Kinderdoop, 100% naar de Heilige Schrift!

[rhadders]

@Valcke, het is dan ook geen herhaling van de doop ('wederdoop'). Maar een ander getuigenis met hetzelfde symbool. Symbolen hebben wel vaker meerdere betekenissen, het gaat dan dus om de context en uitleg erbij. Dat wijkt inderdaad af van de vaderen - ik ken althans geen voorbeelden - maar dat maakt het nog niet onbijbels.

M.i. is dat zeker onbijbels. Ik noemde al de tekst uit Efeze.
De gedachte komt m.i. alleen voort uit een verkeerde opvatting van de kinderdoop: net alsof deze iets anders betekent dan de doop aan de volwassenen.
Er IS dus geen andere betekenis.
Omdat het een sacrament is van inlijving, is een herhaling ongerijmd.
Zelfs de doop van Johannes, die plaatsvond vóór de instelling door Christus (Matth. 28:19), was voor de apostelen geen aanleiding voor een tweede doop.
Immers: nergens is ook maar iets te zien van een herdoop van de apostelen. In Handelingen 2 doopten zij niet zichzelf, maar alleen de bekeerlingen.
M.i. is een herdoop een totale breuk met wat de Schrift ons leert. En daarnaast is het niet de lijn van de kerk, in welke periode dan ook.

Je gaat iets te snel, want dat is niet wat ik zeg.
Stel je de volgende situatie voor: iemand is niet gedoopt als kind, komt tot geloof en sluit zich aan bij een gemeente. Dan dopen wij die persoon en gaat het nog steeds om dezelfde dingen: Gods trouw en beloften. Echter, de aanleiding van die doop is de geloofsbelijdenis van deze persoon. De belijdenis gaat in dit geval aan het dopen vooraf. In de praktijk komt hier ook het accent op te liggen, waarmee het - in deze situatie - dus wel degelijk betekenis toevoegt aan de doop. Want de doop is dan tevens het antwoord op Gods beloften.

[Valcke]

@Valcke, het is dan ook geen herhaling van de doop ('wederdoop'). Maar een ander getuigenis met hetzelfde symbool. Symbolen hebben wel vaker meerdere betekenissen, het gaat dan dus om de context en uitleg erbij. Dat wijkt inderdaad af van de vaderen - ik ken althans geen voorbeelden - maar dat maakt het nog niet onbijbels.

M.i. is dat zeker onbijbels. Ik noemde al de tekst uit Efeze.
De gedachte komt m.i. alleen voort uit een verkeerde opvatting van de kinderdoop: net alsof deze iets anders betekent dan de doop aan de volwassenen.
Er IS dus geen andere betekenis.
Omdat het een sacrament is van inlijving, is een herhaling ongerijmd.
Zelfs de doop van Johannes, die plaatsvond vóór de instelling door Christus (Matth. 28:19), was voor de apostelen geen aanleiding voor een tweede doop.
Immers: nergens is ook maar iets te zien van een herdoop van de apostelen. In Handelingen 2 doopten zij niet zichzelf, maar alleen de bekeerlingen.
M.i. is een herdoop een totale breuk met wat de Schrift ons leert. En daarnaast is het niet de lijn van de kerk, in welke periode dan ook.

Je gaat iets te snel, want dat is niet wat ik zeg.
Stel je de volgende situatie voor: iemand is niet gedoopt als kind, komt tot geloof en sluit zich aan bij een gemeente. Dan dopen wij die persoon en gaat het nog steeds om dezelfde dingen: Gods trouw en beloften. Echter, de aanleiding van die doop is de geloofsbelijdenis van deze persoon. De belijdenis gaat in dit geval aan het dopen vooraf. In de praktijk komt hier ook het accent op te liggen, waarmee het - in deze situatie - dus wel degelijk betekenis toevoegt aan de doop. Want de doop is dan tevens het antwoord op Gods beloften.

Michaels verdedigde een tweede doop.
Ik reageerde afwijzend.
Jij reageerde daarop dat je daar genuanceerder in staat.
Quote: In dat laatste sta ik wat genuanceerder. Als iemand belijdenis wil doen van zijn geloof, waarom zou dat dan niet op symbolische wijze mogen gebeuren - door het beeld van het doop?
Daar reageerde ik op met opnieuw de afwijzing van een tweede doop.

Nu kom je bij een situatie van een persoon die als kind niet is gedoopt. Maar daar spraken we helemaal niet over. Het is zonder meer de Bijbelse lijn dat wanneer iemand niet als kind gedoopt is, hij de doop ontvangt ná/bij de belijdenis van het geloof. Dat verandert de betekenis van de doop niet, want de doop aan de kinderen en de doop aan de volwassenen zijn één in betekenis. Wel is het inderdaad zo dat door de belijdenis van het geloof er meteen ook het antwoord is op de beloften die God in de doop toezegt. Maar de zaken die betekend en verzegeld worden, wijzigen daarmee niet.

Kortom: Wijs je nu ondubbelzinnig een tweede doop af, dus een tweede doop bij iemand die wél als kind gedoopt is?
Want dat is nu wel onduidelijk gezien je eerdere reacties.

[Michaels]

Je gaat niet in op het feit dat volgens heel wat uitleggers dit helemaal niet in Handelingen 19 staat. Lees de kanttekeningen. Beza - die het Grieks uitstekend beheerste - heeft dit terecht opgemerkt. Anderen menen dat dit een unieke situatie was omdat er iets ontbrak aan de doop van de desbetreffende mannen. Wat we als zeker kunnen beschouwen, is dat de apostelen en anderen niet herdoopt zijn, terwijl ze wel (met een geldige doop) gedoopt waren door Johannes.

Ja dat klopt maar deze verdraaiing in de Statenvertaling werd gebruikt om in die tijd de wederdopers of anabaptisten tegen te spreken en monddood te maken. Zij waren al actief vóór de Statenvertaling. Ze zijn dus weldegelijk over gedoopt.
https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 7495b3fc3b