeleken bij deze mensen en vele anderen een rustig leven. Maar de meeste en blijvende rust komt toch echt van Boven.
ik heb weinig zin om mijn persoonlijk leven hier voor jou uit te leggen. Maar er zijn situaties en omstandigheden soms in het leven waardoor de draagkracht niet de tijd krijgt voldoende te herstellen. Waar jarenlang het ene op het andere volgt.
Die combinatie met inderdaad ook met hoe je in elkaar zit te maken. Soms.
Maar ook dus met de draaglast die soms echt zwaar was. En daar is geen Huisman voor nodig om te oordelen of het in zijn ogen wel zwaar genoeg is. Sterker nog. Het herstellen begon met het erkennen dat het zwaar was. En Bij mij was het meer emotioneel vlak. ( Emotionele verwaarlozing, faalangst hieruit ontstond aan de vruchten van pestgedrag / uitgesloten worden. Geen veilige stabiele thuissituatie. Direct rouw en zorg om zieken (kinderen zwager), met grote onzekerheid. Verlies van beide vaders, en zwager. Kind en pleegkind in kortere tijd. Waardoor ik uitgeput raakte. In combinatie met werkomstandigheden die voor mij niet werkte. En als reactie daarop teveel hooi op de vork nemen. (Nare sfeer typisch refogekonkel en groepsvorming op basis van ongeschreven wetten en regels en elkaar de maat nemen op geestelijk gebied. En daarom de ander weer links laten liggen. Etc.
En juist die houding. Van niet zeuren. Doorgaan. En kijk eens. Die en die kan het ook allemaal, maakte dat ik er ook verkeerd mee omging. En dan ben ik blij dat ik geen Huisman ben maar ben zoals God mij geschapen heeft. Met ook weer mijn eigen kwaliteiten. En dan die kwaliteiten zo te gebruiken dat ze niet weer mijn valkuil worden. En nee. Het is niet zo dat als je bekeerd bent nooit uitgeput raakt. (Elia) . Wel is het zo dat je mag weten het niet in eigen kracht te hoeven oplossen. ( dat leer je gaandeweg ook steeds meer)
Burnout is of was niet iets om trots op te zijn. Maar was nodig om mij te doen inzien dat ik mens ben . En ook weet ik dat ik die tijd ook nooit meer mee wil maken.
Laatst gewijzigd door Lilian197 op 11 jan 2021, 09:00, 1 keer totaal gewijzigd.
Lilian197
Berichten: 3861
Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12

Re: Chronische burn-out

Bericht door Lilian197 »

Ukkie schreef:
Lilian1975 schreef:Hier merk ik dat ik na de burn out eerder merk dat de rek eruit is, het emmertje vol. Het is net als met een elastiek dat te lang onder spanning heeft gestaan. Dan is de rek er gewoon uit. Bij mij vooral op emotioneel vlak. En geleerd daarnaar te handelen. Dus ja ik loop er regelmatig wel tegenaan. Zeker na intensieve periodes. Maar het is ook zo dat je signalen eerder herkent. Waar je juist in het verleden aan voorbij ging waardoor je in die burn out kwam. Het heeft bij mij zeker twee jaar of langer geduurt dat ik me meer top voelde.
Herkenbare reactie ja. De rek is er inderdaad veel eerder uit. Dat herkennen van de signalen gaat mij niet zo goed af helaas. Ik kom er vaak pas achter als ik weer te veel heb gedaan. Vaak merk ik dat inderdaad ook op emotionele vlak.
Zodra het het merkt, kan je ernaar handelen. Voor je burn out herkende of erkende je het niet. Daardoor ver er overheen. Het is niet erg om tegen een grens aan te lopen. Als je het maar niet negeert. En dan merk je ook dat je er weer sneller "overheen" bent. Ik bedoel. Als ik merk dat de "last" te zwaar wordt omdat ik labiel ben. Dan is die labiliteit het signaal om gas terug te brengen. En ben ik ipv twee jaar herstel een veel kortere periode bezig.
Het is niet erg dat je labiel ben even. Het is juist een signaal dat je waarschuwt. Ik heb moeten leren niet aan het ideaal beeld te moeten voldoen. Die de omgeving maar vooral ikzelf creëerde.
Gebruikersavatar
Dodo
Berichten: 5851
Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
Locatie: dodo.refoforum@gmail.com

Re: Chronische burn-out

Bericht door Dodo »

Ik heb het boek al eens eerder genoemd in een ander topic, maar ik zou dit aanraden om te lezen. Als je niet weet wat een burn-out is, is het heel leerzaam. Als je het wel kent is het misschien wel confronterend. Maar ik vond het een heel boeiend boek, en het heeft mij begrip gegeven voor mensen die burn-out zijn.
De reactie van Huisman vind ik dus niet op z'n plek. Als we onze zorgen alleen maar mogen vergelijk met die van Anne Frank of de vluchtelingen, valt er wel meer af.

Het boek heet Eclips, schrijver is Adrian Verbree.
-DIA-
Berichten: 33950
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Chronische burn-out

Bericht door -DIA- »

Al een hele poos niet meer bij de huisarts geweest... Door de omstandigheden.
Maar als alles normaal was was ik al lang weer bij de huisarts geweest.

Al een vrij lange tijd voel ik me, zoals ik het de laatste keer bij de huisarts noemde, opgebrand. Ik had een en ander over burn-out gelezen. Huisarts zei ook: het lijkt op een burn-out. Maar de diagnose wilde hij nog niet stellen.
Maar alles bij elkaar, het is er de laatste maanden niet beter geworden. Ik kan nog een stukje wandelen, maar voel me steeds sneller uitgeput en buiten adem. De huisarts wil het geen burn-out noemen (enkele maanden geleden tenminste) maar weet het gewoon niet. Hij zei het eens zo: Ik wou dat je een flinke longontsteking had, dan wist ik tenminste wat ik moest doen! Voor de rest relateert hij de klachten aan grote spanningen thuis en op (bv. Refoforum). Ik lijk door niemand, zelf niet door de huisarts, begrepen of te verklaren.
Een ding: Hij zegt wel dat het wat op een burn-out lijkt.
© -DIA- 33.950 || ©Dianthus »since 03.10.2008«
Zeeuw
Berichten: 12773
Lid geworden op: 19 sep 2018, 08:28

Re: Chronische burn-out

Bericht door Zeeuw »

-DIA- schreef:Al een hele poos niet meer bij de huisarts geweest... Door de omstandigheden.
Maar als alles normaal was was ik al lang weer bij de huisarts geweest.

Al een vrij lange tijd voel ik me, zoals ik het de laatste keer bij de huisarts noemde, opgebrand. Ik had een en ander over burn-out gelezen. Huisarts zei ook: het lijkt op een burn-out. Maar de diagnose wilde hij nog niet stellen.
Maar alles bij elkaar, het is er de laatste maanden niet beter geworden. Ik kan nog een stukje wandelen, maar voel me steeds sneller uitgeput en buiten adem. De huisarts wil het geen burn-out noemen (enkele maanden geleden tenminste) maar weet het gewoon niet. Hij zei het eens zo: Ik wou dat je een flinke longontsteking had, dan wist ik tenminste wat ik moest doen! Voor de rest relateert hij de klachten aan grote spanningen thuis en op (bv. Refoforum). Ik lijk door niemand, zelf niet door de huisarts, begrepen of te verklaren.
Een ding: Hij zegt wel dat het wat op een burn-out lijkt.
Ik denk dat je het heel serieus moet nemen dan DIA. Proberen de spanning te verminderen. Ademhaling goed te oefenen. En natuurlijk lichamelijke oorzaken uitsluiten.
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Chronische burn-out

Bericht door eilander »

huisman schreef:
Ukkie schreef:
Lilian1975 schreef:Hier merk ik dat ik na de burn out eerder merk dat de rek eruit is, het emmertje vol. Het is net als met een elastiek dat te lang onder spanning heeft gestaan. Dan is de rek er gewoon uit. Bij mij vooral op emotioneel vlak. En geleerd daarnaar te handelen. Dus ja ik loop er regelmatig wel tegenaan. Zeker na intensieve periodes. Maar het is ook zo dat je signalen eerder herkent. Waar je juist in het verleden aan voorbij ging waardoor je in die burn out kwam. Het heeft bij mij zeker twee jaar of langer geduurt dat ik me meer top voelde.
Herkenbare reactie ja. De rek is er inderdaad veel eerder uit. Dat herkennen van de signalen gaat mij niet zo goed af helaas. Ik kom er vaak pas achter als ik weer te veel heb gedaan. Vaak merk ik dat inderdaad ook op emotionele vlak.
Ik denk bij grote drukte en extreme stress aan Elie Wiesel en Anne Frank en aan de vluchtelingen. Dan heb ik vergeleken bij deze mensen en vele anderen een rustig leven. Maar de meeste en blijvende rust komt toch echt van Boven.
Waarom zeg je dit in dit topic?
merel
Berichten: 12048
Lid geworden op: 08 jun 2015, 10:58

Re: Chronische burn-out

Bericht door merel »

Zeeuw schreef:
huisman schreef:
Ukkie schreef:
Lilian1975 schreef:Hier merk ik dat ik na de burn out eerder merk dat de rek eruit is, het emmertje vol. Het is net als met een elastiek dat te lang onder spanning heeft gestaan. Dan is de rek er gewoon uit. Bij mij vooral op emotioneel vlak. En geleerd daarnaar te handelen. Dus ja ik loop er regelmatig wel tegenaan. Zeker na intensieve periodes. Maar het is ook zo dat je signalen eerder herkent. Waar je juist in het verleden aan voorbij ging waardoor je in die burn out kwam. Het heeft bij mij zeker twee jaar of langer geduurt dat ik me meer top voelde.
Herkenbare reactie ja. De rek is er inderdaad veel eerder uit. Dat herkennen van de signalen gaat mij niet zo goed af helaas. Ik kom er vaak pas achter als ik weer te veel heb gedaan. Vaak merk ik dat inderdaad ook op emotionele vlak.
Ik denk bij grote drukte en extreme stress aan Elie Wiesel en Anne Frank en aan de vluchtelingen. Dan heb ik vergeleken bij deze mensen en vele anderen een rustig leven. Maar de meeste en blijvende rust komt toch echt van Boven.
Dat laatste klopt helemaal. Dat eerst komt een beetje bagatelliserend over, maar fijn dat je een rustig leven mag leiden. Geniet maar intens van de zegen die je blijkbaar mag ontvangen.
Toch snap ik de reactie van huisman wel, maar wil het leed dat anderen ervaren door een burn out niet bagatelliseren. Ik kan mij niets bij een burn out indenken en ben er denk ik ook niet gevoelig voor. Een aantal mensen in mijn omgeving hebben ook snel(ler) hun emmertje van hetgeen zij kunnen dragen vol en ik probeer hen daarin bij te staan door een keer extra te helpen en een luisterend oor te bieden. Toch vind ik het lastig te begrijpen als mensen lijden aan het ( voor mij) 'normale' leven van werk en gezin.
-DIA-
Berichten: 33950
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Chronische burn-out

Bericht door -DIA- »

Zeeuw schreef:
-DIA- schreef:Al een hele poos niet meer bij de huisarts geweest... Door de omstandigheden.
Maar als alles normaal was was ik al lang weer bij de huisarts geweest.

Al een vrij lange tijd voel ik me, zoals ik het de laatste keer bij de huisarts noemde, opgebrand. Ik had een en ander over burn-out gelezen. Huisarts zei ook: het lijkt op een burn-out. Maar de diagnose wilde hij nog niet stellen.
Maar alles bij elkaar, het is er de laatste maanden niet beter geworden. Ik kan nog een stukje wandelen, maar voel me steeds sneller uitgeput en buiten adem. De huisarts wil het geen burn-out noemen (enkele maanden geleden tenminste) maar weet het gewoon niet. Hij zei het eens zo: Ik wou dat je een flinke longontsteking had, dan wist ik tenminste wat ik moest doen! Voor de rest relateert hij de klachten aan grote spanningen thuis en op (bv. Refoforum). Ik lijk door niemand, zelf niet door de huisarts, begrepen of te verklaren.
Een ding: Hij zegt wel dat het wat op een burn-out lijkt.
Ik denk dat je het heel serieus moet nemen dan DIA. Proberen de spanning te verminderen. Ademhaling goed te oefenen. En natuurlijk lichamelijke oorzaken uitsluiten.
Ik heb (dat werkte tijdelijk wel) ademhalingsoefeningen gehad, maar mijn fysio-uren zijn opgebruikt. En een fysio betalen is geen optie. Door (zo zeggen deskundigen van de 'zorgverzekeraar') de huisarts het niet als chronisch heeft geclassificeerd kan ik geen onbeperkte fysio.
© -DIA- 33.950 || ©Dianthus »since 03.10.2008«
Gebruikersavatar
helma
Berichten: 19490
Lid geworden op: 11 sep 2006, 10:36
Locatie: Veenendaal

Re: Chronische burn-out

Bericht door helma »

Sterkte Dia! Kreeg je niet in januari nieuwe uren voor fysio?
Zeeuw
Berichten: 12773
Lid geworden op: 19 sep 2018, 08:28

Re: Chronische burn-out

Bericht door Zeeuw »

merel schreef: Toch snap ik de reactie van huisman wel, maar wil het leed dat anderen ervaren door een burn out niet bagatelliseren. Ik kan mij niets bij een burn out indenken en ben er denk ik ook niet gevoelig voor. Een aantal mensen in mijn omgeving hebben ook snel(ler) hun emmertje van hetgeen zij kunnen dragen vol en ik probeer hen daarin bij te staan door een keer extra te helpen en een luisterend oor te bieden. Toch vind ik het lastig te begrijpen als mensen lijden aan het ( voor mij) 'normale' leven van werk en gezin.
Je kent wsl zelden iemands totale karakter en achtergrond. Ik vind het overigens niet eens nodig om anderen te kunnen begrijpen. Want dat lukt alleen wanneer je het zelf heb meegemaakt. Begrip opbrengen is genoeg.
Zeeuw
Berichten: 12773
Lid geworden op: 19 sep 2018, 08:28

Re: Chronische burn-out

Bericht door Zeeuw »

-DIA- schreef:
Zeeuw schreef:
-DIA- schreef:Al een hele poos niet meer bij de huisarts geweest... Door de omstandigheden.
Maar als alles normaal was was ik al lang weer bij de huisarts geweest.

Al een vrij lange tijd voel ik me, zoals ik het de laatste keer bij de huisarts noemde, opgebrand. Ik had een en ander over burn-out gelezen. Huisarts zei ook: het lijkt op een burn-out. Maar de diagnose wilde hij nog niet stellen.
Maar alles bij elkaar, het is er de laatste maanden niet beter geworden. Ik kan nog een stukje wandelen, maar voel me steeds sneller uitgeput en buiten adem. De huisarts wil het geen burn-out noemen (enkele maanden geleden tenminste) maar weet het gewoon niet. Hij zei het eens zo: Ik wou dat je een flinke longontsteking had, dan wist ik tenminste wat ik moest doen! Voor de rest relateert hij de klachten aan grote spanningen thuis en op (bv. Refoforum). Ik lijk door niemand, zelf niet door de huisarts, begrepen of te verklaren.
Een ding: Hij zegt wel dat het wat op een burn-out lijkt.
Ik denk dat je het heel serieus moet nemen dan DIA. Proberen de spanning te verminderen. Ademhaling goed te oefenen. En natuurlijk lichamelijke oorzaken uitsluiten.
Ik heb (dat werkte tijdelijk wel) ademhalingsoefeningen gehad, maar mijn fysio-uren zijn opgebruikt. En een fysio betalen is geen optie. Door (zo zeggen deskundigen van de 'zorgverzekeraar') de huisarts het niet als chronisch heeft geclassificeerd kan ik geen onbeperkte fysio.
Op bv youtube staan heel veel oefeningen. En anders kan ik je er nog wel een aantal sturen.
-DIA-
Berichten: 33950
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Chronische burn-out

Bericht door -DIA- »

helma schreef:Sterkte Dia! Kreeg je niet in januari nieuwe uren voor fysio?
Zou kunnen, inderdaad, maar nu zit ik met vervoer. Ik ben minder mobiel geworden. Rijd weinig meer met de auto. Dan zou het, net als vroeger, fysio-aan-huis moeten worden. Dit is momenteel "in studie".
© -DIA- 33.950 || ©Dianthus »since 03.10.2008«
merel
Berichten: 12048
Lid geworden op: 08 jun 2015, 10:58

Re: Chronische burn-out

Bericht door merel »

Zeeuw schreef:
merel schreef: Toch snap ik de reactie van huisman wel, maar wil het leed dat anderen ervaren door een burn out niet bagatelliseren. Ik kan mij niets bij een burn out indenken en ben er denk ik ook niet gevoelig voor. Een aantal mensen in mijn omgeving hebben ook snel(ler) hun emmertje van hetgeen zij kunnen dragen vol en ik probeer hen daarin bij te staan door een keer extra te helpen en een luisterend oor te bieden. Toch vind ik het lastig te begrijpen als mensen lijden aan het ( voor mij) 'normale' leven van werk en gezin.
Je kent wsl zelden iemands totale karakter en achtergrond. Ik vind het overigens niet eens nodig om anderen te kunnen begrijpen. Want dat lukt alleen wanneer je het zelf heb meegemaakt. Begrip opbrengen is genoeg.
Dat is een dooddoener. Je kan iemand ook begrijpen zonder dat je het meegemaakt hebt. Inmiddels heb ik geleerd dat 'mijn lat' van hoeveelheid van dingen doen op een dag, niet geldt voor een ander en probeer een ander daarin bij te staan. Toch merk ik ook dat ik bepaalde mensen soms even een bepaalde periode mijd om mij later weer te bedenken dat niet iedereen een even grote emmer heeft en dan informeer ik wel naar de status quo.
Bertiel
Berichten: 5919
Lid geworden op: 14 sep 2018, 08:49

Re: Chronische burn-out

Bericht door Bertiel »

Ik vind de opmerking van zowel huisman als het vervolg van merel echt laakbaar en tenenkrommend onchristelijk.
Ik dank God dat dit soort zaken mij onbekend zijn en wens een ieder die psychische klachten heeft in welke mate dan ook, de bijstand van de Heere toe
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 5209
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Re: Chronische burn-out

Bericht door Johann Gottfried Walther »

merel schreef:
Zeeuw schreef:
merel schreef: Toch snap ik de reactie van huisman wel, maar wil het leed dat anderen ervaren door een burn out niet bagatelliseren. Ik kan mij niets bij een burn out indenken en ben er denk ik ook niet gevoelig voor. Een aantal mensen in mijn omgeving hebben ook snel(ler) hun emmertje van hetgeen zij kunnen dragen vol en ik probeer hen daarin bij te staan door een keer extra te helpen en een luisterend oor te bieden. Toch vind ik het lastig te begrijpen als mensen lijden aan het ( voor mij) 'normale' leven van werk en gezin.
Je kent wsl zelden iemands totale karakter en achtergrond. Ik vind het overigens niet eens nodig om anderen te kunnen begrijpen. Want dat lukt alleen wanneer je het zelf heb meegemaakt. Begrip opbrengen is genoeg.
Dat is een dooddoener. Je kan iemand ook begrijpen zonder dat je het meegemaakt hebt.
Ten dele, als je het zelf ervaren hebt is het echt anders.
Ik heb dat zelf met depressiviteit ervaren, daarvoor dacht ik, zo erg kan het toch ook weer niet zijn, en als je het zelf ervaren hebt peil je het toch echt veel meer en dieper, en anders blijft het toch meer theorie.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Plaats reactie