Kislev schreef:Dit staat allemaal wel haaks op wat ik gisteravond bij ds. J. Overduin gelezen heb in zijn boek 'Worden als een man, over geestelijke volwassenheid'.

Ds. Jacobus Overduin van van de Gereformeerde Kerken bedoel je?

Ja, die Overduin ja. Dat hele 'geestelijke navelstaren' wat hieronder beschreven wordt typeert Overduin als geestelijke onvolwassenheid.

Marieke schreef:Je mag voor het woord "zaigmakende overtuigingen" ook spreken over "bijzondere overtuigingen". Ik mag hopen dat je het verschil tussen bijzondere overtuigingen en algemene overtuigingen weet. Zaligmakende/bijzondere overtuigingen leiden altijd tot Christus die inderdaad zegt: "Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven".

eenvoudige schreef:Wanneer een ziel in overtuigingen loopt, weet hij niet, dat het in de kennis van Christus zal eindigen. Wat de beleving betreft, dan gaat het op de dood en verlorenheid aan. Daarom kan er niet gesproken worden van zaligmakende overtuiging, en ook niet van leven, want het leven is alleen in de geloofsvereniging met Christus.
Om dan de ziel al levend te noemen, wat Gods Woord en de reformatoren niet doen, is niet zielen leiden, maar misleiden.
Vele overtuigde zielen zijn nooit zalig geworden.

Ik ben blij dat je dit zegt want daar heb je helemaal gelijk in. Een ziel die in overtuigingen loopt weet nooit of het in de kennis van Christus zal eindigen!!!
Daarom zal een mens ook niet gaan rusten als hij zaligmakende overtuigingen heeft, want hij weet niet of het zaligmakende overtuigingen zijn. Hij/zij is juist bang dat het algemene overtuigingen zijn.
Pas achteraf (en daar doelt Myseras op) zal een mens die in overtuigingen heeft gelopen en tot de kennis van Christus is gekomen, zeggen:" het zijn zaligmakende of bijzondere overtuigingen geweest". Maar dat wist hij/zij toen nog niet. Maar van Gods kant lag het vast!
En wat je zegt over het feit dat veel overtuigde zielen nooit zalig zijn geworden, dat is zeker waar. Maar dat zijn dan algemene overtuigingen geweest, die niet tot Christus hebben geleid!
En Myseras misleidt hier dus niet, maar geeft alleen maar aan dat het leven van Gods kant uit gezien al vast lag! Als de Heere die overtuigingen gewerkt heeft, dan zijn het zaligmakende overtuigingen geweest en dan heeft Hij ook tot Christus geleid.

Marieke schreef:En Myseras misleidt hier dus niet, maar geeft alleen maar aan dat het leven van Gods kant uit gezien al vast lag! Als de Heere die overtuigingen gewerkt heeft, dan zijn het zaligmakende overtuigingen geweest en dan heeft Hij ook tot Christus geleid.

Heb je Myseras wel gelezen?

Afgewezen schreef:

Marieke schreef:En Myseras misleidt hier dus niet, maar geeft alleen maar aan dat het leven van Gods kant uit gezien al vast lag! Als de Heere die overtuigingen gewerkt heeft, dan zijn het zaligmakende overtuigingen geweest en dan heeft Hij ook tot Christus geleid.

Heb je Myseras wel gelezen?

Jazeker! Denk jij dat Myseras het hier over algemene overtuigingen heeft dan als hij het over overtuigingen heeft waarin het leven ligt?

Marieke schreef:Jazeker! Denk jij dat Myseras het hier over algemene overtuigingen heeft dan als hij het over overtuigingen heeft waarin het leven ligt?

Zoals gezegd, Myseras bedoelt het wellicht op de goede manier, maar hij legt zo de nadruk op het gegeven dat mensen die zich er niet bij durven rekenen, er tóch bij kunnen horen, dat hier misbruik van gemaakt kan worden.
Verder stop ik hier de discussie over Myseras.

Afgewezen schreef:

Marieke schreef:Jazeker! Denk jij dat Myseras het hier over algemene overtuigingen heeft dan als hij het over overtuigingen heeft waarin het leven ligt?

Zoals gezegd, Myseras bedoelt het wellicht op de goede manier, maar hij legt zo de nadruk op het gegeven dat mensen die zich er niet bij durven rekenen, er tóch bij kunnen horen, dat hier misbruik van gemaakt kan worden.
Verder stop ik hier de discussie over Myseras.

Ik ben het eens met wat Afgewezen schrijft.

Marieke schreef:Ik ben blij dat je dit zegt want daar heb je helemaal gelijk in. Een ziel die in overtuigingen loopt weet nooit of het in de kennis van Christus zal eindigen!!!
Daarom zal een mens ook niet gaan rusten als hij zaligmakende overtuigingen heeft, want hij weet niet of het zaligmakende overtuigingen zijn. Hij/zij is juist bang dat het algemene overtuigingen zijn.
Pas achteraf (en daar doelt Myseras op) zal een mens die in overtuigingen heeft gelopen en tot de kennis van Christus is gekomen, zeggen:" het zijn zaligmakende of bijzondere overtuigingen geweest". Maar dat wist hij/zij toen nog niet. Maar van Gods kant lag het vast!
En wat je zegt over het feit dat veel overtuigde zielen nooit zalig zijn geworden, dat is zeker waar. Maar dat zijn dan algemene overtuigingen geweest, die niet tot Christus hebben geleid!
En Myseras misleidt hier dus niet, maar geeft alleen maar aan dat het leven van Gods kant uit gezien al vast lag! Als de Heere die overtuigingen gewerkt heeft, dan zijn het zaligmakende overtuigingen geweest en dan heeft Hij ook tot Christus geleid.

Een ziel leiden met het zgn. van Gods kant gezien, is misleiden. Een afsnijdende prediking is nodig om aan het einde der wet te komen. Paulus zegt in Galaten 2:19 "Want ik ben door de wet der wet gestorven, opdat ik Gode leven zou."

Marieke schreef:

Marieke schreef:Je mag voor het woord "zaigmakende overtuigingen" ook spreken over "bijzondere overtuigingen". Ik mag hopen dat je het verschil tussen bijzondere overtuigingen en algemene overtuigingen weet. Zaligmakende/bijzondere overtuigingen leiden altijd tot Christus die inderdaad zegt: "Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven".

eenvoudige schreef:Wanneer een ziel in overtuigingen loopt, weet hij niet, dat het in de kennis van Christus zal eindigen. Wat de beleving betreft, dan gaat het op de dood en verlorenheid aan. Daarom kan er niet gesproken worden van zaligmakende overtuiging, en ook niet van leven, want het leven is alleen in de geloofsvereniging met Christus.
Om dan de ziel al levend te noemen, wat Gods Woord en de reformatoren niet doen, is niet zielen leiden, maar misleiden.
Vele overtuigde zielen zijn nooit zalig geworden.

Ik ben blij dat je dit zegt want daar heb je helemaal gelijk in. Een ziel die in overtuigingen loopt weet nooit of het in de kennis van Christus zal eindigen!!!
Daarom zal een mens ook niet gaan rusten als hij zaligmakende overtuigingen heeft, want hij weet niet of het zaligmakende overtuigingen zijn. Hij/zij is juist bang dat het algemene overtuigingen zijn.
Pas achteraf (en daar doelt Myseras op) zal een mens die in overtuigingen heeft gelopen en tot de kennis van Christus is gekomen, zeggen:" het zijn zaligmakende of bijzondere overtuigingen geweest". Maar dat wist hij/zij toen nog niet. Maar van Gods kant lag het vast!
En wat je zegt over het feit dat veel overtuigde zielen nooit zalig zijn geworden, dat is zeker waar. Maar dat zijn dan algemene overtuigingen geweest, die niet tot Christus hebben geleid!
En Myseras misleidt hier dus niet, maar geeft alleen maar aan dat het leven van Gods kant uit gezien al vast lag! Als de Heere die overtuigingen gewerkt heeft, dan zijn het zaligmakende overtuigingen geweest en dan heeft Hij ook tot Christus geleid.

Overtuigingen die geen onderdeel zijn van waar geloof zijn nooit zaligmakend.
En het zijn nooit de overtuigingen die de werkzame kracht zijn achter het ontvangen van het zaligmakende geloof.
Het hebben van overtuigingen kan bij de mens die het ware geloof nog niet ontvangen heeft volgens mij enkel een algemene voorwaarde zijn om het geloof te kunnen ontvangen. Want enkel de mens die zijn zonden kent weet waarom hij Christus moet geloven. Maar dit zijn overtuigingen van de niet-wedergeboren mens.
De mens gaat over van de dood naar het leven door het geloof. En dit geloof wordt niet gewerkt door overtuigingen maar genadig toebedeeld door onze God.

Ef 2: 8 Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave;

DL 3/4-14. Zo is dan het geloof een gave Gods; niet omdat het aan den vrijen wil des mensen van God wordt aangeboden, maar omdat het den mens metterdaad wordt medegedeeld, ingegeven en ingestort;

Marieke schreef:

Marieke schreef:Je mag voor het woord "zaigmakende overtuigingen" ook spreken over "bijzondere overtuigingen". Ik mag hopen dat je het verschil tussen bijzondere overtuigingen en algemene overtuigingen weet. Zaligmakende/bijzondere overtuigingen leiden altijd tot Christus die inderdaad zegt: "Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven".

eenvoudige schreef:Wanneer een ziel in overtuigingen loopt, weet hij niet, dat het in de kennis van Christus zal eindigen. Wat de beleving betreft, dan gaat het op de dood en verlorenheid aan. Daarom kan er niet gesproken worden van zaligmakende overtuiging, en ook niet van leven, want het leven is alleen in de geloofsvereniging met Christus.
Om dan de ziel al levend te noemen, wat Gods Woord en de reformatoren niet doen, is niet zielen leiden, maar misleiden.
Vele overtuigde zielen zijn nooit zalig geworden.

Ik ben blij dat je dit zegt want daar heb je helemaal gelijk in. Een ziel die in overtuigingen loopt weet nooit of het in de kennis van Christus zal eindigen!!!
Daarom zal een mens ook niet gaan rusten als hij zaligmakende overtuigingen heeft, want hij weet niet of het zaligmakende overtuigingen zijn. Hij/zij is juist bang dat het algemene overtuigingen zijn.
Pas achteraf (en daar doelt Myseras op) zal een mens die in overtuigingen heeft gelopen en tot de kennis van Christus is gekomen, zeggen:" het zijn zaligmakende of bijzondere overtuigingen geweest". Maar dat wist hij/zij toen nog niet. Maar van Gods kant lag het vast!
En wat je zegt over het feit dat veel overtuigde zielen nooit zalig zijn geworden, dat is zeker waar. Maar dat zijn dan algemene overtuigingen geweest, die niet tot Christus hebben geleid!
En Myseras misleidt hier dus niet, maar geeft alleen maar aan dat het leven van Gods kant uit gezien al vast lag! Als de Heere die overtuigingen gewerkt heeft, dan zijn het zaligmakende overtuigingen geweest en dan heeft Hij ook tot Christus geleid.

Toch heb ik het gevoel dat zondag 7 Bijbelser kenmerken geeft van wat je voor een waar geloof mag houden.

Wezen neuzen bij de diverse kringloopwinkels.

Twee boekjes Meditaties bij de Psalmen
Geen idee over de inhoud, ga ik eens bekijken.

Het Hooglied, de koning te rijk, van Drs.H.H.Ohmann

En, die vind ik eigenlijk heel leuk, een beetje jeugdsentiment:
De Katjangs, van J.B.Schuil.

en

William Burton - Gods allerheiligste rustdag (1656)

vanmiddag naar den Hertog geweest in Houten.
Dat blijft leuk (en verleidelijk...)
ik moest wat kadootjes en dat lukt prima daar
(voor mezelf 1 boekje gekocht; maar dat ligt nog in de kast te wachten tot januari DV
Ds P de Vries; Vaste Rots)

(en voor onze vlg Bijbelstudie het boekje van ds van der Zwan over Hebr. 11)

ds. D. G. Molenaar - De doop met de Heilige Geest

helma schreef:vanmiddag naar den Hertog geweest in Houten.
Dat blijft leuk (en verleidelijk...)
ik moest wat kadootjes en dat lukt prima daar
(voor mezelf 1 boekje gekocht; maar dat ligt nog in de kast te wachten tot januari DV
Ds P de Vries; Vaste Rots)

(en voor onze vlg Bijbelstudie het boekje van ds van der Zwan over Hebr. 11)

dat is een mooi en rijk boekje voor Bijbelstudie, zet je zeker tot nadenken.
Wij hebben t afgelopen jaar behandeld.