Zeker wel. Goed lezen. Psalm 89 gaat over Christus; er staan zaken in die alleen over Christus kunnen gaan.Gian schreef:Geen van deze teksten zegt iets over een verbond van eeuwigheid tussen de VaPder en de Zoon om de mensheid te .Erasmiaan schreef:Zie onder andere psalm 2:7, psalm 89:29 en 35, Lukas 22:29, Galaten 3:16 en 17.
Dat gaat over het verbond wat met David gesloten is. Lees 2Sam.7 Lees ook vers 35 en 36 van psalm 89. Het is de belofte van koningschap boven alle koningen nl het messiaanse rijk waarvan vele profeten geprofeteerd hebben en wat nog wacht op de letterlijke vervulling.Erasmiaan schreef:Zeker wel. Goed lezen. Psalm 89 gaat over Christus; er staan zaken in die alleen over Christus kunnen gaan.Gian schreef:Geen van deze teksten zegt iets over een verbond van eeuwigheid tussen de VaPder en de Zoon om de mensheid te .Erasmiaan schreef:Zie onder andere psalm 2:7, psalm 89:29 en 35, Lukas 22:29, Galaten 3:16 en 17.
Hoe zou God anders met mensen handelen?Gian schreef:Dit is niet wat ik bedoel. Het gaat me om het verbondsmatige aspect tussen Vader en Zoon van eeuwigheid. Maw, over de leer dat God uitsluitend verbondsmatig met mensen handelt/gehandeld heeft.Fjodor schreef:Uitverkoren van voor de grondlegging van de wereld in Christus Jezus (Efeze 2 toch?).Gian schreef:Ik zoek de schriftuurlijke onderbouwing van de stelling dat er van eeuwigheid een 'verbond' gesloten zou zijn tussen de goddelijke personen om de mensheid te redden? Wie kan mij helpen?
Toch zegt Brakel dat wel en ik ben het met hem eens gelet op zijn argumentatie. In Psalm 2:7 geeft de Heere met eerbied gesproken ook een inkijkje in Zijn verbond van eeuwigheid. Daar kun je niet omheen. Dus er is een verbond van eeuwigheid van de Vader met de Zoon. En in Lukas 22:29 staat toch duidelijk dat de Vader Christus het Koninkrijk verordineerd heeft? Dat kan toch niet anders dan dat dat in de eeuwigheid is geschied? Ook Galaten 3:17 is daar zeer duidelijk over.Gian schreef:Dat gaat over het verbond wat met David gesloten is. Lees 2Sam.7 Lees ook vers 35 en 36 van psalm 89. Het is de belofte van koningschap boven alle koningen nl het messiaanse rijk waarvan vele profeten geprofeteerd hebben en wat nog wacht op de letterlijke vervulling.Erasmiaan schreef:Zeker wel. Goed lezen. Psalm 89 gaat over Christus; er staan zaken in die alleen over Christus kunnen gaan.Gian schreef:Geen van deze teksten zegt iets over een verbond van eeuwigheid tussen de VaPder en de Zoon om de mensheid te .Erasmiaan schreef:Zie onder andere psalm 2:7, psalm 89:29 en 35, Lukas 22:29, Galaten 3:16 en 17.
Vooralsnog gaat het me niet om welk verbond, het gaat me om het raadsbesluit van eeuwigheid dat een drie-enig God gesloten zou hebben om zich verbonds-matig te openbaren aan de mens.
Ok. Daar hebben we nu niet veel aan. Ik heb de boeken van Brakel niet, en als Brakel het kan beargumenteren vanuit het Woord, waarom kan jij dat dan niet? Vooralsnog gaat het me niet om welk verbond. Naast overeenkomsten tussen verbonden zijn er ook duidelijke verschillen. Dat wil je zien of juist niet.Toch zegt Brakel dat wel en ik ben het met hem eens gelet op zijn argumentatie.
Ik lees nergens van een verbond oid in ps2vs7. Des te vreemder lijkt me je conclusie die je daar aan verbind. Welke zin zou expliciet op een verbondssluiting wijzen?In Psalm 2:7 geeft de Heere met eerbied gesproken ook een inkijkje in Zijn verbond van eeuwigheid. Daar kun je niet omheen. Dus er is een verbond van eeuwigheid van de Vader met de Zoon.
In Luk.22vs29 gaat het net als in ps 89 over de komende Koning en Zijn koninkrijk. Dat koninkrijk is van de grondlegging der wereld bekend, zie oa Matth.25vs34, dus niet van eeuwigheid. Wat wel van eeuwigheid is, is de Gemeente. Die is voor de grondlegging der wereld verkoren in Hem(Ef.1vs4). Christus is van eeuwigheid verkoren als Hoofd van de Gemeente. Dus ook hier gaat het feitelijk over Christus.En in Lukas 22:29 staat toch duidelijk dat de Vader Christus het Koninkrijk verordineerd heeft? Dat kan toch niet anders dan dat dat in de eeuwigheid is geschied? Ook Galaten 3:17 is daar zeer duidelijk over.
Het hele principe van het verbond is toch de priesterlijke middelaarsdienst? Zowel onder het OT als onder het NT? Dan is het verbond er toch niet primair ter wille van de Godsopenbaring maar ter wille van de verzoening?Gian schreef: In Luk.22vs29 gaat het net als in ps 89 over de komende Koning en Zijn koninkrijk. Dat koninkrijk is van de grondlegging der wereld bekend, zie oa Matth.25vs34, dus niet van eeuwigheid. Wat wel van eeuwigheid is, is de Gemeente. Die is voor de grondlegging der wereld verkoren in Hem(Ef.1vs4). Christus is van eeuwigheid verkoren als Hoofd van de Gemeente. Dus ook hier gaat het feitelijk over Christus.
Het verbond is er mi niet primair ter wille van de verlossing van mensen, maar ter wille van de Godsopenbaring. In het bijzonder de openbaring van Christus Jezus. Als je nu eens niet als eerste vraagt hoe de mens verlost zal worden, maar vraagt hoe God zichzelf zal openbaren, is mi de noodzaak van een verbond van eeuwigheid (en de hele discussie over raadsbesluiten, uitverkiezing ect) niet meer noodzakelijk. Want waarom zou het niet helder in de Schrift gestaan hebben als er iid een verbondssluiting van eeuwigheid was, of een verbondssluiting van voor de grondlegging der wereld?
In Hebreeën 10 staan twee verzen (7 & 9) waarin staat: "Zie, Ik kom, om Uw wil te doen, o God!" Wat was de wil van de Vader? Dat er betaald zou worden voor de zonden van de uitverkorenen! Ook in het Hogerpriesterlijk refereert de Heere Jezus aan de wil van de Vader. In Johannes 17:3 staat: "Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt." in vers 4 staat: "Ik heb voleindigd het werk, dat Gij Mij gegeven hebt om te doen."Simon schreef:Het lijkt me dat met ''tussen deze beiden'' God en Christus bedoeld worden.Bazuin schreef:Gian, zelf ben ik eens gewezen op Zacharia 6:13 "Ja, Hij zal den tempel des HEEREN bouwen, en Hij zal het sieraad dragen, en Hij zal zitten, en heersen op Zijn troon; en Hij zal priester zijn op Zijn troon; en de raad des vredes zal tussen die Beiden wezen.
Of dit exegetisch gezien juist is, durf ik niet te beamen. Wellicht dat meer onderlegde forumleden dit kunnen beamen of ontkrachten?
Hebr 10:Bazuin schreef:@Gian, wat is je reactie op de tekst die ik eerder in dit topic gaf?
In Hebreeën 10 staan twee verzen (7 & 9) waarin staat: "Zie, Ik kom, om Uw wil te doen, o God!" Wat was de wil van de Vader? Dat er betaald zou worden voor de zonden van de uitverkorenen! Ook in het Hogerpriesterlijk refereert de Heere Jezus aan de wil van de Vader. In Johannes 17:3 staat: "Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt." in vers 4 staat: "Ik heb voleindigd het werk, dat Gij Mij gegeven hebt om te doen."Simon schreef:Het lijkt me dat met ''tussen deze beiden'' God en Christus bedoeld worden.Bazuin schreef:Gian, zelf ben ik eens gewezen op Zacharia 6:13 "Ja, Hij zal den tempel des HEEREN bouwen, en Hij zal het sieraad dragen, en Hij zal zitten, en heersen op Zijn troon; en Hij zal priester zijn op Zijn troon; en de raad des vredes zal tussen die Beiden wezen.
Of dit exegetisch gezien juist is, durf ik niet te beamen. Wellicht dat meer onderlegde forumleden dit kunnen beamen of ontkrachten?
Interessante tekst. Een schaduw van iets is blijkbaar niet hetzelfde als een beeld van iets.1 Want de wet, hebbende een schaduw der toekomende heilsgoederen, niet het beeld zelf der zaken, kan met dezelfde offeranden, die zij alle jaren geduriglijk opofferen, nooit heiligen degenen, die daar toegaan.
2 Anderszins zouden zij opgehouden hebben, geofferd te worden, omdat degenen, die den dienst pleegden, geen geweten meer zouden hebben der zonden, eenmaal gereinigd geweest zijnde;
3 Maar nu geschiedt in dezelve alle jaren weder gedachtenis der zonden.
4 Want het is onmogelijk, dat het bloed van stieren en bokken de zonden wegneme.
In één zin de oplossing: de schaduw bleef schaduw. Hier is het Beeld Zelf. Niet van eeuwigheid hier, maar: komende in de wereld5 Daarom, komende in de wereld, zegt Hij: Slachtoffer en offerande hebt Gij niet gewild, maar Gij hebt Mij het lichaam toebereid;
Hier moet je niets meer aan toevoegen6 Brandofferen en offer voor de zonde hebben U niet behaagd.
7 Toen sprak Ik: Zie, Ik kom (in het begin des boeks is van Mij geschreven), om Uw wil te doen, o God!
8 Als Hij te voren gezegd had: Slachtoffer, en offerande, en brandoffers, en offer voor de zonde hebt Gij niet gewild, noch hebben U behaagd (dewelke naar de wet geofferd worden);
9 Toen sprak Hij: Zie, Ik kom, om Uw wil te doen, o God! Hij neemt het eerste weg, om het tweede te stellen.
Wij.10 In welken wil wij geheiligd zijn, door de offerande des lichaams van Jezus Christus, eenmaal geschied.
Bazuin, de tekst uit Zacharia neem ik primair letterlijk, en is nog niet letterlijk vervuld. Ook deze profetie wijst op het koningschap uit het huis van David.Bazuin schreef:@Gian, wat is je reactie op de tekst die ik eerder in dit topic gaf?
In Hebreeën 10 staan twee verzen (7 & 9) waarin staat: "Zie, Ik kom, om Uw wil te doen, o God!" Wat was de wil van de Vader? Dat er betaald zou worden voor de zonden van de uitverkorenen! Ook in het Hogerpriesterlijk refereert de Heere Jezus aan de wil van de Vader. In Johannes 17:3 staat: "Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt." in vers 4 staat: "Ik heb voleindigd het werk, dat Gij Mij gegeven hebt om te doen."Simon schreef:Het lijkt me dat met ''tussen deze beiden'' God en Christus bedoeld worden.Bazuin schreef:Gian, zelf ben ik eens gewezen op Zacharia 6:13 "Ja, Hij zal den tempel des HEEREN bouwen, en Hij zal het sieraad dragen, en Hij zal zitten, en heersen op Zijn troon; en Hij zal priester zijn op Zijn troon; en de raad des vredes zal tussen die Beiden wezen.
Of dit exegetisch gezien juist is, durf ik niet te beamen. Wellicht dat meer onderlegde forumleden dit kunnen beamen of ontkrachten?
Ik kan je reactie niet bij de qoute plaatsen. We hadden het over het davidische verbond, je haalt er nu het mozaische (idd oude) verbond bij. En ja, dat heeft de overeenkomst met de priesterdienst onder het nieuwe verbond. Maar wat je ermee wil zeggen begrijp ik niet echt.Fjodor schreef:Het hele principe van het verbond is toch de priesterlijke middelaarsdienst? Zowel onder het OT als onder het NT? Dan is het verbond er toch niet primair ter wille van de Godsopenbaring maar ter wille van de verzoening?Gian schreef: In Luk.22vs29 gaat het net als in ps 89 over de komende Koning en Zijn koninkrijk. Dat koninkrijk is van de grondlegging der wereld bekend, zie oa Matth.25vs34, dus niet van eeuwigheid. Wat wel van eeuwigheid is, is de Gemeente. Die is voor de grondlegging der wereld verkoren in Hem(Ef.1vs4). Christus is van eeuwigheid verkoren als Hoofd van de Gemeente. Dus ook hier gaat het feitelijk over Christus.
Het verbond is er mi niet primair ter wille van de verlossing van mensen, maar ter wille van de Godsopenbaring. In het bijzonder de openbaring van Christus Jezus. Als je nu eens niet als eerste vraagt hoe de mens verlost zal worden, maar vraagt hoe God zichzelf zal openbaren, is mi de noodzaak van een verbond van eeuwigheid (en de hele discussie over raadsbesluiten, uitverkiezing ect) niet meer noodzakelijk. Want waarom zou het niet helder in de Schrift gestaan hebben als er iid een verbondssluiting van eeuwigheid was, of een verbondssluiting van voor de grondlegging der wereld?
Ieder die gelooft. Wij zijn niet verkoren naar aanzien des persoon, maar naar geloof. En omdat we geloven zijn we in Christus uitverkoren omdat Christus uitverkoren is. Dat is althans mijn gedachte als het gaat om verkiezing. (en off-topicEn de problematiek over raadsbesluiten blijft toch ook in jouw visie bestaan? Want wie is er verkoren om tot de Gemeente te behoren?
)Nou als jij het hebt over de verbondssluiting van eeuwigheid, dan moeten we het volgens niet hebben over het Davidische verbond, maar over het priesterlijke, Mozaïsche, verbond. Vandaar denk ik dat mijn opmerking meer op het onderwerp slaat dan het punt van dat Davidische verbond.Gian schreef:Ik kan je reactie niet bij de qoute plaatsen. We hadden het over het davidische verbond, je haalt er nu het mozaische (idd oude) verbond bij. En ja, dat heeft de overeenkomst met de priesterdienst onder het nieuwe verbond. Maar wat je ermee wil zeggen begrijp ik niet echt.Fjodor schreef:Het hele principe van het verbond is toch de priesterlijke middelaarsdienst? Zowel onder het OT als onder het NT? Dan is het verbond er toch niet primair ter wille van de Godsopenbaring maar ter wille van de verzoening?Gian schreef: In Luk.22vs29 gaat het net als in ps 89 over de komende Koning en Zijn koninkrijk. Dat koninkrijk is van de grondlegging der wereld bekend, zie oa Matth.25vs34, dus niet van eeuwigheid. Wat wel van eeuwigheid is, is de Gemeente. Die is voor de grondlegging der wereld verkoren in Hem(Ef.1vs4). Christus is van eeuwigheid verkoren als Hoofd van de Gemeente. Dus ook hier gaat het feitelijk over Christus.
Het verbond is er mi niet primair ter wille van de verlossing van mensen, maar ter wille van de Godsopenbaring. In het bijzonder de openbaring van Christus Jezus. Als je nu eens niet als eerste vraagt hoe de mens verlost zal worden, maar vraagt hoe God zichzelf zal openbaren, is mi de noodzaak van een verbond van eeuwigheid (en de hele discussie over raadsbesluiten, uitverkiezing ect) niet meer noodzakelijk. Want waarom zou het niet helder in de Schrift gestaan hebben als er iid een verbondssluiting van eeuwigheid was, of een verbondssluiting van voor de grondlegging der wereld?
Ik reageerde op Davidische teksten. Dat was idd off-topic, maar anderen bleven daar mee komen. Als je denkt dat de Mozaïsche teksten er meer mee te maken hebben begrijp ik dat ook niet, want ook het oude was een voorafschaduwing. Het oude is opgegaan in het nieuwe, dus waarom dan niet de messiaanse verbondsteksten? Dat is uiteindelijk het verbond waarin alles vervuld wordt. En nu we het er toch over hebben, het nieuwe verbond moet nog gesloten worden, dus dat kan nooit vóór de tijd gesloten zijn.Fjodor schreef:Nou als jij het hebt over de verbondssluiting van eeuwigheid, dan moeten we het volgens niet hebben over het Davidische verbond, maar over het priesterlijke, Mozaïsche, verbond. Vandaar denk ik dat mijn opmerking meer op het onderwerp slaat dan het punt van dat Davidische verbond.Gian schreef:Ik kan je reactie niet bij de qoute plaatsen. We hadden het over het davidische verbond, je haalt er nu het mozaische (idd oude) verbond bij. En ja, dat heeft de overeenkomst met de priesterdienst onder het nieuwe verbond. Maar wat je ermee wil zeggen begrijp ik niet echt.Fjodor schreef:Het hele principe van het verbond is toch de priesterlijke middelaarsdienst? Zowel onder het OT als onder het NT? Dan is het verbond er toch niet primair ter wille van de Godsopenbaring maar ter wille van de verzoening?Gian schreef: In Luk.22vs29 gaat het net als in ps 89 over de komende Koning en Zijn koninkrijk. Dat koninkrijk is van de grondlegging der wereld bekend, zie oa Matth.25vs34, dus niet van eeuwigheid. Wat wel van eeuwigheid is, is de Gemeente. Die is voor de grondlegging der wereld verkoren in Hem(Ef.1vs4). Christus is van eeuwigheid verkoren als Hoofd van de Gemeente. Dus ook hier gaat het feitelijk over Christus.
Het verbond is er mi niet primair ter wille van de verlossing van mensen, maar ter wille van de Godsopenbaring. In het bijzonder de openbaring van Christus Jezus. Als je nu eens niet als eerste vraagt hoe de mens verlost zal worden, maar vraagt hoe God zichzelf zal openbaren, is mi de noodzaak van een verbond van eeuwigheid (en de hele discussie over raadsbesluiten, uitverkiezing ect) niet meer noodzakelijk. Want waarom zou het niet helder in de Schrift gestaan hebben als er iid een verbondssluiting van eeuwigheid was, of een verbondssluiting van voor de grondlegging der wereld?
En dan zeg jij dat het oud is en nu misschien verdwenen, maar het nieuwe verbond heeft net zo'n priesterlijke inslag.
Nou goed,Gian schreef:
Was die er dan altijd, of is die een keer gemaakt? En wat is dan de onderbouwing, want dat was idd mijn vraag.Fjodor schreef:Nou goed,Gian schreef:
Ik heb al even eerder gevraag wat volgens jou dan het principe van een verbondssluiting is.
Volgens mij is het principe van een verbondssluiting het maken van een afspraak tussen twee partijen.
En die is van eeuwigheid gemaakt.