Klavier schreef:Mooi = Geen argument voor mij. Telt gewoon niet.
De Bijbel: Dat zeg ik ook. Ik vraag je nogmaals: Waarop baseer je de grens dan? Je zegt enkel dat je de Bijbel gebruikt om te toetsen maar niet 'hoe'.
Ik zei: Ik kijk naar wat ik mooi vind, wat ik mooi vind toets ik aan de Bijbel en wat de toets doorstaat luister ik. Dat is dus mijn grens, de Bijbel. De jouwe ook en toch verschillen we over bepaalde muziek, of je er naar kan luisteren of niet. Prima, laten we dat maar zo houden. Hoe ik het toets? Ik bestudeer de teksten en kijk of dat kan, of het niet tegen de Bijbel ingaat. Ik kijk ook naar bands, hoe ze zich opstellen en wat ze communiceren... of dat niet Godslasterend is. Het enige waar we in verschillen is dat jij de algehele brede popcultuur niet vind kunnen... ik ben het daar niet mee eens, de popcultuur is heel divers en sommige dingen kunnen wel en andere dingen niet. Ik bekijk het per band. Dat is dus het verschil. Gevolg: Als er een band is die niet verkeerd is zeg je: Ja maar het valt wel in de popcultuur en die heeft een foute sfeer. Ik herken dat niet van de popcultuur in het algemeen maar alleen van sommige muziek.
Je zegt 'vaak niet goed of fout'. Ik Lees echter in jouw verdere woorden 'nooit goed of fout.
Waar, waar, waar leg jij de grens en waarom?
Bij christelijke muziek? Bij wat tot eer van God is. Of house dat bijvoorbeeld kan zijn? Ik weet het niet, ik kan me niet voorstellen dat iemand dat tot eer van God maakt... Maar dat zegt nog niet zoveel. Als iemand dmv housemuziek het evangelie aan jongeren brengt waar ze allicht op andere manieren niet te bereiken zijn zou ik zeggen: Ik ben het niet eens met hoe het gebeurt, maar ik ben blij DAT het gebeurt. En laat God dan maar oordelen.
Geledu schreef:Als we het dan hebben over wereldse muziek heb ik in andere topics al verwoord dat ik daar niet in mee kan.
Sterker nog, ik vind het God onterend als er dan ook nog eens een wereldse muziekstijl gepakt wordt om overgoten te worden met een beetje religie.
Het afgezondert zijn van de wereld ligt in al deze zaken verklaard, kun je het letterlijk bijbels gronden ?
Nee, het woordje popmuziek komt niet in de bijbel voor.
Wat wel in heel de Schrift naar voren komt is het feit dat Gods volk anders behoorde te leven dan de heidenvolkeren om hen heen.
Het niet vermengen het "gij geheel anders"
En dacht jij nou echt dat de harp, fluit, citer, tamboerijnen, luit, cimbalen, bazuinen en trommels waarvoor de psalmen geschreven waren, en door het volk Israel gebruikt werden om God te eren, alleen in Israel gebruikt werden om God te loven en geen deel uitmaakten van de toenmalige populaire muziekcultuur? Dan is dat net zo goed gelijkvormig als een christelijke band die met drumstel, gitaar en keyboard muziek maken tot eer van God. Zing dan ook psalm 150 niet als je consequent bent... het valt me telkens weer op hoe slectief mensen bepaalde dingen toepassen.
Ben ik met je eens. Een cultuur die anti-christelijk is mag in mijn ogen geen inspriratiebron voor Christenen zijn als het gaat om cultuuruitingen. Muziek en kunst uit typische subculturen die bewezen anti-christelijk zijn wijs ik daarom af.
Jij kiest voor een ander standpunt.
Popmuziek is niet een anti-christelijke muziekcultuur. Er is namelijk muziek in alle richtingen, van zwaar anti-christelijk tot zwaar pro-christelijk. Ik kijk naar bands en of die het een zijn of het ander, of ergens er tussenin zonder Godonterend te zijn. Oveigens ben ik het ook niet met je eens dat je helemaal niets mag overnemen van een niet-christelijke cultuur... want in hoeverre wordt je door onze hedendaagse cultuur beinvloed... en is die niet net zo goed onchristelijk?
Ook niet als je weet dat metal symbool staat voor een denkwijze die tegen Gods Woord ingaat? Lees dit dan eens.
Wil je je daar mee associeren?
Black Sabbath heeft niets te maken met de progrock en metal die ik luister en daar geen inspiratiebron voor. Het verschilt er net zoveel van als opera van klassiek verschilt

Wel ben ik het er mee eens dat er in de metalscene erg foute bands zijn, waar ik dan ook zeker niet naar luister. En nogmaals, dat ik weer een totaal andere soort muziek, raggen en schreeuwen vs. complexe en/of symphonische muziek met redelijk snelle drums.
Neemt niet weg dat als ik meen dat een broeder dwaalt, ik hem probeer te overtuigen daarvan.
Klopt en dat vind ik ook niet erg... alleen het probleem is: Bij het voorbeeld van het offervlees zal de een allicht ook van de ander gedacht hebben dat hij dwaalde. Toch zegt Paulus: Je hoeft elkaar dan niet terecht te wijzen als je merkt dat die ander oprecht gelooft en toch dingen doet die jou in gewetensnood zouden brengen. Ik snap het gevaar, namelijk dat dat een argument kan zijn om elkaar maar helemaal niet te vermanen en dat is natuurlijk weer niet de bedoeling.
Wat ook niet de bedoeling is. Zo kun je nooit een discussie aangaan. Als je dan toch een diskussie aangaat, moet je ook kunnen pareren.
Zoals je merkt ga ik de discussie dan ook niet uit de weg
De oorsprong leert waarom de vorm is, zoals ze is.
De vorm is een IDENTIFICATIE van een gedachtengoed.
Tot vandaag de dag is de popmuziek vooral de uitlaatklep van anti-christelijke gedachten. Dat een klein deel dat niet is neemt niet weg dat de hele popcultuur een sfeer vertegenwoordigt die niet Christelijk is, en zelfs haaks op de Bijbel staat. Dat is mijn bezwaar.
Als het alleen maar de oorsprong zou zijn, had je gelijk. Maar het is meer.
Je overdrijft wat met groot deel en klein deel. Er zijn een heleboel bands die gewon zingen over het leven, de liefde en weet ik veel wat allemaal, zonder daarbij anti-christelijk te zijn. Hooguit seculier maar ja, seculiere muziek heb je ook genoeg in de klassieke richting bijvoorbeeld. En bij poezie, literatuur... dan is het ook geen probleem volgens mij... of lees je ook geen dichtbundels of literatuur / andere boeken van niet-christelijke schrijvers. Toch durf ik de stelling aan dat er in de literatuur minstens zoveel anti-christelijk gedachtengoed is als in de popmuziek.
Omdat wij dan een voertuig van de wereld gebruiken om heilige woorden te vervoeren. Een voertuig dat ontworpen en toegepast is en wordt voor zaken die niet stroken met Gods Woord.
Het feit dat misschien wel 10% van de popmuziek dat niet is, is voor mij geen ligitimatie om de 90% te negeren.
De stijl is een kenmerkend gegeven van een gedachtengoed.
Dat kenmerkende kun je voor jezelf gebruiken, maar daarmee kun je die stijl niet 'kuisen'. Zolang de popcultuur in de huidige vorm blijft bestaan acht ik dat uitgesloten.
Als er een eeuw lang geen popmuziek is, dan zou na een eeuw de identificerende rol van de muziekstijl weg kunnen zijn. Dan zou het anders liggen. Maar dat ligt het nu bepaald niet.
En hoe consequent ben je zelf dan? Hoe consequent zijn sommige bijbelschrijvers dan als ze het met jou eens zouden zijn? Zoals je vast wel weet is Jubal, de zoon van de goddeloze Lamech die God gewoon openlijk bespotte en zich zo heidens gedroeg als het maar kon, de vader geworden van allen die de fluiten en de lieren bespelen. Zelfs het orgel stamt weer van de fluiten af. Maar deze instrumenten worden gewoon genoemd in Psalm 150, ondanks de dubieuze afkomst... daarmee werd blijkbaar het gebruiken van die instrumenten tot Gods eer nog niet verboden.
Jawel, zo kun je alles goedpraten.
Nog even en we krijgen Christelijke houseparties.
Marnix, WAAR ligt de GRENS?
Ach als het een beetje beschaafde house is..... met goede teksten. En er komen wat christelijke jongeren van de muziek genieten, even dansen.... dan heb ik daar geen moeite mee. Beter dan dat ze het in wereldse houseparty's zoeken, met pillen en al. Een voorbeeld daarvan is vandaag in Algemeen gepost.