Hoe spreekt God zaligmakend tot mensen?

[Joannah]

Ik geloof niet dat Marnix de Schrift verlaat, keer op keer worden we opgeroepen ONS te bekeren (wederkerend werkwoord), er wordt niet gezegd dat we maar vroom moeten zijn en af wachten of het ooit zo ver mocht komen, God heeft ons een verstand gegeven en een wil, en Hij ziet graag dat we dat ter ere van Hem gaan gebruiken.Door het 100% in God's hand te leggen, slaan we eigenlijk het offer van Jezus af.Wat moeten we anders met de bijbeltekst dat de engelen zich verblijden over iedere zondaar die ZICH bekeert?!
En voor dat iedere keer de verkeerde kant oplopen of denken, zullen we worden vergeven, als we oprecht spijt hebben.
Is iedereen die gelooft en hem zoekt niet al door Hem getrokken en geroepen?

Ik geloof ook niet dat Marnix de schrift verlaat, al vind ik het wel bevreemdend dat de uitverkiezing bij hem bijna geen plaats heeft, hij lijkt door te schieten.

Jij verlaat hier de schrift echter wel.
De dikgedrukte zin kan je echt niet zeggen en mag je wat mij betreft inslikken.
Jij bent zo zondig dat het enige wat je kan doen het 100% in Gods hand leggen is. Als je dat niet beseft dan zou het kunnen dat je je ellende niet kent. Ik hoop dat dit niet het geval is.

Ik ken mijn ellende wel degelijk, maar met het voor 100% in Gods hand te leggen bedoel ik dat het dan lijkt of wij robotjes zijn, die zelf niets meer hoeven of kunnen doen.

[Fjodor]

Ik ken mijn ellende wel degelijk, maar met het voor 100% in Gods hand te leggen bedoel ik dat het dan lijkt of wij robotjes zijn, die zelf niets meer hoeven of kunnen doen.

Maar het is toch zo dat een zondaar zo zondig is dat Hij niets kan doen om Christus' werk te aanvaarden? Los van de vraag hoe we erover moeten praten ben je het er dan mee eens dat het wel waar is? Dat de mens uit zich uit zichzelf nooit tot God richt?

[Luther]

Joannah, wil je deze vraag nog benatwoorden?

God heeft ons een verstand gegeven en een wil, en Hij ziet graag dat we dat ter ere van Hem gaan gebruiken.Door het 100% in God's hand te leggen, slaan we eigenlijk het offer van Jezus af.

Hoi Joannah,
Volgens mij verwoord je nu in eigen woorden wat al eerder is geschreven. Ik heb hier een citaat. Ik denk dat dit wel in lijn ligt met wat je hierboven schreef.

De mens heeft het zaligmakende geloof van zichzelf niet, en ook niet door de kracht van zijn wil, omdat hij in stand van de afwijking en van de zonde, niet goeds, dat waarlijk goed is (zoals inzonderheid het zaligmakend geloof), uit en van zichzelf kan willen, denken, of doen. Maar het is nodig, dat hij door God in Christus door Zijn Heilige Geest herboren wordt en vernieuwd, in verstand, gevoel, of wil en in alle krachten, opdat hij het ware goed recht moge verstaan, bedenken, willen en volbrengen, naar het woord van Christus in Johannes 15: 5: “Zonder Mij kunt gij niets doen.”
Deze genade van God is het begin, de voortgang en de voltooiing van alle goeds, ook zo ver, dat de wedergeboren mens zélf, zonder deze voorafgaande of toekomende, opwekkende, volgende en medewerkende genade, noch het goede kan denken, willen of doen en ook geen enkele verzoeking ten kwade kan weerstaan. Zodat alle goede daden of werkingen, die men maar bedenken kan, toegeschreven moeten worden aan de genade van God in Christus. Maar als het gaat om de manier van de werking van deze genade, deze is niet onwederstandelijk, want er staat van velen geschreven, dat zij de Heilige Geest wederstaan hebben. (Handelingen 7 en elders op vele plaatsen.)

[Joannah]

Ik ken mijn ellende wel degelijk, maar met het voor 100% in Gods hand te leggen bedoel ik dat het dan lijkt of wij robotjes zijn, die zelf niets meer hoeven of kunnen doen.

Maar het is toch zo dat een zondaar zo zondig is dat Hij niets kan doen om Christus' werk te aanvaarden? Los van de vraag hoe we erover moeten praten ben je het er dan mee eens dat het wel waar is? Dat de mens uit zich uit zichzelf nooit tot God richt?

Zoals de joden de ogen worden toegehouden, worden ons de ogen niet toegehouden, de Redder en Verlosser heeft een hoge prijs betaald, voor allen die Hem aan willen nemen.Natuurlijk zijn we van nature rot en verdorven, egoistisch en tegenovergesteld aan wat we zouden moeten zijn.
Daarom heet Hij Redder , Verlosser.
Genade is om niet te verkrijgen!Liefde voor Hem en liefde voor onze naaste is de vereiste, het nieuwe en grote gebod!
het Heil lijkt bijna een onhaalbare zaak, zo ver weg wordt het vaak gezet.Een afwachtende houding, waarbij we God te passief benaderen, is voor mij niet bevredigend.In Gods ogen ben ik een dwaas, maar toch heb ik de voorzichtige mening dat ik harder mijn best moet doen om Zijn grote gebod te gehoorzamen, hoe dikwijls ik daarin ook zal falen.
Maar daarom lees je dan ook de bijbel , ter leidraad en ondersteuning..

[Fjodor]

Dat zijn geen antwoorden op mijn vragen. Voor mij is het in ieder geval niet duidelijk.
Daarbij zeg je ook dat liefde voor Hem en liefde voor de naaste de vereiste is. Kan je dat verder toelichten? (naast het beantwoorden van mijn eerdere vragen?)

[Marnix]

Klopt.... daarom mogen we actief aan de slag gaan.

Hoe?

Als die dingen waar de Bijbel ons toe oproept. Hem te zoeken met heel ons hart, het koninkrijk te zoeken, te bidden om de Geest, te strijden, ons te bekeren... Hem te aanbidden etc. Dat wordt altijd tegen de luisteraars, de kerk etc. gezegd en dan is de reactie ook een actieve en niet: Ja, maar dat kunnen we uit onszelf niet hoor.

Klopt.... daarom mogen we actief aan de slag gaan. We mogen gehoor geven aan de oproep tot bekering. En als je dan terugkijkt kan je niet anders dan concluderen dat het het werk van de Geest is, dat we het van Hem geleerd hebben. Hoe constateerden die mensen uit Handelingen dat God hun hart geopend had? Stonden ze daar en opeens wisten ze: Nu is het ook voor mij? Nee, ze bekeerden zich, gingen geloven... en daaruit bleek dat God ook hun hart geopend had. Het probleem van nu is dat mensen na zo'n toespraak blijven zitten in plaats van zich bekeren... Of we het van God geleerd hebben, daar komen we alleen achter als we ons bekeren.... niet als we stil blijven zitten. Dan leren we het nooit. Mensen lijken tegenwoordig een seintje te willen krijgen van: Nu kan je je gaan bekeren...!

Nee, Marnix, met alle respect, maar hier verlaat het spoor van de Schrift.
Want 'actief aan de slag gaan' zoals jij het formuleert, is geen activiteit van de mens. En nee, dat werkt niet zo dat je achteraf de conclusie trekt dat het de Geest is geweest. Als de Heere door Zijn Geest laat zien wie je zelf bent in jezelf, maar ook wil zijn Wie Christus wil zijn voor zo één, voor jou, en dat mag door het geloof ook geëigend worden, dan is dat een moment wat zo totaal anders is dan het "gewoon naar het Woord luisteren". Dat is een moment dat je niet meer vergeet.
Op ons rust de plicht van bekering en geloof. En tegelijkertijd is Gods Woord duidelijk over het feit dat de Heere Zelf moeten trekken, anders zullen we Hem niet nalopen. Wij zijn zo verdorven dat we uit onszelf nog geen milimeter de goede kant op lopen of denken. Maar al wat de Vader aan de Zoon geeft, dat zal tot Hem komen, en die tot Hem komt, zal Hij geenszins uitwerpen.

De Bijbel leert beiden, dat wij ons moeten bekeren en dat God ons moet bekeren. En wat ik zie is dat mensen verstandelijk geloven, al hun leven lang naar de kerk gaan met de houding: Ik geloof het verstandelijk... meer kan ik niet doen. Het is nu wachten of God door zijn Geest echt tot mijn hart spreekt en het je toegeeigend worden etc.

Ik herken me in wat je schrijft. God zet je stil... maar Hij roept ons ook op om daarvoor niet stil te zitten.

[Afgewezen]

Ik sluit me geheel aan bij de post van Zonderling:

Het 'ZICH bekeren' houdt niet in dat we dit ook waarlijk doen wanneer we 'actief aan de slag gaan'.
Zonder leiding des Geestes heeft dit NIETS met bekering te maken.
Dat betekent niet een valse lijdelijkheid, maar wel een geheel andere houding en 'ver'houding waar godsdienstige activisten niets van kennen.

[Luther]

Ik sluit me geheel aan bij de post van Zonderling:

Het 'ZICH bekeren' houdt niet in dat we dit ook waarlijk doen wanneer we 'actief aan de slag gaan'.
Zonder leiding des Geestes heeft dit NIETS met bekering te maken.
Dat betekent niet een valse lijdelijkheid, maar wel een geheel andere houding en 'ver'houding waar godsdienstige activisten niets van kennen.

Ik sluit me hier ook bij aan.

[memento]

Het 'ZICH bekeren' houdt niet in dat we dit ook waarlijk doen wanneer we 'actief aan de slag gaan'.
Zonder leiding des Geestes heeft dit NIETS met bekering te maken.
Dat betekent niet een valse lijdelijkheid, maar wel een geheel andere houding en 'ver'houding waar godsdienstige activisten niets van kennen.

Mee eens. Zolang deze waarheid maar niet leidt tot een wachten met zich bekeren totdat de Geest begint te leiden...

[PvS]

Het 'ZICH bekeren' houdt niet in dat we dit ook waarlijk doen wanneer we 'actief aan de slag gaan'.
Zonder leiding des Geestes heeft dit NIETS met bekering te maken.
Dat betekent niet een valse lijdelijkheid, maar wel een geheel andere houding en 'ver'houding waar godsdienstige activisten niets van kennen.

Mee eens. Zolang deze waarheid maar niet leidt tot een wachten met zich bekeren totdat de Geest begint te leiden...

Het zal wel aan mij liggen, maar volgens mij begrijpt memento Zonderlings post niet...

[Gian]

Bekeren komt na het geloven. Zonder geloof is bekeren nutteloos en werkt wettisicme in de hand.

[Democritus]

Bekeren komt na het geloven. Zonder geloof is bekeren nutteloos en werkt wettisicme in de hand.

Zoals onze predikant het gisterenavond verwoorde: Eerst vluchten en dan pas de vruchten. En voor als u de volgorde vergeet.....vluchten staat voor vruchten in het woordenboek

[Johann Gottfried Walther]

Bekeren komt na het geloven. Zonder geloof is bekeren nutteloos en werkt wettisicme in de hand.

Waar lees je dat in Gods woord?

En getuigd Marcus 1 vers 15 niet anders: de prediking van Christus:
14 En nadat Johannes overgeleverd was, kwam Jezus in Galilea, predikende het Evangelie van het Koninkrijk Gods.
15 En zeggende: De tijd is vervuld, en het Koninkrijk Gods nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie.

En voor dat EN...
bekering en geloof horen bij elkaar!

[Bert Mulder]

Bekeren komt na het geloven. Zonder geloof is bekeren nutteloos en werkt wettisicme in de hand.

precies!

[Jongere]

Eens met JGW, haal de dingen niet nodeloos uit elkaar. Geloof en bekering zijn verbonden met elkaar. Iedereen wordt geroepen tot bekering en geloof. De bekering (beter: het mislukken daarvan) leidt tot geloof. Het geloof leidt telkens tot hernieuwde bekering.

In dit soort discussies gaat iedereen telkens aan een kant hangen. Het wordt zo een handicap in onze gezindte. Je kunt geen Bijbelse waarheid meer bespreken (en beleven) of de tegenhanger wordt genoemd, wordt voor gewaarschuwd of wordt in vervallen. Marnix wil na iedere post benadrukken dat we niet lijdelijk mogen worden. Iemand als Alexander CD benadrukt na iedere post dat de genade niet wordt aangeboden en dat God mensen verwerpt. Het gevaar is groot (en komt volgens mij al herhaaldelijk tot uiting in Nederland) dat we in een loopgravenoorlog belanden, waarbij de stellingen zijn ingenomen. In een discussie waar al het leven uit is verdwenen. Maar wie weet nog positief te verkondigen, te proclameren, wat het evangelie betekent? Wat het is om vrede met God te hebben? In plaats van dat men het negatief weet te benoemen - wat het in ieder geval niet is.

Ik wil niet beweren dat dit soort discussies nutteloos of overbodig zijn. Maar het valt me weer opnieuw op hoe er op aambeelden wordt gehamerd.