Had men vroeger minder geld nodig?

[JolandaOudshoorn]

Als een van ons vroeger zei: ik voel me helemaal niet jarig; dan noemde mijn vader dat 'gebrek aan dankbaarheid'.

Wat een nare manier om over zoiets stoms als een verjaardag een christelijk sausje inclusief schuldgevoel te gooien. Alsof gebrek aan dankbaarheid af te leiden valt uit het gevoel van jarig zijn ...

Ik heb dat helemaal niet zo negatief opgevat. En ach, dan is mijn dankbaarheid een christelijk sausje, het is wel een oprecht gevoel.

[-DIA-]

Mijn ouders waren, in de jaren 50, 60, zeg maar gerust arm.
Toch nooit 1 cent tekort gehad.
Was het geld er niet voor het ziekenhuis?
Dan waren er wel eens grote zorgen.
Toch, en dat het wonderlijke:

Juist als het geld nodig was kwam het.
Niet eerder en nooit te laat.
Ds. B. kwam in die jaren eens bij ons met een ouderling.
Hij overhandigde mijn ouders een envelop.
Hij zei: Het is niet van mij, niet van de kerkenraad, maar... jullie moeten het hebben.
Het was op de cent precies het bedrag van de ziekenhuisrekening.
Dit is meerdere malen gebeurd, en zou die God van toen dan niet meer Dezelfde zijn?
Nu vertrouwen we minder, gezien het feit dat bijna iedereen verzekerd is....

[helma]

Als een van ons vroeger zei: ik voel me helemaal niet jarig; dan noemde mijn vader dat 'gebrek aan dankbaarheid'.

Wat een nare manier om over zoiets stoms als een verjaardag een christelijk sausje inclusief schuldgevoel te gooien. Alsof gebrek aan dankbaarheid af te leiden valt uit het gevoel van jarig zijn ...

Vind je? Ik begrijp nu beter wat hij befoelde. Als ik jarig ben en voel me verwonderd over Gods trouwe zorg dan voel ik me echt jarig. Het was meer een reminder: hoe kan je niet verwonderd zijn over Gods bewaring in het achterliggende jaar? (Gelukkig heb ik mijn vader nog nooit hoeven te verdenken van een christelijk sausje; en ieder die hem kent zal weten dat hij dit oprecht bedoelde)

[JolandaOudshoorn]

Als een van ons vroeger zei: ik voel me helemaal niet jarig; dan noemde mijn vader dat 'gebrek aan dankbaarheid'.

Wat een nare manier om over zoiets stoms als een verjaardag een christelijk sausje inclusief schuldgevoel te gooien. Alsof gebrek aan dankbaarheid af te leiden valt uit het gevoel van jarig zijn ...

Vind je? Ik begrijp nu beter wat hij befoelde. Als ik jarig ben en voel me verwonderd over Gods trouwe zorg dan voel ik me echt jarig. Het was meer een reminder: hoe kan je niet verwonderd zijn over Gods bewaring in het achterliggende jaar? (Gelukkig heb ik mijn vader nog nooit hoeven te verdenken van een christelijk sausje; en ieder die hem kent zal weten dat hij dit oprecht bedoelde)

Helemaal met je eens. Maar ik heb wel eens het gevoel dat oprecht christen-zijn hier op z'n minst verdacht wordt gemaakt.

[Luther]

Als een van ons vroeger zei: ik voel me helemaal niet jarig; dan noemde mijn vader dat 'gebrek aan dankbaarheid'.

Wat een nare manier om over zoiets stoms als een verjaardag een christelijk sausje inclusief schuldgevoel te gooien. Alsof gebrek aan dankbaarheid af te leiden valt uit het gevoel van jarig zijn ...

Wat een nare manier om duidelijk te maken dat je er iets anders in staat.

[Pimpelmees]

Als een van ons vroeger zei: ik voel me helemaal niet jarig; dan noemde mijn vader dat 'gebrek aan dankbaarheid'.

Wat een nare manier om over zoiets stoms als een verjaardag een christelijk sausje inclusief schuldgevoel te gooien. Alsof gebrek aan dankbaarheid af te leiden valt uit het gevoel van jarig zijn ...

Wat een nare manier om duidelijk te maken dat je er iets anders in staat.

Hoezo? Op je verjaardag krijg je vaak de vraag "voel je je jarig?". Als je bij helma thuis dan met "nee" antwoorde, kreeg je te horen dat dat een gebrek aan dankbaarheid was. Ik vind dat een nare vader-kind-communicatie, mede omdat je wel of niet jarig voelen helemaal niets met een gebrek aan dankbaarheid te maken heeft. Iedereen weet dat je prima dankbaarheid voor het leven kunt ervaren zonder dat je je per se jarig voelt op je verjaardag.

[helma]

Oh oh je kunt hier werkelijk niks zeggen zonder dat het op een negatieve manier gefileerd wordt. Het was absoluut niet met een negatieve klank bedoelt. Jammer dat het zo opgevat wordt
Het was meer een klinkslag waar je over nadacht en prima wist wat hij bedoelde. Maar goed; denk wat je ervan denken wil; het belemmert mij niet om met dankbaarheid terug te zien op de manier waarop mijn vader mij opvoedde. Maar het is wel weer een van de momenten waarop ik zo verschrikkelijk baal van de manier waarop mensen hier met elkaar en hun postings omgaan. Ik neem weer ff afkoelpauze

[Desiree]

Nou het is weleens lastig.. toen ik onlangs het tegenovergestelde reageerde op jou maar ook op een dominee, dacht ik, waarom hou ik dit niet voor mezelf.. Het voelde niet fijn om te zeggen wat zo ongeveer mijn ervaring was. Omdat mijn ervaring die van een ander niet hoeft te zijn en ik niet voor een ander kan denken. Je weet wel welke topic, over werkende vrouwen. Zelfs in de kerk dacht ik, ik moet het weghalen... Aan de andere kant dacht ik, maar ik mag wel mijn bijdrage leveren en dan hoef ik niet te liegen. Ook al is niemand het met mij eens. We gunnen elkaar uiteindelijk het beste toch, ondanks de verschillen. Ik zou bijna een preek online zetten van een kandidaat, die ook zei dat er onderling veel te vergeven is. Die zuster die altijd dit en die broeder die altijd dat, en die oude meneer die vaak zus etc. Vul het zelf maar in. Maar dat doe ik niet, want die kandidaat gun ik ook het beste.

[Mara]

Oh oh je kunt hier werkelijk niks zeggen zonder dat het op een negatieve manier gefileerd wordt. Het was absoluut niet met een negatieve klank bedoelt. Jammer dat het zo opgevat wordt
Het was meer een klinkslag waar je over nadacht en prima wist wat hij bedoelde. Maar goed; denk wat je ervan denken wil; het belemmert mij niet om met dankbaarheid terug te zien op de manier waarop mijn vader mij opvoedde. Maar het is wel weer een van de momenten waarop ik zo verschrikkelijk baal van de manier waarop mensen hier met elkaar en hun postings omgaan. Ik neem weer ff afkoelpauze

Verstandig Helma. Ongelooflijk dat er zo het gif weer uitgehaald wordt, ipv de honing.
Wij stopten met onze verjaardagen omdat het een steeds grotere belasting werd voor sommige familieleden. Eigen winkel, tot laat bezig en dan nog 40 kilometer te moeten crossen om even een (schoon)zus te feliciteren. Op zaterdag was ook geen optie, dan was de winkel immers ook open en mijn zwager wilde graag ruim voor de zondag thuis zijn. In de andere familie zaten ook winkeliers en volcontinu-werkers.
Onze ouders werden te oud, dus ging ik liever bij hen een kopje koffie drinken en nam dan wat lekkers mee.
De meeste familieleden reageerden opgelucht, sommige van hen niet. Maar ja, die hadden niets beters te doen dan allerlei partijtjes af te lopen.
Dus al vier je het niet op de traditionele manier, wil dat nog niet zeggen dat je er niet bij stilstaat!
Voor mij is het elke morgen een Wonder dat ik wakker mag worden.

O, en voor de fervente verjaardagvierders, vergeet de familieleden in het zorgcentrum en verpleeghuis dan niet. Want daar zitten altijd maar bar weinig mensen of helemaal niet. Dat vind ik verdrietiger en erger dan bij een familielid dat nog in het volle leven staat op verjaardag te gaan.
Een familieband kan heel warm en sterk zijn, zonder dat er een feestje gevierd wordt. Het gaat erom of je er bent, werkelijk bent in goede maar zeker in slechte tijden.

Prediker wist het ook al:
Het is beter te gaan in het klaaghuis, dan te gaan in het huis des maaltijds; want in hetzelve is het einde aller mensen, en de levende legt het in zijn hart. Het treuren is beter dan het lachen; want door de droefheid des aangezichts wordt het hart gebeterd.
Het hart der wijzen is in het klaaghuis; maar het hart der zotten in het huis der vreugde.

[Desiree]

x

[Tiberius]

Als een van ons vroeger zei: ik voel me helemaal niet jarig; dan noemde mijn vader dat 'gebrek aan dankbaarheid'.

Wat een nare manier om over zoiets stoms als een verjaardag een christelijk sausje inclusief schuldgevoel te gooien. Alsof gebrek aan dankbaarheid af te leiden valt uit het gevoel van jarig zijn ...

Ik vind dit een respectloze opmerking om dat zo van iemand te zeggen van wie zij veel houdt (blijkt uit andere postings hier) en wie jij waarschijnlijk niet eens kent.

[helma]

Daar ben ik weer

Het is gewoon de toon die de muziek maakt. In plaats van roepen met 'christelijke sausje' en 'nare vader-kind-communicatie' had ook op een andere manier blijk gegeven kunnen worden van onbegrip.

Natuurlijk hoef je het niet met elkaar eens te zijn, maar wees wel respectvol en trek niet te snel je conclusies. Zeker niet bij voorbaat negatief.
En daar kunnen we met elkaar best op letten toch?
Dat zorgt vast voor een betere sfeer.

[Pimpelmees]

Uit enkele reacties blijkt dat de toon van mijn laatste twee postings in dit topic weerstand oproept. Ik zal er in de toekomst op letten.

Daarbij wil ik wel opmerken dat men mijn opmerkingen niet groter moet maken dan ze zijn. Ik heb niets gezegd over de vader van helma in het algemeen, zelfs niet over de communicatie in het algemeen. Mijn opmerkingen verwezen naar een specifieke vorm van communicatie op een specifiek moment (de verjaardag). Ik heb dat in de tweede posting ook door middel van een verwijswoord aangegeven.

Maar blijkbaar is de toon de inhoud gaan overschaduwen. Dat is jammer. Ik zal proberen de toon in toom te houden.

[refo]

Uit enkele reacties blijkt dat de toon van mijn laatste twee postings in dit topic weerstand oproept. Ik zal er in de toekomst op letten.

Daarbij wil ik wel opmerken dat men mijn opmerkingen niet groter moet maken dan ze zijn. Ik heb niets gezegd over de vader van helma in het algemeen, zelfs niet over de communicatie in het algemeen. Mijn opmerkingen verwezen naar een specifieke vorm van communicatie op een specifiek moment (de verjaardag). Ik heb dat in de tweede posting ook door middel van een verwijswoord aangegeven.

Maar blijkbaar is de toon de inhoud gaan overschaduwen. Dat is jammer. Ik zal proberen de toon in toom te houden.

Trek het je niet aan. Je hebt niets verkeerds gezegd. Helma zei niet in welke toon haar vader dat sprak, dus mag je er van uitgaan dat het een opvoedkundig tikje was. Waarom zou hij 't anders zeggen?

[Bert Mulder]

Als een van ons vroeger zei: ik voel me helemaal niet jarig; dan noemde mijn vader dat 'gebrek aan dankbaarheid'.

Wat een nare manier om over zoiets stoms als een verjaardag een christelijk sausje inclusief schuldgevoel te gooien. Alsof gebrek aan dankbaarheid af te leiden valt uit het gevoel van jarig zijn ...

Vind je? Ik begrijp nu beter wat hij befoelde. Als ik jarig ben en voel me verwonderd over Gods trouwe zorg dan voel ik me echt jarig. Het was meer een reminder: hoe kan je niet verwonderd zijn over Gods bewaring in het achterliggende jaar? (Gelukkig heb ik mijn vader nog nooit hoeven te verdenken van een christelijk sausje; en ieder die hem kent zal weten dat hij dit oprecht bedoelde)

Helemaal met Helma eens!