Ik heb schitterende preken gehoord over de DL, voluit actueel en tegelijk de beste manier om dit deel van de belijdenis voor de gemeente weer te laten 'leven'. Ik vind dat actuele vragen in de prediking niet mogen ontbreken. Dat is echter iets heel anders dan dit deel van de belijdenis dicht laten 'omdat het niet actueel zou zijn'. Ik vrees dat je de DL dan simpelweg onvoldoende kent...
Overigens bepleit ik niet dat het een 'must' is in de prediking. Het kan ook op andere manieren. De algehele teneur stoort me echter, zoals ik ook in mijn eerste post schreef.
Verder sluit ik me aan bij wat dr. te Velde zegt in het artikel dat DDD een paar posts eerder hier geplaatst heeft:
Dolf te Velde in Refdag schreef:Ik denk dat op dit punt de leerregels nog wel eens actueler kunnen zijn dan in de tijd waarin ze geschreven werden, omdat in onze huidige cultuur de wil met zijn autonomie een vanzelfsprekendheid is geworden. Wat zich in de vroegmoderne beweging van Arminius en anderen aankondigt, is vandaag de dag gemeengoed geworden. Maar wat dóét die wil van ons nu eigenlijk, aan goed of kwaad? En hoe kunnen wij mensen worden die naar God toegewend leven?
Dat moet helemaal in de diepte gaan. Voor die diepte blijft het van wezenlijk belang om aan de grote structuur van de Dordtse Leerregels vast te houden: het heil, het goede, komt niet van ons. Wij kunnen wel het kwade willen, maar van heil en verlossing is alleen Gods eeuwige raadsbesluit de bron.