Erasmiaan schreef:

Auto schreef:

Erasmiaan schreef: Als we het er over eens zijn dat degenen die wezenlijk in het verbond zijn de uitverkorenen Gods zijn, dan ben je het toch wel met me eens dat die niet verloren kunnen gaan? Anders spreek je de Dordtse Leerregels niet na, en dat is een vereiste om hier aanwezig te zijn.

Koppel jij de verbondsleer aan de Dordtse leerregels en bepaal jij daarmee of iemand dan wel of niet hier aanwezig mag zijn?

Welnee. Alleen de stelling dat uitverkorenen verloren kunnen gaan koppel ik aan de Dordtse Leerregels.

Dat zegt Huisman toch niet ....... zet even de 2 verbonden bril af en probeer eens te kijken wat hij nu bedoelt.

Erasmiaan schreef:

huisman schreef:Inwendig en uitwendig in het verbond zijn staat niet in Gods Woord, De HEERE spreekt het volk Israël altijd aan als voluit verbondskinderen (Gij afkerige kinderen).

Toch niet:

h ik zeg dit niet, alsof het woord Gods ware uitgevallen; want die zijn niet allen Israël, die uit Israël zijn.

De vastheid van het verbond ligt aan Gods kant maar nergens in de bijbel staat dat verbondskinderen niet verloren kunnen gaan (1Kor10). Waarom willen wij dat altijd oplossen door er van te maken dat zij dus niet wezenlijk in het verbond waren?

Als we het er over eens zijn dat degenen die wezenlijk in het verbond zijn de uitverkorenen Gods zijn, dan ben je het toch wel met me eens dat die niet verloren kunnen gaan? Anders spreek je de Dordtse Leerregels niet na, en dat is een vereiste om hier aanwezig te zijn.

die redenering gaat alleen op als je het verbond vereenzelvigd met de uitverkiezing.

Erasmiaan, misschien dat je veel kunt hebben aan het boekje 'eeuwige vriendschap'.
Dat is zo helder en duidelijk.

Erasmiaan schreef:

huisman schreef:Inwendig en uitwendig in het verbond zijn staat niet in Gods Woord, De HEERE spreekt het volk Israël altijd aan als voluit verbondskinderen (Gij afkerige kinderen).

Toch niet:

h ik zeg dit niet, alsof het woord Gods ware uitgevallen; want die zijn niet allen Israël, die uit Israël zijn.

De vastheid van het verbond ligt aan Gods kant maar nergens in de bijbel staat dat verbondskinderen niet verloren kunnen gaan (1Kor10). Waarom willen wij dat altijd oplossen door er van te maken dat zij dus niet wezenlijk in het verbond waren?

Als we het er over eens zijn dat degenen die wezenlijk in het verbond zijn de uitverkorenen Gods zijn, dan ben je het toch wel met me eens dat die niet verloren kunnen gaan? Anders spreek je de Dordtse Leerregels niet na, en dat is een vereiste om hier aanwezig te zijn.

Ik zeg dat verbondskinderen verloren kunnen gaan (1Kor10/Joh15) natuurlijk is er geen afval der heiligen en worden alle uitverkorenen zalig . Ons verschil is dit. Jij zegt: Genadeverbond=uitverkiezing. Ik zeg Genadeverbond is breder dan de verkiezing en is opgericht met de gelovigen en hun zaad. Gewoon de klassieke tegensteliing tussen twee en drieverbondenleer. Ik heb in mijn vorige posting geprobeerd een handreiking te doen om niet te zwaar te tillen aan de verbondsleer (ik bedoel 2 of 3) omdat die leer indirect uit de Schrift opkomt. In mijn leven zijn twee dienstknechten van God erg belangrijk geweest en zij waren beide "tweeverbonders"

MarthaMartha schreef:

Erasmiaan schreef:

huisman schreef:Inwendig en uitwendig in het verbond zijn staat niet in Gods Woord, De HEERE spreekt het volk Israël altijd aan als voluit verbondskinderen (Gij afkerige kinderen).

Toch niet:

h ik zeg dit niet, alsof het woord Gods ware uitgevallen; want die zijn niet allen Israël, die uit Israël zijn.

De vastheid van het verbond ligt aan Gods kant maar nergens in de bijbel staat dat verbondskinderen niet verloren kunnen gaan (1Kor10). Waarom willen wij dat altijd oplossen door er van te maken dat zij dus niet wezenlijk in het verbond waren?

Als we het er over eens zijn dat degenen die wezenlijk in het verbond zijn de uitverkorenen Gods zijn, dan ben je het toch wel met me eens dat die niet verloren kunnen gaan? Anders spreek je de Dordtse Leerregels niet na, en dat is een vereiste om hier aanwezig te zijn.

die redenering gaat alleen op als je het verbond vereenzelvigd met de uitverkiezing.

Als ik dat doe ben ik in goed gezelschap: Hellenbroek in zijn bekende vragenboekje doet dat ook. Hebben jullie dat allemaal niet geleerd?

Erasmiaan schreef: Als ik dat doe ben ik in goed gezelschap: Hellenbroek in zijn bekende vragenboekje doet dat ook. Hebben jullie dat allemaal niet geleerd?

Ja hoor, ikke wel.
Maar ik heb meer geleerd en gelezen dan alleen dat boekje.

MarthaMartha schreef:

Erasmiaan schreef: Als ik dat doe ben ik in goed gezelschap: Hellenbroek in zijn bekende vragenboekje doet dat ook. Hebben jullie dat allemaal niet geleerd?

Ja hoor, ikke wel.
Maar ik heb meer geleerd en gelezen dan alleen dat boekje.

@Erasmiaan lees eens van diezelfde Hellenbroek "Kruistriomph van Vorst Messias" wat een geestelijk geleerde preken waar ik van zijn verbondsvisie niets meer terug lees.

huisman schreef:

Erasmiaan schreef:

huisman schreef:Inwendig en uitwendig in het verbond zijn staat niet in Gods Woord, De HEERE spreekt het volk Israël altijd aan als voluit verbondskinderen (Gij afkerige kinderen).

Toch niet:

h ik zeg dit niet, alsof het woord Gods ware uitgevallen; want die zijn niet allen Israël, die uit Israël zijn.

De vastheid van het verbond ligt aan Gods kant maar nergens in de bijbel staat dat verbondskinderen niet verloren kunnen gaan (1Kor10). Waarom willen wij dat altijd oplossen door er van te maken dat zij dus niet wezenlijk in het verbond waren?

Als we het er over eens zijn dat degenen die wezenlijk in het verbond zijn de uitverkorenen Gods zijn, dan ben je het toch wel met me eens dat die niet verloren kunnen gaan? Anders spreek je de Dordtse Leerregels niet na, en dat is een vereiste om hier aanwezig te zijn.

Ik zeg dat verbondskinderen verloren kunnen gaan (1Kor10/Joh15) natuurlijk is er geen afval der heiligen en worden alle uitverkorenen zalig . Ons verschil is dit. Jij zegt: Genadeverbond=uitverkiezing. Ik zeg Genadeverbond is breder dan de verkiezing en is opgericht met de gelovigen en hun zaad. Gewoon de klassieke tegensteliing tussen twee en drieverbondenleer.

Huisman,

1 Korinthe 10 heb ik weerlegd met Paulus woorden uit de Romeinen brief; die zijn duidelijk genoeg. Johannes 15 is een gelijkenis. Dat kun je niet in alle delen doortrekken en zeker niet als bewijs laten dienen voor je stelling.

De uitwendige bediening van het genadeverbond is breder dan de verkiezing. Dat heb ik altijd gezegd.

Ik heb in mijn vorige posting geprobeerd een handreiking te doen om niet te zwaar te tillen aan de verbondsleer (ik bedoel 2 of 3) omdat die leer indirect uit de Schrift opkomt. In mijn leven zijn twee dienstknechten van God erg belangrijk geweest en zij waren beide "tweeverbonders"

Had ze dan ook gevolgd in hun verbondsopvatting .

Prof. Wisse, een autoriteit in jullie kring, daar heb ik veel respect voor en zijn geschriften hebben diepe indruk op me gemaakt. Hij was geen echte drieverbondenman maar hij beleed dat we in een gebroken werkverbond leven en dat we in het genadeverbond moeten komen. Die lijn zou ik hier ook willen benadrukken.

huisman schreef:

MarthaMartha schreef:

Erasmiaan schreef: Als ik dat doe ben ik in goed gezelschap: Hellenbroek in zijn bekende vragenboekje doet dat ook. Hebben jullie dat allemaal niet geleerd?

Ja hoor, ikke wel.
Maar ik heb meer geleerd en gelezen dan alleen dat boekje.

@Erasmiaan lees eens van diezelfde Hellenbroek "Kruistriomph van Vorst Messias" wat een geestelijk geleerde preken waar ik van zijn verbondsvisie niets meer terug lees.

Weer een vooroordeel over een tweeverbonder weggenomen! Niet alle consequenties (over de verkiezing) die je tweeverbondenmensen in de schoenen schuift komen tot uitdrukking.

Erasmiaan schreef:Juist Helma, Ethan leert zeer duidelijk in psalm 89 dat het verbond is met de uitverkorenen. Een leestip is: 'Ethans Onderwijzinge' van J.J. Brahé.

ik bedoelde eigenlijk te zeggen dat je juist in psalm 89 ziet dat God met David een verbond sluit; Davids zaad begrepen is in dat verbond; maar dat er dus wel grote gevolgen zijn voor de verbondsbrekers.
Ook in Psalm 81 zie je dat toch ook?

12
"Opent uwen mond,
Eist van Mij vrijmoedig
Op mijn trouwverbond;
Al wat u ontbreekt,
Schenk Ik, zo gij 't smeekt,
Mild en overvloedig."

13
"Maar Mijn volk wou niet,
Naar Mijn stemme horen;
Israel verliet
Mij en Mijn geboon;
't Heeft zich andren goon,
Naar zijn lust, verkoren.

14
"'k Liet hen dies , veracht,
Naar 't hun goed dacht, handlen.
'k Liet dit boos geslacht,
Naar de keuze viel
Van hun dwaze ziel,
In hun wegen wandlen."

15
"Och, had naar Mijn raad
Zich Mijn volk gedragen!
Och, had Isrels zaad
Op Mijn effen paan
Ijvrig willen gaan,
Naar Mijn welbehagen ."

Nou ja, als we dan toch off-topic zijn, ik ben het met Erasmiaan eens. Al is zijn opvatting dan nog erger dan het baptisme...

helma schreef:

Erasmiaan schreef:Juist Helma, Ethan leert zeer duidelijk in psalm 89 dat het verbond is met de uitverkorenen. Een leestip is: 'Ethans Onderwijzinge' van J.J. Brahé.

ik bedoelde eigenlijk te zeggen dat je juist in psalm 89 ziet dat God met David een verbond sluit; Davids zaad begrepen is in dat verbond; maar dat er dus wel grote gevolgen zijn voor de verbondsbrekers.
Ook in Psalm 81 zie je dat toch ook?

12
"Opent uwen mond,
Eist van Mij vrijmoedig
Op mijn trouwverbond;
Al wat u ontbreekt,
Schenk Ik, zo gij 't smeekt,
Mild en overvloedig."

13
"Maar Mijn volk wou niet,
Naar Mijn stemme horen;
Israel verliet
Mij en Mijn geboon;
't Heeft zich andren goon,
Naar zijn lust, verkoren.

14
"'k Liet hen dies , veracht,
Naar 't hun goed dacht, handlen.
'k Liet dit boos geslacht,
Naar de keuze viel
Van hun dwaze ziel,
In hun wegen wandlen."

15
"Och, had naar Mijn raad
Zich Mijn volk gedragen!
Och, had Isrels zaad
Op Mijn effen paan
Ijvrig willen gaan,
Naar Mijn welbehagen ."

In het nieuwe verbond zijn geen verbondsbrekers.

Erasmiaan schreef:

huisman schreef:

Erasmiaan schreef:

huisman schreef:Inwendig en uitwendig in het verbond zijn staat niet in Gods Woord, De HEERE spreekt het volk Israël altijd aan als voluit verbondskinderen (Gij afkerige kinderen).

Toch niet:

h ik zeg dit niet, alsof het woord Gods ware uitgevallen; want die zijn niet allen Israël, die uit Israël zijn.

De vastheid van het verbond ligt aan Gods kant maar nergens in de bijbel staat dat verbondskinderen niet verloren kunnen gaan (1Kor10). Waarom willen wij dat altijd oplossen door er van te maken dat zij dus niet wezenlijk in het verbond waren?

Als we het er over eens zijn dat degenen die wezenlijk in het verbond zijn de uitverkorenen Gods zijn, dan ben je het toch wel met me eens dat die niet verloren kunnen gaan? Anders spreek je de Dordtse Leerregels niet na, en dat is een vereiste om hier aanwezig te zijn.

Ik zeg dat verbondskinderen verloren kunnen gaan (1Kor10/Joh15) natuurlijk is er geen afval der heiligen en worden alle uitverkorenen zalig . Ons verschil is dit. Jij zegt: Genadeverbond=uitverkiezing. Ik zeg Genadeverbond is breder dan de verkiezing en is opgericht met de gelovigen en hun zaad. Gewoon de klassieke tegensteliing tussen twee en drieverbondenleer.

Huisman,

1 Korinthe 10 heb ik weerlegd met Paulus woorden uit de Romeinen brief; die zijn duidelijk genoeg. Johannes 15 is een gelijkenis. Dat kun je niet in alle delen doortrekken en zeker niet als bewijs laten dienen voor je stelling.

De uitwendige bediening van het genadeverbond is breder dan de verkiezing. Dat heb ik altijd gezegd.

Ik heb in mijn vorige posting geprobeerd een handreiking te doen om niet te zwaar te tillen aan de verbondsleer (ik bedoel 2 of 3) omdat die leer indirect uit de Schrift opkomt. In mijn leven zijn twee dienstknechten van God erg belangrijk geweest en zij waren beide "tweeverbonders"

Had ze dan ook gevolgd in hun verbondsopvatting .

Prof. Wisse, een autoriteit in jullie kring, daar heb ik veel respect voor en zijn geschriften hebben diepe indruk op me gemaakt. Hij was geen echte drieverbondenman maar hij beleed dat we in een gebroken werkverbond leven en dat we in het genadeverbond moeten komen. Die lijn zou ik hier ook willen benadrukken.

Wij hebben geen autoriteiten in mijn "kring" alleen de Schrift en daar op gegrond de confessie. Dit is echt zo, het bijna heilig verklaren van predikanten kom je in onze kringen bijna niet tegen. Helaas kom ik die wel vel tegen in kerkverbanden aan de rechterkant van onze gezindte.