Ook hier wordt even vergeten dat we hier te maken hebben met een uniek gegeven in de geschiedenis, namelijk Christus, als tweede Persoon, die op aarde verkeert.
Ik zie niet in wat dat in dit geval verandert aan de situatie. Denk eens aan Saulus van Tarsen, denk eens aan de pinksterlingen; toen was Christus níét meer op aarde.
De discussie die hier gevoerdt gaat over niets. Christus beantwoord de zondaar bijna gelijk, zover dat mogelijk was naar menselijke begrippen. De tollenaar werd door Jezus als gerechtvaardig verklaard door het gebed, want let wel Jezus spreekt hier beschouwend over een gebeurtenis in een gelijkenis. Als er al tijdruimte zit tussen het gebed en het ervaren van de troost, is dat minimaal.
Ik heb de indruk dat je hier de Bijbel wilt persen in een bepaald patroon. Maar je ontkomt toch ook niet aan een tijdruimte, als is het dan “bijna gelijk” of “minimaal”.
Hiervan heeft de zondaar nog geen weet, tenminste niet als het gaat om het unieke karakter van een rechtvaardiging: vrijspraak. Met dit zijn we terug bij de Remonstranten die een rechtvaardiging zagen als een zachte aanranding.
Ik snap niet zo goed wat de remonstranten met deze vraag temaken hebben.
PS. Laten we bij alle discussie niet vergeten vrienden: hoe is met mijn ziel? Hebben we door het geloof de hand mogen leggen op het werk van Jezus Christus. Is het bloed aan de posten van óns hart gestreken?
Ik zou zeggen: laat dat voor ieders eigen geweten. Ik heb altijd wat moeite met dit pastorale opmerkingen midden in een discussie.
Het genadewonder van Gods barmhartigheid mag niet gebruikt worden om daar een recept of formule uit te destilleren. Jullie trekken de boel scheef door nu te focussen op de volgorde en blijft er van het wonder weinig meer over.
Nou, wat je ‘ons’ nu precies verwijt, snap ik niet. Er worden voorbeelden uit de Bijbel genoemd en dan heet het dat we daar een recept of formule uit destilleren. De Bijbel laat duidelijk zien dat er een volgorde is en als iemand daar oog voor heeft en vragen stelt, verwijt je diegene ‘te focussen op de volgorde’.
Ik heb echter de indruk dat door deze bijbelse voorbeelden enige 'dogma’s' van sommigen onder ons onder druk komen te staan. Maar dat kan 'ons' niet verweten worden.