Posthoorn schreef:eilander schreef:Verklaar u nader...
Wat er beschreven wordt, is wat er gebeurt wanneer de
veroordeelde zondaar in Christus de
vrijspraak ontvangt. Daar ben je zelf bij. Dat is een overgang van de duisternis naar het licht, van dood naar leven. Dat gaat niet ongemerkt en ook niet geleidelijk. Dat wordt
beleefd. En dat is wat men in al die vierschaarbeschrijvingen probeert aan te geven.
Toch vraag ik me af of je nu wel helemaal begrijpt wat ik bedoel. Een paar voorbeelden uit het eerder genoemde boekje Komt luistert toe.
Ik wil er nadrukkelijk bij vermelden dat ik er in het geheel niet schamper over wil doen, integendeel: ik geloof dat veel van deze mensen juist een teer leven met Christus kenden, maar dat zij wellicht door gebrekkig onderwijs er 'arm van geleefd hebben'. Nu zullen er mensen hier zeggen dat dat juist goed is, maar ik bedoel dat ze niet in het licht hebben gewandeld, terwijl ze dat wel met recht hadden mogen doen.
De voorbeelden dan, en ik schrijf het op met de woorden uit het verhaal:
- een man die tot zijn oude dag zich niets kon toe-eigenen, die men kende als een man die alles miste. Toen hij 90 jaar was, had hij zoveel verlevendiging en mocht hij ondanks zijn gemis toch zoveel geloof oefenen, dat hij kon deelnemen aan het Heilig Avondmaal. Een latere avondmaalsviering durfde hij weer niet deel te nemen. Toen hij ziek werd leefde hij in dat zijn schuld nog open stond. Toen werd het zalig worden onmogelijk voor hem, alle hoop ontviel hem en hij ondervond in zijn ziel wat de rampzaligheid is. Daar werd hij echter ook verlost van vloek en schuld en dood en hij mocht komen tot Hem, Die het leven is. Dat was de openbaring van Christus.
- een man die op z'n 18e jaar de Heere mocht gaan dienen, tot z'n 22e in vreselijke bestrijdingen was maar toch een belofte van de Heere kreeg. Daarna werd hij met bewustheid voor zijn hart als een rank in de ware Wijnstok ingelijfd. "De Vader hield Zich nog verborgen, maar drie weken lang heb ik in de gemeenschap van die Borg en Middelaar mogen delen".
Daarna kwam de zonde weer terug.
Wat later werd hij in de volmaaktheid Gods ingeleid, met Adam voor de val maar ook als Adam gevallen en uit het Paradijs verdreven. Nu kwam de eis dat hij aan het recht Gods moest voldoen. "Nu was ik weleens voor het recht geweest maar nu kwam ik onder het recht Gods. Ik moest betalen of de gevangenis in en daar werd ik voor die vierschaar gedaagd en de Rechter sprak. Mijn schuld moest betaald worden; de wet veroordeelde mij en de satan klaagde mij ook aan. Maar nu sprak Jezus en trad voor mij in 'Ik heb de pers voor hem getreden, Ik heb aan Uw recht voldaan'. Ik ontving de verzekering van de vergiffenis van mijn schuld en zonden in een verzekerd geloof."
Een half jaar later werd hij door de Vader als Zijn kind weer aangenomen (toen was hij 24).
Ik kan er nog meer voorbeelden bij voegen. Duidelijk is wel dat het niet, zoals jij zegt, gaat over een overgang van dood naar leven. Dat was in het laatste voorbeeld toch op z'n 18e jaar? Toen had hij alles, en was ook zijn schuld betaald. Dat hij er later op de hier beschreven wijze meer licht over gekregen heeft, is duidelijk.