GJdeBruijn schreef:Wat betreft al die verhalen over de Paus, positief dan wel negatief: Is het niemand opgevallen dat Rome nog niets veranderd is als het gaat om de kern? Dezelfde dwaling als waar Luther tegen ten strijde trok is in de eerste toespraak van de nieuwe paus duidelijk naar voren gekomen. Alle mensen werden gezegend door de nieuwe paus. Dat wil zeggen: Alle mensen van goede wil....
Wat leert de reformatie? Niet alle mensen van goede wil, maar goddelozen!
Rome leert nog steeds niet de rechtvaardiging van de goddeloze maar de rechtvaardiging van de heilige, vrome, goedwillende mens.
Als je denk dat Rome Christus centraal stelt en het allemaal wel meevalt dan komt dat omdat de woorden wel gelijk lijken, maar dat niet wordt onderkend dat de inhoud die men daar aan geeft in de RKK tegengesteld is aan die van de reformatie.
Voorbeeld: Geloof in Christus is volgens Rome enkel genade waarmee een mens ZELF mee aan het werk moet. Het is niet de zaligheid maar slechts een mogelijkheid, een kracht die nog wel benut moet worden. De mens moet vroom leven, Christus navolgen en via de heiligmaking tot de rechtvaardiging komen.
Volgens de Reformatie is het eerst als een goddeloze tot Christus en uit genade zalig worden. Het leven uit Christus is een bedelaarsleven van een goddeloze die uit dankbaarheid Christus wil navolgen tot eer van Zijn Vader.
Dat grote verschil ligt nog steeds tussen Rome en de reformatorische leer, alle positieve gevoelens ten opzichte van recente publicaties ten spijt.

Dit weerspreekt ook niemand....het is blijkbaar niet mogelijk een boek van een RK theoloog te lezen en waardering uit te spreken over het goede in dat boek. Alleen al het feit dat de vorige Paus de historiciteit van de heilsfeiten volkomen belijd doet weldadig aan in een tijd waar veel protestantse theologen dit allang overboord gezet hebben.

huisman schreef:

GJdeBruijn schreef:Wat betreft al die verhalen over de Paus, positief dan wel negatief: Is het niemand opgevallen dat Rome nog niets veranderd is als het gaat om de kern? Dezelfde dwaling als waar Luther tegen ten strijde trok is in de eerste toespraak van de nieuwe paus duidelijk naar voren gekomen. Alle mensen werden gezegend door de nieuwe paus. Dat wil zeggen: Alle mensen van goede wil....
Wat leert de reformatie? Niet alle mensen van goede wil, maar goddelozen!
Rome leert nog steeds niet de rechtvaardiging van de goddeloze maar de rechtvaardiging van de heilige, vrome, goedwillende mens.
Als je denk dat Rome Christus centraal stelt en het allemaal wel meevalt dan komt dat omdat de woorden wel gelijk lijken, maar dat niet wordt onderkend dat de inhoud die men daar aan geeft in de RKK tegengesteld is aan die van de reformatie.
Voorbeeld: Geloof in Christus is volgens Rome enkel genade waarmee een mens ZELF mee aan het werk moet. Het is niet de zaligheid maar slechts een mogelijkheid, een kracht die nog wel benut moet worden. De mens moet vroom leven, Christus navolgen en via de heiligmaking tot de rechtvaardiging komen.
Volgens de Reformatie is het eerst als een goddeloze tot Christus en uit genade zalig worden. Het leven uit Christus is een bedelaarsleven van een goddeloze die uit dankbaarheid Christus wil navolgen tot eer van Zijn Vader.
Dat grote verschil ligt nog steeds tussen Rome en de reformatorische leer, alle positieve gevoelens ten opzichte van recente publicaties ten spijt.

Dit weerspreekt ook niemand....het is blijkbaar niet mogelijk een boek van een RK theoloog te lezen en waardering uit te spreken over het goede in dat boek. Alleen al het feit dat de vorige Paus de historiciteit van de heilsfeiten volkomen belijd doet weldadig aan in een tijd waar veel protestantse theologen dit allang overboord gezet hebben.

Beste Huisman,
Blijf maar in de spelonk van Adullam: Bewaar het pand u toevertrouwt.
Het is een groot voorrecht als dat pand ons nog toevertrouwt is.

Ik meen dat er een kerkblaadje is, dat niet voor niets: "Bewaar het Pand" heet

SecorDabar schreef:

huisman schreef:

GJdeBruijn schreef:Wat betreft al die verhalen over de Paus, positief dan wel negatief: Is het niemand opgevallen dat Rome nog niets veranderd is als het gaat om de kern? Dezelfde dwaling als waar Luther tegen ten strijde trok is in de eerste toespraak van de nieuwe paus duidelijk naar voren gekomen. Alle mensen werden gezegend door de nieuwe paus. Dat wil zeggen: Alle mensen van goede wil....
Wat leert de reformatie? Niet alle mensen van goede wil, maar goddelozen!
Rome leert nog steeds niet de rechtvaardiging van de goddeloze maar de rechtvaardiging van de heilige, vrome, goedwillende mens.
Als je denk dat Rome Christus centraal stelt en het allemaal wel meevalt dan komt dat omdat de woorden wel gelijk lijken, maar dat niet wordt onderkend dat de inhoud die men daar aan geeft in de RKK tegengesteld is aan die van de reformatie.
Voorbeeld: Geloof in Christus is volgens Rome enkel genade waarmee een mens ZELF mee aan het werk moet. Het is niet de zaligheid maar slechts een mogelijkheid, een kracht die nog wel benut moet worden. De mens moet vroom leven, Christus navolgen en via de heiligmaking tot de rechtvaardiging komen.
Volgens de Reformatie is het eerst als een goddeloze tot Christus en uit genade zalig worden. Het leven uit Christus is een bedelaarsleven van een goddeloze die uit dankbaarheid Christus wil navolgen tot eer van Zijn Vader.
Dat grote verschil ligt nog steeds tussen Rome en de reformatorische leer, alle positieve gevoelens ten opzichte van recente publicaties ten spijt.

Dit weerspreekt ook niemand....het is blijkbaar niet mogelijk een boek van een RK theoloog te lezen en waardering uit te spreken over het goede in dat boek. Alleen al het feit dat de vorige Paus de historiciteit van de heilsfeiten volkomen belijd doet weldadig aan in een tijd waar veel protestantse theologen dit allang overboord gezet hebben.

Beste Huisman,
Blijf maar in de spelonk van Adullam: Bewaar het pand u toevertrouwt.
Het is een groot voorrecht als dat pand ons nog toevertrouwt is.

Ik meen dat er een kerkblaadje is, dat niet voor niets: "Bewaar het Pand" heet

Ik ben van ganser harte een "Bewaar het pander" maar probeer wel in het oog te houden dat Gods Kerk wereldwijd zich ver uitstrekt buiten mijn eigen kring.

huisman schreef:

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef:Verder heeft ds. Mallan genoemde tekst uit dat boek "Van ons uitgegaan" betreurd , en heeft dat boek genoemd: DAT ELLENDIGE BOEK!

WAAR??
En heeft hij het ooit herroepen??

Het gaat hier over de paus en jullie spreken over ds Mallan....veelzeggend

Volgens mij heeft ds. Mallan in zijn kerkverband veel meer invloed (en wordt hij veel meer vergoddelijkt) dan de paus dat in zijn kerkverband heeft. ds. Mallan heeft zelfs nog veel invloed op andere kerkverbanden.
Inderdaad: veelzeggend...

-DIA- schreef: Heb je de meditatie uit 1962 gelezen? Ik oordeel niet, maar ik neem waar.

Misschien heb je wel meer licht nodig om werkelijk te zien! Want waarnemen vanuit je eigen licht geeft vaak inbeeldingen die er in werkelijkheid helemaal niet zijn, maar in realiteit toch heel anders zijn als je wat dichterbij komt.

huisman schreef:

SecorDabar schreef:

huisman schreef:

GJdeBruijn schreef:Wat betreft al die verhalen over de Paus, positief dan wel negatief: Is het niemand opgevallen dat Rome nog niets veranderd is als het gaat om de kern? Dezelfde dwaling als waar Luther tegen ten strijde trok is in de eerste toespraak van de nieuwe paus duidelijk naar voren gekomen. Alle mensen werden gezegend door de nieuwe paus. Dat wil zeggen: Alle mensen van goede wil....
Wat leert de reformatie? Niet alle mensen van goede wil, maar goddelozen!
Rome leert nog steeds niet de rechtvaardiging van de goddeloze maar de rechtvaardiging van de heilige, vrome, goedwillende mens.
Als je denk dat Rome Christus centraal stelt en het allemaal wel meevalt dan komt dat omdat de woorden wel gelijk lijken, maar dat niet wordt onderkend dat de inhoud die men daar aan geeft in de RKK tegengesteld is aan die van de reformatie.
Voorbeeld: Geloof in Christus is volgens Rome enkel genade waarmee een mens ZELF mee aan het werk moet. Het is niet de zaligheid maar slechts een mogelijkheid, een kracht die nog wel benut moet worden. De mens moet vroom leven, Christus navolgen en via de heiligmaking tot de rechtvaardiging komen.
Volgens de Reformatie is het eerst als een goddeloze tot Christus en uit genade zalig worden. Het leven uit Christus is een bedelaarsleven van een goddeloze die uit dankbaarheid Christus wil navolgen tot eer van Zijn Vader.
Dat grote verschil ligt nog steeds tussen Rome en de reformatorische leer, alle positieve gevoelens ten opzichte van recente publicaties ten spijt.

Dit weerspreekt ook niemand....het is blijkbaar niet mogelijk een boek van een RK theoloog te lezen en waardering uit te spreken over het goede in dat boek. Alleen al het feit dat de vorige Paus de historiciteit van de heilsfeiten volkomen belijd doet weldadig aan in een tijd waar veel protestantse theologen dit allang overboord gezet hebben.

Beste Huisman,
Blijf maar in de spelonk van Adullam: Bewaar het pand u toevertrouwt.
Het is een groot voorrecht als dat pand ons nog toevertrouwt is.

Ik meen dat er een kerkblaadje is, dat niet voor niets: "Bewaar het Pand" heet

Ik ben van ganser harte een "Bewaar het pander" maar probeer wel in het oog te houden dat Gods Kerk wereldwijd zich ver uitstrekt buiten mijn eigen kring.

Ja, terecht opgemerkt: Gods Kerk !
Terecht is ook wat ik op Biddag in een preek van Justus Vermeer las:
Waar de Heere Zijn Kerk bouwt, daar bouwt de duivel zijn kapel....

GJdeBruijn schreef:Wat betreft al die verhalen over de Paus, positief dan wel negatief: Is het niemand opgevallen dat Rome nog niets veranderd is als het gaat om de kern? Dezelfde dwaling als waar Luther tegen ten strijde trok is in de eerste toespraak van de nieuwe paus duidelijk naar voren gekomen. Alle mensen werden gezegend door de nieuwe paus. Dat wil zeggen: Alle mensen van goede wil....
Wat leert de reformatie? Niet alle mensen van goede wil, maar goddelozen!
Rome leert nog steeds niet de rechtvaardiging van de goddeloze maar de rechtvaardiging van de heilige, vrome, goedwillende mens.
Als je denk dat Rome Christus centraal stelt en het allemaal wel meevalt dan komt dat omdat de woorden wel gelijk lijken, maar dat niet wordt onderkend dat de inhoud die men daar aan geeft in de RKK tegengesteld is aan die van de reformatie.
Voorbeeld: Geloof in Christus is volgens Rome enkel genade waarmee een mens ZELF mee aan het werk moet. Het is niet de zaligheid maar slechts een mogelijkheid, een kracht die nog wel benut moet worden. De mens moet vroom leven, Christus navolgen en via de heiligmaking tot de rechtvaardiging komen.
Volgens de Reformatie is het eerst(!) als een goddeloze tot Christus (waar anders heen?) en uit enkel genade zalig worden. Het leven uit Christus is een bedelaarsleven van een goddeloze die uit dankbaarheid Christus wil navolgen tot eer van Zijn Vader.
Dat grote verschil ligt nog steeds tussen Rome en de reformatorische leer, alle positieve gevoelens ten opzichte van recente publicaties ten spijt. Rome: De mens moet het zelf doen, Christus is slechts een helper, Bijbel: Gods werk, Christus is volkomen Zaligmaker.

Je hebt een punt tegenover de RKK-leer. Echter, de RKK zal komen met Jak.2vs24. En dan hebben ze ook een punt waar vanuit de gereformeerde traditie nooit echt een antwoord op geweest is. Er is wel een duidelijk antwoord op, alleen dat is een niet-gereformeerd antwoord.

Gian schreef:

GJdeBruijn schreef:Wat betreft al die verhalen over de Paus, positief dan wel negatief: Is het niemand opgevallen dat Rome nog niets veranderd is als het gaat om de kern? Dezelfde dwaling als waar Luther tegen ten strijde trok is in de eerste toespraak van de nieuwe paus duidelijk naar voren gekomen. Alle mensen werden gezegend door de nieuwe paus. Dat wil zeggen: Alle mensen van goede wil....
Wat leert de reformatie? Niet alle mensen van goede wil, maar goddelozen!
Rome leert nog steeds niet de rechtvaardiging van de goddeloze maar de rechtvaardiging van de heilige, vrome, goedwillende mens.
Als je denk dat Rome Christus centraal stelt en het allemaal wel meevalt dan komt dat omdat de woorden wel gelijk lijken, maar dat niet wordt onderkend dat de inhoud die men daar aan geeft in de RKK tegengesteld is aan die van de reformatie.
Voorbeeld: Geloof in Christus is volgens Rome enkel genade waarmee een mens ZELF mee aan het werk moet. Het is niet de zaligheid maar slechts een mogelijkheid, een kracht die nog wel benut moet worden. De mens moet vroom leven, Christus navolgen en via de heiligmaking tot de rechtvaardiging komen.
Volgens de Reformatie is het eerst(!) als een goddeloze tot Christus (waar anders heen?) en uit enkel genade zalig worden. Het leven uit Christus is een bedelaarsleven van een goddeloze die uit dankbaarheid Christus wil navolgen tot eer van Zijn Vader.
Dat grote verschil ligt nog steeds tussen Rome en de reformatorische leer, alle positieve gevoelens ten opzichte van recente publicaties ten spijt. Rome: De mens moet het zelf doen, Christus is slechts een helper, Bijbel: Gods werk, Christus is volkomen Zaligmaker.

Je hebt een punt tegenover de RKK-leer. Echter, de RKK zal komen met Jak.2vs24. En dan hebben ze ook een punt waar vanuit de gereformeerde traditie nooit echt een antwoord op geweest is. Er is wel een duidelijk antwoord op, alleen dat is een niet-gereformeerd antwoord.

Beste Gian,
Ook u heeft een punt.
Misschien met het oog op de goede werken: Zondag 24 en Zondag 32, vr.86 van de Heidelbergse Catechismus ?

Gian schreef:Je hebt een punt tegenover de RKK-leer. Echter, de RKK zal komen met Jak.2vs24. En dan hebben ze ook een punt waar vanuit de gereformeerde traditie nooit echt een antwoord op geweest is. Er is wel een duidelijk antwoord op, alleen dat is een niet-gereformeerd antwoord.

Het is niet zomaar een punt, maar hét verschil. Wat in dit topic allemaal als positief ten aanzien van de RKK wordt aangehaald is allemaal oud nieuws. Dat is dezelfde historische interpretatie van de Bijbel die ten tijde van de reformatie ook bekend was. Daar is het geschil met Rome nooit over geweest. Het grote verschil zit niet in erkenning van de historische feiten rondom de verwerving van het heil maar wel ten aanzien van de toepassing van het heil en het toekennen van de waarde van de verworven heil. Rome: Het is volbracht is enkel de mogelijkheid tot. Reformatie: Het is volbracht is 100% inclusief de toepassing voor de uitverkorenen nu, in het verleden en in de toekomst.
Rome leert geen 100% toepassing door Gods Geest maar slechts meewerkende genade. Die zou wel voortkomen uit de verdiensten van Christus, maar daar houdt het dan mee op. De rest is voor de mens. Net als bij de remonstranten.
De consequentie van die leer is dat Gods Woord als uitwendig getuigenis met het verstand wordt aangenomen. Wie vervolgens netjes en vroom leeft door de sacramenten te gebruiken en van goede wil is werkt zodoende met behulp van de genade aan zijn eigen zieleheil.
Er komt geen rechtvaardiging aan te pas. Geen inwendige overtuiging van zondaar zijn en blijven. Integendeel. Het is hooguit de status quo van het zondaarschap erkennen en dan met goede wil denken met een net leven zichzelf te kunnen redden. De hele leer, de hele goede (en goedbedoelde!) werken-leer is gebaseerd op veronderstelde vermogens in de gevallen mens.

Nogmaals: Het klinkt allemaal goed en vroom, maar de grond deugt echt niet: De mens is tot veel in staat, kan zichzelf redden, de inhoud van geloof en wat we noemen 'goed doen' is geheel anders dan wij refo's eronder verstaan (alhoewel, zijn we ondertussen met oppervlakkige geloofsdefinities de rechtvaardiging ook niet bijna kwijtgeraakt?).

Het verschil is uiteindelijk het verschil tussen
- zalig worden door uitwendige vormen in acht nemen óf
- zalig worden door als goddeloze voor God aangezicht te staan en het van Christus alleen te moeten hebben.

Alle mooie intenties, woorden en werken van Rome zijn uitvoerbaar zonder genade! Het wordt gebracht als zijnde de waarheid van Gods Woord en als mogelijkheid tot zaligheid op voorwaarde van verstandelijk instemmen met de historische bijbelse feiten en het naleven van Christus in uiterlijke zin en het onderhouden van de RKK traditie. Dit noemt men geloof in de RKK.
Dat is zeer misleidend en wij zien het inmiddels niet meer!? Hier liep Luther op vast, en wij niet meer?

Overigens ben ik het niet eens met Gian dat de reformatie geen antwoord weet te geven op de brief van Jacobus. Het punt is alleen dat niet iedereen tevreden is met dat antwoord. Calvijn heeft er een apart schrijven over uit laten komen. Zie http://preken.dewoesteweg.nl/bestanden/ ... 20kerk.pdf (zonder die website verder voor mijn rekening te willen nemen).

Unionist schreef:

caprice schreef:

parsifal schreef:

caprice schreef: Inderdaad wel heel sterk. Het is namelijk pas bekend geworden na 19.00 uur dat er een nieuwe paus was, dus dat kan helemaal niet meer aangehaald zijn in de kerkdienst.

Bij ons begon de kerkdienst pas om 19.30 toen ik nog in Nederland woonde.

Dat klopt, bij ons ook, maar tussen tien over zeven en half 8 krijg je dat niet meer mee onder normale omstandigheden. Die tijd zit je al in de kerk, of ben je bezig om er naar toe te gaan. Ik wel tenminste.

Ik heb zo het vermoeden dat als ds Krijgsman om 19:10 het beroep van Veenendaal had aangenomen, dat om 19:30 in Elst in de kerk algemeen bekend zou zijn geweest.

Dat vraag ik me sterk af.

huisman schreef:

GJdeBruijn schreef:Wat betreft al die verhalen over de Paus, positief dan wel negatief: Is het niemand opgevallen dat Rome nog niets veranderd is als het gaat om de kern? Dezelfde dwaling als waar Luther tegen ten strijde trok is in de eerste toespraak van de nieuwe paus duidelijk naar voren gekomen. Alle mensen werden gezegend door de nieuwe paus. Dat wil zeggen: Alle mensen van goede wil....
Wat leert de reformatie? Niet alle mensen van goede wil, maar goddelozen!
Rome leert nog steeds niet de rechtvaardiging van de goddeloze maar de rechtvaardiging van de heilige, vrome, goedwillende mens.
Als je denk dat Rome Christus centraal stelt en het allemaal wel meevalt dan komt dat omdat de woorden wel gelijk lijken, maar dat niet wordt onderkend dat de inhoud die men daar aan geeft in de RKK tegengesteld is aan die van de reformatie.
Voorbeeld: Geloof in Christus is volgens Rome enkel genade waarmee een mens ZELF mee aan het werk moet. Het is niet de zaligheid maar slechts een mogelijkheid, een kracht die nog wel benut moet worden. De mens moet vroom leven, Christus navolgen en via de heiligmaking tot de rechtvaardiging komen.
Volgens de Reformatie is het eerst als een goddeloze tot Christus en uit genade zalig worden. Het leven uit Christus is een bedelaarsleven van een goddeloze die uit dankbaarheid Christus wil navolgen tot eer van Zijn Vader.
Dat grote verschil ligt nog steeds tussen Rome en de reformatorische leer, alle positieve gevoelens ten opzichte van recente publicaties ten spijt.

Dit weerspreekt ook niemand....het is blijkbaar niet mogelijk een boek van een RK theoloog te lezen en waardering uit te spreken over het goede in dat boek. Alleen al het feit dat de vorige Paus de historiciteit van de heilsfeiten volkomen belijd doet weldadig aan in een tijd waar veel protestantse theologen dit allang overboord gezet hebben.

Helemaal eens, huisman!

GJdeBruin, zou het mogelijk zijn dat God mensen genadig is die niet recht in de leer zijn? Ik denk dat persoonlijke overgave zaligmakender is dan de voorwaarde van de juiste leer. Natuurlijk is leer belangrijk. Alleen als iemand groot over de Heere Jezus spreekt en zichzelf wegcijfert dan hoop ik dat het een vrucht van de Geest is. Wie ben ik dan om er met een zuur gezicht eeuwenoude uitspraken van concilies bij te halen die dan nu bepalend zouden zijn voor de zaligheid van RKK-leden uit deze tijd?
Het is zou toch ook zot zijn om pausen uit de tijd van de inquisitie te vergelijken met iemand als Ratzinger?
Bovendien is niet waarheid fundament en pijler van de kerk, maar is de Gemeente fundament en pijler van de waarheid 1Tim.3vs15).
Als je kiest voor een kerkelijke stroming vertegenwoordig je min of meer een leertraditie. Het zou onmogelijk zijn om er ook alle verantwoordelijkheid voor te willen dragen.
Zo heb ik wel eens een priester horen zeggen dat hij 100 procent uit genade leeft zonder er zelf iets aan bij te kunnen dragen.

Gian, de beproken pausen in dit topic zijn echt overtuigend RK en bestrijden de genadeleer van de reformatie. Wij lezen en recenseren als refo's heel selectief. Dat is mijns inziens als refo's onszelf voor de gek houden. Het gaat niet om nuances maar om de bestaansgrond van de reformatie. Als wij op deze punten al gaan relativeren stellen we in wezen de legitimiteit van de reformatie ter discussie.
Als enige ter zake doend argument komt de opmerking dat wat een paus schrijft beter is dan een moderne protestants theoloog. Dat is natuurlijk een drogreden. Een moderne protestantse theoloog die de historiciteit van de Schrift niet erkent is net zo gevaarlijk als Rome, maar het manifesteert zich alleen op een andere wijze. Het afzetten van de ene dwaling tegen de andere hoeft mijns inziens niet te leiden tot het relativeren van één van beide.

Dat individuele Roomse theologen al dwalende in de leer persoonlijk genade zouden kennen wil ik zeker niet voor onmogelijk houden. Maar dat is een heel andere discussie. Dit gaat dan om uitzonderingen. In een algemene discussie over de RKK en de paus is dat geen argument maar wat mij betreft wel een terechte kanttekening. Beter een goede Roomse broeder dan een foute refo

GJdeBruijn schreef:Gian, de beproken pausen in dit topic zijn echt overtuigend RK en bestrijden de genadeleer van de reformatie. Wij lezen en recenseren als refo's heel selectief. Dat is mijns inziens als refo's onszelf voor de gek houden. Het gaat niet om nuances maar om de bestaansgrond van de reformatie. Als wij op deze punten al gaan relativeren stellen we in wezen de legitimiteit van de reformatie ter discussie.
Als enige ter zake doend argument komt de opmerking dat wat een paus schrift beter is dan een moderne protestants theoloog. Dat is natuurlijk een drogreden. Een moderne protestantse theoloog die de historiciteit van de Schrift niet erkent is net zo gevaarlijk als Rome, maar het manifesteert zich alleen op een andere wijze. Het afzetten van de ene dwaling tegen de andere hoeft mijns inziens niet te leiden tot het relativeren van één van beide.

Ik ben het wel min of meer eens met je. Alleen moeten we niet Pausen gaan veroordelen, en voor de antichrist houden ed. Dat gebeurt toch al gauw in refokringen. Verder blijf ik zeggen dat het en pot verwijt de ketel verhaal is. Met het toepassen van de wet van Mozes op de verloste kerk voer je net zo goed de werken en de eis van de wet op een wettische manier weer in voor de gelovigen. Weliswaar heet het dan goede werken doen vanuit liefde, alleen lezen we nog steeds 'Gij zult..', en stellen we ons daarmee wederom onder de vloek van de wet die hoorde bij het oude verbond.

Gian schreef:

GJdeBruijn schreef:Gian, de beproken pausen in dit topic zijn echt overtuigend RK en bestrijden de genadeleer van de reformatie. Wij lezen en recenseren als refo's heel selectief. Dat is mijns inziens als refo's onszelf voor de gek houden. Het gaat niet om nuances maar om de bestaansgrond van de reformatie. Als wij op deze punten al gaan relativeren stellen we in wezen de legitimiteit van de reformatie ter discussie.
Als enige ter zake doend argument komt de opmerking dat wat een paus schrift beter is dan een moderne protestants theoloog. Dat is natuurlijk een drogreden. Een moderne protestantse theoloog die de historiciteit van de Schrift niet erkent is net zo gevaarlijk als Rome, maar het manifesteert zich alleen op een andere wijze. Het afzetten van de ene dwaling tegen de andere hoeft mijns inziens niet te leiden tot het relativeren van één van beide.

Ik ben het wel min of meer eens met je. Alleen moeten we niet Pausen gaan veroordelen, en voor de antichrist houden ed. Dat gebeurt toch al gauw in refokringen. Verder blijf ik zeggen dat het en pot verwijt de ketel verhaal is. Met het toepassen van de wet van Mozes op de verloste kerk voer je net zo goed de werken en de eis van de wet op een wettische manier weer in voor de gelovigen. Weliswaar heet het dan goede werken doen vanuit liefde, alleen lezen we nog steeds 'Gij zult..', en stellen we ons daarmee wederom onder de vloek van de wet die hoorde bij het oude verbond.

Het woord antichrist wordt hier inderdaad erg persoonlijk gericht ingevoerd.
Ik las ergens bij een oudvader (ik meen dat het Comrie was) dat de paus een openbaring is van de antichrist. En dat lijkt me wel een goede beschrijving. De paus, met zijn ambtelijke status als middelaar, als plaatsvervanger op aarde is mijns inziens zeker een antichrist. Alles wat zich een rol aanmeet die slechts aan Christus toekomt is een openbaring van de antichrist. Dat geldt ook voor andere godsdiensten waarin zich heersers manifesteren als verlosser of plaatsvervanger van Christus in welke zin dan ook.

Over je opmerking over de wet: Zoals je het hier beschrijft is het niet de visie van de reformatie.
Het is rechtvaardigheid door de wet OF door het geloof in Christus. Je vermengt wet en evangelie in je weergave van de functie van de wet van Mozes. De goede werken zijn geen onderdeel van de wet maar zijn inbegrepen bij het geloof dat zich richt op het Evangelie. Als een gelovige de wet ervaart als een wet van Mozes en 'gij zult' is het in wezen geen gelovige maar een schijnchristen die niets begrijpt van de rechtvaardiging. Dat is in wezen het kardinale (excuus voor deze woordspeling) punt waar ik op heb willen wijzen in eerdere postings. Rome heeft een geheel andere kijk op wet en evangelie op een wijze dat er geen rechtvaardiging door het geloof is. Rome ziet de werken los van het geloof. De reformatie zet de werken IN het geloof. Als regel der dankbaardheid tot bewijs van de echtheid van het geloof, als bewijs van ware liefde en vernieuwde wil, geschonken door Gods Geest in de wedergeboorte.
Rome zet de brief van Jacobus tegenover de brieven van Paulus terwijl de reformatie door Schrift met Schrift te vergelijken de rechtvaardiging van de goddeloze leert. Daarom was (en is) het Sola Scriptura verbonden met het Sola Gratia en is het Sola Fide voor Luther en Calvijn zo essentieel! Als het niet alleen genade is, dan kan geen mens zalig worden, want geen mens is in staat te doen wat Mozes schrijft in de wet. Daarom sterven ware gelovigen aan de wet. Maar worden ze tegelijk bewaard om anti-nomiaans te worden (ik hoop dat je het kunt volgen, ik breng nu wel erg veel theologische zaken met elkaar in verband, maar mijns inziens is dat onontkoombaar op dit punt).