Sluiting postings

[Jongere]

Wat ik bedoel te zeggen is dat het overlijden van een predikant bij mij niet leidt tot meer nadenken over de dood en de betekenis van de dood. In deze zin is een predikant een gewoon mens. Er gaat geen extra waarschuwende werking uit van de dood van een predikant. Elk leven is eindig.

O zeker, een predikant is in dit opzicht een gewoon mens. Maar verder ben ik het niet met je eens: ik probeer in mijn leven ook van kleine dingen op te merken: 'wat wil de Heere hiermee zeggen?'

Daar komt toch ook nog iets bij. De Bijbel laat op verschillende plaatsen zien dat het juist in de context van Gods volk / gemeente geen ongewone lijn is om (plotseling) overlijden te verbinden aan een spreken van de Heere. Het gaat hier om een kerkverband, met bovendien weinig predikanten waardoor de sterfgevallen van predikanten in actieve dienst als ingrijpender worden ervaren. Met een eenvoudig "alle mensen moeten nu eenmaal sterven" ga je hieraan te snel voorbij.
Je ziet in de Bijbel dat de Heere collectief denkt.
- Zo kan Achan door zijn persoonlijke zonde een 'ban' in het leger brengen. Anderen overlijden ten gevolge hiervan, nog voordat Achan persoonlijk gestraft wordt. Gelukkig koos Jozua niet voor de nuchtere constatering dat veldslagen nu eenmaal wel eens worden verloren, maar vroeg hij naar Gods bedoeling. (Joz. 7)
- Heel vroeg in de geschiedenis van de christelijke kerk blijkt dat God de heiligheid van Zijn gemeente zo hoog opneemt, dat Ananias en Saffira de schending daarvan met de dood moeten bekopen. (Hand. 5)
- Misstanden rond het avondmaal in Korinthe zorgden voor concrete ziekten en sterfgevallen in de gemeente. Paulus zegt niet: we zijn nu eenmaal vergankelijke mensen - maar wijst zonder aarzeling de oorzaak aan: "Daarom..." (1 Kor. 11:30).

Het probleem is echter: wie geeft het juiste antwoord op de vraag? Ook ds. Bredeweg stelde in de rouwdienst weer de vraag naar wat de Heere hiermee te zeggen heeft. Het grote gevaar is dat we het antwoord op die vraag gelijk stellen aan onze eigen mening over de kerk. Het spreken van de Heere ligt dan alleen maar naadloos in het verlengde van wat wij toch al vonden. Ik heb dat ook daadwerkelijk zien gebeuren in de afgelopen tijd. De één zegt: "het komt omdat er zoveel wereldgelijkvormigheid is in de kerk". Een ander zegt: "de oorzaak is het curatorium beleid". Ik zie het als levensgevaarlijk om ons eigen oordeel te verbinden aan een mogelijk oordeel van de Heere. Die fout is in het verleden al veel te vaak gemaakt.
En tegelijk geloof ik dat, zoals ik hierboven schreef, de vraag naar Gods spreken gesteld moet worden. Het antwoord zal echter nooit 'kant en klaar' kunnen zijn, uitnodigend tot speculatie. Misschien is de enige juiste weg om de vraag alleen persoonlijk te stellen. Zodat Gods spreken ieder persoonlijk brengt tot bekering, tot zelfonderzoek, tot hernieuwd buigen voor God.

[eilander]

Misschien is de enige juiste weg om de vraag alleen persoonlijk te stellen. Zodat Gods spreken ieder persoonlijk brengt tot bekering, tot zelfonderzoek, tot hernieuwd buigen voor God.

Eens met wat je schrijft, vooral met dit laatste.

[Jongere]

Kan de topictitel niet aangepast worden? Ik vind het onderwerp wel het overdenken waard. Echter, dan wel in algemene zin. We hoeven hier niet te speculeren over antwoorden op de vraag wat God te zeggen heeft. Het zou wel goed zijn verder te denken over de manier waarop de Heere spreken kan door sterfgevallen, of doordat de gemeente als 'collectief' (verbond) gezien wordt. Ik denk dan vooral aan de passage uit 1 Kor. 11.
Overigens heb ik in de afgelopen weken heel veel schokkende berichten gelezen uit allerlei kerkverbanden. Er gebeuren erg veel verdrietige dingen.

[Herman]

Misschien is de enige juiste weg om de vraag alleen persoonlijk te stellen. Zodat Gods spreken ieder persoonlijk brengt tot bekering, tot zelfonderzoek, tot hernieuwd buigen voor God.

Dit is het enige juiste. En vanuit het kennen van God als gevolg van berouw en geloof heb je geheiligde kennis om zelfstandig een oordeel te vormen over de andere problemen.

[Terri]

Kan de topictitel niet aangepast worden? Ik vind het onderwerp wel het overdenken waard. Echter, dan wel in algemene zin. We hoeven hier niet te speculeren over antwoorden op de vraag wat God te zeggen heeft. Het zou wel goed zijn verder te denken over de manier waarop de Heere spreken kan door sterfgevallen, of doordat de gemeente als 'collectief' (verbond) gezien wordt. Ik denk dan vooral aan de passage uit 1 Kor. 11.
Overigens heb ik in de afgelopen weken heel veel schokkende berichten gelezen uit allerlei kerkverbanden. Er gebeuren erg veel verdrietige dingen.

Hier ben ik het zo mee eens, want er is echt overal 'onrust'.
En het allergevaarlijkste is dat we de 'zonde' bij de ander menen te moeten constateren.
Zijn we sowieso hier in het westen niet erg zelfgenoegzaam geworden, zoals ds. J.J. Eckeveld pas schreef?
Persoonlijk geloof ik als we allemaal oprecht de vraag stellen; 'ben ik het Heere' , dat er een opwekking komt!

[Ambtenaar]

Het probleem is echter: wie geeft het juiste antwoord op de vraag? Ook ds. Bredeweg stelde in de rouwdienst weer de vraag naar wat de Heere hiermee te zeggen heeft. Het grote gevaar is dat we het antwoord op die vraag gelijk stellen aan onze eigen mening over de kerk. Het spreken van de Heere ligt dan alleen maar naadloos in het verlengde van wat wij toch al vonden. Ik heb dat ook daadwerkelijk zien gebeuren in de afgelopen tijd. De één zegt: "het komt omdat er zoveel wereldgelijkvormigheid is in de kerk". Een ander zegt: "de oorzaak is het curatorium beleid". Ik zie het als levensgevaarlijk om ons eigen oordeel te verbinden aan een mogelijk oordeel van de Heere. Die fout is in het verleden al veel te vaak gemaakt.
En tegelijk geloof ik dat, zoals ik hierboven schreef, de vraag naar Gods spreken gesteld moet worden. Het antwoord zal echter nooit 'kant en klaar' kunnen zijn, uitnodigend tot speculatie. Misschien is de enige juiste weg om de vraag alleen persoonlijk te stellen. Zodat Gods spreken ieder persoonlijk brengt tot bekering, tot zelfonderzoek, tot hernieuwd buigen voor God.

Dit is precies de reden waarom ik zeg dat de dood van een predikant geen speciale betekenis heeft en het geen toegevoegde waarde heeft om hierover te speculeren.

[Marion]

Het probleem is echter: wie geeft het juiste antwoord op de vraag? Ook ds. Bredeweg stelde in de rouwdienst weer de vraag naar wat de Heere hiermee te zeggen heeft. Het grote gevaar is dat we het antwoord op die vraag gelijk stellen aan onze eigen mening over de kerk. Het spreken van de Heere ligt dan alleen maar naadloos in het verlengde van wat wij toch al vonden. Ik heb dat ook daadwerkelijk zien gebeuren in de afgelopen tijd. De één zegt: "het komt omdat er zoveel wereldgelijkvormigheid is in de kerk". Een ander zegt: "de oorzaak is het curatorium beleid". Ik zie het als levensgevaarlijk om ons eigen oordeel te verbinden aan een mogelijk oordeel van de Heere. Die fout is in het verleden al veel te vaak gemaakt.
En tegelijk geloof ik dat, zoals ik hierboven schreef, de vraag naar Gods spreken gesteld moet worden. Het antwoord zal echter nooit 'kant en klaar' kunnen zijn, uitnodigend tot speculatie. Misschien is de enige juiste weg om de vraag alleen persoonlijk te stellen. Zodat Gods spreken ieder persoonlijk brengt tot bekering, tot zelfonderzoek, tot hernieuwd buigen voor God.

Dit is precies de reden waarom ik zeg dat de dood van een predikant geen speciale betekenis heeft en het geen toegevoegde waarde heeft om hierover te speculeren.

Ik vind de Bijbelse uiteenzetting van Jongere heel helder. [knip] Niet op de persoon aub Die kille toon bij dergelijke kwesties vind ik bepaald niet zo prettig.

[Ad Anker]

Misschien is de enige juiste weg om de vraag alleen persoonlijk te stellen. Zodat Gods spreken ieder persoonlijk brengt tot bekering, tot zelfonderzoek, tot hernieuwd buigen voor God.

Dit is het enige juiste. En vanuit het kennen van God als gevolg van berouw en geloof heb je geheiligde kennis om zelfstandig een oordeel te vormen over de andere problemen.

Hier moet ik even over nadenken. Zelfstandig een oordeel vormen. Ik denk dat er predikanten zijn (geweest) die God kennen als gevolg van berouw en geloof en daarmee een geheiligde kennis om zelfstandig een oordeel te vormen. Dat uitten ze ook, maar ik kon/kan daar niet altijd achter staan.

Al ben ik het inderdaad heel erg met Jongere eens.

[Herman]

Hier moet ik even over nadenken. Zelfstandig een oordeel vormen. Ik denk dat er predikanten zijn (geweest) die God kennen als gevolg van berouw en geloof en daarmee een geheiligde kennis om zelfstandig een oordeel te vormen. Dat uitten ze ook, maar ik kon/kan daar niet altijd achter staan.

Al ben ik het inderdaad heel erg met Jongere eens.

Ik bedoel niet anders te zeggen, dan dat je met geheiligde kennis prima in staat bent een mening over het curatorium te vormen, zonder daar een bepaalde gebeurtenis als oordeel van de Heere bij te betrekken.

Maar bezit je geen geheiligde kennis, dan eerst bekering en geloof.

Niettemin is er ook na ontvangen genade veel onderscheid in oordeelsvorming.

[-DIA-]

Zou het soms kunnen zijn dat de rechtvaardigen worden weggeraapt voor de dag des kwaads?

Het gaat dan niet over de laatste paar jaren. Laten we eens 50 jaar terugkijken. En dan daarna nog eens 50 jaar. Wat zien we dan als we ons nu even tot de bevindelijke predikers beperken? Een optimistisch beeld? Ik geloof dat het ons wel degelijk wat te zeggen heeft.
De meesten kennen (naar ik aanneem) wat wijlen ds. Mallan en meerderen van Gods volk over Nederland hebben gezien. Hoe sommigen de laaghangende oordelen hebben gevoeld, hoe het als het ware tastbaar was. Hoe ook gesproken is door Gods daden en werken in de natuur, in oorlog en verwoesting. Dit moet onze opmerking wel hebben, dacht ik.
Ik weet dat men dit ook al wel zo'n 50 jaar zegt, om tegenstanders die er zeker zijn tegen te komen, maar hoe lang was Gods geduld in de dagen van Noach? Laten wij de lankmoedigheid Gods toch waarderen en niet zeggen: Van dat de vaderen gestorven zijn blijven alle dingen hetzelfde. Dat is on-Bijbels. Merkt op!

[Moderamen]

Beste allen,

Wat ongelooflijk jammer dat de moderators moesten overgaan tot het sluiten van het topic in memoriam. Een blijk van het ontbreken van enig fatsoen.

Dus open je een topic waarin de discussie verder gaat?

Zou het soms kunnen zijn dat de rechtvaardigen worden weggeraapt voor de dag des kwaads?

Dat wordt vaak gezegd, maar dat vind ik altijd wel lastig. Ik vraag me af of je dat over zo'n relatief korte periode mag zeggen. Bijvoorbeeld in 1981 overleden er drie predikanten van het kleine kerkverband OGGiN. In de periode 1979-1982 waren het er totaal zes. Weliswaar waren deze predikanten oud, maar toch... Hoe zou je dat dan moeten duiden?

Onder Gods voorzienigheid heeft alles een bedoeling, ook sterfgevallen. Twee zaken over die voorzienigheid (zomaar tussendoor, niet perse als reactie op Eilander/Marion):
- Tegenwoordig wordt deze voorzienigheid helaas vaak ontkend of weggepoetst. Dan halen we er te snel menselijke oorzaken bij. Dat wegpoetsen gebeurt, helaas, ook steeds vaker in reformatorische kringen.
- Degenen die nog wel in de voorzienigheid Gods geloven proberen dat te vaak te ontcijferen volgens onze eigen visie. Daarmee kunnen we de Heere tekort doen. Conclusies trekken moet heel voorzichtig en altijd vanuit de Schrift. En dan nog, altijd met het idee dat er, ook vanuit de Schrift, nog tientallen andere redenen de juiste oorzaak kunnen zijn. Zulke zaken zijn raadsels waarvan de oplossing niet met zekerheid gevonden wordt. Dat lijkt me ook voor dit topic een goede invalshoek.

En met name met betrekking op de GG: De Heere zal zeker iets te zeggen hebben met deze sterfgevallen. Toch mogen we ook naar de menselijke kant kijken en zoeken naar een causaal verband. De werkdruk voor predikanten is gewoonweg te hoog en lichamelijk veeleisend. Zonder een oordeel te vellen of een oorzaak te zoeken: ik hoop wél dat het curatorium zich dit ook terdege beseft en dat men zich als instantie daarover ook bijzonder verantwoordelijk voelt, ook de achterliggende gebeurtenissen in gedachten.

[pierre27]

Ik heb het topic niet geopend om verder te gaan met de discussie. Ik vind het gewoon jammer dat het nodig moet zijn een informerend topic te sluiten. Niks meer en niks minder. Wat mij betreft mag hij dan ook gewoon gesloten worden.

[samanthi]

Ik kan het niet anders zien dan een teken des tijds, waarin de mens zelfs geen ontzag meer heeft voor de majesteit van de dood. Sommige reacties waren dan ook wel om te huiveren.

Mee eens alleen niet alleen de dood van predikanten, de dood van prinses Juliana heeft me destijds erg aangegrepen, of je nu Konining bent of huisvrouw we moeten allen verschijnen voor het aangezicht van God.

[Ad Anker]

ik hoop wél dat het curatorium zich dit ook terdege beseft en dat men zich als instantie daarover ook bijzonder verantwoordelijk voelt, ook de achterliggende gebeurtenissen in gedachten.

Ik probeer te begrijpen wat je bedoelt. Zeg je nu eigenlijk dat het curatorium er meer toe moet laten?

[Moderamen]

Dat niet eens. Ik spreek alleen de wens uit dat het curatorium zich verantwoordelijk voelt voor de onmenselijke werkdruk. Verder durf ik geen conclusies te trekken, zeker niet m.b.t. zo'n teer onderwerp.