JCRyle schreef:

Herman schreef:"Kohlbrugge, de Erskines, zelfs Philpot... "
We mogen het wel eens over de definitie hebben van wie we onder de puriteinen en nadere reformatoren scharen. I.i.g. wil ik de term beperken tot oudvaders uit de 17e en 18e eeuw.

Ach theologen uit de 19e eeuw zijn ook al oud hoor. Je kan natuurlijk over elke vliegje moeilijk doen, maar je zou ook kunnen waarderen dat het oude goud nog zo gaarne gelezen wordt. Het is maar waar je de accenten legt

Ik doe graag recht aan de historische achtergrond van een stroming. Bovendien begrijp ik schrijvers beter als ik uitdrukkingen kan plaatsen in hun theologische leef- en denkwereld.
Zo is de term bevindelijk in onze kringen nadrukkelijk verbonden aan datgene wat in de 19e eeuw is opgekomen als normatief geestelijk leven. Een bevindelijke puritein is dus godsdienst-sociologisch een anachronisme :-)
En Kohlbrugge valt onder het oude goud, gelukkig wel. Maar niet iedereen leest hem omdat hij zo bevindelijk is.

JCRyle schreef:

Herman schreef:"Kohlbrugge, de Erskines, zelfs Philpot... "
We mogen het wel eens over de definitie hebben van wie we onder de puriteinen en nadere reformatoren scharen. I.i.g. wil ik de term beperken tot oudvaders uit de 17e en 18e eeuw.

Ach theologen uit de 19e eeuw zijn ook al oud hoor. Je kan natuurlijk over elke vliegje moeilijk doen, maar je zou ook kunnen waarderen dat het oude goud nog zo gaarne gelezen wordt. Het is maar waar je de accenten legt

Ik moest even denken aan een eenvoudige landbouwer uit de 19e eeuw.
Wie kent niet de naam van Wulfert Floor?
In hoeveel kerken worden nog zijn eenvoudige oefeningen in de leesdiensten gelezen.

Oud is zeker niet verouderd.
Oud is ook niet per definitie goed.

Reinie schreef:Welke Puritein is het meest bevindelijk, wordt het meest gelezen?

J.W. Kersten....

-DIA- schreef:Oud is ook niet per definitie goed.

O zeker niet. Maar als het gaat om de Reformatoren, Nadere Reformatoren, Puriteinen, Schotten etc. etc, dan weet jij wel wie hier mee bedoeld worden toch? En dan zal (om maar een oude predikant te noemen) ds. Du Marchie van Voorthuysen je dit niet na zeggen. Juist de mannen uit bovenstaande stromingen hadden veel licht, ontzettend veel licht gekregen. Daar vergelijk hij (ds. Du Marchie) zich mee als een walmend pitje. Lees die oude, maar toch ook vertrouwde (naar ik hoop) woorden van de oude schrijvers. Je zal er goed mee zijn.

Herman schreef:Ik doe graag recht aan de historische achtergrond van een stroming. Bovendien begrijp ik schrijvers beter als ik uitdrukkingen kan plaatsen in hun theologische leef- en denkwereld.
Zo is de term bevindelijk in onze kringen nadrukkelijk verbonden aan datgene wat in de 19e eeuw is opgekomen als normatief geestelijk leven. Een bevindelijke puritein is dus godsdienst-sociologisch een anachronisme :-)
En Kohlbrugge valt onder het oude goud, gelukkig wel. Maar niet iedereen leest hem omdat hij zo bevindelijk is.

Je hebt gelijk hoor, maar er zijn ook laat bloeiers. Althans zo moet je ze maar zien. Qua tijd wellicht niet te plaatsen in de genoemde stromingen, maar als het om de inhoud gaat niet te onderscheiden.

JCRyle schreef:

Herman schreef:Ik doe graag recht aan de historische achtergrond van een stroming. Bovendien begrijp ik schrijvers beter als ik uitdrukkingen kan plaatsen in hun theologische leef- en denkwereld.
Zo is de term bevindelijk in onze kringen nadrukkelijk verbonden aan datgene wat in de 19e eeuw is opgekomen als normatief geestelijk leven. Een bevindelijke puritein is dus godsdienst-sociologisch een anachronisme :-)
En Kohlbrugge valt onder het oude goud, gelukkig wel. Maar niet iedereen leest hem omdat hij zo bevindelijk is.

Je hebt gelijk hoor, maar er zijn ook laat bloeiers. Althans zo moet je ze maar zien. Qua tijd wellicht niet te plaatsen in de genoemde stromingen, maar als het om de inhoud gaat niet te onderscheiden.

Dat is waar. Ook ds. E. Fransen, 19e eeuw, sprak zo over de ouden. Hij verwees ook naar de oude geschriften die ons zijn nagelaten.
Misschien heeft iemand de brieven van ds. Fransen aan mej. Sieben gelezen? En als je dan ook het boekje hebt met brieven van mej. Sieben aan ds. Fransen, dan zou ik denken dat een uitgever op het idee zou moeten komen om beide boekjes met brieven samen in één uitgave opnieuw uit te geven.

Philpot waardeer ik ten zeerste, evenals Arthur W. Pink.

Ik kom vaak uit bij Spurgeon of Ryle...
Ook Horatius Bonar vindt ik mooi om te lezen.
Of ze het meest gelezen worden weet ik niet. Spurgeon lijkt me wel dat die veel gelezen wordt.

Nasrani schreef:Ik kom vaak uit bij Spurgeon of Ryle...

Aan deze twee namen dacht ik ook, al zijn het allebei "technisch gezien" geen puriteinen. Ze stonden echter wel - als één van de weinigen in het 19e eeuwse Engeland - duidelijk in dezelfde traditie.

Voor mij springen de Erskines er toch wel uit.

Ryle gaat wel. Maar met het lezen van Spurgeon en Bonar zou ik toch maar heel voorzichtig zijn. Ik zou maar grijpen naar andere oudjes. McChene, Flavel, Van der Groe.

heusden-op schreef:Ryle gaat wel. Maar met het lezen van Spurgeon en Bonar zou ik toch maar heel voorzichtig zijn. Ik zou maar grijpen naar andere oudjes. McChene, Flavel, Van der Groe.

Dat het niet in jou straatje past dat kan. Maar waarom dan direct zo veroordelend?Anderen kan het tot zegen zijn (geweest).
Misschien kun je me dan aantonen waarom?

heusden-op schreef:Ryle gaat wel. Maar met het lezen van Spurgeon en Bonar zou ik toch maar heel voorzichtig zijn. Ik zou maar grijpen naar andere oudjes. McChene, Flavel, Van der Groe.

Selectief lezen is bij elke schrijver een gevaar.
Maar als jij sommige schrijvers liever niet leest, maar in de plaats daarvan McCheyne, Flavel en Van der Groe leest, dan hoor je mij niet klagen. Ik zou willen dat van deze mannen meer gelezen werd.

Nasrani schreef:

heusden-op schreef:Ryle gaat wel. Maar met het lezen van Spurgeon en Bonar zou ik toch maar heel voorzichtig zijn. Ik zou maar grijpen naar andere oudjes. McCheyne, Flavel, Van der Groe.

Dat het niet in jou straatje past dat kan. Maar waarom dan direct zo veroordelend?Anderen kan het tot zegen zijn (geweest).
Misschien kun je me dan aantonen waarom?

Dat kan hij niet. Omdat het een suggestie is die op verkeerde gronden stoelt. De hypercalvinisten vonden Spurgeon een Arminiaan. Dus als je dat commentaar overneemt, dan blijkt dat je zelf een verkeerd begrip van het Evangelie hebt.

Overigens is McCheyne van 1813-1843, Bonar van nog later en die vallen in de categorie Schotten en niet in de categorie 'oudjes'. Maar dat geheel terzijde.

heusden-op schreef:Maar met het lezen van Spurgeon en Bonar zou ik toch maar heel voorzichtig zijn.

Verklaar u nader. Die heb ik vaker gehoord. Zetten ze de genadepoort te wijd open?

heusden-op schreef:Ryle gaat wel. Maar met het lezen van Spurgeon en Bonar zou ik toch maar heel voorzichtig zijn. Ik zou maar grijpen naar andere oudjes. McChene, Flavel, Van der Groe.

Ik houd niet zo van dit soort tegenstellingen. Dat is hetzelfde als mensen die, altijd als je Spurgeon noemt, over de diepgang van Philpot beginnen. Ik lees ze allemaal (probeer dat althans). Van de verschillen tussen hen probeer ik iets te leren over het rijke, verschillende werk van God. Van eenzijdigheid houd ik niet. (Evenmin dus van de tendens om Spurgeon voor onze hedendaagse karretjes te spannen en bij hem alleen het onvoorwaardelijke in zijn preken te zien.)