eilander schreef:Geeske_1991 schreef:Wanneer je de kanttekeningen pakt bij de tekst zoekt en gij zult vinden, kom je er achter dat dit niet aan iedereen is geschreven maar aan de zoekende bruid in Hooglied.
Ik denk dat dit niet klopt, maar in zoverre ben ik het met je eens dat dit in eerste instantie gezegd wordt tegen kinderen van God.
Er zijn echter wel volstrekt algemene beloften, waarvan er zojuist één is aangehaald: wendt u naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde.
Daar kun je met geen mogelijkheid iemand van uitsluiten. Natuurlijk zeg je dan, en het is nog terecht ook: we kúnnen ons helemaal niet tot de Heere wenden.
Als je echter steeds met dit soort tegenwerpingen komt, vraag ik me echt af of je de geschriften van Bunyan, à Brakel en anderen dan wel kent. Die lieten toch van dit soort uitvluchten niet veel heel.
Nog iets anders: het valt me opnieuw op dat we hier veel kunnen praten over onze onmacht, onze onwil, onze verantwoordelijkheid, enzovoorts. Daar lopen we enorm mee vast. Dat is overigens het ergste niet, want de Heere weet er wel een oplossing voor.
Bekijk het echter alsjeblieft ook eens van de andere kant. Wat heeft de Heere gedaan? Hij geeft ons Zijn Woord, heeft ons met Zijn Woord laten opgroeien, brengt ons wekelijks onder de prediking, en dergelijke dingen meer. Wat is het doel daarvan?
Elke preek die we horen, is een bewijs dat de Heere nog onze zaligheid op het oog heeft. Elke keer dat we de Bijbel lezen, ook.
Je gelooft toch niet dat Hij dat doet om ons te verderven? Nee, zo mogen we van de Heere niet denken.
Denk toch niet hard van de Heere, Die niets liever ziet dan dat een zondaar tot Hem komt. Hoe ons hart ook is, zou Hij daar geen raad mee weten?
Wie op die manier naar de genademiddelen mag kijken, ziet in zichzelf meer verdorvenheid: ben ik nu al zó vaak naar de kerk geweest, zonder door het geloof op de Heere Jezus te zien?! Maar die ziet ook meer de milde handen en de vriendelijke ogen van de Heere, die door de middelen werkt.
Tot slot: je schreef iets over gestolen beloften. Ik weet niet of dat eigenlijk wel kan. Wel weet ik dat een mens zich bedriegen kan. Ik heb al zo vaak aan de Heere gevraagd of Hij mij alstublieft af wil nemen wat ik meen te hebben als dat van mezelf is. Maar ook of Hij dan alstublieft mij niet aan mezelf over zal laten, want dan is het verloren!
En het wonder is, en dat heb ik toch weer opnieuw mogen ervaren, nu al weer enige tijd geleden: de Heere spreekt door Zijn Woord.
Ik ging toen met een vraag in mijn hart naar de kerk: kan dit nu wel, zeggen dat je genade bezit, en nu dit?! En exact die vraag stelde de dominee in zijn preek toen ook. En bij het vervolg van die preek moest ik toen echt belijden: Heere, dit heb ik zelf niet gezocht en zelf niet bedacht.
Toen was Gods stem weer zo duidelijk. Na de dienst stonden toen Jehovah's getuigen bij ons aan de deur, en ik heb daar altijd een hekel aan om eerlijk te zijn. Maar toen was er nog zo vol van dat ik ze verteld heb over de preek en dat het daarom de belijdenis van mijn hart is dat de Zoon van God Zelf ook God is. Enzovoorts, ze waren dat niet zo gewend geloof ik en zeiden niets terug.
Dit is wel erg persoonlijk, maar ik wil ermee zeggen: op Gods Woord kun je aan, en Hij leeft en Hij spreekt!
En als het voor mij kan, terwijl ik enerzijds altijd veel met de Bijbel en goede boeken bezig was, en anderzijds in het verborgen afschuwelijke zonden bedreef.... en de Heere jarenlang maar liet kloppen, dan kan het voor iedereen. Dat klinkt heel cliché, maar af en toe beleef ik dat zó dat ik het wel van de kansel zou willen roepen.