Ik vind de advertenties helemaal niet zo duur. Zeker niet in het geval dat je als kleinkinderen een advertentie plaatst. Dan verdeel je het bedrag. (Veel kleinkinderen maakt het dan wel voordelig)

40 cent per leerling per jaar dan. Tja, dat kan bij het schoolreisje terugkomen... Maar zoveel kun je er niet voor doen.
Als je dan leest/hoort dat nabestaanden het waarderen, dan is het dat toch wel waard?

Maar goed, scholen hebben een MR met een oudergeleding, je zou, als het je echt dwars zit, het via die weg kunnen aankaarten. Al geldt dit dan natuurlijk niet voor jou meer Dodo...

Bizar hoor deze discussie, voor 40 Eurocent per jaar, geef je een paar Euro per jaar minder uit voor je vakantie, probleem opgelost.

Ik zie soms advertenties waarbij ik denk: gelukkig deed onze basisschool dit niet. Of onze familie.
Wat ik me rond het overlijden van mijn ouders het meest herinner, zijn de persoonlijke dingen. Sommige kaartjes raakten me echt. Bepaalde mensen die kwamen condoleren, of bij de begrafenis waren. Wie een advertentie plaatste (buiten ons als familie) weet ik allang niet meer.

Soms lijkt het idd een Reformatorische variant op Heiligenverering.

Wat een onzin hier allemaal

Dodo schreef:Ik zie soms advertenties waarbij ik denk: gelukkig deed onze basisschool dit niet. Of onze familie.
Wat ik me rond het overlijden van mijn ouders het meest herinner, zijn de persoonlijke dingen. Sommige kaartjes raakten me echt. Bepaalde mensen die kwamen condoleren, of bij de begrafenis waren. Wie een advertentie plaatste (buiten ons als familie) weet ik allang niet meer.

Rouwverwerking is heel persoonlijk. Wat jij fijn vindt, ervaart een anders dat anders en vica versa.
Zoals iemand al aangaf: voor iemand kan het als fijn ervaren worden als er door andere ook een rouwadvertentie wordt geplaatst.
En dan zou die 40 cent toch ook niets uitmaken, toch??

Heiligenverering? waar hebt u het over, weet niet welke krant u leest, maar de advertenties die ik in het RD lees, zijn mijns inziens vrij sober. Ik kan mij indenken dat er mensen zijn die zich redelijk storen over zoiets teers. Dan ook nog de kosten er bij slepen, let wel 40 cent per leerling per jaar, waar hebben we het over. De een laat zijn waardering blijken in een kaart, de ander in het plaatsen van een advertentie. Maar ja, dan ben je volgens sommigen niet echt betrokken...

Het is idd heel persoonlijk, toch denk ik ook dit reclamespotje http://www.refdag.nl/nieuws/buitenland/ ... o_1_957009 zo confronterend, wat doen we als iemand nog leeft!
Dat is evenzo met bloemen en met andere entourage, het zette me echt aan het denken.
Als je een grote advertentie in de krant laat zetten en je kwam nooit bij je moeder, tja dan had je beter die € 400.00 kunnen besteden aan reiskosten en bloemetjes toe zij nog leefde. Dan kon ze er zelf ook nog van genieten.

Als de overledene jaren in de kerkenraad zit en er komt niets vanuit de kerkenraad, kan dat ook heel kwetsend overkomen. Dan denk ik niet meteen aan heiligenverering, maar meer aan waardering richting de familie.

Is het ook niet dar sommige het zich verplicht voelen want iedereen doet het?

samanthi schreef:Het is idd heel persoonlijk, toch denk ik ook dit reclamespotje http://www.refdag.nl/nieuws/buitenland/ ... o_1_957009 zo confronterend, wat doen we als iemand nog leeft!
Dat is evenzo met bloemen en met andere entourage, het zette me echt aan het denken.
Als je een grote advertentie in de krant laat zetten en je kwam nooit bij je moeder, tja dan had je beter die € 400.00 kunnen besteden aan reiskosten en bloemetjes toe zij nog leefde. Dan kon ze er zelf ook nog van genieten.

Als de overledene jaren in de kerkenraad zit en er komt niets vanuit de kerkenraad, kan dat ook heel kwetsend overkomen. Dan denk ik niet meteen aan heiligenverering, maar meer aan waardering richting de familie.

Is het ook niet dar sommige het zich verplicht voelen want iedereen doet het?

Dat filmpje heb ik ook gezien, dat was heel confronterend!
Gedurfd van deze supermarkt, tussen al die bling bling reclamespotjes.

Ik schrok best wel van de rekening van de rouwadvertentie van mijn moeder. Ik bewaar wel uitgeknipte advertenties en rouw- en geboortekaarten, maar dat doen nog maar weinig mensen geloof ik.
We waren gisteren bij mijn schoonvader, hij is onlangs weduwnaar geworden. Schoonmoeder had prachtige bloemen op de kist gekregen van diverse mensen, en schoonpa kreeg veel beloftes mee.
De bloemen zijn verwelkt en de beloftes vergeten.

Mannetje schreef:Ik probeer even te bedenken wat een rouwadvertentie kost, het RD geeft aan: €1,- per mm.
Laat een advertentie 8 cm hoog zijn, dan kost het dus €80,-

Een gemiddelde rouwadvertentie kost zo'n beetje rond de 250 euro; ik heb er zelf recent nog één laten plaatsen.
Als het gaat om een geliefd familielid of een goede vriend, ga je echt niet zitten millimeteren om een paar tientjes te besparen.

Verder eens met Keesjanm:

keesjanm schreef:Geloof me, als nabestaande doet het wel degelijk goed...
Pijnlijk hoe er hier over gesproken wordt..
En zeker voor hen wier dierbaren afgelopen week(en) ontvallen zijn en nu zo'n non discussie op een forum voorbij zien komen.

Tiberius schreef:

Mannetje schreef:Ik probeer even te bedenken wat een rouwadvertentie kost, het RD geeft aan: €1,- per mm.
Laat een advertentie 8 cm hoog zijn, dan kost het dus €80,-

Een gemiddelde rouwadvertentie kost zo'n beetje rond de 250 euro; ik heb er zelf recent nog één laten plaatsen.
Als het gaat om een geliefd familielid of een goede vriend, ga je echt niet zitten millimeteren om een paar tientjes te besparen.

Verder eens met Keesjanm:

keesjanm schreef:Geloof me, als nabestaande doet het wel degelijk goed...
Pijnlijk hoe er hier over gesproken wordt..
En zeker voor hen wier dierbaren afgelopen week(en) ontvallen zijn en nu zo'n non discussie op een forum voorbij zien komen.

Ik zie hierin ook een stukje rouwverwerking, net zoals de vrouwen met specerijen naar het graf gingen, je wil iets voor je geliefde doen of laten weten hoe dierbaar hij of zij je was.

samanthi schreef: Ik zie hierin ook een stukje rouwverwerking, net zoals de vrouwen met specerijen naar het graf gingen, je wil iets voor je geliefde doen of laten weten hoe dierbaar hij of zij je was.

Er is bijna niets zo persoonlijk als rouwverwerking heb ik gemerkt.
Ieder doet het op een eigen manier.
Rouw brengt mensen niet automatisch dichter naar elkaar, soms juist verder van elkaar, als er geen wederzijds respect en begrip voor elkaars rouwverwerking is.
Want de één wil dagelijks naar het graf en de ander helemaal nooit.
En daar zit van alles tussenin.
Wij, kinderen, vonden een grafrust van 10 jaar (wettelijk termijn) voor onze ouders te kort, dus hebben een termijn bijgekocht.
Maar als je het erover hebt met anderen, vinden velen die termijn van 10 jr. wel prima zo.
Ook dat blijkt dus heel persoonlijk.

Er stond eens in een krant een rouwadvertentie van een dochter, die 6 weken na dato erachter was gekomen dat haar vader overleden was.
Welk verhaal zit daar dan achter?
En met welk doel zet je dan zo'n advertentie?

emigrant schreef:Soms lijkt het idd een Reformatorische variant op Heiligenverering.

Die gedachte bekruipt me ook wel eens, of dat het als een soort statussymbool lijkt, hoe groter of hoe meer hoe beter het zou zijn?

Erik schreef:

emigrant schreef:Soms lijkt het idd een Reformatorische variant op Heiligenverering.

Die gedachte bekruipt me ook wel eens, of dat het als een soort statussymbool lijkt, hoe groter of hoe meer hoe beter het zou zijn?

Het is moeilijk oordelen als je het verhaal erachter niet kent.
Natuurlijk bestaat de mogelijkheid dat een advertentie uit verkeerde motieven wordt geplaatst, maar daar kun je toch niet bij voorbaat van uit gaan?