Wat je ook wel eens hoort: hoe groter de nood, hoe korter het gebed...

Terug naar de bedoeling is, dat het een gemeenschappelijk gebed is. Maar ik mag nooit wat zeggen...

Dat geeft niet, want ik bid mee. Maar dat wordt lastig als ik het helemaal niet zo ziet, als de dominee.

Ook dat geeft niet, want er is altijd verschil. Maar wat je altijd samen raakt is dat je gezamelijk bidt voor zaken waar je gezamelijk vanaf weet. Dan kun je mee bidden, anders is wordt het snel vorm.

Ieder heeft een bepaald beeld van God. Dat wordt duidelijk in een gebed. Ik wil daar niets van zeggen, omdat ik vind dat dát iets is, tussen hem/haar of God.

De duur, vind ik ondergeschikt, als het zo ingevuld wordt zoals hierboven geschreven.

We bidden nog altijd te weinig.

Wij hebben geen last van deze dingen. Ook een lang gebed kan een prima gebed zijn. De lengte is niet van belang. Mocht het slaapverwekkend zijn, neem een lekker kussentje mee zou ik zeggen.

Gian schreef:Wij hebben geen last van deze dingen. Ook een lang gebed kan een prima gebed zijn. De lengte is niet van belang. Mocht het slaapverwekkend zijn, neem een lekker kussentje mee zou ik zeggen.

Misschien krijg je die kussens daar wel...

Bazuin schreef:Er zijn diverse redenen te bedenken waarom het grote gebed lang(er) kan duren. Denk aan een grote gemeente waar soms meerdere voorbedes en dankzeggingen gevraagd worden die behandelt moeten worden in het gebed. Daarnaast zijn er zaken die kunnen spelen in het kerkelijke en maatschappelijke leven die in het gebed aan de Heere worden voorgelegd.

Bij ons (een ICF-in-wording) worden de gebedspunten ook wel eens verdeeld. De gemeente wordt dan gevraagd om in groepjes van 8 voor een (of enkele) gebedspunt(en) te bidden. Dan kun je voor heel veel zaken bidden in 10 minuten! Andere keren is er een 'groot gebed'. Weer andere keren wordt aan bepaalde mensen gevraagd om hardop voor iets te bidden.

Dat is wel iets wat ik soms mis in de Ger. Gez.: afwisseling. Of er moet op een synode besloten worden dat alle gemeenten altijd een groot gebed doen, of er wordt op een synode iets anders besloten wat we altijd en overal doen. Zodra hiervan een tittel of jota afgeweken wordt, is de boot aan.