Jantje schreef: Dat laatste, denk ik. Soms zet een kerkenraad een in hun ogen geschikte kandidaat wel 10 keer op het tweetal, terwijl hij nooit gekozen wordt en de tegenkandidaat telkens bedankt. Maar waarschijnlijk is er een vacature in @refo's kerkenraad. Ik ben wel benieuwd van wie dat 'niet mag', overigens.
Overigens is een gemeente met 1700 leden wel 'veel', maar niet 'heel veel'. Dat is ook weer overdreven.

In sommige opzichten is mijn ervaring dat het niet alleen heel veel, maar zelfs te veel kan zijn Jan.
Ik denk niet dat een dergelijke gang van zaken qua tweetallen zetten heel fatsoenlijk en logisch is.

Jantje schreef: Overigens is een gemeente met 1700 leden wel 'veel', maar niet 'heel veel'. Dat is ook weer overdreven.

Het zouden op z’n minst twee gemeenten moeten zijn. Liefst meer.
Overigens wordt er dan wel weer meer voor vertrouwen bedankt.

refo schreef: 1700 mensen. Er is nu naast de kerkenraad nog 1 man die ouderling mag worden. Dus zelf namen aandragen is uitgesloten.

"mag worden"? Op grond waarvan mogen de anderen dat niet?

Ik geloof dat het de Heere nooit uit de hand loopt en zolang Hij het alles nog toestaat moeten wij vertrouwen op Zijn leiding.

God heeft alles van eeuwigheid gezien, laat ons dit nederig maken en eerbiedig. Wij mensen hebben maar een klein verstand en kunnen nooit alle zaken begrijpen.

Aan de andere kant mag er altijd nog gebeden worden om genade, want door de Heere gezonden mannen is ook onverdiende genade...

Jantje schreef:

Zeeuw schreef:

refo schreef:

Zeeuw schreef: Heb je zo een grote gemeente dan? Of ken je je gemeente zo slecht? In onze kerk mogen de leden zelf namen aandragen, waaruit een selectie wordt gemaakt. De kans dat je iemand dan kent, is een stuk groter.

1700 mensen. Er is nu naast de kerkenraad nog 1 man die ouderling mag worden. Dus zelf namen aandragen is uitgesloten.

Dat is wel heel veel. Waarom is er 1 man maar die ouderling mag worden? Of is dat cynisch?

Dat laatste, denk ik. Soms zet een kerkenraad een in hun ogen geschikte kandidaat wel 10 keer op het tweetal, terwijl hij nooit gekozen wordt en de tegenkandidaat telkens bedankt. Maar waarschijnlijk is er een vacature in @refo's kerkenraad. Ik ben wel benieuwd van wie dat 'niet mag', overigens.
Overigens is een gemeente met 1700 leden wel 'veel', maar niet 'heel veel'. Dat is ook weer overdreven.

Ik denk dat er tegenwoordig ook vaak veel te 'makkelijk' bedankt wordt.
Vroeger was het wel zo dat als je gekozen werd je echt vrijstelling moest vragen aan de kerkenraad met geldige redenen om het niet te hoeven doen.
Tegenwoordig lijkt het soms eerder andersom te zijn: je moet wel hele geldige redenen hebben om de roeping te aanvaarden.
Terwijl als de gemeente je roept je ook door God geroepen wordt. Dit is het middel waardoor God in de gemeente mannen tot een ambt roept.
Het is niet zo dat je daarnaast nog een bijzondere openbaring moet krijgen om de roeping te kunnen aanvaarden. Brakel schrijft zelfs dat dit maar in enkele gevallen gebeurd. De roeping door de gemeente (en dus door God) zou voldoende moeten zijn.

Natuurlijk ligt het wel anders als een kerkenraad ongelovige mannen op een tweetal zet.

Wijk schreef:Ik geloof dat het de Heere nooit uit de hand loopt en zolang Hij het alles nog toestaat moeten wij vertrouwen op Zijn leiding.

God heeft alles van eeuwigheid gezien, laat ons dit nederig maken en eerbiedig. Wij mensen hebben maar een klein verstand en kunnen nooit alle zaken begrijpen.

Aan de andere kant mag er altijd nog gebeden worden om genade, want door de Heere gezonden mannen is ook onverdiende genade...

Dat het de Heere niet uit de hand loopt, is een mooie zin. Maar daarom kan alles nog wel uit de hand lopen.

Voor jouw als mens wel, ja. Maar dan is het nog steeds: O God, Uw weg is in het heiligdom; wie is een groot God, gelijk God? (...) Uw weg was in de zee, en Uw pad in grote wateren, en Uw voetstappen werden niet bekend. Psalm 77 vers 14 en 20 (onberijmd)

Ik denk dat er tegenwoordig ook vaak veel te 'makkelijk' bedankt wordt.
Vroeger was het wel zo dat als je gekozen werd je echt vrijstelling moest vragen aan de kerkenraad met geldige redenen om het niet te hoeven doen.
Tegenwoordig lijkt het soms eerder andersom te zijn: je moet wel hele geldige redenen hebben om de roeping te aanvaarden.
Terwijl als de gemeente je roept je ook door God geroepen wordt. Dit is het middel waardoor God in de gemeente mannen tot een ambt roept.
Het is niet zo dat je daarnaast nog een bijzondere openbaring moet krijgen om de roeping te kunnen aanvaarden. Brakel schrijft zelfs dat dit maar in enkele gevallen gebeurd. De roeping door de gemeente (en dus door God) zou voldoende moeten zijn.

Natuurlijk ligt het wel anders als een kerkenraad ongelovige mannen op een tweetal zet.

Hier ligt inderdaad een groot probleem in onze tijd. Het lijkt de omgekeerde wereld. We belijden dat ambtsdragers 'wettig door Gods gemeente, en mitsdien van God zelf, tot deze heilige diensten beroepen zijn' maar vervolgens hebben ze 'geen vrijmoedigheid hun verkiezing te aanvaarden'. Concreet betekent dit dat ze alle vrijmoedigheid hebben om de roeping van God te negeren en naast zich neer te leggen.

Je doet mensen tekort door deze harde uitspraken.

Er wordt heel wat afgeworsteld.

De kerk is lang niet zo in Christus als zij altijd moet zijn. Dan kan een geroepene heel moeilijk zelf onmogelijk maken, het ambt te aanvaarden.

Het enige antwoord is dan God's antwoord.

Desiree schreef:Je doet mensen tekort door deze harde uitspraken.

Er wordt heel wat afgeworsteld.

De kerk is lang niet zo in Christus als zij altijd moet zijn. Dan kan een geroepene heel moeilijk zelf onmogelijk maken, het ambt te aanvaarden.

Het enige antwoord is dan God's antwoord.

Je draait het om. De vraag is niet of je het ambt mag aanvaarden maar of je het mag afwijzen.

Ditbenik schreef:

Desiree schreef:Je doet mensen tekort door deze harde uitspraken.

Er wordt heel wat afgeworsteld.

De kerk is lang niet zo in Christus als zij altijd moet zijn. Dan kan een geroepene heel moeilijk zelf onmogelijk maken, het ambt te aanvaarden.

Het enige antwoord is dan God's antwoord.

Je draait het om. De vraag is niet of je het ambt mag aanvaarden maar of je het mag afwijzen.

Natuurlijk mag dat. Bij de bevestiging wordt gevraagd of je je door God geroepen weet. Dat moet dan wel zo zijn.
Sommigen bouwen een automatisme is en zeggen: door de gemeente gekozen = geroepen.
Dat is een misvatting.

refo schreef:

Ditbenik schreef:

Desiree schreef:Je doet mensen tekort door deze harde uitspraken.

Er wordt heel wat afgeworsteld.

De kerk is lang niet zo in Christus als zij altijd moet zijn. Dan kan een geroepene heel moeilijk zelf onmogelijk maken, het ambt te aanvaarden.

Het enige antwoord is dan God's antwoord.

Je draait het om. De vraag is niet of je het ambt mag aanvaarden maar of je het mag afwijzen.

Natuurlijk mag dat. Bij de bevestiging wordt gevraagd of je je door God geroepen weet. Dat moet dan wel zo zijn.
Sommigen bouwen een automatisme is en zeggen: door de gemeente gekozen = geroepen.
Dat is een misvatting.

Er wordt gevraagd 'of gij niet gevoelt in uw harten, dat gij wettiglijk van Gods gemeente, en mitsdien van God zelf, tot deze heilige diensten beroepen zijt?' Daar is dus wel degelijk sprake van een roeping en ik kan absoluut niet begrijpen hoe het dan mogelijk is dat je zonder vrijmoedig de roeping van Gods gemeente en 'mitsdien van God zelf' naast je neer mag leggen en je vrijmoedigheid moet hebben om de roeping 'te mogen aanvaarden'.
Verder vind ik het wat arrogant om de opvatting van een ander een misvatting van te noemen. Of je moet uit gaan van eigen onfeilbaarheid natuurlijk

Ik kan wel met Ditbenik mee voelen. Nergens in de bijbel lees ik 2 weken bedenktijd en mensen die uiteindelijk zich toch niet geroepen voelen. Volgens mij is het een postmodern idee dat de kerk in is geslopen. Volgens mij is een kerkelijke stemming of loting gewoon bindend.

Bij de Amish houdt belijdenis/doop in dat je je als lid van de gemeente ook beschikbaar stelt voor het ambt. Dat beloof je specifiek. Vervolgens wordt er voor het leven gekozen.

Ditbenik schreef:

refo schreef:

Ditbenik schreef:

Desiree schreef:Je doet mensen tekort door deze harde uitspraken.

Er wordt heel wat afgeworsteld.

De kerk is lang niet zo in Christus als zij altijd moet zijn. Dan kan een geroepene heel moeilijk zelf onmogelijk maken, het ambt te aanvaarden.

Het enige antwoord is dan God's antwoord.

Je draait het om. De vraag is niet of je het ambt mag aanvaarden maar of je het mag afwijzen.

Natuurlijk mag dat. Bij de bevestiging wordt gevraagd of je je door God geroepen weet. Dat moet dan wel zo zijn.
Sommigen bouwen een automatisme is en zeggen: door de gemeente gekozen = geroepen.
Dat is een misvatting.

Er wordt gevraagd 'of gij niet gevoelt in uw harten, dat gij wettiglijk van Gods gemeente, en mitsdien van God zelf, tot deze heilige diensten beroepen zijt?' Daar is dus wel degelijk sprake van een roeping en ik kan absoluut niet begrijpen hoe het dan mogelijk is dat je zonder vrijmoedig de roeping van Gods gemeente en 'mitsdien van God zelf' naast je neer mag leggen en je vrijmoedigheid moet hebben om de roeping 'te mogen aanvaarden'.
Verder vind ik het wat arrogant om de opvatting van een ander een misvatting van te noemen. Of je moet uit gaan van eigen onfeilbaarheid natuurlijk

Ik heb het niet over de roeping, maar over de opvatting dat het automatisch is.