Wat dat geknoei met water betreft, niemand stelt dat letterlijk. Maar als een kind op jonge leeftijd overlijdt en men durft geen zekerheid aan de doop te ontlenen of zegt dat er geen zekerheid mag zijn omdat we dit niet weten, komt dat dan in de praktijk niet op het zelfde neer?Afgewezen schreef:Waarom wordt deze uitdrukking er nu weer bijgehaald? Dat zegt toch niemand?Marnix schreef:Als een kind opgroeit en God de rug toekeert kunnen we niet zeggen: De doop was geknoei met water.Omdat, zoals ik elders in deze topic las, ieder verbondskind ten principale van nature zal opgroeien als verbondsbreker. Dat zit er dus al helemaal in. Om vanuit het verbond te concluderen tot het behoud van het kind, omdat het nog niet daadwerkelijk het verbond heeft gebroken - misschien mag het, maar de Bijbel is daar niet overduidelijk in.Marnix schreef:Wie zich niet aan de eis houdt en God de rug toekeert wordt niet gered (zelfs vrijgemaakten geloven niet dat die behouden worden). Waarom zou een gedoopt kind van gelovige ouders, dat heel jong sterft, verloren gaan? Vanwege de erfzonde? Wat stelde zijn doop dan voor? Heeft God dan gezegd: Je hoor bij mij als je uitverkoren bent dus je wordt gedoopt en dan is het afwachten? Of: Je hoort bij mij als je je eerst eens aan de eis gaat houden?
Waarom dan onzekerheid als God zegt: Je bent van mij?
Wat het tweede deel betreft, je gaat niet andersom redeneren dan de doop doet. In het formulier wordt al duidelijk aangegeven dat de kinderen in zonde ontvangen en geboren zijn en aan het oordeel onderworpen, maar toch in Christus geheiligd zijn. Jou redenering is andersom, het verbond en vervolgens: Maar het kind wordt toch een verbondsbreker. Je gaat vanuit mensen redeneren en het verbond redeneert vanuit God. Als een kind dan God niet de rug toe heeft kunnen keren is hij geen verbondsbreker... God is de Verbonds-maker en in Christus en niet omdat het kind niets verkeerd heeft gedaan is het kind geheiligd en behouden.
Dat ieder kind opgroeit als verbondsbreker geloof ik trouwens niet. Dat ieder kind zondig is klopt, maar daarmee wordt het verbond nog niet verbroken. Als een kind wordt onderwezen in de Bijbel en het gelooft en groeit in dat geloof, kan je dan zeggen dat dat kind zich een keer ergens buiten het verbond plaatst omdat hij het verbreekt? Wanneer dan? En waarom?
