Verloren zijn

[Luther]

Uitspraak van Ds. Joh. van der Poel (1909-1981):

Verloren gaan is een sparteling,
maar verloren zijn is aanbidding.
Verloren zijn is de hemel op aarde.

Wie het vat, die vatte het....

Ik vat 'm wel, maar ik zou graag vanuit de Bijbel hetzelfde horen. En dat lees ik zó niet.

Ik begrijp je ook wel, maar het is ook een waarheid dat niet alles met zoveel woorden
in de Bijbel staat. Wel zijn er zaken te vinden die dit kunnen bevestigen.
Daarvoor is nodig de Bijbel te onderzoeken, maar niet alleen met een natuurlijk
verstand, want dan lezen we soms overal overheen. Er zijn soms zaken die ook voor
Gods volk lang in de bevinding een raadsel kunnen zijn. Toch behaagt het de Heere Zijn
volk die zaken wel eens ongedacht te verklaren.

Zou je dan wat passages uit de Bijbel kunnen noemen, waarin het niet met zoveel woorden staat, maar waarin wel zaken naar voren komen die de uitspraak van ds. Van der Poel kunnen bevestigen?

[ejvl]

Verloren is niets uit jezelf, alles uit Hem, zolang de mens denkt zelf nog wat toe te kunnen doen door goede werken of gerechtigheden is de mens niet verloren.
Dit kan zowel uiterst links, door hier overheen te stappen of uiterst rechts door maar af te wachten totdat de mens zich verloren voelt, beide is fout.

Zie het als de geboorte van een baby, God is de geestelijke moeder, de mens is de baby, de mens was door middel van een navelstreng met God verbonden, deze navelstreng is in het paradijs doorgeknipt, de mens was dus los van God.
De baby in de baarmoeder kan zich dan zelf in leven proberen te houden, de moeder (God) bied aan om de navelstreng weer te helen, maar da baby denkt het zelf wel te kunnen en gaat van alles proberen, maar het lukt niet, op het moment dat de baby zegt, niets uit mij, ik kan niets meer, ik ben onmachtig, ik geef mij volledig over aan U, dat is verloren, alles naar en uit Hem, en dan kan de navelstreng weer hersteld worden.

Door de kracht van de Heilige Geest kan een mens zich volledig overgeven aan God, Heere wat U doet is goed, Uw wil geschiedde, dat is verloren zijn.
De Heilige Geest zal ook onze verlorenheid kenbaar moeten maken, wat ik al eerder ergens las, Hij bied ons iets aan, onze ogen zijn gesloten om te zien dat er iets word aangeboden, als onze ogen geopend zijn door de Heilige Geest kan het aangenomen worden, dan is het geschonken.

[MarthaMartha]

sorry, maar alle embryo verhalen en toepassingen maken de zaken voor mij alleen maar ingewikkelder.
Dit lijkt mij een nogal onwaarschijnlijk voorbeeld...

[refo]

Verloren is niets uit jezelf, alles uit Hem, zolang de mens denkt zelf nog wat toe te kunnen doen door goede werken of gerechtigheden is de mens niet verloren.
Dit kan zowel uiterst links, door hier overheen te stappen of uiterst rechts door maar af te wachten totdat de mens zich verloren voelt, beide is fout.

Zie het als de geboorte van een baby, God is de geestelijke moeder, de mens is de baby, de mens was door middel van een navelstreng met God verbonden, deze navelstreng is in het paradijs doorgeknipt, de mens was dus los van God.
De baby in de baarmoeder kan zich dan zelf in leven proberen te houden, de moeder (God) bied aan om de navelstreng weer te helen, maar da baby denkt het zelf wel te kunnen en gaat van alles proberen, maar het lukt niet, op het moment dat de baby zegt, niets uit mij, ik kan niets meer, ik ben onmachtig, ik geef mij volledig over aan U, dat is verloren, alles naar en uit Hem, en dan kan de navelstreng weer hersteld worden.

Door de kracht van de Heilige Geest kan een mens zich volledig overgeven aan God, Heere wat U doet is goed, Uw wil geschiedde, dat is verloren zijn.
De Heilige Geest zal ook onze verlorenheid kenbaar moeten maken, wat ik al eerder ergens las, Hij bied ons iets aan, onze ogen zijn gesloten om te zien dat er iets word aangeboden, als onze ogen geopend zijn door de Heilige Geest kan het aangenomen worden, dan is het geschonken.

Hoe verzin je het?
Een gebroken navelstreng in de baarmoeder veroorzaakt de dood van het kind.
Bovendien gaat het bij de wedergeboorte niet over navelstrengen, al of niet gebroken.

De Heilige Geest is het niet Die zalig maakt. Dat doet Jezus.

[ejvl]

Hoe verzin je het?
Een gebroken navelstreng in de baarmoeder veroorzaakt de dood van het kind.
Bovendien gaat het bij de wedergeboorte niet over navelstrengen, al of niet gebroken.

De Heilige Geest is het niet Die zalig maakt. Dat doet Jezus.

Heb ik een keer in een preek gehoord, en ik vond het voorbeeld wel mooi, en inderdaad, de dood, geestelijk is de mens ook dood en dat wil God weer helen.
Hier ging het trouwens niet over de wedergeboorte maar over het verloren zijn.
Net zoiets als het voorbeeld dat we aan de rand van een ravijn staan en aan de overkant moeten komen maar dat er een diepe kloof tussen ligt.

[Erasmiaan]

Verloren is niets uit jezelf, alles uit Hem, zolang de mens denkt zelf nog wat toe te kunnen doen door goede werken of gerechtigheden is de mens niet verloren.
Dit kan zowel uiterst links, door hier overheen te stappen of uiterst rechts door maar af te wachten totdat de mens zich verloren voelt, beide is fout.

Zie het als de geboorte van een baby, God is de geestelijke moeder, de mens is de baby, de mens was door middel van een navelstreng met God verbonden, deze navelstreng is in het paradijs doorgeknipt, de mens was dus los van God.
De baby in de baarmoeder kan zich dan zelf in leven proberen te houden, de moeder (God) bied aan om de navelstreng weer te helen, maar da baby denkt het zelf wel te kunnen en gaat van alles proberen, maar het lukt niet, op het moment dat de baby zegt, niets uit mij, ik kan niets meer, ik ben onmachtig, ik geef mij volledig over aan U, dat is verloren, alles naar en uit Hem, en dan kan de navelstreng weer hersteld worden.

Door de kracht van de Heilige Geest kan een mens zich volledig overgeven aan God, Heere wat U doet is goed, Uw wil geschiedde, dat is verloren zijn.
De Heilige Geest zal ook onze verlorenheid kenbaar moeten maken, wat ik al eerder ergens las, Hij bied ons iets aan, onze ogen zijn gesloten om te zien dat er iets word aangeboden, als onze ogen geopend zijn door de Heilige Geest kan het aangenomen worden, dan is het geschonken.

[-DIA-]

Uitspraak van Ds. Joh. van der Poel (1909-1981):

Verloren gaan is een sparteling,
maar verloren zijn is aanbidding.
Verloren zijn is de hemel op aarde.

Wie het vat, die vatte het....

Ik vat 'm wel, maar ik zou graag vanuit de Bijbel hetzelfde horen. En dat lees ik zó niet.

Ik begrijp je ook wel, maar het is ook een waarheid dat niet alles met zoveel woorden
in de Bijbel staat. Wel zijn er zaken te vinden die dit kunnen bevestigen.
Daarvoor is nodig de Bijbel te onderzoeken, maar niet alleen met een natuurlijk
verstand, want dan lezen we soms overal overheen. Er zijn soms zaken die ook voor
Gods volk lang in de bevinding een raadsel kunnen zijn. Toch behaagt het de Heere Zijn
volk die zaken wel eens ongedacht te verklaren.

Zou je dan wat passages uit de Bijbel kunnen noemen, waarin het niet met zoveel woorden staat, maar waarin wel zaken naar voren komen die de uitspraak van ds. Van der Poel kunnen bevestigen?

Wat ds. van der Poel hier bedoelt is de beleving in de vierschaar.
De mens vezet zicht met alles om in het leven te blijven, en hoewel hij soms kan
weten dat achter de dood het leven ligt, zoek hij de dood te ontgaan.
Dat is de sparteling.
Wordt echter de mens in de vierschaar betrokken, dan ligt hij verslonden in de
wil van God, stemt hij van harte in met wat God ook doet. Hij valt volkomen aan
Gods kant, en keurt het goed dat hij eeuwig moet verloren gaan.
Er is wel eens gevraagd: Is dat dan benauwd? Ja, als je voor de zaak staat wel,
dan spartel je tegen want God toevallen betekent immers sterven?
Maar wint God hen in, en valt hij het Recht van God toe, dan is de benauwheid
weg. Dat moet beleefd worden om er iets van te kunnen zeggen.
Maar daar in de poort van de hel, daar valt hij in de armen van de Middelaar.
En ik weet het, er zijn er velen die dit niet meer nodig achten om te kennen.
Maar toch: God handelt aan deze zijde van het graf met de zondaar af, en als
het aan de andere zijde moet, dan is het eeuwig verloren.
Maar wat doen we? Tegenstaan, we willen niet sterven! Maar als de mens
ertoe gebracht wordt onder het Recht te billijken is het zo'n wonder dat de
hemel op de aarde daalt. Wie het vat die vatte het. Het wordt weinig meer
vanaf de kansels gehoord. Daarom kan ik me voorstellen dat sommigen dit
ook niet nodig achten, en het een wat overdreven voorstelling vinden, of
hoe zal ik dat uitdrukken.
Maar ds. van der Poel drukte het in die paar woorden wel kernachtig uit.

[Simon]

Ik meen dat Luther je vroeg om Bijbelteksten!
En wéér wordt Naam van Jezus, de enige Redder, niet genoemd, noch het van harte belijden van de zonden.

[hervormde]

Verloren zijn. Dat is wat wij van nature zijn. Blind voor de hemelse werkelijkheid. Ondertussen wordt het vandaag omgekeerd. De blinde zondaar spreekt over de dode letter van de Schrift en daarbij meent hij wel wat te verstaan van de dingen die des Geestes Gods zijn. Niet de Schrift is dood. Ze leeft. Doorademd door de Geest. De zondaar daarentegen is dood. Een belangrijk kenmerk van ons verloren zijn.

Waar de Heilige Geest onze ogen opent, daar zien we - met de woorden van Calvijn - iets van Zijn liefelijk aangezicht in Christus. Van verre dat wel, maar toch wordt het gezien. En in die ogen vol liefde zie ik mijn grote en hemelhoge schuld. Wie Christus in de ogen ziet, wordt al groter en groter zondaar.

Zijn wij verloren? Voor het antwoord stellen wij de vraag: hebt u de liefde in de ogen van Christus gezien? Daar hebt u het antwoord. Wie de Zoon en dus de liefde kent, die leeft. Wie vreemd is aan de Zoon en Zijn liefde die is verloren.

[Luther]

Ik meen dat Luther je vroeg om Bijbelteksten!
En wéér wordt Naam van Jezus, de enige Redder, niet genoemd, noch het van harte belijden van de zonden.

Sja... inderdaad, ik geef het op.

[-DIA-]

Ik meen dat Luther je vroeg om Bijbelteksten!
En wéér wordt Naam van Jezus, de enige Redder, niet genoemd, noch het van harte belijden van de zonden.

Sja... inderdaad, ik geef het op.

De beleving staat wel duizendmaal in be Bijbel, alleen je moet er niet overheen lezen,
Lees alleen het Boek der Psalmen er eens op na. Dan zie je Gods volk wel in het hart.
En dat is toch echt de beleving, ook al zou het enkel een overtuiging van de waarheid
zijn ik kan niet anders dan geloven dat God niet veranderd. Laat het hier bij, want
bewijzen kan ik niets, het is alleen te beleven en te bewonderen. Misschien dat er nog
een verdwaald kind van God is die me hierin verder zou kunnen onderwijzen.
Want we hebben wel uitleggers nodig. Dat wil zeggen God gebruikt Uitleggers, zoals we
ook in de Christenreis lezen.

PS Lees goede boeken, die nuttige uitleg kunnen geven, bv. De Christenreis, waar deze
zaken ook aan de orde komen.

[Luther]

Ik meen dat Luther je vroeg om Bijbelteksten!
En wéér wordt Naam van Jezus, de enige Redder, niet genoemd, noch het van harte belijden van de zonden.

Sja... inderdaad, ik geef het op.

De beleving staat wel duizendmaal in be Bijbel, alleen je moet er niet overheen lezen,
Lees alleen het Boek der Psalmen er eens op na. Dan zie je Gods volk wel in het hart.
En dat is toch echt de beleving, ook al zou het enkel een overtuiging van de waarheid
zijn ik kan niet anders dan geloven dat God niet veranderd. Laat het hier bij, want
bewijzen kan ik niets, het is alleen te beleven en te bewonderen. Misschien dat er nog
een verdwaald kind van God is die me hierin verder zou kunnen onderwijzen.
Want we hebben wel uitleggers nodig. Dat wil zeggen God gebruikt Uitleggers, zoals we
ook in de Christenreis lezen.
Nee, DIA, je drijft nu af van de vraag. het gaat puur om de uitspraak van ds. Van der Poel en jouw uitleg van de beleving van de rechtvaardigmaking in de vierschaar der conciëntie. Ik zou je willen zeggen: Lees hierover eens de inleiding van ds. M. Golverdingen in de nieuwste uitgave van de Eigenschappen van Comrie, en dan onder het kopje 'rechtvaardigmaking.
PS Lees goede boeken, die nuttige uitleg kunnen geven, bv. De Christenreis, waar deze
zaken ook aan de orde komen.

[-DIA-]

Nee, DIA, je drijft nu af van de vraag. het gaat puur om de uitspraak van ds. Van der Poel en jouw uitleg van de beleving van de rechtvaardigmaking in de vierschaar der conciëntie. Ik zou je willen zeggen: Lees hierover eens de inleiding van ds. M. Golverdingen in de nieuwste uitgave van de Eigenschappen van Comrie, en dan onder het kopje 'rechtvaardigmaking.

Mensen overtuigen is Gods werk. En daarom denk ik na zoveel gezegd te hebben, en in de veelheid der woorden ontbreekt de overtreding ook niet, dat ik beter kan zwijgen.

[Erasmiaan]

Uitspraak van Ds. Joh. van der Poel (1909-1981):

Verloren gaan is een sparteling,
maar verloren zijn is aanbidding.
Verloren zijn is de hemel op aarde.

Wie het vat, die vatte het....

Ik vat 'm wel, maar ik zou graag vanuit de Bijbel hetzelfde horen. En dat lees ik zó niet.

Ik begrijp je ook wel, maar het is ook een waarheid dat niet alles met zoveel woorden
in de Bijbel staat. Wel zijn er zaken te vinden die dit kunnen bevestigen.
Daarvoor is nodig de Bijbel te onderzoeken, maar niet alleen met een natuurlijk
verstand, want dan lezen we soms overal overheen. Er zijn soms zaken die ook voor
Gods volk lang in de bevinding een raadsel kunnen zijn. Toch behaagt het de Heere Zijn
volk die zaken wel eens ongedacht te verklaren.

Zou je dan wat passages uit de Bijbel kunnen noemen, waarin het niet met zoveel woorden staat, maar waarin wel zaken naar voren komen die de uitspraak van ds. Van der Poel kunnen bevestigen?

In een paralleltopic heb ik ze genoemd (o.a. Paulus in Romeinen, moordenaar aan het kruis, psalm 51, 3000 op de pinksterdag).

[hervormde]

Paulus in Romeinen. Hij bedoelt Romeinen 7? De vraag is wie Paulus hier is. Hierover verschillen de meningen nogal. Kohlbrugge noemde Paulus hier de gezonde gelovige. Lloyd Jones ziet hier Paulus in zijn eertijds.

Psalm 51. Hier klopt het hart van een gelovige die opnieuw (!) om God verlegen geraakt is.

De moordenaar aan het kruis heeft de beide zaken op Bijbelse wijze samen geleerd. En daarbij verdiept deze kennis meer en meer.

De 3000? Dit lezen we:

36 Zo wete dan zekerlijk het ganse huis Israëls, dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk dezen Jezus, Dien gij gekruist hebt.
37 En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders?
38 En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
39 Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal.
40 En met veel meer andere woorden betuigde hij, en vermaande hen, zeggende: Wordt behouden van dit verkeerd geslacht!
41 Die dan zijn woord gaarne aannamen, werden gedoopt; en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drie duizend zielen.

Het kruis van Christus brengt tot verslagenheid. Ze hebben Hem gekruisigd. En daar wordt de bede om genade gevonden. Dat gaat niet zonder geloof en bekering. Petrus verkondigt hen de belofte.