Inmiddels helemaal natuurlijk, maar goed, dat is de ene keer veel erger dan de andere keer.
Ik denk dat het goed is vooral NIET te eten, voor de kerkdienst.Ga er liever een beetje hongerig, liefst op meer dan 1 manier, naartoe.
Vooral zetmeel/koolhydraten-rijke kost is uit den boze.

Ach,d aar hoef je je geen zorgen over te maken. Gereformeerden eten zondagmiddag allemaal soep... dus zolang er niet teveel vermicelli door zit moet bovenstaande geen issue zijn

vlinder schreef:Toch heeft het slapen wel een gedeelte met desinteresse te maken denk ik. Stel dat de ds. zou voorlezen wanneer je zou sterven, zomaar ergens midden in de preek. Dan zou je de hele preek gespitst zitten met je oren.
Ik had er vroeger ook "last" van. Tot ik dacht: God spreekt in Zijn huis tot mij en ik ga slapen?! Daar schrok ik echt van. Het is denk ik nu 6 jaar geleden dat ik voor het laatst heb geslapen. En ja ik weet wat slaapgebrek is, ik ben diverse keren direct uit mijn nachtdienst naar de kerk gegaan zonder te slapen, meer dan 24 uur wakker. Ik werk om de week op zondag, dus dat betekend 's morgens 5.45 uur uit bed en aan één stuk door bezig zijn. De kerk kan dan echt een moment zijn waarop je "inkakt"(sorry weet even geen ander woord.)
Tuurlijk zijn er uitzonderingen. Bijv. slaapmedicatie of medicatie voor psychische problemen. Daarnaast natuurlijk de vaders en moeders die nachten achtereen wakker gehouden worden door kleine kinderen. Maar stel jezelf dan deze vraag: is de kerk de juiste plaats om dit slaapgebrek in te halen waar God tegen je spreekt? Moet je dan niet op zaterdagavond zeggen: Sorry, ik lig voor 22.00 uur op bed, al weet ik ook dat dat niet altijd haalbaar zal zijn.

Wij zijn allemaal wel erg druk, daarom is een zgn "voorsabbat" wel op zijn plaats. Hou de zaterdagavond zoveel mogelijk vrij
lees een goed boek en breng de zaterdagavond in gezinsverband door. En vooral bij de gevaarlijke slaapmomenten in de kerk (b.v. het grote gebed) doe actief mee,bid mee met de predikant tijdens de voorbede's voor gemeenteleden.
Waarom zijn wij mensen juist op de heilige momenten slaperig? (Denk aan de slapende discipelen op de lijdensweg).

huisman schreef:

vlinder schreef:Toch heeft het slapen wel een gedeelte met desinteresse te maken denk ik. Stel dat de ds. zou voorlezen wanneer je zou sterven, zomaar ergens midden in de preek. Dan zou je de hele preek gespitst zitten met je oren.
Ik had er vroeger ook "last" van. Tot ik dacht: God spreekt in Zijn huis tot mij en ik ga slapen?! Daar schrok ik echt van. Het is denk ik nu 6 jaar geleden dat ik voor het laatst heb geslapen. En ja ik weet wat slaapgebrek is, ik ben diverse keren direct uit mijn nachtdienst naar de kerk gegaan zonder te slapen, meer dan 24 uur wakker. Ik werk om de week op zondag, dus dat betekend 's morgens 5.45 uur uit bed en aan één stuk door bezig zijn. De kerk kan dan echt een moment zijn waarop je "inkakt"(sorry weet even geen ander woord.)
Tuurlijk zijn er uitzonderingen. Bijv. slaapmedicatie of medicatie voor psychische problemen. Daarnaast natuurlijk de vaders en moeders die nachten achtereen wakker gehouden worden door kleine kinderen. Maar stel jezelf dan deze vraag: is de kerk de juiste plaats om dit slaapgebrek in te halen waar God tegen je spreekt? Moet je dan niet op zaterdagavond zeggen: Sorry, ik lig voor 22.00 uur op bed, al weet ik ook dat dat niet altijd haalbaar zal zijn.

Wij zijn allemaal wel erg druk, daarom is een zgn "voorsabbat" wel op zijn plaats. Hou de zaterdagavond zoveel mogelijk vrij
lees een goed boek en breng de zaterdagavond in gezinsverband door. En vooral bij de gevaarlijke slaapmomenten in de kerk (b.v. het grote gebed) doe actief mee,bid mee met de predikant tijdens de voorbede's voor gemeenteleden.
Waarom zijn wij mensen juist op de heilige momenten slaperig? (Denk aan de slapende discipelen op de lijdensweg).

Er bestaat geen voorsabbat. Of moet de wet luiden: vijf en halve dag zult gij arbeiden.
De catechismus legt het gebod zo uit dat het alle dagen sabbat is.

En dat wegdutten? Dat heeft niet te maken met desinteresse. Dat komt omdat alle verrassing ontbreekt. De discipelen waren gewoon moe. Het was namelijk bedtijd.

refo schreef:

huisman schreef:

vlinder schreef:Toch heeft het slapen wel een gedeelte met desinteresse te maken denk ik. Stel dat de ds. zou voorlezen wanneer je zou sterven, zomaar ergens midden in de preek. Dan zou je de hele preek gespitst zitten met je oren.
Ik had er vroeger ook "last" van. Tot ik dacht: God spreekt in Zijn huis tot mij en ik ga slapen?! Daar schrok ik echt van. Het is denk ik nu 6 jaar geleden dat ik voor het laatst heb geslapen. En ja ik weet wat slaapgebrek is, ik ben diverse keren direct uit mijn nachtdienst naar de kerk gegaan zonder te slapen, meer dan 24 uur wakker. Ik werk om de week op zondag, dus dat betekend 's morgens 5.45 uur uit bed en aan één stuk door bezig zijn. De kerk kan dan echt een moment zijn waarop je "inkakt"(sorry weet even geen ander woord.)
Tuurlijk zijn er uitzonderingen. Bijv. slaapmedicatie of medicatie voor psychische problemen. Daarnaast natuurlijk de vaders en moeders die nachten achtereen wakker gehouden worden door kleine kinderen. Maar stel jezelf dan deze vraag: is de kerk de juiste plaats om dit slaapgebrek in te halen waar God tegen je spreekt? Moet je dan niet op zaterdagavond zeggen: Sorry, ik lig voor 22.00 uur op bed, al weet ik ook dat dat niet altijd haalbaar zal zijn.

Wij zijn allemaal wel erg druk, daarom is een zgn "voorsabbat" wel op zijn plaats. Hou de zaterdagavond zoveel mogelijk vrij
lees een goed boek en breng de zaterdagavond in gezinsverband door. En vooral bij de gevaarlijke slaapmomenten in de kerk (b.v. het grote gebed) doe actief mee,bid mee met de predikant tijdens de voorbede's voor gemeenteleden.
Waarom zijn wij mensen juist op de heilige momenten slaperig? (Denk aan de slapende discipelen op de lijdensweg).

Er bestaat geen voorsabbat. Of moet de wet luiden: vijf en halve dag zult gij arbeiden.
De catechismus legt het gebod zo uit dat het alle dagen sabbat is.

En dat wegdutten? Dat heeft niet te maken met desinteresse. Dat komt omdat alle verrassing ontbreekt. De discipelen waren gewoon moe. Het was namelijk bedtijd.

Ik vind dit nu niet echt een fijne reactie, eerder een trieste, wegdutten is ook al weer de schuld van die saaie boodschap die die saaie refo predikanten brengen. Kun je niet begrijpen dat mensen daar geestelijk mee kunnen worstelen.
De voorsabbat zal ik in vervolg de zaterdagavond noemen (ben jij ook tevreden)
Ik hoop dat jou inzicht over het slapen van de discipelen op de lijdensweg nog eens verdiept wordt (dit is wel een erg oppervlakkige uitleg)

Marnix schreef:Ach,d aar hoef je je geen zorgen over te maken. Gereformeerden eten zondagmiddag allemaal soep... dus zolang er niet teveel vermicelli door zit moet bovenstaande geen issue zijn

Dan ben ik niet gereformeerd dus...

Wij eten slechts bij uitzondering zondagmiddag soep...

Bert Mulder schreef:

Marnix schreef:Ach,d aar hoef je je geen zorgen over te maken. Gereformeerden eten zondagmiddag allemaal soep... dus zolang er niet teveel vermicelli door zit moet bovenstaande geen issue zijn

Dan ben ik niet gereformeerd dus...

Wij eten slechts bij uitzondering zondagmiddag soep...

voor ons idem dito
meestal eten we friet of broodje hamburger

refo schreef:

huisman schreef:

vlinder schreef:Toch heeft het slapen wel een gedeelte met desinteresse te maken denk ik. Stel dat de ds. zou voorlezen wanneer je zou sterven, zomaar ergens midden in de preek. Dan zou je de hele preek gespitst zitten met je oren.
Ik had er vroeger ook "last" van. Tot ik dacht: God spreekt in Zijn huis tot mij en ik ga slapen?! Daar schrok ik echt van. Het is denk ik nu 6 jaar geleden dat ik voor het laatst heb geslapen. En ja ik weet wat slaapgebrek is, ik ben diverse keren direct uit mijn nachtdienst naar de kerk gegaan zonder te slapen, meer dan 24 uur wakker. Ik werk om de week op zondag, dus dat betekend 's morgens 5.45 uur uit bed en aan één stuk door bezig zijn. De kerk kan dan echt een moment zijn waarop je "inkakt"(sorry weet even geen ander woord.)
Tuurlijk zijn er uitzonderingen. Bijv. slaapmedicatie of medicatie voor psychische problemen. Daarnaast natuurlijk de vaders en moeders die nachten achtereen wakker gehouden worden door kleine kinderen. Maar stel jezelf dan deze vraag: is de kerk de juiste plaats om dit slaapgebrek in te halen waar God tegen je spreekt? Moet je dan niet op zaterdagavond zeggen: Sorry, ik lig voor 22.00 uur op bed, al weet ik ook dat dat niet altijd haalbaar zal zijn.

Wij zijn allemaal wel erg druk, daarom is een zgn "voorsabbat" wel op zijn plaats. Hou de zaterdagavond zoveel mogelijk vrij
lees een goed boek en breng de zaterdagavond in gezinsverband door. En vooral bij de gevaarlijke slaapmomenten in de kerk (b.v. het grote gebed) doe actief mee,bid mee met de predikant tijdens de voorbede's voor gemeenteleden.
Waarom zijn wij mensen juist op de heilige momenten slaperig? (Denk aan de slapende discipelen op de lijdensweg).

Er bestaat geen voorsabbat. Of moet de wet luiden: vijf en halve dag zult gij arbeiden.
De catechismus legt het gebod zo uit dat het alle dagen sabbat is.

En dat wegdutten? Dat heeft niet te maken met desinteresse. Dat komt omdat alle verrassing ontbreekt. De discipelen waren gewoon moe. Het was namelijk bedtijd.

De discipelen hadden het Licht nog niet gezien, denk ik eerder. Het waren nog discipelen, volgelingen, die zelfs de gelijkenissen van Jezus niet begrepen.Petrus verloochende Hem zelfs nog en sloeg iemand een oor af.Zouden wij nooit doen, toch?
Na de Opstanding werd de Heilige Geest pas op hen geblazen, waardoor hen alles duidelijk werd.

Een voorsabbat bestaat niet, nee. Is ook niet nodig want een officiele sabbat begon rond zonsondergang, de "dag" ervoor.
Maar ook dat moest wijken.

@ Helma, ik gaf ook al aan dat ik anti-depressiva en kinderen een uitzondering vind tot op zekere hoogte.
@ Bloempje: tips heb ik niet. Ben gewoon streng voor jezelf en besef dat God heilig is. Je kunt het voor Hem niet verantwoorden dat je zit te slapen als Hij tot je wil spreken. Hoeveel momenten in de week vinden we belangrijk genoeg om wakker voor te blijven? Gods Woordbediening valt daar blijkbaar niet onder....
Als wij een drukke week in het vooruitzicht hebben, houden we bewust de zaterdagavond vrij. We gaan ook gerust vroeg naar bed op zaterdagavond. Ook gaan we weleens laat, maar hou elkaar scherp. Wij hebben het geluk elke zondag samen naar de kerk te gaan. Als je alleen moe bent lijkt me dat moeilijker dan dat je moe bent en je bent samen.

@ refo: misschien heb je gelijk als je zegt dat soms de prediking niet verrassend genoeg is. Ik moet eerlijk zeggen dat onze predikant me kan boeien van het begin tot het einde en ik steeds benieuwd ben hoe de preek verder zal gaan. Dat is iets anders dan veel dingen herhalen en stokpaardjes berijden. Ik ben het niet met je eens dat het geen desinteresse is. Daar blijf ik bij.
Voor wat betreft de sabbath: opnieuw blijkt Gods wijsheid in de geboden. De Joden moesten op vrijdag vanaf 18.00 uur sabbath houden. Zo ga je uitgerust op de sabbath naar de Tempel en de synagoge.
@ Marnix: Je zegt dat vroeg naar bed gaan geen optie is en dat je niet bewust kiest voor slapen. Daar ben ik het niet mee eens. Je kiest bewust om op zaterdag langer op dat feestje te blijven terwijl je weet dat je 's zondags in de kerk mogelijk in slaap valt. Kies dan heden wie je dienen wilt. God of het feestje....Ik zeg niet dat feestjes niet mogen, maar trek wel de consequenties.

Kortom m.i. het het in veel gevallen met desintersse te maken of met doordeweeks je slaap voor veel dingen over hebben (ook dingen die moeten) en op zondag tijdens de dienst (en ook tussen de diensten door heerlijk de hele zondag in bed liggen!) kun je mooi een inhaalslag maken. Volg je in ieder geval de letterlijke betekenis van de rustdag op....

Bert Mulder schreef:

Marnix schreef:Ach,d aar hoef je je geen zorgen over te maken. Gereformeerden eten zondagmiddag allemaal soep... dus zolang er niet teveel vermicelli door zit moet bovenstaande geen issue zijn

Dan ben ik niet gereformeerd dus...

Wij eten slechts bij uitzondering zondagmiddag soep...

Het was geen opmerking die 100% serieus genomen hoeft te worden. Ik eet ook haast nooit soep op zondag

Vlinder schreef:@ Marnix: Je zegt dat vroeg naar bed gaan geen optie is en dat je niet bewust kiest voor slapen. Daar ben ik het niet mee eens. Je kiest bewust om op zaterdag langer op dat feestje te blijven terwijl je weet dat je 's zondags in de kerk mogelijk in slaap valt. Kies dan heden wie je dienen wilt. God of het feestje....Ik zeg niet dat feestjes niet mogen, maar trek wel de consequenties.

Kortom m.i. het het in veel gevallen met desintersse te maken of met doordeweeks je slaap voor veel dingen over hebben (ook dingen die moeten) en op zondag tijdens de dienst (en ook tussen de diensten door heerlijk de hele zondag in bed liggen!) kun je mooi een inhaalslag maken. Volg je in ieder geval de letterlijke betekenis van de rustdag op....

Mee eens. Wat zaterdag betreft, het is gewoon lastig als je de hele week gewerkt hebt, op zaterdag ook weer druk bent geweest... feestjes zijn vaak famileaangelegenheden... waar we, als we weer terug naar huis gaan, helemaal niet heel lang blijven... maar aangezien de familie niet in de buurt woont ben je dan alsnog wel wat laat thuis. Ik heb overigens 's ochtends nooit last er van, als ik om 1 uur op bed lig op zaterdag, heb ik zondagochtend nergens last van. En een middagdutje tussendoor is dan wel lekker. Maar soms blijven we bij familie, gaan we 's ochtends daar naar de kerk en 's middags in Arnhem... en kom ik daar niet aan toe. Dat zijn de (enige) momenten dat ik er wel eens moeite mee heb. Nou ja, het is soms gewoon lastig... en het probleem ontstaat ook al wel door de week... ik zou dan wat meer moeten slapen zodat ik in het weekend geen achterstand heb. Wat dat betreft kijk ik er echt naar uit om dicht bij mijn werk te gaan wonen, dat levert een hoop extra nachtrust op... en de morgendiensten van de gemeenten waar we mogelijk lid van worden (welke dat wordt moeten we nog even bekijken) zijn allemaal om 10 uur in plaats van half 10.

Gaat dus helemaal goed komen denk ik!

Ik vind het te gemakkelijk om te opperen dat wij slaperig worden omdat de stof niet meer nieuw is. waarom wijten we slaperigeid aan alles behalve onszelf??? Het heeft WEL met desinteresse te maken: we beseffen niet hoe nodig het is om de boodschap te horen. We dutten in terwijl we weten dat het van eeuwigheidswaarde is.
Het is toch waar dat we echt klaarwakker zijn, ook als we doodmoe zijn, als we in het ziekenhuis een uitslag van een onderzoek horen??? En als we dan doodziek zijn dan zijn we klaarwakker als de dokter ons verteld wat we moeten doen om beter te worden. Tja... als dat zou betekenen dat we elke dag onszelf zouden moeten pijnigen dan zouden we dat er maar al te graag voor over hebben.
Zo anders ligt het met onze doodstaat. Het kan ons zo vaak niets boeien, we leven er langs heen. We slapen in de kerk ("er komt toch wel een volgende zondag!" "Ik ben nu zo moe!")
En dat de discipelen lagen te slapen terwijl hun Meester in doodsnood zat was geen slaperigheid, ze beseften door hun zondigheid niet wat een verschrikking hun lieve Meester en Vriend meemaakte, voor hen!!! als je beste vriend of vriendin of partner/kind in doodsnood zit en zwaar gewond in het ziekenhuis ligt, zou jij dan rustig slapen??? Ik niet!! Maar als het om Hem gaat dan wel!! Waarom? Omdat we zover van Hem zijn afgevallen, omdat Hij ons niet doet omdat wij Hem niet kennen. Omdat ons hart zo zondig is, ook na ontvangen genade, de oude mens blijft de kop maar opsteken.
Nog zo'n slechte reden... de evangelie-boodschap horen we al zo vaak dat het ons vaak niks meer doet. Wat hebben wij de Heilige Geest toch hard nodig. Brengt dit besef ons niet tot verdriet??? dat we slaperig kunnen zijn terwijl het om ons levensbehoud gaan.
Ligt het dan aan de predikant dat we slaperig worden??? O,o... laten we de schuld toch eerst bij onszelf leggen. Natuurlijk moet een prediaknt boeien, maar wij moeten ook waken als het wat saaier gepreekt wordt... het zijn de woorden des eeuwigen levens... We mogen ons wel kapot schamen, omdat we snoep nodig hebben om wakker te blijven!!!

WORD WAKKER WORD WAKKER, je weet niet wanneer je sterft, je weet niet wanneer Hij terug komt. En is je lamp dan brandende????

Mijzelf inbegrepen!!!! Ik kom nu pas tot het besef dat ik daarin zelf 100% verantwoordlijk ben. Als ik iets mis, dan komt dat door mijzelf en niet door de saaie predikant, omdat ik een baby heb, omdat het zo warm is.... en we blijven allemaal mens natuurlijk, maar onze zwakheid is geen excuus... het zou je verdrietig moeten maken omdat we zo tekort schieten. heeft onze slaperigheid ons al tot Christus gebracht???

Ja Bloempje, het is schuld als we slapen in de kerk.
Daar kunnen allerlei excuses voor zijn, maar toch: schuld.
Weet je wat nou zo'n wonder is? de geschiedenis van de slapende discipelen in de Hof van Gethsemané.
Want terwijl zij slapen is er Eén die waakt.
En Hij bestraft ze wel: kunt Gij dan niet één uur met Mij waken?
Wat hebben ze in die weg moeten leren dat er van henzelf niets bij was wat tot hun zaligheid meewerkte. Nog geen uur konden ze waken terwijl Hij leed en streed. Maar Hij waakte daar als Borg. In de wakende Borg is verzoening voor onze slaperigheid.

Bloempje28 schreef:Ik vind het te gemakkelijk om te opperen dat wij slaperig worden omdat de stof niet meer nieuw is. waarom wijten we slaperigeid aan alles behalve onszelf??? Het heeft WEL met desinteresse te maken: we beseffen niet hoe nodig het is om de boodschap te horen. We dutten in terwijl we weten dat het van eeuwigheidswaarde is.

Ben ik het niet mee eens. Want hoe verklaar je dat ik - als ik bijv. een preek hoor van bijv. ds. A - nooit slaperig wordt, terwijl ik bij wijze van spreken direct begin te gapen bij een preek van ds. B? Dat heeft alles met de inhoud van die prediking te maken.

Als de inhoud, willekeurig welke Bijbeltekst, luidt: 'je moet je bekeren, je kunt je niet bekeren, God moet het doen', dan haak ik snel af. Niet omdat ik het niet met die inhoud eens zou zijn (dat zij verre!), maar simpelweg omdat ik het al honderden keren gehoord heb en mezelf bovendien kind van God mag noemen. Legt de dominee echter op heldere wijze de Schrift uit, verbindt hij de teksten met andere delen in de bijbel, en past hij die teksten toe op het leven van alledag, ja dan blijf ik geïnteresseerd opletten, dan blijkt dat de bijbel me iedere keer weet te verrassen en op te scherpen.

helma schreef:Ja Bloempje, het is schuld als we slapen in de kerk.
Daar kunnen allerlei excuses voor zijn, maar toch: schuld.
Weet je wat nou zo'n wonder is? de geschiedenis van de slapende discipelen in de Hof van Gethsemané.
Want terwijl zij slapen is er Eén die waakt.
En Hij bestraft ze wel: kunt Gij dan niet één uur met Mij waken?
Wat hebben ze in die weg moeten leren dat er van henzelf niets bij was wat tot hun zaligheid meewerkte. Nog geen uur konden ze waken terwijl Hij leed en streed. Maar Hij waakte daar als Borg. In de wakende Borg is verzoening voor onze slaperigheid.

Helemaal eens...maar laten wij dat verdrietige verwijt van Jezus "kunt Gij dan niet één uur met Mij waken?" niet ongebruikt laten en laat het ons aansporen om ijverig te zijn in de zaken aangaande het Koninkrijk Gods.

rekcor schreef:

Bloempje28 schreef:Ik vind het te gemakkelijk om te opperen dat wij slaperig worden omdat de stof niet meer nieuw is. waarom wijten we slaperigeid aan alles behalve onszelf??? Het heeft WEL met desinteresse te maken: we beseffen niet hoe nodig het is om de boodschap te horen. We dutten in terwijl we weten dat het van eeuwigheidswaarde is.

Ben ik het niet mee eens. Want hoe verklaar je dat ik - als ik bijv. een preek hoor van bijv. ds. A - nooit slaperig wordt, terwijl ik bij wijze van spreken direct begin te gapen bij een preek van ds. B? Dat heeft alles met de inhoud van die prediking te maken.

Als de inhoud, willekeurig welke Bijbeltekst, luidt: 'je moet je bekeren, je kunt je niet bekeren, God moet het doen', dan haak ik snel af. Niet omdat ik het niet met die inhoud eens zou zijn (dat zij verre!), maar simpelweg omdat ik het al honderden keren gehoord heb en mezelf bovendien kind van God mag noemen. Legt de dominee echter op heldere wijze de Schrift uit, verbindt hij de teksten met andere delen in de bijbel, en past hij die teksten toe op het leven van alledag, ja dan blijf ik geïnteresseerd opletten, dan blijkt dat de bijbel me iedere keer weet te verrassen en op te scherpen.

Ik ben het met je eens dat het per dominee wel verschilt! Het is ook de taak van de dominee om nieuw en verfrissend te zijn. Maar als jij goed uitgeslapen bent, dut je ook niet in bij een saaie dominee. Dus het heeft wel met vermoeidheid te maken. En ook wel met gebrek aan interesse... want in elke preek zit wel leerstof! ben je dus echt op zoek naar iets leerzaams dan is er elke dienst wel wat te leren.
Maar ik snap je wel: ik ervaar dat precies zo. Maar het Woord is het Woord, door welke dominee ook gepreekt (mits het recht naar de schrift is natuurlijk).... dan mag de dominee niet ons excuus zijn... toch???