Gereformeerde Gemeenten

[CvdW]

Ooit heb ik het volgende geleerd uit een vragenboekje van ds. Hellenbroek.

2 V. Hoe velerlei is de kennis van God uit de natuur?
A. Tweeërlei: I. een inwendige of ingeschapen kennis; II. een uitwendige of verkregen kennis.

3. V. Welke is de inwendige of ingeschapen kennis?
A. Die alle mensen van nature in hun hart is aangeboren. Rom. 1 : 19. Overmits hetgeen van God kennelijk is, in hen openbaar is.

4. V. Hoe kan er zulk een ingeschapen kennis zijn, daar er dwazen zijn, die in hun hart zeggen: daar is geen God. Ps. 14 : 1? A. Dat is meer een wensen, dan een dadelijk geloven, dat er geen God is.

Ik hoor binnen de GG dat er geleerd wordt je bent wedergeboren en dan ga je roepen naar een onbekende God. Daar is al een ingeschapen Godskennis. Wat wordt er dan bedoeld met een roepen naar een onbekende God terwijl zo iemand al wedergeboren is?

Calvijn heeft het dus over geheel iets anders dan wat in de GG geleerd wordt. Mijn vraag is: wanneer is dit ingevoerd?

[Marck]

Gaat het hier om de "zuigelingen" waarover bv Ralph Venning spreekt in zijn "Leren op de school van Christus" die afgelopen jaar werd behandeld in de Saambinder? Of heb ik het hier mis?

[DDD]

Calvijn heeft het dus over geheel iets anders dan wat in de GG geleerd wordt. Mijn vraag is: wanneer is dit ingevoerd?

Wat bedoel je met ingevoerd? Dit is toch geen algemene leer binnen de Gereformeerde Gemeenten? Ik vind het een vreemde vraag.

[Hollander]

Je zegt het nu al een aantal keer, maar hoe zie jij dan die 'enige kennis aan Christus' wat neemt die ziel dan waar van Hem? Wat kent die ziel van Hem?

Ik bedoel hiermee te zeggen dat alles uit en door Christus is. Wedergeboorte en geloof. Zondekennis en berouw over de zonde. Liefde tot God en het nemen van de toevlucht tot Hem. Geen enkele weldaad van Gods ontvangen is buiten Christus om. Het wil niet zeggen dat het al in het bewustzijn van de mens ligt. Het volgende citaat geeft aan wat ik bedoel:
“Zo kennen de kinderen Gods hun God en Herder. Ik zeg niet dat de bekering begint met het kennen van Christus. Het begint met de kennis van onze zonde en ellende. Ik zeg ook niet, dat al de schapen van Jezus’ kudde met een even zuivere en sterke geloofskennis van Jezus gezegend zijn. Maar ik zeg wel, dat het onmogelijk is een schaap van Jezus’ kudde te zijn zonder enige kennis van Christus de hemelse Herder te bezitten. Wij mogen er misschien zulke christenen op nahouden, maar de Schrift en de gereformeerde belijdenis kent alleen de zogeheten Christgelovigen. Onze belijdenis zegt van de ware kerk dat zij is: een heilige vergadering der ware Christ-gelovigen, alleen hun zaligheid verwachtende in Jezus Christus” (C. Harinck, De Heere is mijn Herder, Heerenveen 1998).

[Posthoorn]

Ik hoor binnen de GG dat er geleerd wordt je bent wedergeboren en dan ga je roepen naar een onbekende God. Daar is al een ingeschapen Godskennis. Wat wordt er dan bedoeld met een roepen naar een onbekende God terwijl zo iemand al wedergeboren is?

Calvijn heeft het dus over geheel iets anders dan wat in de GG geleerd wordt. Mijn vraag is: wanneer is dit ingevoerd?

Mijn vraag is: hoe kom je tot de conclusie dat Calvijn iets anders leert dan wat in de GG geleerd wordt? Op grond van het vragenboekje van Hellenbroek??

[Posthoorn]

Gaat het hier om de "zuigelingen" waarover bv Ralph Venning spreekt in zijn "Leren op de school van Christus" die afgelopen jaar werd behandeld in de Saambinder? Of heb ik het hier mis?

Misschien. Ik vind het boekje van Ralph Venning wat vreemd en oriënteer me daar niet op.

[Posthoorn]

Je zegt het nu al een aantal keer, maar hoe zie jij dan die 'enige kennis aan Christus' wat neemt die ziel dan waar van Hem? Wat kent die ziel van Hem?

Ik bedoel hiermee te zeggen dat alles uit en door Christus is. Wedergeboorte en geloof. Zondekennis en berouw over de zonde. Liefde tot God en het nemen van de toevlucht tot Hem. Geen enkele weldaad van Gods ontvangen is buiten Christus om. Het wil niet zeggen dat het al in het bewustzijn van de mens ligt. Het volgende citaat geeft aan wat ik bedoel:
“Zo kennen de kinderen Gods hun God en Herder. Ik zeg niet dat de bekering begint met het kennen van Christus. Het begint met de kennis van onze zonde en ellende. Ik zeg ook niet, dat al de schapen van Jezus’ kudde met een even zuivere en sterke geloofskennis van Jezus gezegend zijn. Maar ik zeg wel, dat het onmogelijk is een schaap van Jezus’ kudde te zijn zonder enige kennis van Christus de hemelse Herder te bezitten. Wij mogen er misschien zulke christenen op nahouden, maar de Schrift en de gereformeerde belijdenis kent alleen de zogeheten Christgelovigen. Onze belijdenis zegt van de ware kerk dat zij is: een heilige vergadering der ware Christ-gelovigen, alleen hun zaligheid verwachtende in Jezus Christus” (C. Harinck, De Heere is mijn Herder, Heerenveen 1998).

Niet echt helder.

[Posthoorn]

Maar ik ben benieuwd naar jouw uitleg...
En ook graag de uitleg dat jouw uitleg overeenkomt bedoeling van Calvijn. Want in het door jou gegeven citaat wordt dat niet duidelijk.

Ik heb hier een breder citaat, zodat de context duidelijker is:

Want al was in Zacheüs het geloof nog niet geboren, toch was zijn vurig verlangen om Christus te zien een zekere voorbereiding daartoe. Zonder aandrift van boven toch zou hij niet zozeer begeerd hebben om Hem te zien, namelijk niet met het doel dat spoedig bij hem zichtbaar werd. (…) [D]e uitkomst deed zien, dat in de ziel van Zacheüs een zaad der godsvrucht gevallen was. Zo schept de Heere dikwijls, voordat Hij Zich aan de mens openbaart, een blinde toegenegenheid in hem, waardoor hij zich tot Hem, Die hem nog verborgen en onbekend is, voelt heengetrokken. En al weet hij dan nog niet waarom, toch stelt Hij hem niet teleur, maar openbaart Zich aan hem ter rechter tijd.

[Hollander]

Ik bedoel hiermee te zeggen dat alles uit en door Christus is. Wedergeboorte en geloof. Zondekennis en berouw over de zonde. Liefde tot God en het nemen van de toevlucht tot Hem. Geen enkele weldaad van Gods ontvangen is buiten Christus om. Het wil niet zeggen dat het al in het bewustzijn van de mens ligt. Het volgende citaat geeft aan wat ik bedoel:
“Zo kennen de kinderen Gods hun God en Herder. Ik zeg niet dat de bekering begint met het kennen van Christus. Het begint met de kennis van onze zonde en ellende. Ik zeg ook niet, dat al de schapen van Jezus’ kudde met een even zuivere en sterke geloofskennis van Jezus gezegend zijn. Maar ik zeg wel, dat het onmogelijk is een schaap van Jezus’ kudde te zijn zonder enige kennis van Christus de hemelse Herder te bezitten. Wij mogen er misschien zulke christenen op nahouden, maar de Schrift en de gereformeerde belijdenis kent alleen de zogeheten Christgelovigen. Onze belijdenis zegt van de ware kerk dat zij is: een heilige vergadering der ware Christ-gelovigen, alleen hun zaligheid verwachtende in Jezus Christus” (C. Harinck, De Heere is mijn Herder, Heerenveen 1998).

Niet echt helder.

Het lijkt alsof je op zoek bent naar een schematisering waardoor een kloppende redenering ontstaat over de volgordelijkheid, de mate en de inhoud van het begin van en het leven met Christus. Ik pass voor het in detail willen weten waar, wanneer en hoe de Heilige Geest werkt. Ik houd maar vast aan de woorden van de Heere Jezus die aangaf dat zonder wedergeboorte niemand het Koninkrijk van God kan zien. En dan spreek ik ook na dat buiten Jezus Christus geen leven is. Van Gods zijde bezien is een mens óf dood óf levend. De predikant / pastor (waar de discussie volgens mij mee begon) mag geen enkele zondaar rust geven buiten de kennis van Christus. En ik zeg helder met ds. Harinck na dat het onmogelijk is om een schaap van Jezus' kudde te zijn zonder enige kennis van Christus te bezitten.

[Maanenschijn]

@Hendrikus:
Het is geen curieuze typering. Het is gewoon een waarneming, waar niets onduidelijk of merkwaardig aan is.

Geheel eens. @Hendrikus zoekt spijkers op laag water.

Het zal vast te maken hebben met het feit dat het niet de smaak is van hoe @Hendrikus de (zondagse) samenzang ziet. Maar ja, over smaak valt nu eenmaal niet te twisten.

'Een typisch dorpse traditioneel bevindelijke manier van samenzang' was de waarneming van DDD. Ik kan dat nog niet zo snappen eerlijk gezegd. Wat is dat, typisch bevindelijk zingen? Is dat met gevoel, of langzaam? En zingen ze alleen in dorpen zo?

Ik vind het best een bijzondere typering van de gemeentezang. Ik weet niet hoe dit klinkt.

[Hollander]

.

[Jantje]

@Hendrikus:
Het is geen curieuze typering. Het is gewoon een waarneming, waar niets onduidelijk of merkwaardig aan is.

Geheel eens. @Hendrikus zoekt spijkers op laag water.

Het zal vast te maken hebben met het feit dat het niet de smaak is van hoe @Hendrikus de (zondagse) samenzang ziet. Maar ja, over smaak valt nu eenmaal niet te twisten.

'Een typisch dorpse traditioneel bevindelijke manier van samenzang' was de waarneming van DDD. Ik kan dat nog niet zo snappen eerlijk gezegd. Wat is dat, typisch bevindelijk zingen? Is dat met gevoel, of langzaam? En zingen ze alleen in dorpen zo?

Ik vind het best een bijzondere typering van de gemeentezang. Ik weet niet hoe dit klinkt.

Je moet feeling hebben om dat te kunnen aanvoelen. @DDD en ik hebben dat.

Maar het is langzaam, met gevoel en meestal alleen in dorpen inderdaad. Anders zou het niet dorps zijn.

[Herman]

Zelfs voor zingen wordt een mystieke beleving voorbehouden.

[Jantje]

Zelfs voor zingen wordt een mystieke beleving voorbehouden.

[CvdW]

Ik hoor binnen de GG dat er geleerd wordt je bent wedergeboren en dan ga je roepen naar een onbekende God. Daar is al een ingeschapen Godskennis. Wat wordt er dan bedoeld met een roepen naar een onbekende God terwijl zo iemand al wedergeboren is?

Calvijn heeft het dus over geheel iets anders dan wat in de GG geleerd wordt. Mijn vraag is: wanneer is dit ingevoerd?

Mijn vraag is: hoe kom je tot de conclusie dat Calvijn iets anders leert dan wat in de GG geleerd wordt? Op grond van het vragenboekje van Hellenbroek??

Er is een ingeschapen Godskennis, waarom dan een roepen naar een onbekende God?
Ik reageerde op een post die het schema van de GG aangaf. Daar zit het verschil. Wedergeboorte is de vereniging met Christus.