Guy schreef:De toerekening is volkomen maar het aannemen gebrekkig.

Het geloof zelf of de mate ervan is dus geen zaligmaker, noch allerlei daaraan verbonden voorwaarden of bevindingen. Maar Christus Die door het geloof aangegrepen en aangenomen wordt. Dat geloof en die aanneming kan echter in kracht en sterkte verschillen.
Ook bij ds. C. Harinck lees ik dat Gods kinderen dikwijls grote strijd kunnen hebben met de omhelzing van Gods vrijspraak in het Evangelie. De Heilige Geest wil Gods kinderen met hun bekommerd en verslagen hart in deze strijd te hulp komen.

Maar ik blijk ook het oorspronkelijke vraagstuk uit het oog verloren te hebben door de lange topic: het roepen naar de onbekende God. Excuses.

Ouderling schreef:

Geytenbeekje schreef:De antwoorden die je geeft Ouderling doet de suggestie wekken dat een kind van God eerst alleen ellende ziet en pas na vele jaren komt tot Hem danken. Je gaf aan dat dit kon.
Toen heb ik in mijn gebrekkigheid gezegd dat ik dan vind dat dan de 3 stukken uit-één-gereten wordt.
Omdat de Bijbel nergens schrijft dat een Christen een poos in het diepe kan lopen zonder zien van Hem enzovoort enzovoort.
Een Christen kan wel in de zonde blijven voor een tijd zie bijv. David maar als de Heilige Geest in je hart komt wonen wordt je ingelijfd in Hem en zal je daarom ook zien hoe goed het is om Hem te vrezen en Hem ook daadwerkelijk vrezen.
Ik geloof niet dat er dan een hele tijdsspanne tussen zit want dan is het gewoon tijdgeloof

Je hebt mijn post niet begrepen. Ik heb het niet over ellende gehad en niet over danken. Het ging over het onderscheid tussen het kennen van God en het kennen van Christus.

Nou ja goed, ik zie dat verschil niet.
God is een Drie-eenheid dus als je God leert kennen leer je ook Christus kennen.
Wie Mij heeft gezien, die heeft de Vader gezien.

Ronaldus schreef:

Guy schreef:De toerekening is volkomen maar het aannemen gebrekkig.

Het geloof zelf of de mate ervan is dus geen zaligmaker, noch allerlei daaraan verbonden voorwaarden of bevindingen. Maar Christus Die door het geloof aangegrepen en aangenomen wordt. Dat geloof en die aanneming kan echter in kracht en sterkte verschillen.
Ook bij ds. C. Harinck lees ik dat Gods kinderen dikwijls grote strijd kunnen hebben met de omhelzing van Gods vrijspraak in het Evangelie. De Heilige Geest wil Gods kinderen met hun bekommerd en verslagen hart in deze strijd te hulp komen.

Verstuurd vanaf mijn ONEPLUS A5010 met Tapatalk

En dan komen die kinderen van God ook de strijd te boven.
Niet dat dat nog jaren door kan blijven gaan in het niet geloven daarvan.

Ronaldus schreef:

Guy schreef:De toerekening is volkomen maar het aannemen gebrekkig.

Het geloof zelf of de mate ervan is dus geen zaligmaker, noch allerlei daaraan verbonden voorwaarden of bevindingen. Maar Christus Die door het geloof aangegrepen en aangenomen wordt. Dat geloof en die aanneming kan echter in kracht en sterkte verschillen.
Ook bij ds. C. Harinck lees ik dat Gods kinderen dikwijls grote strijd kunnen hebben met de omhelzing van Gods vrijspraak in het Evangelie. De Heilige Geest wil Gods kinderen met hun bekommerd en verslagen hart in deze strijd te hulp komen.

Ik vind dit mooi verwoordt.
Ik lees daarom ook graag van deze predikant. Hij blijft altijd dicht bij de Bijbel, ook al levert dat soms een niet altijd sluitende theologie.
Een soort hybride theologie die de Engels-Puriteinse theologie verbindt met de Comriaanse 18e eeuwe Nederlandse theologie.

Guy schreef:

Ronaldus schreef:

Guy schreef:De toerekening is volkomen maar het aannemen gebrekkig.

Het geloof zelf of de mate ervan is dus geen zaligmaker, noch allerlei daaraan verbonden voorwaarden of bevindingen. Maar Christus Die door het geloof aangegrepen en aangenomen wordt. Dat geloof en die aanneming kan echter in kracht en sterkte verschillen.
Ook bij ds. C. Harinck lees ik dat Gods kinderen dikwijls grote strijd kunnen hebben met de omhelzing van Gods vrijspraak in het Evangelie. De Heilige Geest wil Gods kinderen met hun bekommerd en verslagen hart in deze strijd te hulp komen.

Ik vind dit mooi verwoordt.
Ik lees daarom ook graag van deze predikant. Hij blijft altijd dicht bij de Bijbel, ook al levert dat soms een niet altijd sluitende theologie.

Hoe bedoel je niet sluitend ?
Voordat ik het weer onbedoeld verkeerd opvat..

Geytenbeekje schreef:

Ronaldus schreef:

Guy schreef:De toerekening is volkomen maar het aannemen gebrekkig.

Het geloof zelf of de mate ervan is dus geen zaligmaker, noch allerlei daaraan verbonden voorwaarden of bevindingen. Maar Christus Die door het geloof aangegrepen en aangenomen wordt. Dat geloof en die aanneming kan echter in kracht en sterkte verschillen.
Ook bij ds. C. Harinck lees ik dat Gods kinderen dikwijls grote strijd kunnen hebben met de omhelzing van Gods vrijspraak in het Evangelie. De Heilige Geest wil Gods kinderen met hun bekommerd en verslagen hart in deze strijd te hulp komen.

Verstuurd vanaf mijn ONEPLUS A5010 met Tapatalk

En dan komen die kinderen van God ook de strijd te boven.
Niet dat dat nog jaren door kan blijven gaan in het niet geloven daarvan.

Dan moet ik denken aan de christenen in de Korinthe 3 en Hebreeën 5. Er kunnen oorzaken zijn waarom die strijd lang kan duren. Bv. een slordig geestelijk leven, het verzaken van het gebed, het nog blijven hangen aan de werken der wet, etc.

Geytenbeekje schreef:Hoe bedoel je niet sluitend ?
Voordat ik het weer onbedoeld verkeerd opvat..

In de theologie krijg je nooit een compleet consistent rationeel leersysteem.
In dit topic gaat het in wezen over hoe de heilsorde functioneert in het toepassen in de tijd waarin wedergeboorte, geloof, levendmaking, rechtvaardiging enz. in een theologisch/dogmatische ordening geplaatst wordt en hoe zich dat vertaalt in de ervaring van Gods Kinderen.
Samengevat: hoe werkt de Heilige Geest in de uitverkorenen en wat ervaart een zondaar op welk moment ten tijde van dit zaligmakende werk. Brakel, Comrie, Van der Groe, Kohlbrugge en nog veel meer zijn er te noemen die hier over geschreven hebben. En allemaal verschillen in 'systema' zoals Van der Groe dat zelf ergens zegt. De GG volgt vooral de lijn van Comrie. Alle 'systemen' hebben ergens een zwak punt waar theologische keuzes zijn gemaakt om het geheel logisch-consistent te maken.
Niet sluitend is dat er ergens in de uitwerking punten niet helemaal logisch lijken volgens onze menselijke denkwijze.

Ronaldus schreef:

Geytenbeekje schreef:

Ronaldus schreef:

Guy schreef:De toerekening is volkomen maar het aannemen gebrekkig.

Het geloof zelf of de mate ervan is dus geen zaligmaker, noch allerlei daaraan verbonden voorwaarden of bevindingen. Maar Christus Die door het geloof aangegrepen en aangenomen wordt. Dat geloof en die aanneming kan echter in kracht en sterkte verschillen.
Ook bij ds. C. Harinck lees ik dat Gods kinderen dikwijls grote strijd kunnen hebben met de omhelzing van Gods vrijspraak in het Evangelie. De Heilige Geest wil Gods kinderen met hun bekommerd en verslagen hart in deze strijd te hulp komen.

Verstuurd vanaf mijn ONEPLUS A5010 met Tapatalk

En dan komen die kinderen van God ook de strijd te boven.
Niet dat dat nog jaren door kan blijven gaan in het niet geloven daarvan.

Dan moet ik denken aan de christenen in de Korinthe 3 en Hebreeën 5. Er kunnen oorzaken zijn waarom die strijd lang kan duren. Bv. een slordig geestelijk leven, het verzaken van het gebed, het nog blijven hangen aan de werken der wet, etc.

Ja dat kan, maar als het goed is hebben ze ook momenten ook al zijn ze wellicht heel klein dat ze voelen dat ze kinderen van God zijn.
Strijd dat is absoluut een kenmerk voor een ware christen.
Een ware christen is een strijdend christen.

Ronaldus schreef:Dan moet ik denken aan de christenen in de Korinthe 3 en Hebreeën 5. Er kunnen oorzaken zijn waarom die strijd lang kan duren. Bv. een slordig geestelijk leven, het verzaken van het gebed, het nog blijven hangen aan de werken der wet, etc.

Het zijn met name de Engelse theologen zoals de Puriteinen die hierop gewezen hebben. Overigens gaat het denk ik in dit topic over iets anders, namelijk het eerste ontstaan van het geloof en de daarbij behorende strijd.

Geytenbeekje schreef: Een ware christen is een strijdend christen.

Klopt. En in een strijdende Kerk.

Guy schreef:

Ronaldus schreef:Dan moet ik denken aan de christenen in de Korinthe 3 en Hebreeën 5. Er kunnen oorzaken zijn waarom die strijd lang kan duren. Bv. een slordig geestelijk leven, het verzaken van het gebed, het nog blijven hangen aan de werken der wet, etc.

Het zijn met name de Engelse theologen zoals de Puriteinen die hierop gewezen hebben. Overigens gaat het denk ik in dit topic over iets anders, namelijk het eerste ontstaan van het geloof en de daarbij behorende strijd.

Ook dit laatste klopt. Ik ontdekte het net dat ik op een ander thema reageerde. Oorspronkelijk ging het in deze topic trouwens over een nieuwe GG kerk op de plek waar van te voren een GGZ instelling gepland was. (2014)

Er is toch ook de heilsorde. Verkiezing, roeping ,wedergeboorte, rechtvaardiging en heiliging.
Daar zit toch ook een bepaalde volgordelijkheid in? Dus wedergeboorte en rechtvaardiging vallen dan in tijd toch niet samen, hoewel alle schakels van de keten wel onlosmakelijk bij elkaar horen?

Thea schreef:Er is toch ook de heilsorde. Verkiezing, roeping ,wedergeboorte, rechtvaardiging en heiliging.
Daar zit toch ook een bepaalde volgordelijkheid in? Dus wedergeboorte en rechtvaardiging vallen dan in tijd toch niet samen, hoewel alle schakels van de keten wel onlosmakelijk bij elkaar horen?

In de wedergeboorte wordt alles geschonken. Zie https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... e7d299db2e

dr. A. Comrie schreef:. In de wedergeboorte wordt het geloof in een „ondeelbaar ogenblik” geplant en daar zit, als in een embryo, alles in. Hoe gaat de mens nu geloven? Comrie; „De Heilige Geest neemt het Woord, brengt dat naar de hebbelijkheid (habitus) van het geloof en trekt de daden (actus) als het ware uit het geloof s vermogen”.

Het is echter wel waar dat dit alles niet in eens geleerd wordt. Het geloofsleven is een leven van leren. Opwas in de genade en kennis van/uit Christus. Dat wordt ook wel toepassing genoemd. Dan wordt het als het ware geopenbaard aan de wedergeboren zondaar en geeft zo het object van het geloof versterking. Het object is altijd Christus en in Hem als Zijn weldaden. Christus en Zijn weldaden worden meer en meer geleerd en gekend. Tot verwondering. Hij wast en ik wordt minder.
De heilsorde is geen systeem, geen stappenplan maar het geeft de structuur van de genadeleer weer.

Guy schreef:

Thea schreef:Er is toch ook de heilsorde. Verkiezing, roeping ,wedergeboorte, rechtvaardiging en heiliging.
Daar zit toch ook een bepaalde volgordelijkheid in? Dus wedergeboorte en rechtvaardiging vallen dan in tijd toch niet samen, hoewel alle schakels van de keten wel onlosmakelijk bij elkaar horen?

In de wedergeboorte wordt alles geschonken. Zie https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... e7d299db2e

dr. A. Comrie schreef:. In de wedergeboorte wordt het geloof in een „ondeelbaar ogenblik” geplant en daar zit, als in een embryo, alles in. Hoe gaat de mens nu geloven? Comrie; „De Heilige Geest neemt het Woord, brengt dat naar de hebbelijkheid (habitus) van het geloof en trekt de daden (actus) als het ware uit het geloof s vermogen”.

Het is echter wel waar dat dit alles niet in eens geleerd wordt. Het geloofsleven is een leven van leren. Opwas in de genade en kennis van/uit Christus. Dat wordt ook wel toepassing genoemd. Dan wordt het als het ware geopenbaard aan de wedergeboren zondaar en geeft zo het object van het geloof versterking. Het object is altijd Christus en in Hem als Zijn weldaden. Christus en Zijn weldaden worden meer en meer geleerd en gekend. Tot verwondering. Hij wast en ik wordt minder.
De heilsorde is geen systeem, geen stappenplan maar het geeft de structuur van de genadeleer weer.

Het heet toch niet voor niets wedergeboorte en geen wederbevruchting. Wat heeft het voor nut om mensen te zeggen dat ze geestelijk leven kunnen bezitten, terwijl deze mensen nog niets van Christus weten?

Ukkie schreef:Het heet toch niet voor niets wedergeboorte en geen wederbevruchting. Wat heeft het voor nut om mensen te zeggen dat ze geestelijk leven kunnen bezitten, terwijl deze mensen nog niets van Christus weten?

Dat wordt ook niet gezegd. Dat zou de verkeerde toepassing van deze leer zijn. Heb je de links gevolgd naar de artikelen die ik als bron bijgesloten heb in mijn posts? Daar kun je lezen hoe dit functioneert.