DDD schreef:Als je (meer dan twee keer modaal) verdient, gaat dat altijd ten koste van andermans portemonnee. Dat spreekt toch vanzelf? De een krijgt geld, maar dat moet een ander betalen.

Ik zie daar niets onduidelijks in.

Het ging erom hoe je als christen met zulke dingen hoort om te gaan. Daar geef ik op jouw verzoek voorbeelden van. Daar is toch verder niets ingewikkeld aan? Kennelijk vind jij niet dat je rekening hoeft te houden met andermans financiële positie. Daar verschillen wij dan over van mening, maar dat maakt het verder niet ingewikkeld.

Ten koste van klinkt negatief. Maar dat vind ik dus onzin. Als ik een vakman laat komen die mijn badkamer renoveert, betaalt ik voor zijn werk en daarmee dus uiteindelijk voor zijn levensonderhoud met geld dat ik eerst heb verdient. Gewoon economie dus.

Je een na laatste zin is onzin. Ik begrijp je voorbeeld van die tandarts niet. 'Iemand krijgt geen baan, omdat hij nog naar de tandarts moet' oid. Je bent onduidelijk.

Het ging om iemand zonder gebit, die daardoor niet kon gaan werken. Of hij nu niet werd aangenomen of het niet durfde, dat weet ik niet. Maar hij had gewoon geen tanden en dan kun je niet normaal praten.

Misschien is ten koste van wat scherp geformuleerd. Als iemand een modaal inkomen heeft, kun je dat ook niet zeggen. Maar als je gebruik maakt van de marktwetten van het kapitalisme, dan kun je mijns inziens toch niet ontkennen dat de welvaart van de één altijd ten koste gaat van de ander. Dat is zo op wereldschaal, maar óók in Nederland bij individuele transacties.

DDD schreef:Het ging om iemand zonder gebit, die daardoor niet kon gaan werken. Of hij nu niet werd aangenomen of het niet durfde, dat weet ik niet. Maar hij had gewoon geen tanden en dan kun je niet normaal praten.

Mooie taak voor de diaconie, de gemeente (die zijn uitkering moet betalen) of zijn potentiele werknemer.
Als deze persoon in de bouw wil en kan werken, geloof me, dan heb ik m vandaag nog aan het werk.

Ik vind dat dus wel de verantwoordelijkheid van de professional. Misschien is dat mijn liberale kant. Niet alles hoort bij de overheid. Ik ben het op dit punt iets meer met Mark Rutte eens: mensen moeten zelf in hun eigen context doen wat hun hand vindt om te doen.

merel schreef:

Ambtenaar schreef:

Bezorgd schreef:
Of dat er veel zijn weet ik niet. Maar dat ze er zijn , eens.

Ik vind het soms absurd hoeveel er voor een vakantie uitgegeven wordt in onze gezindte. Duizenden euro's worden er door heen gejaagd voor twee weken vakantie.
Je kunt je inderdaad afvragen of dat verantwoord is.

Het is belangrijk om na een druk jaar te ontspannen. Dat noem ik niet geld er doorheen jagen, maar wel bestede middelen.

Als je zoals @bezorgd hard moet sparen om een keer op vakantie te kunnen, kan ik mij de verbazing voorstellen over het gemak waarmee anderen geld uitgeven. Alleen mensen die makkelijk geld overhouden noemen het ontspannen aspect en de noodzaak daarvan

Ook als je niet gemakkelijk geld overhoud zie je het nut van ontspanning én het er even uit zijn in

DDD schreef:Ik vind dat dus wel de verantwoordelijkheid van de professional. Misschien is dat mijn liberale kant. Niet alles hoort bij de overheid. Ik ben het op dit punt iets meer met Mark Rutte eens: mensen moeten zelf in hun eigen context doen wat hun hand vindt om te doen.

Dat kan. Je kunt het alleen niet afdwingen. Ik doe wel eens opdrachten voor lager uurtarief. Maar anderen dan weer niet. Eigen keuze.

Dat vind ik ook.

Maar het ging nu om wat je van een christen kunt verwachten en op welke manier je tot de besproken dilemma's kunt verhouden. En dat vond ik een vraag met een redelijk open-deur-gehalte.

DDD schreef:Dat vind ik ook.

Maar het ging nu om wat je van een christen kunt verwachten en op welke manier je tot de besproken dilemma's kunt verhouden. En dat vond ik een vraag met een redelijk open-deur-gehalte.

Ik las het niet als ‘wat kun je van een christen, specifiek, verwachten’ eigenlijk. Dan vind ik het nog geen duidelijke open deur. Je kunt maar moeilijk in andermans portemonnee kijken.

Daar is helemaal niets ingewikkeld aan. Je kunt een verklaring vragen van de belastingdienst. Dan heb je een aardig beeld, fraude daargelaten.

Ambtenaar schreef:

merel schreef:
Als je zoals @bezorgd hard moet sparen om een keer op vakantie te kunnen, kan ik mij de verbazing voorstellen over het gemak waarmee anderen geld uitgeven. Alleen mensen die makkelijk geld overhouden noemen het ontspannen aspect en de noodzaak daarvan

Ik vermoed dat de geestelijke belasting van het werk van bezorgd net wat minder is.

Zeg. Er valt bij mij een kwartje. Altijd gedacht dat de arrogantie van de macht en de afstand tot het klootjesvolk strikt voorbehouden was aan de elite. En dat hun ambtenaren dan wel trouw dienen maar dat juist zij wel in contact blijven met de maatschappij en hopelijk soms hun ministers weer even met beide voeten op de grond zetten.

Maar als er onder ambtenaren ook zo'n afstand heerst tot de zogenaamde gewone man zoals jij hier etaleert... Wauw zeg hé, daar schrik ik wel van. Denken jouw collega's er ook zo over? Dat jullie werk geestelijk belastender is dan dat van de gemiddelde NL'er?

Job schreef: Maar als er onder ambtenaren ook zo'n afstand heerst tot de zogenaamde gewone man zoals jij hier etaleert... Wauw zeg hé, daar schrik ik wel van. Denken jouw collega's er ook zo over? Dat jullie werk geestelijk belastender is dan dat van de gemiddelde NL'er?

Ik had het over een specifiek individu. Lezen is ook een vak.

Bij die zware geestelijke belasting snap ik wel de behoefte aan vakantie, maar niet waarom dat een dure vakantie zou moeten zijn. Mijn wildkampeervakanties waren de meest relaxte die ik ooit heb meegemaakt.

DDD schreef:Daar is helemaal niets ingewikkeld aan. Je kunt een verklaring vragen van de belastingdienst. Dan heb je een aardig beeld, fraude daargelaten.

? En dan kun je in iemands anders portemonnee kijken en iets vinden van diens wijze van omgaan met anderen met minder financiële middelen?

Zita schreef:Bij die zware geestelijke belasting snap ik wel de behoefte aan vakantie, maar niet waarom dat een dure vakantie zou moeten zijn. Mijn wildkampeervakanties waren de meest relaxte die ik ooit heb meegemaakt.

Wat is een dure vakantie? Is dat een absoluut bedrag of een percentage van je inkomen? Toen al onze kinderen nog thuis woonden besteden wij mijn vakantiegeld aan de vakantie. Dat is dus zo’n 8% van het jaarinkomen.

huisman schreef:

Zita schreef:Bij die zware geestelijke belasting snap ik wel de behoefte aan vakantie, maar niet waarom dat een dure vakantie zou moeten zijn. Mijn wildkampeervakanties waren de meest relaxte die ik ooit heb meegemaakt.

Wat is een dure vakantie? Is dat een absoluut bedrag of een percentage van je inkomen? Toen al onze kinderen nog thuis woonden besteden wij mijn vakantiegeld aan de vakantie. Dat is dus zo’n 8% van het jaarinkomen.

Ik hoop een percentage. Anders is het wel erg makkelijk anderen de maat nemen.