Bleu, van Anne Wiarda.
Tot nu toe is het saai en tamelijk slecht geschreven. Af en toe een beetje gewild-literair, met rare beeldspraken. De verhaallijn is niet zo geloofwaardig. Het lijken wel de memoires van een persoon die een tamelijk saai leven had, zich daar niet zoveel van herinnerde en eigenlijk alleen nog maar vervelende of seksueel getinte jeugdherinneringen heeft. Van de hoofdpersoon kom ik eigenlijk niks te weten, behalve dat ze verlegen is, maar dat snapte ik ook al toen ik de titel van het boek had gelezen.

Edit: ik zie nu dat ik het twee jaar geleden ook al las. Dat heeft zoveel indruk gemaakt dat ik het me totaal niet kon herinneren. Toen vond ik het ook al een prutboek (dat op de achterkant echt wel leuk leek). Ik lees het nu nog even uit en dan kan het richting kringloopwinkel.

@Zita:
Wauw, je bent dus een slecht geschreven boek aan het lezen, een boek dat je twee jaar geleden al gelezen hebt. Toen vond je het ook een prutboek. En toch ga je het nu nog even uitlezen. Ik zou dat echt niet kunnen. Saaie of slechte boeken leg ik na 50 pagina's weg. Er zijn nog genoeg andere boeken te lezen.

De geestelijke mens - Florentius Costerus
Uitgave 2001

Deze uitgave is weer te koop, er is een herdruk bij gebr. Koster verschenen.
Hartelijk aanbevolen.

Pimpelmees schreef:@Zita:
Wauw, je bent dus een slecht geschreven boek aan het lezen, een boek dat je twee jaar geleden al gelezen hebt. Toen vond je het ook een prutboek. En toch ga je het nu nog even uitlezen. Ik zou dat echt niet kunnen. Saaie of slechte boeken leg ik na 50 pagina's weg. Er zijn nog genoeg andere boeken te lezen.

Ik had 'm al bijna uit; kwestie van lang genoeg in de trein zitten zonder redelijk alternatief. Een niet-uitgelezen boek frustreert mij. Of het dus wijs is dat ik hierna aan De gebroeders Karamazov begin is dus maar de vraag...

Dan begin je toch in 'Het Rode Paard'.

Daar ben ik al een hele poos in bezig, iedere zomervakantie een stukje... Ik kan hem weer op gaan zoeken.

-DIA- schreef:De geestelijke mens - Florentius Costerus
Uitgave 2001

Deze uitgave is weer te koop, er is een herdruk bij gebr. Koster verschenen.
Hartelijk aanbevolen.

Ik had dit waardevolle boek al eerder aangekondigd. http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... us#p683050


Onze vorige predikant heeft mij op het spoor van dit boek gezet. Dit is Schriftuurlijk bevindelijke prediking op zijn best.

Gisteravond uitgelezen: Dwaallicht, door Joshua Zwaan.
Erg knap geschreven, het is zo'n zwaar onderwerp en het is toch geen loodzwaar zwart boek. Je zit helemaal in de hoofdpersoon, je leeft met haar mee en het hele gebeuren is totaal geloofwaardig. Ik vond het mooi dat het boek positief eindigt. Niet geforceerd, sommige dingen gaan gewoon niet over, maar het wordt wel leefbaar.
Ik vond ook sterk dat de hoofdpersoon allerlei mensen tegenkomt. Mensen die haar willen helpen, mensen die haar niet begrijpen, aardige en niet-aardige mensen. Ik heb een hekel aan die boeken waarin de hoofdpersoon alleen maar ellendige ervaringen heeft met de mensen om hem heen.
Ik denk dat het daklozen-wereldje ook realistisch beschreven is.

Leeskringboek!

Dodo schreef:

Mara schreef:Dwaallicht van Josha Zwaan.
Zelden een boek gelezen over psychische problemen, die zo overtuigend en levensecht beschreven werden. Je wordt meteen het verhaal ingezogen.
Tijdens het lezen kruip je in de huid van de hoofdpersoon.
@Dodo: dit boek is echt een aanrader voor je leeskring!

Ik heb van deze schrijver Parnassia en Zeevonk. Parnassia vond ik heel indrukwekkend en aangrijpend. Niet leuk, wel indrukwekkend.
Zeevonk vond ik niet overtuigend.
Nu dus op jacht naar Dwaallicht. Meteen gereserveerd bij de bieb.

Dodo schreef:Erg knap geschreven, het is zo'n zwaar onderwerp en het is toch geen loodzwaar zwart boek. Je zit helemaal in de hoofdpersoon, je leeft met haar mee en het hele gebeuren is totaal geloofwaardig. Ik vond het mooi dat het boek positief eindigt. Niet geforceerd, sommige dingen gaan gewoon niet over, maar het wordt wel leefbaar.
Ik vond ook sterk dat de hoofdpersoon allerlei mensen tegenkomt. Mensen die haar willen helpen, mensen die haar niet begrijpen, aardige en niet-aardige mensen. Ik heb een hekel aan die boeken waarin de hoofdpersoon alleen maar ellendige ervaringen heeft met de mensen om hem heen.
Ik denk dat het daklozen-wereldje ook realistisch beschreven is.

Leeskringboek!

Tjonge, je hebt er lang op moeten wachten.
Maar ik ben het dus met je eens.

De omgekeerde werkweek; werken wordt nooit meer zoals het was, van Gerhard Horman.

Een prettig boek met deels veel open deuren maar vooral in het begin ook heldere inzichten. Ik herken ook delen uit de columns in het RD.

Ik heb alleen niet het idee dat je al zijn boeken moet lezen, want dan begin het op haastpreken te lijken. Het hoofdstuk heet anders, maar de inhoud is hetzelfde.

En Eindelijk thuis! van Henri Nouwen. Dat kost wat meer moeite, maar is ook zeer de moeite waard.

Ik ben weer eens in de kerkgeschiedenis van Joh. Vreugdehil begonnen, ik heb hem al een paar keer gelezen, maar vind het fijn om opnieuw te doen, is er nog een ander toegankelijk boek over de kerkgeschiedenis?

samanthi schreef:Ik ben weer eens in de kerkgeschiedenis van Joh. Vreugdehil begonnen, ik heb hem al een paar keer gelezen, maar vind het fijn om opnieuw te doen, is er nog een ander toegankelijk boek over de kerkgeschiedenis?

Ik ben allergisch voor de boeken van Joh. Vreugdenhil...en nee dat ga ik niet uitleggen.

samanthi schreef:Ik ben weer eens in de kerkgeschiedenis van Joh. Vreugdehil begonnen, ik heb hem al een paar keer gelezen, maar vind het fijn om opnieuw te doen, is er nog een ander toegankelijk boek over de kerkgeschiedenis?

Ja hoor!
http://www.bol.com/nl/p/de-strijdende-k ... 001522641/

Het boek "gejaagd door de wind" (Gone with the wind). Ik ben benieuwd of andere forummers het ook hebben gelezen en wat zij er van vonden? Daarbij vraag ik mij af: is Gejaagd door de wind een tegen reactie op De negerhut van oom Tom?

JolandaOudshoorn schreef:Het boek "gejaagd door de wind" (Gone with the wind). Ik ben benieuwd of andere forummers het ook hebben gelezen en wat zij er van vonden? Daarbij vraag ik mij af: is Gejaagd door de wind een tegen reactie op De negerhut van oom Tom?

Gelezen, ja. Mooi. Meeslepend.
Ik denk dat beide boeken een kant van de waarheid laten zien.
Mocht je behoefte hebben aan nog zo'n pil: Scarlett, van Alexandra Ripley is een vervolg op Gejaagd door de wind, en is niet heel geloofwaardig, maar wel aangenaam om te lezen. En je moet uiteindelijk wel weten of Rhett en Scarlett bij elkaar komen...

Ik vond Gejaagd door de wind een goed boek. Ik denk dat het een realistisch tijdbeeld geeft. Ik vind een (soms) onsympathieke hoofdpersoon wel lastig lezen, je wilt toch kunnen identificeren.

Ik denk dat het los staat van De hut van oom Tom (zo heet het toch? Niet: negerhut?).