Dat vind ik een prima standpunt. Zowel het een en het ander. Geloof en wedergeboorte.Unionist schreef: Moeten we niet alles in proporties zien?
oei, dat staat er toch wel een loei grote fout in de bijbel.Oude Paden schreef:Hier kan ik (bijna) volledig achterstaan.memento schreef:Oude Paden, ik ben het met je eens. Ik mis binnen onze gezinnen zowel het evenwicht, als de radicaliteit.
Ik ben bang voor elkaar een geloof aanpraten, wat geen grond heeft. De beleving van zonde en nameloos diepe schuld zijn elementen die in een ware bekering thuishoren (en dat vind je bij alle oudvaders/puriteinen).
Echter, ik ben ook bang voor een prediking die niets anders doet dan vertellen 'hoe God Zijn volk bekeerd'. Het evangelie hoort een verkondiging, een proclamatie, een oproep te zijn van de waarheid. Die niet verteld hoe ik geloven moet, maar dat ik geloven moet. Die niet verteld dat ik mijn zonden moet beleven, maar die zegt dat ik zondaar ben. De boodschap is: Bekeert u (dat is: keer u af van uw zondige weg), en gelooft het evangelie (dat is: geloof in de Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden).
De boodschap:
Gods vloek vanwege erfschuld en dadelijke schuld
Gods eis die Hij handhaaft om weder te keren tot God
De mens zijn onwilligheid/onmachtigheid om terug te keren
Gods genadegift die hij door wedergeboorte in het hart werkt
Gods straf als de mens doorzondigt en zich niet bekeert
PS: Uiteraard zegt de boodschap ons dat we zondaar zijn. maar dit werkt uit dat we het zondaar zijn beleven. En die beleving van zondaar zijn zal getoetst moeten worden aan Gods Woord. Ik heb al in een ander topic aangegeven dat zichzelf als zondaar zien of zichzelf als zondaar kennen heel verschillend is. Een predikant heeft dat te onderzoeken.
Inderdaad. Paulus heeft er niets van begrepen.MBE schreef:Dat vind ik een prima standpunt. Zowel het een en het ander. Geloof en wedergeboorte.Unionist schreef: Moeten we niet alles in proporties zien?
Is het geen opmerkelijke vraag die Jezus stelde aan Nicodemus: Jezus antwoordde en zeide tot hem: Zijt gij een leraar van Israel, en weet gij deze dingen niet?
Wedergeboorte moet als van zelfsprekend in de leer aandacht krijgen.
Hetzelfde gebeurt als je nu in contact komt met christenen uit bijvoorbeeld China of Irak. Ze leven heel dicht bij het Woord, heel puur en heel eenvoudig. En dat is het dan. Geen vierscharen, geen heftige bevindingen of belevingen. Geloven als een kind!refo schreef:Als je de bijbelheiligen zou hebben meegemaakt zou je ze vermoedlijk stuk voor stuk 'oppervlakkig' genoemd hebben.
De Christinnereis wel eens gelezen, Oude Paden?Oude Paden schreef:Ik denk toch dat de weg die Bunyan reist de meest veilige weg is.
Ook als is de poort smal en de weg eng.
Ik krijg de indruk dat velen proclameren dat de brede poort tot het leven leidt en de smalle tot het verderf.
Precies... De Bijbel zegt gewoon: Bekeer je, geloof. En wie dat doen worden als wedergeborenen aangesproken.wim schreef:Doet de bijbel het ook verkeerd?MBE schreef: Over geloven horen we veel, maar wedergeboorte??
Jammer dat we het hem niet kunnen vragen.Pim schreef:Inderdaad. Paulus heeft er niets van begrepen.MBE schreef:Dat vind ik een prima standpunt. Zowel het een en het ander. Geloof en wedergeboorte.Unionist schreef: Moeten we niet alles in proporties zien?
Is het geen opmerkelijke vraag die Jezus stelde aan Nicodemus: Jezus antwoordde en zeide tot hem: Zijt gij een leraar van Israel, en weet gij deze dingen niet?
Wedergeboorte moet als van zelfsprekend in de leer aandacht krijgen.
Sorry voor de cynische reactie, maar de Heere Jezus gebruikt een beeld om iets te verduidelijken en tegenwoordig zou de hele theologie daar om moeten draaien. De Heere Jezus zegt toch niet voor niets dat de wind waait waarheen hij wil en dat wij niet weten vanwaar hij komt? Waarom weet men dat tegenwoordig allemaal wel? En waarom gebruikt Paulus die theologie die draait om de wedergeboorte dan nooit in zijn brieven?
Die smalle weg is afgebakend middels een muur.Unionist schreef:De weg smal, dat ontkent hij die meent aan de rechterkant er niet af te kunnen raken.
Als de weg écht smal is, is het een voortdurend strompelen over obstakels en een voortdurend uitkijken niet in de afgrond te vallen.
Het lijkt tegenwoordig wel alsof de weg maar aan één kant gevaarlijk is. Als je maar vér van die linkerkant wegblijft, loop je veilig.
Maar... aan de rechterkant is het ravijn nét zo diep!
