DIA, een kleine aantekening, houd je wel rekening dat de SV maar een vertaling is?
Je hebt het over het Woord en de Geest, helemaal mee eens hoor, maar hier word wel de grondtekst mee bedoeld en niet een vertaling.
Ook de SV is maar een weergave van de Bijbel.
Overigens verwacht ik dat jij het wel met ds Pieters eens bent zoals hij het verwoord:
http://www.refoweb.nl/nieuws/844/ds-pie ... er-de-hsv/
En daar kan ik mij ook redelijk in vinden.
Wat dacht je van alle geschriften voor 1637 die citeerden uit de Deux bijbel of andere vertalingen? Deze werden toch ook aangepast, dat was toch geen probleem?
Stel, stel dat de HSV algemeen goed zou worden, dan zie ik nog geen probleem met alle oudvader geschriften, als deze een bijbeltekst noemen leggen ze hem namelijk ook vaak uit, dat geld ook voor de belijdenis geschriften.
Daarom vind ik dat de SV zeker in de kerken gebruikt moet blijven worden omdat er een uitlegger bij is die als het goed is de grondteksten kent en precies kan vertellen en uitleggen wat het betekent.
De HSV vind ik bijvoorbeeld erg geschikt om voor bijbelstudie te gebruiken, of in het thuisgebruik, ik blijf dan wel voorstander om dit te doen met een verklaring, kanttekening of dagboek erbij.
Zeker met de brieven van Paulus bijvoorbeeld welke zowel in de SV als de HSV lastig te doorgronden is, dan kun je na het eten bijvoorbeeld heel goed de HSV gebruiken in combinatie met een dagboek of verklaring van Henry/Dachsel of een ander, of je gebruikt een parallel editie van SV/HSV en kanttekeningen erbij.
Over het voorbeeld van een vader die sterft, als mensen de grondtekst zouden willen wijzigen heb ik daar grote moeite mee, als het een vertaling is, is het slechts een weergave van de bijbel en niet het oorspronkelijke woord van God, maar slechts een weergave daarvan.
En met de Dordtse synode ben ik van mening dat dit in hedendaags Nederlands moet zijn, dus geen "ontroerd" in plaats van "bevreesd" Of: Als zij daartoe komen, zo worden zij schaamrood”? Niemand gebruikt in een dergelijke zin het woord ‘zo’ nog. Nu gebruiken we het woord ‘dan’: “Als zij daartoe komen, dan worden zij schaamrood
Of: Indien hij zich niet bekeert, zo zal Hij Zijn zwaard wetten.” In de grondtaal staat niets voor het woord ‘zo’, maar de statenvertalers hebben het er tussen gevoegd, omdat het in het zeventiende-eeuwse Nederlands zo hoorde. Wij kunnen veel beter nú deze zin als volgt weergeven: “Indien hij zich niet bekeert, zal Hij Zijn zwaard wetten.”
Of: De woorden ‘als’ en ‘zo’ in de volgende zin: “Als men het huis van David boodschapte: de Syriërs rusten op Efraïm, zo bewoog zich zijn hart en het hart van zijn volk”? Beide woorden betekenen ‘toen’ – terwijl in de grondtaal twee keer het woord ‘en’ staat.
Of: het woord ‘van’ in de volgende zinnen: “Van hem werd gezien een engel des Heeren.” “Jozef en Zijn moeder verwonderden zich over hetgeen van Hem gezegd werd”? De eerste keer betekent het ‘door’; de tweede keer ‘over’: “Door hem werd gezien een engel des Heeren.” “Jozef en Zijn moeder verwonderden zich over hetgeen over Hem gezegd werd.”
Of: Men wacht naar vrede, maar er is niets goeds, naar tijd van genezing, maar zie, er is verschrikking”, naar “Men wacht op vrede, maar er is niets goeds, op tijd van genezing, maar zie, er is verschrikking.”
Enzovoorts.