Jeremiah schreef:
3x kerk is toch heerlijk? Wat mij betreft mag het zondag 5x kerk zijn.

Je kan erg overdrijven!
Heb je een gezin?

Jeremiah schreef:

Ronaldus schreef:Ik lees hier de wat oudere draad over kerktijden. In mijn woonplaats kerken CGK GKV en NGK tegenwoordig alledrie eenmaal op zondag.
Maar PKN/GB 2 maal evenals de GG.
Wel apart voor mij als zuiderling om te zien dat er ook kerken 3x een dienst hebben.

3x kerk is toch heerlijk? Wat mij betreft mag het zondag 5x kerk zijn.

En dan vraagt iemand: Wat voor lessen heb je geleerd, wat heb je er aan overgehouden; Tja, dat weet ik niet meer, er was zoveel stof....

De achterliggende boodschap van @Jeremiah is natuurlijk niet gericht op het aantal kerkdiensten, maar op de vreugde bezig te zijn met God en Zijn dienst. Dat lijkt mij een hele gezonde gedachte voor een christen.

Hollander schreef:De achterliggende boodschap van @Jeremiah is natuurlijk niet gericht op het aantal kerkdiensten, maar op de vreugde bezig te zijn met God en Zijn dienst. Dat lijkt mij een hele gezonde gedachte voor een christen.

Klopt!

Hollander schreef:De achterliggende boodschap van @Jeremiah is natuurlijk niet gericht op het aantal kerkdiensten, maar op de vreugde bezig te zijn met God en Zijn dienst. Dat lijkt mij een hele gezonde gedachte voor een christen.

Dat zal. En ik ben ook wel voor twee kerkdiensten, omdat je daarmee de hele dag in het teken zet van Gods dienst. Maar ik zou het ook prima vinden als er maar één dienst was in onze kerk. Dat heeft niets met de vreugde in God te maken.

Er zijn wel dominees die menen dat het aanhoren van hun preken een voorsmaak is van de eeuwige heerlijkheid, maar zij hebben weinig zelfkennis en naar ik vrees ook weinig godskennis. Natuurlijk is het een goed teken dat je bezig bent met de eer van God en de eeuwige dingen, maar het is niet perse zo dat het vele goed is.

Sterker nog, de meeste lange preken die ik heb gehoord, zaten matig in elkaar. Zo is het ook met aantallen kerkdiensten. Ik heb een periode in mijn leven gehad dat ik ieder vrij uur mij met meditaties en wat niet al bezig hield, totdat ik er gewoon een hekel aan kreeg. Niet een hekel aan God, God zij dank, maar aan steeds meer van hetzelfde.

Christenen zijn gewoon mensen, met menselijke eigenschappen. God vraagt helemaal niet van ons om vijf keer per zondag naar de kerk te gaan, of drie keer en dan ook nog een weekdienst.

Als je nat wilt worden, moet je in de regen lopen, zei een wijze oudvader bij wijze van voorbeeld. Domme mensen maken daarvan dat de kans dat je bekeerd wordt het grootst is als je voortdurend onder een circulerende woordendouche staat. Maar zo is dat nooit bedoeld. Dat zijn verschijnselen die voortkomen uit een gebrek aan matigheid en wijsheid en primitief heidens/magisch denken.

Dit gebrek aan matigheid en wijsheid is misschien wel een van de grootste problemen in de bevindelijke gereformeerde kerken. Alles moet groot en extreem. De zondekennis, de godskennis, de kerkgebouwen, de preken, de standpunten. Van de matigheid en de terughoudendheid in het oordeel waarover de bijbel spreekt, is vaak weinig te merken.

Terwijl dat toch een van de bekendste vruchten is van de heilige Geest.

Dat is mooi.

We hadden het echter over de invulling, toch? Of ben ik nu kippig?

DDD schreef:(…)

Zou het ook kunnen dat iemand een andere invulling geeft aan het bezig zijn met God en Zijn dienst?
Je kleurt diverse aspecten nogal negatief in, zonder dat ik het direct oneens ben. Ik denk dat veel van de door jou genoemde aspecten vallen onder de christelijke vrijheid. Mag daar ook nog de veelkleurigheid van Gods Geest in doorwerken?

DDD schreef:Alles moet groot en extreem.

Ik hou daarvan. Het kan niet duidelijk genoeg zijn.

Jantje schreef:

DDD schreef:Alles moet groot en extreem.

Ik hou daarvan. Het kan niet duidelijk genoeg zijn.

Precies. Dat heet dus ongenuanceerd. Ik verbaasde mij er al over, dat wij daarover van mening leken te verschillen.

DDD schreef:

Jantje schreef:

DDD schreef:Alles moet groot en extreem.

Ik hou daarvan. Het kan niet duidelijk genoeg zijn.

Precies. Dat heet dus ongenuanceerd. Ik verbaasde mij er al over, dat wij daarover van mening leken te verschillen.

Nou ja zeg! Ik zit net in een ander draadje te lezen en daar kom jij ook tamelijk ongenuanceerd over. Dus de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.

Het is helemaal geen verwijt, maar een constatering.

En ik formuleer ook ietwat zwartwit. Ik zie niet in wat dat er mee te maken heeft. Als ik rood haar heb, kun jij ook rood haar hebben. Het is raar om te zeggen dat ik geen rood haar kan hebben omdat jij al rood haar hebt. Het is mijns inziens even raar om te zeggen dat jij niet zwartwit formuleert omdat ik zwartwit zou formuleren. Nu is de mate van nuance natuurlijk altijd een relatief begrip, maar het gaat dan om de verhouding met de gemiddelde Nederlander en niet om de twee personen onderling, wat mij betreft.

Overigens zijn er ook mensen die mij juist eindeloos genuanceerd vinden. Dat hangt een beetje af van de manier van redeneren, denk ik. Ik heb daar nog niet zo'n goede verklaring voor.