Praktiserende homo's bij Christen Unie
ChristenUnie introduceert commissie over homokwestie
AMSTERDAM - Het partijbestuur van de ChristenUnie stelt een commissie op die zich buigt over onder meer de positie van homoseksuelen binnen de partij. Dat heeft het partijbestuur donderdagavond bekendgemaakt.
De commissie moet bekijken welke eisen de partij kan stellen aan de 'leefwijze' van de eigen bestuurders en politici. Aanleiding is de recente ophef naar aanleiding van een initiatief van het Amsterdamse ChristenUnie-deelraadslid Yvette Lont. Zij wilde dat het partijcongres, dat zaterdag over een week plaatsvindt, zou vastleggen dat 'praktiserende homoseksuelen' de partij niet mogen vertegenwoordigen.
Commotie
Lonts initiatief leidde tot veel commotie, zeker toen uit een steekproef bleek dat veel lokale ChristenUnie-bestuurders het met haar eens waren. Nadat partijleider André Rouvoet afstand nam van Lont, zag zij af van haar plan om de motie op het congres in te dienen.
Op het congres zou het onderwerp wel aan de orde komen. Op de agenda stond namelijk een gedragscode voor ChristenUnie-politici. Het bestuur stelt de behandeling daarvan uit totdat de commissie advies heeft uitgebracht. Volgens partijvoorzitter Peter Blokhuis is dat nodig om te voorkomen dat het op het congres alleen maar over homo's gaat. "Zo'n selectieve discussie kan alleen maar tot schade van de betrokkenen en van de partij zijn."
Advies
De commissie moet voor komende zomer advies uitbrengen.
BRON: NU.nl
AMSTERDAM - Het partijbestuur van de ChristenUnie stelt een commissie op die zich buigt over onder meer de positie van homoseksuelen binnen de partij. Dat heeft het partijbestuur donderdagavond bekendgemaakt.
De commissie moet bekijken welke eisen de partij kan stellen aan de 'leefwijze' van de eigen bestuurders en politici. Aanleiding is de recente ophef naar aanleiding van een initiatief van het Amsterdamse ChristenUnie-deelraadslid Yvette Lont. Zij wilde dat het partijcongres, dat zaterdag over een week plaatsvindt, zou vastleggen dat 'praktiserende homoseksuelen' de partij niet mogen vertegenwoordigen.
Commotie
Lonts initiatief leidde tot veel commotie, zeker toen uit een steekproef bleek dat veel lokale ChristenUnie-bestuurders het met haar eens waren. Nadat partijleider André Rouvoet afstand nam van Lont, zag zij af van haar plan om de motie op het congres in te dienen.
Op het congres zou het onderwerp wel aan de orde komen. Op de agenda stond namelijk een gedragscode voor ChristenUnie-politici. Het bestuur stelt de behandeling daarvan uit totdat de commissie advies heeft uitgebracht. Volgens partijvoorzitter Peter Blokhuis is dat nodig om te voorkomen dat het op het congres alleen maar over homo's gaat. "Zo'n selectieve discussie kan alleen maar tot schade van de betrokkenen en van de partij zijn."
Advies
De commissie moet voor komende zomer advies uitbrengen.
BRON: NU.nl
- JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
Nou, we hebben hier al wel eens hele discussies gehad over zwart werken en ook over deze zaak bestaat geloof ik wel een topic. Ik vind overigens dat beide zaken niet kunnen, maar dat had ik al eerder gezegd.cosmo schreef:Dat is blijkbaar een niet al te interessant onderwerp, wellicht door de achtergrond van deze fraudeur.Als het zou gaan over die visboer uit Urk die fraude heeft gepleegd. zou deze zonde veroordeeld moeten worden, specifiek.
Ik weet, mijn Verlosser leeft
Het congres is al tot in de puntjes voorbereid. Het is een vol programma. Daar stop je niet ineens zo'n heikel punt tussen. Een congres is geen ledenvergadering van de kerk of de kiesvereniging ofzo. Er ligt al een bundel met voorstellen en stukken van ruim 100 pagina's.
Bovendien houdt de Cu tweemaal per jaar zo'n congres. Dus tijd genoeg om het op de agenda van het volgende congres te zetten.
Bovendien houdt de Cu tweemaal per jaar zo'n congres. Dus tijd genoeg om het op de agenda van het volgende congres te zetten.
Bij 7500 postings kom ik weer terug (en af en toe tussendoor als ik zin heb)
Precies. Dan is de actualiteit er ook een beetje af en kan men in alle rust een standpunt formuleren, zonder het gehijg van de media in de nek.Unionist schreef:Bovendien houdt de Cu tweemaal per jaar zo'n congres. Dus tijd genoeg om het op de agenda van het volgende congres te zetten.
Persoonlijk word ik ook altijd een beetje moe van om elk nieuwtje tot kamerspoeddebatje te promoveren.
Hier een ingezonden brief vandaag in het ND.
Hoewel ik het met de teneur van de brief niet eens ben, is het goed om kennis te nemen van deze en dergelijke noodkreten.
[hr]
Veroordeelt God homo tot leven in eenzaamheid?
Voelen mevrouw Lont en haar medestanders in evangelicale en gereformeerde kring wel de pijn van de homoseksueeel geaarde christen? Volgens een moeder van een christenjongere die al jaren met deze problematiek worstelt, moet de discussie in de ChristenUnie en in de kerken anders worden gevoerd.
Christenjongeren hebben het in het debat over homoseksualiteit veel moeilijker dan niet-christenen. Gelovig opgevoed, kennen zij de teksten die in de Bijbel staan maar al te goed. Er leeft onder jonge christelijke homo's een grote angst met hun gevoelens naar buiten te treden, want wat zij voelen is fout en mag niet.
In kerken zijn we niet in staat gebleken een klimaat te scheppen waarin mensen met hun problemen (op welk terrein dan ook) naar buiten durven te komen.
De zinsnede 'we veroordelen de zonde, maar niet de zondaar' blijkt een holle frase. We hebben al veroordeeld voordat er zonde begaan is. Welke jongere kan iets met ons 'pastorale' advies: 'je mag wel zo zijn, maar niet zo leven', terwijl vrienden om hen heen verkering krijgen? De vraag uit hun hart is: veroordeelt God mij tot een leven in eenzaamheid vanwege gevoelens waarom ik niet heb gevraagd? Maar wat als God deze gevoelens ook na gebedsstrijd niet wegneemt? Ook zien zij scherp het onderscheid dat er gemaakt wordt tussen zonden. Over medechristenen die vrij omgaan met seks, drank- of drugsgebruik wordt niet zo hard geoordeeld, terwijl homoseksualiteit tot een soort superzonde wordt verheven. Voelt u de pijn van de homoseksueel geaarde christen?
Over deze pijn en worsteling met hun geloof laat mevrouw Lont nog eens de gesel gaan door wie een relatie aangaan 'geestelijk dood' te verklaren.
Wat een verantwoordelijkheid ten opzichte van 'zwakke' broeders en zusters die, in hun nood om niet tot immoraliteit te vervallen, een relatie aangaan waarin God belangrijk is. Zijn we soms vergeten uit welke diepte God ons heeft getrokken? Zij ziet de weg in hulpverlening. Maar wat als er in hun jeugd niets wordt gevonden en bevrijdingspastoraat niet heeft geholpen? Mogen we verwachten dat een jongere dan maar meteen beslist alléén te blijven? Of mogen we hen liefhebben en in vertrouwen bidden dat God Zijn weg met hen gaat? We leven allen door onverdiende genade. Niet door onze daden, maar door Zijn offer zijn we gered. Wij zijn toch niet geestelijk hoogmoedig geworden? Of erger, zijn we als de Farizeeërs in de tempel geworden, kijkend naar die ander en God danken dat wij niet zo zijn?
Nee, dan Jezus. Hij sprak met de overspelige Samaritaanse vrouw, niet veroordelend maar levend water aanbiedend. Hij overtuigde haar van Zijn kracht en genade. Natuurlijk, Hij legt de zonde bloot, maar Zijn liefde en geduld met ons is zo groot. Hij overtuigt ons door Zijn Geest en gooit de zweep over Farizeeërs die de last van Zijn juk verzwaren door hun veroordelend spreken.
Praat ik hiermee goed wat in de Bijbel als zonde wordt aangemerkt? Nee, ik hoop alleen maar dat de ChristenUnie de discussie breder trekt dan homoseksualiteit en sluit me aan bij het artikel van ds. Blom ( Nederlands Dagblad 6 november).
Ik maak verschil tussen pastoraat en acceptatie van zondaars (op alle gebied) in de gemeente en het bekleden van een publieke functie. Mevrouw Lont heeft de CU schade toegebracht en de wereld weer een wapen in handen gegeven om christenen onder vuur te nemen. Dit is de verkeerde manier om deze gevoelige discussie te voeren.
Ook wil ik me uitspreken tegen de gedachte van prof. Den Hertog ( Nederlands Dagblad 7 november) over de kloof tussen evangelicalen en gereformeerden. Het gedachtegoed van mevrouw Lont leeft net zo goed onder de gereformeerden. Zie de ingezonden stukken.
Naam van inzender bij de redactie bekend.
bron: http://www.nd.nl
Hoewel ik het met de teneur van de brief niet eens ben, is het goed om kennis te nemen van deze en dergelijke noodkreten.
[hr]
Veroordeelt God homo tot leven in eenzaamheid?
Voelen mevrouw Lont en haar medestanders in evangelicale en gereformeerde kring wel de pijn van de homoseksueeel geaarde christen? Volgens een moeder van een christenjongere die al jaren met deze problematiek worstelt, moet de discussie in de ChristenUnie en in de kerken anders worden gevoerd.
Christenjongeren hebben het in het debat over homoseksualiteit veel moeilijker dan niet-christenen. Gelovig opgevoed, kennen zij de teksten die in de Bijbel staan maar al te goed. Er leeft onder jonge christelijke homo's een grote angst met hun gevoelens naar buiten te treden, want wat zij voelen is fout en mag niet.
In kerken zijn we niet in staat gebleken een klimaat te scheppen waarin mensen met hun problemen (op welk terrein dan ook) naar buiten durven te komen.
De zinsnede 'we veroordelen de zonde, maar niet de zondaar' blijkt een holle frase. We hebben al veroordeeld voordat er zonde begaan is. Welke jongere kan iets met ons 'pastorale' advies: 'je mag wel zo zijn, maar niet zo leven', terwijl vrienden om hen heen verkering krijgen? De vraag uit hun hart is: veroordeelt God mij tot een leven in eenzaamheid vanwege gevoelens waarom ik niet heb gevraagd? Maar wat als God deze gevoelens ook na gebedsstrijd niet wegneemt? Ook zien zij scherp het onderscheid dat er gemaakt wordt tussen zonden. Over medechristenen die vrij omgaan met seks, drank- of drugsgebruik wordt niet zo hard geoordeeld, terwijl homoseksualiteit tot een soort superzonde wordt verheven. Voelt u de pijn van de homoseksueel geaarde christen?
Over deze pijn en worsteling met hun geloof laat mevrouw Lont nog eens de gesel gaan door wie een relatie aangaan 'geestelijk dood' te verklaren.
Wat een verantwoordelijkheid ten opzichte van 'zwakke' broeders en zusters die, in hun nood om niet tot immoraliteit te vervallen, een relatie aangaan waarin God belangrijk is. Zijn we soms vergeten uit welke diepte God ons heeft getrokken? Zij ziet de weg in hulpverlening. Maar wat als er in hun jeugd niets wordt gevonden en bevrijdingspastoraat niet heeft geholpen? Mogen we verwachten dat een jongere dan maar meteen beslist alléén te blijven? Of mogen we hen liefhebben en in vertrouwen bidden dat God Zijn weg met hen gaat? We leven allen door onverdiende genade. Niet door onze daden, maar door Zijn offer zijn we gered. Wij zijn toch niet geestelijk hoogmoedig geworden? Of erger, zijn we als de Farizeeërs in de tempel geworden, kijkend naar die ander en God danken dat wij niet zo zijn?
Nee, dan Jezus. Hij sprak met de overspelige Samaritaanse vrouw, niet veroordelend maar levend water aanbiedend. Hij overtuigde haar van Zijn kracht en genade. Natuurlijk, Hij legt de zonde bloot, maar Zijn liefde en geduld met ons is zo groot. Hij overtuigt ons door Zijn Geest en gooit de zweep over Farizeeërs die de last van Zijn juk verzwaren door hun veroordelend spreken.
Praat ik hiermee goed wat in de Bijbel als zonde wordt aangemerkt? Nee, ik hoop alleen maar dat de ChristenUnie de discussie breder trekt dan homoseksualiteit en sluit me aan bij het artikel van ds. Blom ( Nederlands Dagblad 6 november).
Ik maak verschil tussen pastoraat en acceptatie van zondaars (op alle gebied) in de gemeente en het bekleden van een publieke functie. Mevrouw Lont heeft de CU schade toegebracht en de wereld weer een wapen in handen gegeven om christenen onder vuur te nemen. Dit is de verkeerde manier om deze gevoelige discussie te voeren.
Ook wil ik me uitspreken tegen de gedachte van prof. Den Hertog ( Nederlands Dagblad 7 november) over de kloof tussen evangelicalen en gereformeerden. Het gedachtegoed van mevrouw Lont leeft net zo goed onder de gereformeerden. Zie de ingezonden stukken.
Naam van inzender bij de redactie bekend.
bron: http://www.nd.nl
hmm ja. Overigens denk ik dat God homoseksualiteit veroordeelt maar homofielen niet tot eenzaamheid. Juist voor hen zou er in de gemeente veel warmte en steun moeten zijn... Dan is er geen sprake van eenzaamheid, ook al zal er altijd gemis zijn.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Dit:Unionist schreef:Toch begrijp ik nog steeds je probleem niet met dit soort uitingen, Tiberius. Wat miszegt deze moeder nu?
Omdat het er niet om gaat, wat wij moreel of immoreel vinden, maar wat Gods Woord als zonde aanwijst.Moeder schreef:... 'zwakke' broeders en zusters die, in hun nood om niet tot immoraliteit te vervallen, een relatie aangaan waarin God belangrijk is. Zijn we soms vergeten uit welke diepte God ons heeft getrokken?
Niemand kan mij overtuigen, dat hij God belangrijk vindt door lijnrecht tegen Zijn Woord in te gaan en zich te leven in een zondige relatie.
Nogmaals: het vergelijk met "uit welke diepte God ons heeft getrokken" is geen enkel excuus om dan maar in door te leven.
Dacht je dat bijvoorbeeld Zacheus na zijn schuldbelijdenis door ging met zijn zondige leven door mensen te bestelen? Of Maria Magdalena met haar zondige leven?
.
En dit:Unionist schreef:Wat miszegt deze moeder nu?
Die vrouw werd echt wel aan haar zonde ontdekt (5 + 1 mannen).Moeder schreef:Nee, dan Jezus. Hij sprak met de overspelige Samaritaanse vrouw, niet veroordelend maar levend water aanbiedend. Hij overtuigde haar van Zijn kracht en genade. Natuurlijk, Hij legt de zonde bloot, maar Zijn liefde en geduld met ons is zo groot.
Maar wat houdt dat in de praktijk in Unionist? Dat je als hetero niet mag zeggen dat een relatie verboden is als je zelf wel een relatie hebt?
Want dat is het verschil. Voedsel is voedsel, of je arm bent of rijk. Maar een man/vrouw relatie en een man/man relatie zijn twee verschillende dingen, er vanuit gaande dat de Bijbel het een wel goedkeurt en het andere niet.
Jezus accepteert zondaars maar niet de zonde en je ziet wel telkens de oproep als iemand bij Hem komt om met de zonde te breken. Maar dan wel in die volgorde en niet andersom (eerst maar eens met de zonde breken en dan word je geaccepteerd.)
Want dat is het verschil. Voedsel is voedsel, of je arm bent of rijk. Maar een man/vrouw relatie en een man/man relatie zijn twee verschillende dingen, er vanuit gaande dat de Bijbel het een wel goedkeurt en het andere niet.
Jezus accepteert zondaars maar niet de zonde en je ziet wel telkens de oproep als iemand bij Hem komt om met de zonde te breken. Maar dan wel in die volgorde en niet andersom (eerst maar eens met de zonde breken en dan word je geaccepteerd.)
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Volgens mij zeggen jullie precies hetzelfde...Tiberius schreef:Die vrouw werd echt wel aan haar zonde ontdekt (5 + 1 mannen).Moeder schreef:Nee, dan Jezus. Hij sprak met de overspelige Samaritaanse vrouw, niet veroordelend maar levend water aanbiedend. Hij overtuigde haar van Zijn kracht en genade. Natuurlijk, Hij legt de zonde bloot, maar Zijn liefde en geduld met ons is zo groot.

Ik wantrouw iedereen die een theologie heeft. Ware theologie ademt en loopt. (Willem Barnard)
Ik denk dat we onszelf hierin niet zomaar met Jezus kunnen vergelijken. Als Hij zei: Ga heen en zondig niet meer, dan was dat een machtsword en een pleitgrond. Als ik zeg: ga heen en zondig niet meer, dan is dat nogal makkelijk gezegd. Dat komt mij een beetje voor als "Ga heen en word warm".Marnix schreef:Maar wat houdt dat in de praktijk in Unionist? Dat je als hetero niet mag zeggen dat een relatie verboden is als je zelf wel een relatie hebt?
Want dat is het verschil. Voedsel is voedsel, of je arm bent of rijk. Maar een man/vrouw relatie en een man/man relatie zijn twee verschillende dingen, er vanuit gaande dat de Bijbel het een wel goedkeurt en het andere niet.
Jezus accepteert zondaars maar niet de zonde en je ziet wel telkens de oproep als iemand bij Hem komt om met de zonde te breken. Maar dan wel in die volgorde en niet andersom (eerst maar eens met de zonde breken en dan word je geaccepteerd.)
Wat ik al een heel topic lang probeer te betuigen, is het volgende:
Homosexualiteit is zonde.
Een christenhomo heeft het met die zonde moeilijk.
Wij hetero's moeten dan niet uit een ivoren toren "Foei. Mag neit" gaan roepen.
Wij christenhetero's moeten dan wel een arm om hem heenslaan en zeggen: "Wat heb je het moeilijk, broeder. Ik zal voor je bidden en als je me nodig hebt, sta ik voor je klaar".
Is dat nou zo'n probleem om te begijpen?
Bij 7500 postings kom ik weer terug (en af en toe tussendoor als ik zin heb)
- JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
Ja, maar door wie van ons op dit forum wordt dat niet gedaan? Wie heeft dat concreet toegegeven? Volgens mij niemand. Iedereen zal het, denk ik, met je eens zijn. Aan de andere kant: je kan niet zeggen: jij hebt zo'n zwaar kruis gekregen, jij mag wel toegeven aan de zonde. Als wij niets meer mogen verbieden op grond van de Bijbel, tja, dan kan alles.....Unionist schreef:Ik denk dat we onszelf hierin niet zomaar met Jezus kunnen vergelijken. Als Hij zei: Ga heen en zondig niet meer, dan was dat een machtsword en een pleitgrond. Als ik zeg: ga heen en zondig niet meer, dan is dat nogal makkelijk gezegd. Dat komt mij een beetje voor als "Ga heen en word warm".Marnix schreef:Maar wat houdt dat in de praktijk in Unionist? Dat je als hetero niet mag zeggen dat een relatie verboden is als je zelf wel een relatie hebt?
Want dat is het verschil. Voedsel is voedsel, of je arm bent of rijk. Maar een man/vrouw relatie en een man/man relatie zijn twee verschillende dingen, er vanuit gaande dat de Bijbel het een wel goedkeurt en het andere niet.
Jezus accepteert zondaars maar niet de zonde en je ziet wel telkens de oproep als iemand bij Hem komt om met de zonde te breken. Maar dan wel in die volgorde en niet andersom (eerst maar eens met de zonde breken en dan word je geaccepteerd.)
Wat ik al een heel topic lang probeer te betuigen, is het volgende:
Homosexualiteit is zonde.
Een christenhomo heeft het met die zonde moeilijk.
Wij hetero's moeten dan niet uit een ivoren toren "Foei. Mag neit" gaan roepen.
Wij christenhetero's moeten dan wel een arm om hem heenslaan en zeggen: "Wat heb je het moeilijk, broeder. Ik zal voor je bidden en als je me nodig hebt, sta ik voor je klaar".
Is dat nou zo'n probleem om te begijpen?
Ik weet, mijn Verlosser leeft
In deze korte documentaire (hier) wordt duidelijk hoe reformatorische mannen (dwz niet de eerste, maar de tweede en derde persoon in de documentaire) worstelen met hun homoseksualiteit. Geeft een goed kijkje in de keuken voor allen die zo gemakkelijk oordelen.