Het is misschien "makkelijker" als je geen comfortabel leven hebt ? Als je moet zwoegen voor je bestaan, ernstig ziek bent, eenzaam, verslaafd.helma schreef:Ja jolanda, dat herken ik ook. Maar dan toch je pinnen niet vast inslaan.
Niet teveel opgaan in het hier en nu.
Is dat wel altijd zichtbaar in mijn leven?
Zien anderen aan mijn leven dat ik hier een Pelgrimsleven heb?
Dan weet je je afhankelijk van Hem ! Als je voldoende geld hebt, een warm huis, gezondheid, waar hebben wij de Heere dan voor nodig ? We hebben het hier goed immers. Later, dan ga ik. Zo denken velen. Maar later komt niet. Hoe ouwer, hoe kouwer !
Zoals een dominee eens zei: ik kijk uit naar de Wederkomst van Christus. Maar nu nog niet, mn dochter gaat trouwen, mijn zoon en schoondochter hopen volgende maand een kindje te krijgen, een andere zoon doet binnenkort schoolexamen....
Het is zo menselijk ! Ik vind het nogal overschatting van jezelf als je zegt dat je wacht op de Heere. Tenminste, zo ervaar ik dat.
Wachten wij allemaal ECHT ?