gewoonjacolien schreef:Het totaal ontbreken van een vermogen tot zelfreflectie (wij doen het goed, wat zeuren ze nu); Helaas waar, maar overal waar mensen zijn worden fouten gemaakt, waar je ook komt en je mag ook niet generaliseren want er zijn evengoed ook mensen die wel een vermogen hebben tot zelfreflectie.
Het gaat mij met name om hen die de GG 'vertegenwoordigen'. Daar vind je dat vermogen helaas weinig, ook niet het vermogen om eerlijk met 'tegenstanders' het gesprek aan te gaan.
oppervlakkigheid (voorspelbare Schriftuitleg, zonder écht uit te diepen wat er nu staat);
Hiermee ben ik het niet echt eens, als ik zelf onder de preek zit in de GG dan ontbreekt er niets aan de preek, kijk de ene dominee is de andere niet, maar over het algemeen ontbreekt er weinig en dieper kan niet. En wanneer je die diepte er niet in hoort dan moet er gevraagd worden of we het mogen leren kennen welk een diepte en rijkdom er in de schrift/ in de preek zich bevind.
Ik heb een paar concrete voorbeelden genoemd. Bekijk die nog eens, zou ik zeggen.
de bevinding staat vaak meer in het middelpunt dan de Schrift (bijna een cliché, maar helaas erg waar); De bevinding word evenveel gepredikt als de Schrift. Er is bevindelijke uitleg over de Schrift, dus dit staat dan in evenwicht (dat is mijn mening, zoals ik het ervaar) En hoe een bemoediging kun je uit een bevindelijke preek hebben. Ik luister niet graag naaar meer Schrift dan bevindelijke prediking ,maar dat is misschien persoonlijk.
Bevindelijk preken is wat anders dan bevinding preken. Het is goed wanneer er in de prediking gesproken wordt van
uit de bevinding, als gemerkt wordt dat de prediker het heil zelf heeft doorleefd.
Dat is iets anders dan wanneer elk Bijbelgedeelte wordt gezien als een voorbeeld van hoe Gods kinderen het meemaken, of wanneer keurig op een rijtje af wordt opgenoemd hoe het gaat.
De bevinding díe gepromoot wordt, is vaak nog halfslachtig ook (wat moet ik met een uitdrukking als "iets smaken van Zijn vergevende liefde"?); Halfslachtig, waarom dan? Ik wilde dat ik er iets van smaken kon, jij/jullie niet? Dus wat moet je dan met die uitdrukking? Tsja..
Het is versluierend taalgebruik. Je zonden zijn vergeven of ze zijn niet vergeven.
De heilsgeschiedenis, de komst van Christus, het doel van Zijn komst, wordt min of meer als bekend verondersteld en speelt nauwelijks een rol meer in de preken; Christus blinkt in iedere preek door, anders word er niet recht gepredikt. Iedere dominee die ik nog gehoord heb, heeft verwezen naar Christus, maar je moet het wel willen horen. Niet meer op het negatieve als zonden enzo gaan letten. Wat ik overigens ook eerst deed. Ik dacht, hebben ze dat nu nog nooit eerder gepreekt of heb ik niet goed geluisterd. Nou ik heb gewoon niet goed geluisterd want al heel wat jaren hoor ik de preek in de GG en er word niet één preek gehouden of ze hebben het over Christus onze verlosser. Ze preken twee wegen en dat een mens verlost kán worden mag niet ontbreken in een preek en dat doen ze ook niet hoor dus het is niet zo dat er gedacht word dat de komst en het doel van Christus wel bekend is en ze het wel achterwege laten. Ik hoor in iedere preek over Christus.
Christus preken is iets anders dan Christus' Naam noemen in de prediking. Natuurlijk zal er geen GG-predikant zijn die dat niet doet.
De uitdrukking "Christus onze Verlosser", ben ik trouwens nog niet veel tegengekomen...
Als er over Christus gesproken wordt, is dat altijd met betrekking tot mensen die geschikt zijn gemaakt voor Hem, Hij wordt nooit aan de gehele gemeente gepredikt.Gelukkig niet. Ik ga liever verloren dat ik weet dat ik verloren ga dan dat ik bedrogen word in de prediking.
Maar dáár heb ik het toch niet over? Als Christus aan de gehele gemeente wordt gepredikt, zou dit dus inhouden dat de gemeente bedrogen wordt? Dat is wel heel apart.
