jvdg schreef:Bert Mulder schreef:Mara schreef:Dat begrijp ik dus echt niet !
Heb je enig idee hoeveel longpatienten er in Nederland zijn die hier last van hebben ? Zodanig dat ze er ziek van worden ???
Met alles wat je buiten doet, dien je vooraf te overdenken:
zitten hier irriterende stoffen in ? (carbolineum bijv)
Kan ik een ander hiermee schade aanbrengen ?
daar hoort dus ook die verschrikkelijke openhaard bij, waar men van alles wat maar wil branden, ingooit
heb je een vriendelijk gesprek met de buren geprobeerd?
Bert, ik vrees dat je Mara niet helemaal begrepen hebt.
Onrust verwekkende buren kun je niet zomaar verwijderen, alle gesprekken ten spijt.
Als die buren niet willen of kunnen begrijpen waar je problemen liggen, helpt geen enkel gesprek, en al zeker niet wanneer je eerdere gesprekken bent aangegaan zonder enig resultaat.
Vanuit jouw vredige Canada kun je oordelen, maar als je leeft temidden van totaal andersdenkenden wordt het wel heel moeilijk.
Daarom begrijp ik Mara heel goed.
Ja, ik ook.
Wij hebben tot twee keer toe in 6 jaar moeten verhuizen voor de buren.
Het was niet meer om uit te houden.
De laatste keer woonden we in een mooie nieuwbouwwijk, maar 2 jaar later werden er achter ons starterswoningen gebouwd ipv vrije woningen.
De gemeente had niet genoeg aanmeldingen, er bleven kavels braak liggen en die moesten bebouwd worden.
Dus het bestemmingsplan werd gewijzigd.
We hadden met drie aangrenzende achterburen te maken.
Jawel, toen begon de ellende weer opnieuw.
Binnen de kortste keren stonden er in onze rij drie huizen te koop, waaronder die van ons.
Het was echt verschrikkelijk, de ene achterbuur had de radio nog harder aan staan buiten in de tuin dan de ander.
Uiteindelijk zijn we naar het uiterste puntje van het dorp verhuisd, aan de rand, om toch alsjeblieft een stukje rust te krijgen.
Huis nr drie van het rijtje staat nog steeds te koop, na drie jaar!
Het klopt Mara, de prijzen van de huizen dalen met zulke buren!
Eerst ben je blij, we hadden er zo naar uit gekeken, lang gespaard voor een twee onder 1 kap woning.
Eindelijk een stukje rust, maar het deed zo ongelooflijk zeer van binnen om het op die wijze weer te moeten loslaten.
Maar liever een oud rijtjeshuis in een bejaardenbuurt, dan een mooi nieuwbouw huis in een asociale wijk!!
De mensen hebben geen idee dat je hier ziek van kunt worden en als je dat zegt schudden ze verbaasd hun hoofd en doen er vervolgens niks mee. Zo ook met de open haard. Als wij iets doen waar een ander ziek van wordt, of gewoon hinder van heeft, stoppen we hier acuut mee !! Ook al zouden we ervan balen. We wonen in een gemeenschap van mensen. 
