-DIA- schreef: Neen, neen! vlammend neen! Wat jij noemt kunnen zeker verkeerde zaken zijn, die ontspruiten
uit een onherboren en onheilige ijver. Maar het is vergif om maar steeds te zwijgen! Dan laat je
je medebroeders echt wel erg makkelijk verloren gaan. Dat is toch onbarmhartig? Dat doet
de wereld en de vrome godsdienst. Als je echt een bewogen hart hebt voor je medereiziger
naar de eeuwigheid kun je toch niet altijd zwijgen? Zie Bunyan's Christenreis: Hij wou de
allemaal wel meenemen! Maar ze zagen het niet... en geloofden het niet, dat de stad met
vuur verbrand zou worden, maar Christen kon niet zwijgen. Zwijgen en lauw zijn kan zo dodelijk zijn.

Hendrikus schreef:

-DIA- schreef: Neen, neen! vlammend neen! Wat jij noemt kunnen zeker verkeerde zaken zijn, die ontspruiten
uit een onherboren en onheilige ijver. Maar het is vergif om maar steeds te zwijgen! Dan laat je
je medebroeders echt wel erg makkelijk verloren gaan. Dat is toch onbarmhartig? Dat doet
de wereld en de vrome godsdienst. Als je echt een bewogen hart hebt voor je medereiziger
naar de eeuwigheid kun je toch niet altijd zwijgen? Zie Bunyan's Christenreis: Hij wou de
allemaal wel meenemen! Maar ze zagen het niet... en geloofden het niet, dat de stad met
vuur verbrand zou worden, maar Christen kon niet zwijgen. Zwijgen en lauw zijn kan zo dodelijk zijn.

En ik blijf zeggen dat juist dat oordelen het vergif is!
Ik heb in m'n leven helaas al heel veel mensen gesproken die compleet op de kerk zijn afgeknapt, juist vanwege dat oordelen. "O, doe jij dit of dat? Nou, dan ben jij geen kind van God". Bepalen wat Gode welbehaaglijk is, bepalen wie een kind van God is, dat is niét aan ons.

-DIA- schreef:
Neen, neen! vlammend neen! Wat jij noemt kunnen zeker verkeerde zaken zijn, die ontspruiten
uit een onherboren en onheilige ijver. Maar het is vergif om maar steeds te zwijgen! Dan laat je
je medebroeders echt wel erg makkelijk verloren gaan. Dat is toch onbarmhartig? Dat doet
de wereld en de vrome godsdienst. Als je echt een bewogen hart hebt voor je medereiziger
naar de eeuwigheid kun je toch niet altijd zwijgen? Zie Bunyan's Christenreis: Hij wou de
allemaal wel meenemen! Maar ze zagen het niet... en geloofden het niet, dat de stad met
vuur verbrand zou worden, maar Christen kon niet zwijgen. Zwijgen en lauw zijn kan zo dodelijk zijn.

Voor veel wil hij zich verontschuldigen. Niet alles in zijn leven was om over naar huis te schrijven.
John Tollenaar heeft spijt. „Sommige mensen moeten niets meer van mij hebben, maar ik dacht echt in de weg van de Heere te zijn.”

Hendrikus schreef:

-DIA- schreef:
Neen, neen! vlammend neen! Wat jij noemt kunnen zeker verkeerde zaken zijn, die ontspruiten
uit een onherboren en onheilige ijver. Maar het is vergif om maar steeds te zwijgen! Dan laat je
je medebroeders echt wel erg makkelijk verloren gaan. Dat is toch onbarmhartig? Dat doet
de wereld en de vrome godsdienst. Als je echt een bewogen hart hebt voor je medereiziger
naar de eeuwigheid kun je toch niet altijd zwijgen? Zie Bunyan's Christenreis: Hij wou de
allemaal wel meenemen! Maar ze zagen het niet... en geloofden het niet, dat de stad met
vuur verbrand zou worden, maar Christen kon niet zwijgen. Zwijgen en lauw zijn kan zo dodelijk zijn.

Voor veel wil hij zich verontschuldigen. Niet alles in zijn leven was om over naar huis te schrijven.
John Tollenaar heeft spijt. „Sommige mensen moeten niets meer van mij hebben, maar ik dacht echt in de weg van de Heere te zijn.”

Kijk DIA, deze meneer dacht het ook allemaal zo precies te weten en was ook zo scherp. Meende in de weg van de Heere te zijn. Maar hij zat ernaast en komt daar nu op terug. Laat dat jou ook tot terughoudendheid mogen manen.

Hendrikus schreef:

-DIA- schreef: Neen, neen! vlammend neen! Wat jij noemt kunnen zeker verkeerde zaken zijn, die ontspruiten
uit een onherboren en onheilige ijver. Maar het is vergif om maar steeds te zwijgen! Dan laat je
je medebroeders echt wel erg makkelijk verloren gaan. Dat is toch onbarmhartig? Dat doet
de wereld en de vrome godsdienst. Als je echt een bewogen hart hebt voor je medereiziger
naar de eeuwigheid kun je toch niet altijd zwijgen? Zie Bunyan's Christenreis: Hij wou de
allemaal wel meenemen! Maar ze zagen het niet... en geloofden het niet, dat de stad met
vuur verbrand zou worden, maar Christen kon niet zwijgen. Zwijgen en lauw zijn kan zo dodelijk zijn.

En ik blijf zeggen dat juist dat oordelen het vergif is!
Ik heb in m'n leven helaas al heel veel mensen gesproken die compleet op de kerk zijn afgeknapt, juist vanwege dat oordelen. "O, doe jij dit of dat? Nou, dan ben jij geen kind van God". Bepalen wat Gode welbehaaglijk is, bepalen wie een kind van God is, dat is niét aan ons.

Mara schreef:

Hendrikus schreef:

-DIA- schreef: Neen, neen! vlammend neen! Wat jij noemt kunnen zeker verkeerde zaken zijn, die ontspruiten
uit een onherboren en onheilige ijver. Maar het is vergif om maar steeds te zwijgen! Dan laat je
je medebroeders echt wel erg makkelijk verloren gaan. Dat is toch onbarmhartig? Dat doet
de wereld en de vrome godsdienst. Als je echt een bewogen hart hebt voor je medereiziger
naar de eeuwigheid kun je toch niet altijd zwijgen? Zie Bunyan's Christenreis: Hij wou de
allemaal wel meenemen! Maar ze zagen het niet... en geloofden het niet, dat de stad met
vuur verbrand zou worden, maar Christen kon niet zwijgen. Zwijgen en lauw zijn kan zo dodelijk zijn.

En ik blijf zeggen dat juist dat oordelen het vergif is!
Ik heb in m'n leven helaas al heel veel mensen gesproken die compleet op de kerk zijn afgeknapt, juist vanwege dat oordelen. "O, doe jij dit of dat? Nou, dan ben jij geen kind van God". Bepalen wat Gode welbehaaglijk is, bepalen wie een kind van God is, dat is niét aan ons.

Het zou je ook in de schuld kunnen brengen. Als een dergelijke uitspraak je van de kerk afbrengt, was het dan echt?

Zita schreef:

Mara schreef:

Hendrikus schreef:

-DIA- schreef: Neen, neen! vlammend neen! Wat jij noemt kunnen zeker verkeerde zaken zijn, die ontspruiten
uit een onherboren en onheilige ijver. Maar het is vergif om maar steeds te zwijgen! Dan laat je
je medebroeders echt wel erg makkelijk verloren gaan. Dat is toch onbarmhartig? Dat doet
de wereld en de vrome godsdienst. Als je echt een bewogen hart hebt voor je medereiziger
naar de eeuwigheid kun je toch niet altijd zwijgen? Zie Bunyan's Christenreis: Hij wou de
allemaal wel meenemen! Maar ze zagen het niet... en geloofden het niet, dat de stad met
vuur verbrand zou worden, maar Christen kon niet zwijgen. Zwijgen en lauw zijn kan zo dodelijk zijn.

En ik blijf zeggen dat juist dat oordelen het vergif is!
Ik heb in m'n leven helaas al heel veel mensen gesproken die compleet op de kerk zijn afgeknapt, juist vanwege dat oordelen. "O, doe jij dit of dat? Nou, dan ben jij geen kind van God". Bepalen wat Gode welbehaaglijk is, bepalen wie een kind van God is, dat is niét aan ons.

Het zou je ook in de schuld kunnen brengen. Als een dergelijke uitspraak je van de kerk afbrengt, was het dan echt?

En dat is alweer een impliciet oordeel.

-DIA- schreef:

Hendrikus schreef:

-DIA- schreef:
Neen, neen! vlammend neen! Wat jij noemt kunnen zeker verkeerde zaken zijn, die ontspruiten
uit een onherboren en onheilige ijver. Maar het is vergif om maar steeds te zwijgen! Dan laat je
je medebroeders echt wel erg makkelijk verloren gaan. Dat is toch onbarmhartig? Dat doet
de wereld en de vrome godsdienst. Als je echt een bewogen hart hebt voor je medereiziger
naar de eeuwigheid kun je toch niet altijd zwijgen? Zie Bunyan's Christenreis: Hij wou de
allemaal wel meenemen! Maar ze zagen het niet... en geloofden het niet, dat de stad met
vuur verbrand zou worden, maar Christen kon niet zwijgen. Zwijgen en lauw zijn kan zo dodelijk zijn.

Voor veel wil hij zich verontschuldigen. Niet alles in zijn leven was om over naar huis te schrijven.
John Tollenaar heeft spijt. „Sommige mensen moeten niets meer van mij hebben, maar ik dacht echt in de weg van de Heere te zijn.”

Mara schreef:Twee van onze kinderen lazen al boeken toen ze naar de kleuterschool gingen, dus zo heel bijzonder is dat niet. (geen oudvaders )
Was jouw oma rooms katholiek? (vanwege de vreemde uitdrukking)

Hendrikus schreef:

Mara schreef:Twee van onze kinderen lazen al boeken toen ze naar de kleuterschool gingen, dus zo heel bijzonder is dat niet. (geen oudvaders )
Was jouw oma rooms katholiek? (vanwege de vreemde uitdrukking)

Dat is echt geen roomse uitdrukking. Net zoiets als "'t is een bijzonder kind, en dat is 't" of "Rare jongens, die Romeinen".

Mara schreef:

Hendrikus schreef:

Mara schreef:Twee van onze kinderen lazen al boeken toen ze naar de kleuterschool gingen, dus zo heel bijzonder is dat niet. (geen oudvaders )
Was jouw oma rooms katholiek? (vanwege de vreemde uitdrukking)

Dat is echt geen roomse uitdrukking. Net zoiets als "'t is een bijzonder kind, en dat is 't" of "Rare jongens, die Romeinen".

Volgens wiki wel:
Onze Lieve Heer is een aanduiding die door sommige, overwegend rooms-katholieke, christenen gebruikt wordt om Jezus Christus mee aan te duiden.
Ik vind het eerlijk gezegd geen eerbiedige uitdrukking. M.i. is het misbruik van Zijn Heilige Naam.

Hendrikus schreef:

Mara schreef:

Hendrikus schreef:

Mara schreef:Twee van onze kinderen lazen al boeken toen ze naar de kleuterschool gingen, dus zo heel bijzonder is dat niet. (geen oudvaders )
Was jouw oma rooms katholiek? (vanwege de vreemde uitdrukking)

Dat is echt geen roomse uitdrukking. Net zoiets als "'t is een bijzonder kind, en dat is 't" of "Rare jongens, die Romeinen".

Volgens wiki wel:
Onze Lieve Heer is een aanduiding die door sommige, overwegend rooms-katholieke, christenen gebruikt wordt om Jezus Christus mee aan te duiden.
Ik vind het eerlijk gezegd geen eerbiedige uitdrukking. M.i. is het misbruik van Zijn Heilige Naam.

Jaja, wikipedia is het einde van alle tegenspraak.
Maar zelfs wiki zegt "overwegend", dus niet exclusief.
Het is een heel gangbare uitdrukking, of je dat nou leuk vind of niet.

Mara schreef: Ik vind het eerlijk gezegd geen eerbiedige uitdrukking. M.i. is het misbruik van Zijn Heilige Naam.