Oude Paden schreef:
Naar mijn bescheiden mening kun je geen recht Pasen vieren als je niets hebt beleeft wat het de Zoon gekost heeft om te lijden en te sterven. En m.i. wordt er door velen juichend geroemd in een God die voor het bid als Hogepriester zonder eigen zonden (en dus de smarten van de Middelaar) recht te hebben leren zien!
Met Hem de dood in en met Hem opstaan.
en
pierre27 schreef:K snap veel posters op dit forum echt niet.Zijn er nu werkelijk zoveel mensen die Jezus kennen.?
Overal is kritiek op, alles wat in vroegere tijden onbetwist was, wordt nu volop van kritiek voorzien..K doel nu ff op bekeringsverhalen en het blad Oude Paden.
Is het niet dat we er tegen schrijven omdat we zelf niks van God kennen.?
Pierre en OP, het kennen van Jezus, en het beleven van de zaken volgens de 'gezelsschaps theologie' is twee. Ds. C. Harinck geeft hier mooie lezingen over, waarin hij oa. noemt dat de 'gezelsschaps theologie' slechts een kleine stroming is geweest binnen de (Nadere) Reformatie. Daarbij moeten we niet vergeten dat de synode van Dordt de gezelsschappen verboden heeft, en niet zonder oorzaak.
Ik houdt het er op dat het vaak een verwarring van terminologie is, ipv wezenlijke verschillen. Maargoed, mijn insteek dat een zekere beleving van zonde en verlorenheid noodzakelijk is om Christus in al Zijn schoonheid nodig te krijgen, wordt ook niet door iedereen gewaardeerd ter linkerzijde.
Ik vind de terminologie dat men Christus gangen bevindelijk moet leren kennen gevaarlijk. Naast het feit dat ik er geen bijbelse grond voor weet, brengt het meer verwarring dan duidelijkheid. Want wát wordt er nu mee bedoelt? Als ik een gesprek met iemand heb die deze termen bezigt herken ik niets (de terminologie is mij vreemd), echter als hij/zij in eigen woorden tracht te zeggen wat hij/zij beleefd heeft, mag er wel eens herkenning zijn.
Daarbij vind ik de gezelschaps theologie gevaarlijk, in die zin dat:
1. Er zijn bepaalde patronen waaraan een bekering moet voldoen. Men vergeet dat Brakel meerdere wegen noemt waarop God Zijn volk kan bekeren.
2. Er wordt gewaarschuwd tegen het staan naar groei in de genade, wat soms ook wel 'boven je stand leven' genoemd wordt. Alhoewel de standenleer in haar wezen niet verkeerd is, is het berusten in je stand verkeerd.
3. Zekerheid des geloofs wordt gezien als zeldzaamheid, terwijl onze belijdenisgeschriften dit toch duidelijk een kenmerk van het geloof noemen.
4. Armoede alleen wordt goedgepraat, terwijl men zonder de bevindelijke kennis van Christus, en het eigenen van Hem (ook al is het maar bij momenten) verloren gaat. Helaas ken ik hiervan voorbeelden, bv een ouderling die Christus niet kent, maar bij iedereen hoog aangeschreven staat, want hij heeft zulke diepe zelf- en ellendekennis...
5. Bevinding wordt boven de Schrift gesteld, en dus niet aan de Schrift getoetst. Dit is erg gevaarlijk, en strikt genomen sectarisch.
5. De gezelschappen hebben tot veel ellende geleidt. Bv. de verhalen van vrouwen die man en kinderen achterlieten, en voor een paar maanden het land doortrokken langs gezelschappen.
Résumé: De gezelschappen vertegenwoordigen niet de breedte van Gods volk van vroeger, maar slechts een zeer klein gedeelte. Het is dus onjuist om mensen die kritisch zijn tegenover de gezelschappen van afwijken van de oude paden te beschuldigen.