Mijn vraag gaat niet over de mooie woorden in de DL dat God zendt, maar hoe een predikant omgaat met/ in overweging neemt beroepen die hij ontvangt. En of de huidige praktijk die je nu ziet te behappen is door een predikant. Er zijn bijvoorbeeld ook kerken waarin een predikant of kandidaat zelf solliciteert naar een predikantsplaats. Is weer heel andere benadering, want niet fout hoef te zijn. Paulus ging ook op zendingsreizen zonder dat gemeenten hem beriepen


Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk

Kan de synodevoorzitter zijn synodelid even tot de orde roepen?

Synodelid schreef:Mijn vraag gaat niet over de mooie woorden in de DL dat God zendt, maar hoe een predikant omgaat met/ in overweging neemt beroepen die hij ontvangt. En of de huidige praktijk die je nu ziet te behappen is door een predikant. Er zijn bijvoorbeeld ook kerken waarin een predikant of kandidaat zelf solliciteert naar een predikantsplaats. Is weer heel andere benadering, want niet fout hoef te zijn. Paulus ging ook op zendingsreizen zonder dat gemeenten hem beriepen


Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk

Interessante visie heb jij voor een synodelid.
Ga je gang; eens met Bezorgd en Ad: een goede discussie over beroepingswerk is prima, maar dat zieke, ongeestelijke gehijg in dat andere topic is niet gewenst.

Ik ben benieuwd en laat me graag verrassen door een goed gesprek.

Wat betreft de naam, mijn naam wekt hooguit als het gaat over mijn postuur een verkeerde indruk, maar verder ben ik echt een man.
De naam 'synodelid' daarentegen blijkt een verkeerde verwachting te wekken, daar de betekenis van die naam niets van doen heeft met de persoon erachter.

Synodelid schreef:Mijn vraag gaat niet over de mooie woorden in de DL dat God zendt, maar hoe een predikant omgaat met/ in overweging neemt beroepen die hij ontvangt. En of de huidige praktijk die je nu ziet te behappen is door een predikant. Er zijn bijvoorbeeld ook kerken waarin een predikant of kandidaat zelf solliciteert naar een predikantsplaats. Is weer heel andere benadering, want niet fout hoef te zijn. Paulus ging ook op zendingsreizen zonder dat gemeenten hem beriepen

Over je laatste zin: er is nooit een zendingsgemeente geweest die beriep... Waarmee ik denk dat dat argument dus weinig waarde heeft in het overdenken van hoe beroepingswerk zou moeten gaan.

Mannetje schreef:

Synodelid schreef:Mijn vraag gaat niet over de mooie woorden in de DL dat God zendt, maar hoe een predikant omgaat met/ in overweging neemt beroepen die hij ontvangt. En of de huidige praktijk die je nu ziet te behappen is door een predikant. Er zijn bijvoorbeeld ook kerken waarin een predikant of kandidaat zelf solliciteert naar een predikantsplaats. Is weer heel andere benadering, want niet fout hoef te zijn. Paulus ging ook op zendingsreizen zonder dat gemeenten hem beriepen

Over je laatste zin: er is nooit een zendingsgemeente geweest die beriep... Waarmee ik denk dat dat argument dus weinig waarde heeft in het overdenken van hoe beroepingswerk zou moeten gaan.

Ja dat was ook mij eerste gedachte.

Mannetje schreef:

Synodelid schreef:Mijn vraag gaat niet over de mooie woorden in de DL dat God zendt, maar hoe een predikant omgaat met/ in overweging neemt beroepen die hij ontvangt. En of de huidige praktijk die je nu ziet te behappen is door een predikant. Er zijn bijvoorbeeld ook kerken waarin een predikant of kandidaat zelf solliciteert naar een predikantsplaats. Is weer heel andere benadering, want niet fout hoef te zijn. Paulus ging ook op zendingsreizen zonder dat gemeenten hem beriepen

Over je laatste zin: er is nooit een zendingsgemeente geweest die beriep... Waarmee ik denk dat dat argument dus weinig waarde heeft in het overdenken van hoe beroepingswerk zou moeten gaan.

Waarom zouden kerkelijke gemeenten (niet in zendingssituatie) dan wel moeten vragen aan predikanten om hun predikant te worden? Omdraaien kan dus ook: predikant solliciteert naar functie. Ik zeg niet dat dat beter is, maar heel veel beroepen, ook nog eens in hele korte tijd, lijkt me ook niet wenselijk. Kan een predikant dan nog wel op geestelijk gezonde wijze een beroep overwegen?


Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk

Interessante citaten op https://www.rd.nl/kerk-religie/prof-van ... k-1.653529

„In sommige kerken kunnen predikanten solliciteren. Daar zou ik heel terughoudend in zijn. In zo’n systeem staat niet het belang van de gemeente voorop, maar dat van de predikant. Het gaat er echter niet om hoe híj zich kan ontwikkelen of waar híj wat meer kan verdienen, maar waar hij geroepen wordt. Dat laatste moeten we niet kwijtraken. Het bevestigingsformulier vraagt niet voor niets „of gij gevoelt in uw hart, dat gij wettelijk van Gods gemeente, en mitsdien van God Zelf, tot deze heilige dienst geroepen zijt.””

Zekerheid over de vraag waar de Heere hem roept, krijgt een predikant in de weg van gebed en meditatie „waarin wordt gerekend met de beloften van God en de werking van de Heilige Geest. Er komt geen briefje uit de hemel, maar uiteindelijk moet het laatste knikje wel van Boven komen.”

Bij veel beroepen: hoe pak je het praktisch aan in weg van gebed en meditatie? Ik hoop dat alle beroepen eerlijk worden overwogen in de weg van van gebed en meditatie, maar bij veel beroepen kan dat gewoon niet.


Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk

Als je wekenlang dezelfde gemeente op je hart gebonden krijgt dan moet je die mijn inziens aannemen.
Als dat niet zo is, of bepaalde namen komen niet meer naar boven dan niet.

Ik denk dat er geen geschreven regel is. Het moet via weg A of via weg B.

Vergeet niet dat een dominee ook maar een dominee is. De Heere zelf houdt Zijn werk in stand. Een dominee, ouderling of wie dan ook zijn slechts schakeltjes.

Onze dominee voelde al een aantal keer een bepaalde aantrekkingskracht naar onze gemeente. Hij is uiteindelijk ook beroepen en gekomen.

Ik vind het wel opvallend dat hier mensen waren die al behoorlijk resoluut waren dat Vlot naar Krabbendijke zou gaan. Hoe kan dat nou?

HersteldHervormd schreef:Ik vind het wel opvallend dat hier mensen waren die al behoorlijk resoluut waren dat Vlot naar Krabbendijke zou gaan. Hoe kan dat nou?

Laten we het positief benaderen; wellicht geleidt door de Heilige Geest?

Synodelid schreef:
Bij veel beroepen: hoe pak je het praktisch aan in weg van gebed en meditatie? Ik hoop dat alle beroepen eerlijk worden overwogen in de weg van van gebed en meditatie, maar bij veel beroepen kan dat gewoon niet.

Ik denk dat dit gewoon een vraag is aan een dominee. Ik weet niet of jouw gemeente momenteel in het bezit is van een dominee, anders zou ik de vraag daar stellen. Maar er zijn zeker dominees bereid je hierop te antwoorden.

Zeeuw schreef:
Ik denk dat dit gewoon een vraag is aan een dominee. Ik weet niet of jouw gemeente momenteel in het bezit is van een dominee, anders zou ik de vraag daar stellen. Maar er zijn zeker dominees bereid je hierop te antwoorden.

Ik ben lid van een gemeente met predikant en m'n broertje is ook predikant. Ik heb hier wel eens met m'n broertje over gesproken en die overziet het beroepingswerk in kerken als de GerGem ook met nodige vragen en zeker alle opwinding onder de kerkleden die ook op dit forum te lezen valt. Hij is zelf overigens nooit in de situatie geweest dat hij vele beroepen in korte tijd heeft gekregen. Sterker: voor zover ik weet heeft hij één beroep ontvangen toen hij kandidaat was.

Los van de vraag hoe predikanten hier mee omgaan: hoe zouden ze hier mee om moeten gaan en moet je als kerken willen dat een predikant heel veel beroepen ontvangt, ook nog eens in korte tijd. Zeker als er weinig tot geen regulering is in kerk qua arbeidsvoorwaarden. In kerken als PKN en HHK maakt het niet uit naar welke gemeente je gaat (afgezien van omvang predikantsplaats) wat de beloning is. Voor zover ik weet kennen de GerGem en aanverwante kerken wel richtlijnen, maar staat het plaatselijke gemeenten vrij hiervan af te wijken. Arbeidsvoorwaarden zouden mijns inziens geen rol mogen spelen bij overwegen van een beroep. Dit zou kerkelijk geregeld moeten zijn.







Verstuurd vanaf mijn TA-1004 met Tapatalk